Κριτική της Βιργινίας Αυγερινού για το βιβλίο της Ειρήνης Βαρδάκη “Κρυσταλλία” εκδόσεις BELL

«…Η ιστορία λένε πως επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σα φάρσα. Ποιος όμως θα μπορούσε να γελάσει σε τέτοια φάρσα; Η μοίρα είχε ήδη κόψει, η μοίρα είχε ήδη μοιράσει, το παιχνίδι είχε ήδη ξεκινήσει και κάπου κάπου μύριζε το αίμα…»

ΕΙΡΗΝΗ ΒΑΡΔΑΚΗ ονομάζεται η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας των εκδόσεων BELL και το βιβλίο της, ένα βιβλίο με ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο, σε μια φροντισμένη έκδοση, έχει τον τίτλο «ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΑ».
Πρόκειται για ένα βιβλίο, το οποίο θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως κοινωνικό, αισθηματικό αλλά και αστυνομικό μυθιστόρημα, γραμμένο σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, με λόγο λιτό και σχετικά κοφτό, στοιχείο το οποίο προσωπικά, θεωρώ ότι χαρίζει ζωντάνια στο κείμενο. Οι μικρές προτάσεις και οι ευμεγέθεις παράγραφοι κάνουν το κείμενο ευκολοδιάβαστο και καθόλου κουραστικό. Οι διάλογοι είναι προσεγμένοι και αληθοφανείς. Η ροή είναι κλιμακούμενης έντασης, και το βιβλίο είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε ο αναγνώστης να διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του και να θέλει να δει την εξέλιξη της ιστορίας και το τέλος της ζωής των ηρώων.
Η Κρυσταλλία, η κεντρική ηρωίδα, είναι ένα κορίτσι πανέμορφο, μοιραίο, με μια ιδιαίτερη δυναμική, η οποία θα την οδηγήσει σε μια ζωή τραγική. Αφήνει πίσω της τα παιδικά και εφηβικά χρόνια της και έρχεται στην Αθήνα. Η ομορφιά της οδηγεί τα βήματα της σε ένα μπαρ, όπου θα εργαστεί και θα γνωρίσει τον μεγάλο έρωτα της ζωής της. Πολλοί την ποθούν, μα εκείνη χαρίζει την καρδιά της στον Νικόλα, έναν άντρα που ουσιαστικά δεν είναι ελεύθερος. Στην ζωή του υπάρχει η Γωγώ. Ένα μοιραίο ερωτικό τρίγωνο, όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, θα σχηματιστεί και οι ήρωές μας θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις ζωής.
– Τι αποτελέσματα θα επιφέρουν αυτές οι αποφάσεις; Θα είναι οι οριστικές ή όχι;
-Πως θα συνεχίσουν την ζωή τους οι ήρωες;
«… Στον έρωτα υπάρχει πάντοτε μια σχέση θύτη-θύματος και όπως γίνεται σε κάθε έγκλημα, ο θύτης γυρνάει πάντα στον τόπο του εγκλήματος…»
Όλοι οι ήρωες του βιβλίου, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές κινούν τα νήματα της ιστορίας με τρόπο καταλυτικό και αυτό κάνει το βιβλίο ενδιαφέρον.
Στο περιθώριο της ιστορίας η Μαρίζα και η Μελίτα, γυναίκες της νύχτας με τσαλακωμένα όνειρα και χαμένους έρωτες, οι οποίες επιδίδονται σε έναν αγώνα επιβίωσης. Όμως είναι αυτές που θα δώσουν το αληθινό μήνυμα της αγάπης και της συντροφικότητας, ειδικά στα δύσκολα (αλήθεια, άρτια σκιαγραφημένος ήρωας ο Αντώνης). Αυτές που συγχωρούν και συνεχίζουν να ζουν.
Ο Χρήστος, υπόδειγμα φιλίας, η φιλία του με τον Νικόλα.
Ο Γλύπτης, θαμώνας του μπαρ…
Ο Νικόλας και η Γωγώ θα ζήσουν μια μεγάλη αγάπη, μια ζωή παράλληλη κάποιες φορές, μια ζωή μέσα στο ψέμα. Ο γάμος τους, χτισμένος πάνω στα «πρότυπα της κοινωνίας», θα βαλτώσει.
«…όλη η περηφάνια της ανθρώπινης ψυχής αναδύεται την ώρα της μεγαλειώδους πτώσης. Έχει τη δική της αξία η ήττα, κρύβει μια παράξενη ελευθερία, την ελευθερία που έχουν όσοι δεν έχουν τίποτα πια να χάσουν, την ελευθερία που κρύβει το να μην περιμένεις τίποτα, την ελευθερία της αποχώρησης από κάθε διεκδίκηση και κάθε προσπάθεια. Θέλει κόπο, ιδρώτα, αξία ή και τύχη για να κερδίσεις, μα πόση δύναμη και ψυχή θέλει για να χάσεις…»
– Άραγε θα συνεχίσουν μαζί; Ο Νικόλας θα απαγκιστρωθεί από το πάθος του για την Κρυστάλλινη; Η ίδια η Γωγώ καλείται κάποια στιγμή να πάρει σημαντικές αποφάσεις για την ζωή της, για την ζωή τους…
Και ενώ ο αναγνώστης διαβάζει ένα κοινωνικοαισθηματικό μυθιστόρημα ο φόνος της Αγγελικής θα ταράξει τα νερά. Η Φωτεινή θα είναι το δεύτερο θύμα και ο Παύλος, ο συντετριμένος και αδικημένος σύντροφος της ζωής της, είναι ένας ήρωας αξιοθρήνητος. Ο Αστυνόμος Δεγλής και ο συνεργάτης του Λάμπρος προσπαθούν να φτάσουν στα ίχνη του δολοφόνου…

«… Την ώρα εκείνη που φώναξε το «αρκετά» ήταν και η στιγμή που δόθηκε από ψηλά η εντολή της εκκίνησης… Τώρα ξεκινούσαν όλα.. Τώρα άρχισε να μυρίζει το αίμα, τώρα θα πλήρωναν οι ένοχοι, μα πιο ακριβά οι αθώοι…»
Στο σημείο αυτό η αγωνία κορυφώνεται και το μυθιστόρημα απογειώνεται, αφού κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος είναι ο δολοφόνος και ποια είναι τα κίνητρα των ειδεχθών πράξεών του. Ωστόσο μια σειρά επιστολών που γράφονταν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και ένα σημαντικό ημερολόγιο θα σηματοδοτήσουν ανατρεπτικές αποκαλύψεις και ταυτόχρονα θα καθορίσουν το τέλος, λύνοντας το μυστήριο και ικανοποιώντας κάθε αναγνώστη.

«καληνύχτα Κρυσταλλία»!!!

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«… Αέρινη, επιβλητική, μια γυναίκα που έχει πολλά να πει και περισσότερα να κρύψει. Πλασμένη για τ’ αλλιώτικο, το διαφορετικό. «Διαόλου θηλυκό». Έτσι την αποκαλούσε η μάνα της. Τη σπάνια ομορφιά της την απέδιδε σε δώρο που της έκανε ο διάβολος για να πλανεύει κόσμο.
Έχοντας αποδράσει από τη ζωή της στο νησί, η Κρυσταλλία δουλεύει σε ένα από τα πιο φημισμένα μπαρ της πόλης. Οι άντρες παγώνουν στη θέα της. Το πλάσμα που τους σερβίρει θα μπορούσε να είναι μια μεγάλη σταρ, μια ντίβα από αυτές που εξυμνούν τα περιοδικά. Κι όμως εκείνη είναι μια σερβιτόρα, η δική τους σερβιτόρα.
Ένα μοιραίο ερωτικό τρίγωνο
Κρυσταλλία, Νικόλας, Γωγώ. Οι τρεις τους ακροβατούν σ’ ένα τεντωμένο σχοινί. Εδώ ο έρωτας και το πάθος μπλέκουν σε έναν επικίνδυνο χορό με τα ψέματα και την προδοσία. Ένα χορό που μοιάζει με βουτιά στο κενό.
Ο δολοφόνος
Ένας αόρατος δολοφόνος σπέρνει τον πανικό στην πόλη. Τα θύματά του είναι όμορφες νεαρές κοπέλες. Η αστυνομία ζητά απαντήσεις. Ψάχνει τη λύση σ’ ένα αίνιγμα πάθους και διαστροφής.
Και ο χρόνος μετράει αντίστροφα.

Η μοίρα κόβει την τράπουλα, τα φύλλα μοιράζονται, το παιχνίδι αρχίζει…»

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save