Ο Γάλλος ποιητής Paul Claudel, του οποίου η τέχνη ανέκαθεν υποστήριζε την πολυπλοκότητα και την ευρύτητα του σύμπαντος ως πιστοποίηση για την ύπαρξη του Θεού στα πράγματα, συνήθιζε να λέει την εξής φράση: «Λοιπόν, Θεέ μου δε σου ζητώ τίποτα. Να υπάρχεις μονάχα, και αυτό είναι αρκετό». Σκεφθείτε για λίγο αυτή τη μετριοπαθή, αλλά ταυτόχρονα υποβλητική στάση απέναντι στο θείο, καθώς και τη βαθιά ανθρώπινη ανάγκη της πίστης και της αγαλλίασης σε κάθε γύρισμα του κεφαλιού στον ουρανό. Εκεί όπου ξεκινά το άπειρο της ματιάς, της καρδιάς και του νου, βρίσκονται κρυμμένα τα δάχτυλα του Θεού, από τα οποία γλιστρούν οι παρεμβάσεις Του. Ή αλλιώς εκείνο που ονομάζουμε θαύμα, και που πετά σαν πουλί κάθε που σπεύδουμε να το ερμηνεύσουμε. Εκείνο που παίρνει το αίμα από τη ζέση της ψυχής και πραγματοποιείται αναπτερώνοντας τις ελπίδες μας. Αυτό που κάνει τις μέρες των ανθρώπων μοναδικές στα τεφτέρια του χρόνου και τις αφηγήσεις τους αστέρια στον ορίζοντα των ωραιότερων παραμυθιών.

Σε ένα ανάλογο παραμύθι, στο παραμύθι του Παναγιώτη Δημητρόπουλου, «Το μυστικό της γαλέρας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρτέον, πρωταγωνιστεί ο μικρός Λεωνίδας, ο οποίος θα κλιθεί να διαφωτίσει τους συμμαθητές του για τη δράση του καπετάν Καψή. Το παιδί θα τους συστήσει κάποιον του οποίου η ανδρεία είναι η έξη της ψυχής να παραμένει ακλόνητη μπρος στον κίνδυνο, κάποιον του οποίου η πυγμή επιδεικνύεται περιφρονητικά μπρος στο θάνατο, έναν βασιλιά, του οποίου ο θρόνος βρίσκεται για πάντα στις καρδιές των Μηλίων, έναν καλό άρχοντα που δεν διαφέρει σε τίποτα από τον καλό και δοτικό πατέρα. Όλα ξεκινούν πίσω στο μακρινό 1700, όπου οι Τούρκοι διαφεντεύουν στις θάλασσες, κι οι Έλληνες παλεύουν να αντισταθούν στην κατακτητική τους λαίλαπα. Ο καπετάν Καψής τότε ήταν ο φόβος και ο τρόμος για τους εχθρούς, καθώς το πειρατικό καράβι του με τα μαύρα πανιά έσκιζε τις θάλασσες υποτάσσοντας κάθε γειτονικό πλεούμενο, και καπηλευόταν ζωές και κεκτημένα. Σκληρός, επίμονος, αποφασιστικός ο Γιάννης Καψής δεν ήταν απλώς ο καπετάνιος της ψυχής του, αλλά ο πιο θορυβώδης επιβάτης της. Κάποιος που σχεδίαζε το στόχο, κάποιος που προετοίμαζε εφόδους με προσήλωση, κάποιος που έπλεε με τόλμη, αυτός που ήξερε πως σοφία είναι να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, ικανότητα να ξέρεις πώς να το κάνεις και αρετή εντέλει, να το πράττεις. Ο καπετάν Καψής έμελλε να γίνει ήρωας, να δώσει δηλαδή, τη ζωή του σε κάτι μεγαλύτερο και ανώτερο από τον ίδιο. Ο καπετάν Καψής έμελλε επίσης για χάρη του έρωτα να αλλάξει άρδην ζωή και συνήθειες.

