Συγγραφέας του παιδικού βιβλίου «Η κίτρινη κορδέλα» – Εκδόσεις «Υδροπλάνο»

Ένα παιδικό βιβλίο, που αγγίζει όμως και τις ευαίσθητες χορδές των ενηλίκων, με πρωταγωνιστές ένα αδέσποτο σκυλάκι κι ένα ιδιαίτερο κορίτσι έγραψε ο Δημήτρης Κουτουλάκης. Η Καφετούλα έμεινε μόνη και φοβισμένη στο δρόμο επειδή την εγκατέλειψε η οικογένειά της. Η Ελίζα το μόνο που ξέρει να δείχνει είναι αγάπη. Όταν οι δυο τους θα συναντηθούν, μια σχέση μοναδική θα ξεκινήσει. Όπως λέει στο Vivlio-life ο συγγραφέας «Τα ζωάκια δεν γεννιούνται αδέσποτα, εμείς οι άνθρωποι τα κάνουμε αδέσποτα». Από την ανάγνωση του βιβλίου του μια φράση με άγγιξε πολύ: «Εμείς τα αδέσποτα είμαστε ευλογημένα να αγαπάμε απόλυτα».

  • «Η κίτρινη κορδέλα» σας, κρύβει στις σελίδες της μια πολύ τρυφερή ιστορία. Πώς όμως έγινε η επιλογή του τίτλου;
    Eίναι μια ερώτηση που μου έχουν κάνει αρκετές φορές. Όταν ξεκίνησα να γράφω την ιστορία δεν ήξερα τι τίτλο θα έχει. Ο τίτλος πρόεκυψε στο τέλος. Το ίδιο θα γίνει και στο επόμενο μου βιβλίο που αυτή την περίοδο ετοιμάζεται. Λίγο πριν εκδοθεί θα επιλέξω τον τίτλο του.
  • Η ιστορία της Καφετούλας, της αθώας σκυλίτσας που διώχθηκε από το σπίτι της συγκινεί. Ποιος είναι ο λόγος που την άφησαν μόνη και απροστάτευτη στους δρόμους;
    Η εγκατάλειψη των κατοικίδιων ζώων είναι μια μάστιγα στις μέρες μας. Κάποιοι δεν έχουν καταλάβει ότι τα κατοικίδια δεν είναι παιχνίδι που τα έχουμε για μικρό χρονικό διάστημα και όταν μεγαλώσουν λιγάκι πρέπει να τα ξεφορτωθούν. Τα ζωάκια δεν γεννιούνται αδέσποτα, εμείς οι άνθρωποι τα κάνουμε αδέσποτα.
  • Πώς είναι οι μέρες αλλά κυρίως οι νύχτες της τετράποδης ηρωίδας σας μακριά από τους ανθρώπους που αγαπούσε κι ένιωθε οικογένειά της;
    Οπωσδήποτε δύσκολες. Είχε συνηθίσει σε ένα φιλικό και ζεστό περιβάλλον και από την μια στιγμή στην άλλη γύρισε ο κόσμος της ανάποδα. Βρέθηκε στον δρόμο, μόνη της, χωρίς φαγητό και νερό, χωρίς καμία φροντίδα, όπως χιλιάδες αδέσποτα.
  • Ένα κορίτσι ιδιαίτερο επιλέξατε για να πρωταγωνιστήσει, επίσης, στην όμορφη ιστορία σας. Μιλήστε μας για την Ελίζα.
    Η Ελίζα είναι κοριτσάκι ιδιαίτερο. Το μόνο που ξέρει να δείχνει είναι αγάπη. Και αυτό κάνει. Επίσης το παραμύθι προάγει τις θεραπευτικές ιδιότητες που μπορεί να έχει η συμβίωση με ένα ζωάκι συντροφιάς.
  • Ήταν γραφτό τα πικραμένα και φοβισμένα μάτια της Καφετούλας να διασταυρωθούν με τα γλυκά μάτια της Ελίζας. Περιγράψτε μας αυτή τη συνάντηση και τα συναισθήματά των πρωταγωνιστών σας.
    Η στιγμή της πρώτης τους συνάντησης είναι μία από τις δυνατές στιγμές του παραμυθιού και δεν θέλω να την αλλοιώσω με απλή περιγραφή χωρίς εικόνα. Ο αναγνώστης όταν διαβάσει το παραμύθι θα νιώσει έντονα συναισθήματα σε πολλά σημεία, όπως και στο συγκεκριμένο.
  • Στην ιστορία σας ιδιαίτερο ρόλο παίζει κι ένας άστεγος που μοιράζεται το φαγητό του – όταν βέβαια έχει – με την Καφετούλα. Πιστεύετε πως οι μικροί σας αναγνώστες έχουν να πάρουν μαθήματα από αυτό το δυσάρεστο κεφάλαιο της ελληνικής κοινωνίας;
    Το θέμα των αστέγων ή πιο σωστά των νεο-αστέγων είναι «καυτή πατάτα» για κάθε κοινωνία. Η ευθύνη βαρύνει όλους μας. Πιστεύω ότι πρέπει όλοι να μην γυρνάμε από την άλλη πλευρά το κεφάλι μας όταν βλέπουμε μια τέτοια εικόνα. Οι άστεγοι δεν έχουν ανάγκη μόνο από ένα πιάτο φαγητό. Αυτό που τους λείπει περισσότερο είναι η επαφή, να σκύψει κάποιος και να τους μιλήσει, έτσι απλά.
  • Δύο πλάσματα που έχουν νιώσει την εγκατάλειψη πόσο μπορούν να δεθούν;
    Δεν είναι απαραίτητο να έχεις τα ίδια βιώματα με τον άλλον για να έρθετε κοντά.
    Αλλά ναι, αν έχετε κάποια κοινά, αν είναι όπως λένε «στην ίδια πλευρά του ποταμιού», θα δεθούν σίγουρα. Θα συμπληρώνει ο ένας τον άλλον.
  • Από τη μια εικόνες από τη μαρτυρική Ουκρανία με γυναίκες να κρατούν αγκαλιά ακόμη και να φορτώνονται στους ώμους τα σκυλιά τους για να μην τα εγκαταλείψουν στον όλεθρο. Από την άλλη τα αναρίθμητα περιστατικά κακοποίησης ζώων στη χώρα μας αλλά και η πρόσφατη κατάπτυστη προτροπή ιερέα στην Πιερία να ρίξουν φόλα στα σκυλιά τους οι πιστοί για να τους επιτραπεί η είσοδος στην εκκλησία και να πάρουν αντίδωρο. Τελικά, πιστεύετε, πως εμείς οι Έλληνες αγαπάμε τα ζώα;
    Αν οι Έλληνες αγαπάμε τα ζώα; Αλήθεια δεν έχω απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Πιστεύω όμως πως ναι. Οι κακοποιητικές συμπεριφορές είναι μεμονωμένα περιστατικά και πρέπει να απομονώνονται. Όσον αφορά τώρα την ανακοίνωση του ιερέα, εγώ έχω μάθει ότι ο Χριστός είναι αγάπη. Δεν θα κρίνω εγώ την ανακοίνωση αυτή, αλλά κάτι όπως φαίνεται δεν έμαθε σωστά ο συγκεκριμένος κύριος.
  • Είναι τόσο στενάχωρες και απάνθρωπες οι μέρες που βιώνουμε, που βιβλία όπως τα δικά σας μας κάνουν να νιώσουμε μια εσωτερική γαλήνη. Πιστεύετε πως οι αναγνώστες στους οποίους απευθύνεστε – τα παιδιά δηλαδή – θα καταφέρουν να εισπράξουν τα μηνύματά σας;
    Το βιβλίο μου απευθύνεται κυρίως σε παιδιά αλλά όπως θα διαπιστώσατε διαβάζεται πολύ ευχάριστα και από ενήλικες. Σε αυτό που με ρωτήσατε τώρα, αν καταφέρω έστω και ένας άνθρωπος διαβάζοντας την «κίτρινη κορδέλα», γίνει καλύτερος και μέσα από τους προβληματισμούς του, αλλάξει, τότε άξιζε όλη μου αυτή η προσπάθεια, όλα αυτό το ταξίδι.
  • Τι θα έλεγε η Καφετούλα σας στους γονείς που δεν αγαπούν – και το χειρότερο – μισούν τα ζώα και θα διστάσουν να πάρουν το βιβλίο στα παιδιά τους;
    Δεν θα μπω στην διαδικασία να πείσω κάποιον να πάρει το βιβλίο μου. Ο κάθε γονιός πρέπει να διδάξει το παιδί του να είναι γεμάτο αγάπη. Ο ίδιος λοιπόν ο γονέας θα βρει και τον τρόπο όπου θα την μεταλαμπαδεύσει στο παιδί του. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, υπάρχουν πολλές αλήθειες. Το ότι βέβαια υπάρχουν Αλήθειες με «Α» κεφαλαίο δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και αλήθειες με «α» μικρό.
  • Ας κλείσουμε την ενδιαφέρουσα συνέντευξή μας με μια πρόταση που με συγκίνησε και είμαι σίγουρη πως θα αγγίξει και τους αναγνώστες σας: «Εμείς τα αδέσποτα είμαστε ευλογημένα να αγαπάμε απόλυτα». Δώστε μας τον ορισμό της απόλυτης αγάπης, όπως ακριβώς τη νιώθει η Καφετούλα σας.
    Θα δανειστώ και θα παραφράσω λίγο τα λόγια του Mark Twain: «Για να ζήσεις την απόλυτη αγάπη, θα πρέπει να έχεις κάποιον για να την μοιραστείς»
    Και η Καφετούλα τώρα έχει, την μικρή Ελίζα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Πόσες φορές βαδίζουμε μέσα στο πλήθος, χανόμαστε, γινόμαστε ένα με αυτό… Διασταυρώνεται το βλέμμα μας με αμέτρητα ξένα, ψυχρά, άγνωστα βλέμματα, χωρίς ουσία αυτή η «επαφή». Ώσπου έρχεται η στιγμή που «συναντάς» εκείνα τα μάτια που δεν είναι ψυχρά, δεν είναι άγνωστα και όλα γύρω σου μετατρέπονται με μιας σε φόντο.
Γιατί μπροστά σου έχεις αυτά τα δύο μάτια σε πρώτο πλάνο. Ειδικά όταν είσαι αδέσποτο σκυλάκι. Εμείς τα αδέσποτα είμαστε ευλογημένα να αγαπάμε απόλυτα. Όταν, λοιπόν, την είδα, τόσο διαφορετική, τόσο ιδιαίτερη, την αγάπησα με όλη τη σημασία της λέξεως. Παράξενο ακούγεται, ε; Κι όμως, εγώ που γνώρισα την εγκατάλειψη ξέρω ν’ αγαπώ αγνά και αληθινά, όπως αγαπάνε τα παιδάκια. Αυτό νιώσαμε όταν «συναντήθηκαν» οι ματιές μας. Η αγάπη μας ήταν αυτόφωτη. Υπήρχε πριν καν υπάρξουμε εμείς. Απλώς έπρεπε η ζωή να μας φέρει κοντά. Και είμαστε τυχεροί. Αν σκεφτείς ότι κάποιοι έρχονται και φεύγουν χωρίς να έχουν γνωρίσει ποτέ την αληθινή αγάπη…

Βιογραφικό
Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μεγάλο νησί, την Κρήτη, γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου, ο Δημήτρης Κουτουλάκης. Μεγάλωσε παίζοντας στα σοκάκια και στις παραλίες της αγαπημένης του πόλης, το Ηράκλειο. Μικρό παιδάκι, οι γονείς του το πήγαν στο 11ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου, στη Χρυσοπηγή, για να μάθει τα πρώτα του γράμματα. Aργότερα γράφτηκε σε ένα από τα πιο παλιά και ιστορικά σχολεία της πόλης το Καπετανάκειο, όπου τελείωσε Γυμνάσιο και Λύκειο. Συνέχισε τις σπουδές του σε βρετανικό πανεπιστήμιο στο τμήμα Οικονομίας και Διοίκησης. Επειδή όμως λατρεύει την τέχνη και τα βιβλία αποφάσισε να κάνει μεταπτυχιακό στη Διατήρηση και Προστασία Βιβλιοθηκών και Αρχείων και Συντήρηση Έργων Τέχνης. Εκτός από συγγραφέας παιδικών και λογοτεχνικών βιβλίων, λατρεύει τα σπάνια και παλιά βιβλία. Έφτιαξε λοιπόν μια εξαιρετική συλλογή ξενόγλωσσων και ελληνικών βιβλίων περασμένων αιώνων με ένα όνειρο, να πραγματοποιήσει την πρώτη ανοιχτή έκθεση σπάνιων βιβλίων και χειρογράφων. Η μεγάλη του αγάπη για τα βιβλία τον οδήγησε και στη δημιουργία μιας πρωτοπόρας δράσης για την Κρήτη, την «Τοσοδούλα Βιβλιοθήκη» που την έχει αγκαλιάσει με χαρά ο κόσμος. Η πρώτη ελεύθερη βιβλιοθηκούλα, κατοχυρωμένη σαν όνομα, κατασκευή και ιδέα, που κοσμεί τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Σήμερα εργάζεται επαγγελματικά στα ΜΜΕ σε ένα από τους μεγαλύτερους τηλεοπτικούς σταθμούς της Κρήτης ως τηλεσκηνοθέτης και συνεργάζεται και με ειδησεογραφικά portals. Με το βιβλίο του «Κίτρινη Κορδέλα» ο Δημήτρης Κουτουλάκης καταφέρνει να αγγίξει την ευαίσθητη ψυχή, όχι μόνο των παιδιών αλλά και όσων κρύβουν ένα παιδί μέσα τους.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave