Γράφει Ο Κώστας Τραχανάς


Scripta Manent. Τα γραπτά μένουν. Ό,τι έχει ποτέ γραφτεί, σημαντικό ή ασήμαντο, μοναδικό ή γελοίο, δε χάνεται ποτέ.
Μια υπόθεση «Λογοτεχνίας». Μια υπόθεση κλοπής καρδιακών μοσχευμάτων.
Η Σόνια Μιχαηλίδου, η Νάσια Καραγιάννη και η Βαλέρια Σέφα. Αυτές οι τρεις γυναίκες βρίσκονται στην άκρη της θάλασσας δολοφονημένες. Αυτές τις γυναίκες κάποιος είχε δολοφονήσει ψυχρά, μεθοδευμένα, προμελετημένα. Δεν είναι εντελώς τυχαία τα θύματα (πόρνες, άστεγες, άρρωστες κ.α.) αλλά καλά επιλεγμένες ότι είναι αρκετά υγιείς και έχουν ομάδα αίματος Α+.


Ο δολοφόνος τις σκοτώνει, αφαιρεί άρτια, με χειρουργική ακρίβεια τις καρδιές από τα θύματα, ενώ αυτά είναι ζωντανά και ναρκωμένα και τις αφήνει αυτές τις καρδιές στην κλινική «Φροντίδα», που κάνει μεταμοσχεύσεις καρδιάς, για να χρησιμοποιηθούν τα καρδιακά μοσχεύματα σε αυτούς που έχουν ανάγκη και έχουν την ίδια ομάδα αίματος Α+. Ποιος είναι αυτός ο «Δολοφόνος καρδιάς» με τις πολύ εξειδικευμένες γνώσεις ιατρικής;
Ο δολοφόνος γράφει ένα βιβλίο και αποσπάσματα από αυτό τα βάζει μέσα στα πτώματα στη… θέση της καρδιάς. Δίπλα από τα πτώματα αφήνει επίσης ένα πλαστικό σακουλάκι με ένα απόσπασμα, κατά σειρά, από βιβλία του Τολστόι, του Μαρκές και του διάσημου Έλληνα συγγραφέα Ιούλιου Δάμη.
Το δίπολο κλασικής και ευτελούς λογοτεχνίας φαινόταν να συνδέεται με αυτή την υπόθεση.
Τι σχέση μπορεί να έχουν καταξιωμένοι συγγραφείς με έναν παλαβό που αφαιρεί ανθρώπινες καρδιές;
Ο δολοφόνος γνωρίζει το έργο του Τολστόι, του Μάρκες και του Δάμη. Μπορεί ο ίδιος να είναι ατάλαντος και σαφώς διαταραγμένος, διαβάζει όμως βιβλία αφού ονειρεύεται και εκείνος να γράψει κάτι σπουδαίο…


Τις υποθέσεις αυτές αναλαμβάνουν να τις εξιχνιάσουν: η υπαστυνόμος Α΄ Ελεωνόρα (Νόρα) Δενδρινού, ο υπαστυνόμος Α΄ Νικόλαος Παναγιωτίδης, η υπαστυνόμος Α΄ Σαβίνα Μαρνέρη και ο υπαστυνόμος Β΄ Παύλος Κεχαγιάς που ανήκουν στην ΓΑΔΑ.
Ποιο είναι το κίνητρο για τις δολοφονίες; Εμπόριο οργάνων, σατανισμός, εκδίκηση, ανθρώπινη παράνοια ή ένας έρωτας μεγάλος, συγκλονιστικός και μυθιστορηματικός;
Οι αστυνόμοι καταλήγουν ότι αυτός που σκοτώνει και παίρνει τις καρδιές το κάνει επειδή είναι ερωτευμένος με κάποια που είναι άρρωστη, βρίσκεται σε λίστα αναμονής και χρειάζεται επειγόντως νέα καρδιά δεδομένου ότι στην Ελλάδα αυτές οι καταστάσεις αργούν πολύ, επισπεύδει τη διαδικασία εκείνος και τους στέλνει έτοιμες τις καρδιές για μεταμόσχευση, ώστε η αγαπημένη του, να βρεθεί πιο γρήγορα στο χειρουργείο και να σωθεί!
Στην Ελλάδα δέκα έως είκοσι χιλιάδες ασθενείς είναι με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια, η ανάγκη μεταμόσχευσης γίνεται επιτακτική αλλά δεν υπάρχουν δότες. Είμαστε μια χώρα πολύ οπισθοδρομική στον τομέα της δωρεάς οργάνων. Οι μεταμοσχεύσεις καρδιάς που γίνονται κάθε χρόνο είναι μόλις δέκα!


Άρα ο δράστης ίσως είναι ένας ευφυής, με πολύ καλές γνώσεις ιατρικής, εγωκεντρικός, παρανοϊκός, αδιαπραγμάτευτα ερωτευμένος και… τραγικά απελπισμένος! Οι αστυνόμοι αναζητούνε κάποια καρδιοπαθή, που χρειάζεται μόσχευμα και κάποιος από το περιβάλλον της είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της.
Σε αυτή την αστυνομική υπόθεση ακόμα και στη ζωή των ηρώων, μια λίστα αναμονής τους κυνηγάει!
Η Νόρα Δενδρινού και ο Νικόλαος Παναγιωτίδης καλούνται αυτή τη φορά να καταδυθούν σε κόσμους σκοτεινούς και επικίνδυνους. Βυθίζονται εκεί όπου το ένστικτο της επιβίωσης γεννά τον φόνο. Όπου ο θάνατος σημαίνει ζωή. Όπου ο έρωτας γίνεται τρόμος και η αγάπη φυλακή. Όπου η κλασική λογοτεχνία συναντά την… παραλογοτεχνία. Η λογοτεχνία μπορεί να αποδειχτεί πολύ τρομακτική, ακόμα και θανατηφόρα. Διότι κάποιες φορές τα τέρατα δεν ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες των βιβλίων. Τα τέρατα είναι… οι σελίδες των βιβλίων.
Ποιος είπε ότι ο έρωτας έχει λογική;
Ποιος μπορούσε να αφαιρέσει από τα θύματα τόσο άρτια τις καρδιές των θυμάτων;
Τελικά θα συλληφθεί ο δολοφόνος ή θα την πληρώσει κάποιος αθώος;
Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας που πάσχει από αφόρητη ζήλια ήταν η αιτία των φόνων;
Γιατί χρησιμοποίησε ο δράστης παραμορφωτή φωνής;
Τελικά η Ελπίδα δεν πεθαίνει πάντα τελευταία…
Ένα συγκλονιστικό και φρικιαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα.
Διαβάστε το.


Η Λένα Μαντά και η Κλαίρη Θεοδώρου γνωρίστηκαν πριν από έξι χρόνια χωρίς να το επιδιώξουν. Έγιναν φίλες, χωρίς να το προσπαθήσουν. Δέθηκαν, χωρίς να το σχεδιάσουν. Μαζί έκαναν διακοπές, ταξίδια, βόλτες, εκδρομές. Έκλαψαν και γέλασαν. Τελικά μαζί έγραψαν και τρία βιβλία. Τρία: προς το παρόν…