(ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ 10 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩ…)

Ομολογουμένως η παιδική λογοτεχνία είναι ένα αρκετά δύσκολο είδος λογοτεχνίας, αφού η ευαίσθητη ηλικία του αναγνωστικού κοινού, στην οποία στοχεύουν, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Τα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά θα πρέπει να ψυχαγωγούν, να αναπτύσσουν υγιείς προσωπικότητες, να εξάπτουν την φαντασία, να προωθούν την ελεύθερη σκέψη και τη δημιουργικότητα και να περιλαμβάνουν ιδέες και αρετές που θα δημιουργήσουν καθαρές συνειδήσεις.
Ένα ακόμα δυσκολότερο είδος είναι η αμιγώς παιδική λογοτεχνία φαντασίας. Ένα είδος, το οποίο έχει πιθανόν την δική του επιστημονική μα και «φανταστική» ορολογία, δικό του λεξιλόγιο– πολλές φορές οι συγγραφείς σε αυτά τα βιβλία γίνονται γλωσσοπλάστες– έχουν διαφορετική αισθητική και εικονογράφηση και τα «διδάγματα» βρίσκονται καλά κρυμμένα μέσα στο κείμενο, ώστε να περάσουν στα παιδιά με έναν απλό τρόπο και όχι με την μορφή κηρύγματος ή κατήχησης.
Οι εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ εκδίδουν και παιδικά βιβλία -εποχιακά, εκπαιδευτικά και φαντασίας- για όλες τις ηλικίες. Δυο από αυτά ξεχωρίσαμε να παρουσιάσουμε μέσα από την σελίδα μας, τα οποία θεωρούμε ότι θα ξετρελάνουν τους μικρούς αναγνώστες ηλικίας από 10 ετών και άνω…

«ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΧΕΙΡΙΣΤΗΡΙΟ. Πάτησε Α+Β+ΠΑΝΩ+ΚΑΤΩ για να μπεις σε ρύθμιση Αστείου Βιβλίου» – DAVID BADDIEL – ΚΕΔΡΟΣ

«Ο ΦΡΕΝΤ ΚΑΙ Η ΕΛΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΔΥΜΑ.
Τα δυο παιδιά δεν είναι ίδια (αφού είναι αγόρι και κορίτσι), όμως τους αρέσουν τα ίδια πράγματα. Και ειδικά τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Στα οποία είναι και οι δύο πολύ καλοί. Δεν είναι τόσο καλοί, ωστόσο, σε πολλά άλλα – όπως, για παράδειγμα, στο να αντιμετωπίζουν τους νταήδες του σχολείου.
Μετά γνωρίζουν τον Άνθρωπο-Μυστήριο, που τους στέλνει ένα χειριστήριο για ηλεκτρονικά παιχνίδια το οποίο δε μοιάζει με κανένα από τα χειριστήρια που έχουν δει μέχρι τότε. Και το οποίο δε λειτουργεί με κανένα από τα ηλεκτρονικά τους παιχνίδια.
Όταν τα δίδυμα ανακαλύπτουν τι κάνει το Χειριστήριο, τους φαίνεται πως είναι η λύση σε όλα τους τα προβλήματα. Και το κλειδί για να πραγματοποιήσουν τα πιο τρελά τους όνειρα.
Τουλάχιστον έτσι φαίνεται στην αρχή… Πριν αρχίσουν τα μπερδέματα.»

(Από το αυτάκι του βιβλίου)
Και αυτά τα στοιχεία είναι αρκετά για να καταλάβουμε την υπόθεση του βιβλίου και είναι η πρώτη επαφή του παιδιού-αναγνώστη με το βιβλίο «ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΧΕΙΡΙΣΤΗΡΙΟ. Πάτησε Α+Β+ΠΑΝΩ+ΚΑΤΩ για να μπεις σε ρύθμιση Αστείου Βιβλίου» του DAVID BADDIEL – εικονογράφηση Τζιμ Φιλντ -που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, σε μετάφραση Πετρούλας Γαβριηλίδου και επιμέλεια Μαρίας Σπανάκη. Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα- το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΓΟΝΙΩΝ» εκδόθηκε σε 23 γλώσσες και πρόκειται να γίνει ταινία- και κυκλοφορεί επίσης από τον ΚΕΔΡΟ. Το βιβλίο είναι 384 σελίδων και είναι χωρισμένο σε 57 μικρά κεφάλαια.
Το γεγονός ότι το βιβλίο είναι άκρως διασκεδαστικό και θα κρατήσει τους μικρούς αναγνώστες, μέχρι το τέλος με μια ενδιαφέρουσα πλοκή και με έναν φυσικό και απλό τρόπο γραφής, είναι δεδομένο. Η περιπέτεια των διδύμων με το μαγικό χειριστήριο απευθύνεται τόσο σε αγόρια, όσο και σε κορίτσια, σε παιδιά που αγαπούν τα βιντεοπαιχνίδια και ακολουθούν την τεχνολογική εξέλιξη της εποχής μας.
Εμείς θα σταθούμε στα μηνύματα εκείνα τα οποία, μ’ ένα διακριτικό αλλά ευδιάκριτο τρόπο περνούν στα παιδιά και σίγουρα είναι αυτά που απασχολούν κάθε γονιό και κάθε παιδαγωγό όταν δίνουν ένα βιβλίο να διαβαστεί από παιδιά.

-Η μοναδική συναισθηματική σχέση αγάπης των διδύμων «… Όμως ένιωθαν ίδιοι. Μερικές φορές μάλιστα ένιωθαν πως ήξερε ο ένας τι σκεφτόταν ο άλλος. Κι ακόμα αν βρίσκονταν σε απόσταση διακοσίων μέτρων, μπορούσαν να ψιθυρίσουν χωρίς ήχο και να συνεννοηθούν άψογα…»

-Η σωστή χρήση υπολογιστή από τα παιδιά και η επίβλεψη από τους γονείς «… Σας επιτρέπουν οι γονείς σας να χρησιμοποιήσετε τον υπολογιστή χωρίς την επιτήρηση τους;…»

-Η Εξωτερική εμφάνιση των μικρών κοριτσιών και πόσο επηρεάζει τον ψυχισμό τους «…- Δεν είναι κακό να φοράς γυαλιά!- – Δεν είναι; Πάμε να ρωτήσουμε το Ρασίντ; Αν του αρέσουν τα κορίτσια με γυαλιά; Ή, εν προκειμένω, τα κορίτσια με σιδεράκια και πλεξούδες και ντύσιμο λες και πάνε πρώτη δημοτικού;…»

– Ο σχολικός εκφοβισμός (Bullying) και ο «αρχηγός» αυτής της επιθετικής συμπεριφοράς « …Έχεις καταλάβει πόσο δύσκολο είναι να πρέπει πάντα εγώ να κατευθύνω το μπούλινγκ; Να πρέπει να βρίσκω όλες τις εξυπνάδες για να εξευτελίζουμε τα άλλα παιδιά;…» / «…Γιατί η μαμά σου είναι τηλεορασόπληκτη και ο μπαμπάς σου χοντρός σαν ντουλάπα;…» ( πράγματι οι γονείς των διδύμων έτσι έχουν σκιαγραφηθεί, χωρίς όμως να μην είναι εμφανές ότι αγαπούν τα παιδιά τους και καμαρώνουν γι αυτά. Τα άλλα παιδιά το έχουν εντοπίσει και το αναδεικνύουν).

-Η συνεργασία, η αλληλεγγύη, η εμπιστοσύνη, οι ανασφάλειες, οι επιθυμίες και τα όνειρα περνούν από τις σελίδες του βιβλίου. Το πιο σημαντικό όμως είναι η πίστη στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας. Είναι το κυνήγι των ονείρων μας και ο αγώνας για την επίτευξη τους. «…Τα έκανα όλα αυτά … μόνος μου; – Ναι, είπε η Έλι. Γιατί το μόνο που στ’ αλήθεια χρειαζόσουν ήταν… να πιστέψεις στον εαυτό σου…»

———-

«Η ΜΙ, Ο ΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΥΦΟ»
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΑΝΤΖΑΡΗ
ΚΕΔΡΟΣ

Ελληνίδα η συγγραφέας του επόμενου βιβλίου. Πρόκειται για τη Δέσποινα Μάντζαρη, βραβευμένη από το πρώτο της βιβλίο με τίτλο: «Μία, το αόρατο κορίτσι» (Κέδρος, 2016) και το βιβλίο της «Η ΜΙ, Ο ΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΥΦΟ».
Όπως αναφέραμε στην εισαγωγή μας, «Η ΜΙ, Ο ΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΥΦΟ» φαίνεται να ανήκει στο ακόμα δυσκολότερο είδος, την αμιγώς παιδική λογοτεχνία φαντασίας.
Και πάλι δε θα αναφερθούμε περισσότερο στην πραγματικά διασκεδαστική ιστορία, που θα διασκεδάσει ακόμα και τους ενήλικες αναγνώστες, ούτε στους πρωταγωνιστές που κάποιοι είναι πραγματικά υπέροχοι, όπως το λατρεμένο αστείο ούφο, και την ενδιαφέρουσα γρήγορη πλοκή της. Θα μιλήσουμε γενικά για το βιβλίο και τα αλληγορικά στοιχεία του, τα οποία παρουσιάζονται σε αυτήν την τρυφερή ηλικία αναγνωστών με σοβαρότητα μέσα από ένα φαινομενικά ανάλαφρο κείμενο.

Το ότι η κ. Μάντζαρη είναι μαθηματικός είναι φανερό σε όλο το βιβλίο, αφού υπάρχουν διάχυτα στοιχεία της επιστήμης της «… Γιατί είναι σαν να συναντιέται η ύλη με την αντιύλη. Ίσως προκαλέσουμε ένα καινούργιο μπινγκ μπανγκ αν έρθουμε σε επαφή μαζί τους…», γραμμένα όμως τόσο ανάλαφρα και σωστά τοποθετημένα στο κείμενο που δείχνουν την προσοχή με την οποία τα χειρίστηκε, χωρίς να ξεχνά στιγμή την ηλικία του αναγνωστικού της κοινού. Και είναι σημαντικό ότι αυτά τα στοιχεία μπορούν να γίνουν το κίνητρο για κάποια παιδιά να ασχοληθούν με τις φυσικές επιστήμες.

-Οι προσωποποιημένες αδελφές Λογική και η Φαντασία:
[… «Νομίζει ότι είναι καλύτερη από μένα. Με λέει “ ονειροπαρμένη“ , αλλά εκείνη είναι ξινή» παραπονέθηκε η Φαντασία
«Κάτι μου θυμίζει αυτό», μουρμούρισε η Μι και κοίταξε με νόημα τον αδελφό της. «Χωρίς τη Λογική δεν υπάρχει Φαντασία και χωρίς τη Φαντασία δεν υπάρχει Λογική, νομίζω εγώ» συμπλήρωσε γλυκά και η Φαντασία την κοίταξε με την άκρη του ματιού της χωρίς να απαντήσει…]

-Ο Φόβος:
«…Είναι αυτός ο αντιπαθητικός μου ξάδελφος που όλο μπλέκεται με συνωμοσίες και τρομοκρατεί τον κόσμο, είπε η Φαντασία…»
«… Ναι, αλλά σε ποια πόλη θα πάμε; Ρώτησε η Μι. Δεν θα δυσκολευτούμε να τη βρούμε. Ο Φόβος συνήθως αφήνει ένα πυκνό νέφος στην ατμόσφαιρα , εξήγησε η Λογική…»

-Η υπεροχή, η φήμη και η διασημότητα:
«…Αφού σας είπα. Για τη διασημότητα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πού μπορεί να φτάσει κάποιος γι αυτήν…»

-Τα όνειρα και οι Εφιάλτες, η αδελφική αγάπη με τους μικροτσακωμούς της, η φιλία, ο φόβος, η αλληλεγγύη, η συνεργασία και η επίτευξη ενός στόχου μέσα από την ομαδικότητα, η ελευθερία των επιλογών μας, το θάρρος, η προστασία του πλανήτη μας, το σύμπαν, ο χωροχρόνος, οι διαστάσεις και το άπειρο είναι τα στοιχεία εκείνα, που με έξυπνο τρόπο και αρκετό χιούμορ θα συναντήσουν οι μικροί αναγνώστες σε αυτό το ταξίδι φαντασίας, ακολουθώντας την Μι, τον Μο και το Ούφο.
«…Η Μι κοίταξε τους φίλους της και χαμογέλασε. Όλοι πίστευαν ότι μόλις πέρασε ‘ένα καλοκαίρι όπως όλα τα άλλα, αλλά η Μι και η παρέα της είχαν ζήσει μια απίστευτη περιπέτεια, σώζοντας στο τέλος τον κόσμο από τον φόβο. Είχαν αποχαιρετιστεί με τη Λογική και τη Φαντασία μετά τη μεγάλη νίκη τους, και οι δύο αδελφές υποσχέθηκαν ότι δεν θα ξανατσακωθούν ποτέ. Θα το προσπαθούσαν δηλαδή. Ο Μο είχε κοιτάξει εκείνη τη στιγμή τη Μι ντροπαλά και η Μι τον αγκάλιασε και τον φίλησε…».