Και είχε πράγματι αφήσει πίσω τις θαλάσσιες περιπέτειες, ως τη στιγμή που ο κίνδυνος τού χτύπησε την πόρτα. Όταν έμαθε ότι ο αδελφός του ήταν όμηρος των Τούρκων, ο θαμμένος πειρατικός εαυτός του ξεχύθηκε πάλι στις θάλασσες. Κι αυτή είναι μία από τις κορυφαίες αφηγηματικές στιγμές στο βιβλίο. Μέσα από τις θαλάσσιες συμπλοκές, και την ανάγκη του μικρού Λεωνίδα μα και της παρέας του να ανακαλύψουν το μυστικό της περιβόητης γαλέρας του καπετάν Καψή σε μια καλοκαιρινή εξόρμηση στο νησί της Αφροδίτης, το παρελθόν θα σμίξει με το παρόν και το μέλλον. Το παιδικό βιβλίο του Παναγιώτη Δημητρόπουλου, πετυχαίνει κάτι μοναδικό. Παρότι η Τέχνη του Λόγου δεν επιτρέπεται να μεταφέρει με άμεσο τρόπο μηνύματα, αλλά να τροφοδοτεί τον αναστοχασμό και να θέτει ερωτήματα, στο γύρισμα των σελίδων κανείς αντιλαμβάνεται πως όλα αξίζουν τον κόπο αν η ψυχή δεν είναι μικρή, πως το να μη μπορείς να πιστέψεις σε κάτι καλό, είναι ένα είδος αναπηρίας, και πως στο καλογραμμένο παραμύθι μικροί και μεγάλοι θα βλέπουν πάντα ένα μπουμπούκι σε έναν βολβό, έναν κήπο σε έναν σπόρο και μια τεράστια βελανιδιά σε ένα κουκούτσι. Αρκεί φυσικά να μην πουν ανάποδα τα μαγικά λόγια. Τότε αυτό το βιβλίο θα γίνει ξαφνικά μια χρονομηχανή. Ο προβολέας που θα φωτίσει ταξίδια, στα οποία δεν ψάχνεις για καινούργια μέρη, αλλά επιστρέφεις στη βάση σου με καινούργια μάτια.

Κι όταν το θαύμα ανέλπιστα θα συμβεί, κάπου κάτι απίστευτο θα γίνει γνωστό και η περιέργεια θα μοιάζει όσο ποτέ με φιτίλι στο κερί της ανακάλυψης. Η δύναμη της πίστης θα κάνει την εμφάνισή της, αν και ποτέ δεν παύει να διέπει το έργο εν συνόλω του Παναγιώτη, κι ο Θεός θα φαντάζει μια απέραντη σφαίρα, της οποίας το κέντρο είναι παντού και η περιφέρεια πουθενά. Το συγκεκριμένο πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο το θεϊκό στοιχείο είναι δοσμένο με έναν συναρπαστικό τρόπο, όπου πιστοποιείται τελικά το γεγονός ότι η φαντασία είναι το μάτι της ψυχής, ότι η Ιστορία γράφεται από τους νικητές και αναβιώνεται από αυτούς που την αναζητούν, και ότι όποιος ψάχνει στις στάχτες και στα ναυάγια θα καταλήξει με μαθηματική ακρίβεια με έναν πολύτιμο θησαυρό ανά χείρας.

Στο σημείο αυτό δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ και σ’ εκείνα τα σιωπηλά θαύματα που συντελούνται καθημερινά γύρω μας. Στα παιδιά που δεν είναι παρά οι κομιστές του μηνύματος ότι ο Θεός ποτέ δε θα αποθαρρυνθεί από τον άνθρωπο. Στα παιδιά που δίνουν σκληρές μάχες και για να ανακαλύψουν τα όρια του δυνατού, καλούνται να υπερβούν τα όρια του αδυνάτου. Στους γονείς, και τους ανθρώπους που στέκονται ακοίμητοι φρουροί ελπίδας, και αποδεικνύουν ότι η επιμονή κι η θέληση για να κρατηθεί κάποιος στη ζωή ήταν, είναι και θα είναι μια σταγόνα καθαρού νερού τόσο πεισματική που λίγο και θα ανοίξει τρύπα στην πέτρα. Θαυμαστό το έργο του Συλλόγου «Λάμψη» που ιδρύθηκε το 1987 από γονείς παιδιών που μάχονται κατά του στοιχειού της επάρατης νόσου. Βλέπετε, τίποτα δεν συμβαίνει αν δεν το ονειρευτούμε κι αν δεν εναποθέσουμε τις ελπίδες μας σ’ αυτό. Τίποτα δεν φτάνει στον προορισμό του αν το πείσμα και ο ζήλος δεν κολλήσουν πάνω του σαν γραμματόσημα. Τίποτα δεν είναι πολυτιμότερο από την υγεία κι όσοι περνούν τις συμπληγάδες του παιδικού, μα και του καρκίνου εν γένει, φτάνει μες στη φουρτούνα να κοιτάξουν μια στιγμή γύρω τους. Η λάμψη της αισιοδοξίας, της αγάπης, της πίστης, του «μαζί» και της ελπίδας, είναι τόσο εκθαμβωτική, έτερο αστέρι της Βηθλεέμ για να ξαναβρούν το δρόμο και το κουράγιο τους στις δοκιμασίες της ζωής. Και καλλιτεχνικές δράσεις που στηρίζουν τέτοιους φορείς δεν είναι παρά το μήνυμα πως οι Άνθρωποι υπάρχουν ανάμεσά μας και προσφέρουν σε κάθε ευκαιρία ό,τι καλύτερο διαθέτουν στην καρδιά τους.

 

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave