Η Δώρα Κουτρολού γράφει τις σκέψεις της για το βιβλίο της Ιζαμπέλ Αλιέντε “Το παιχνίδι του Αντεροβγάλτη” εκδ. Ψυχογιός
Η Ιντιάνα (μαμά) είναι μια γυναίκα που το μόνο που βλέπει και θέλει για τους άλλους είναι το καλό. Η Αμάντα (κόρη) μια πανέξυπνη έφηβη που της αρέσουν πολύ τα μυστήρια και ο τρόπος να τα λύσει, γι’αυτό και έφτιαξε ένα παιχνίδι στο internet στο οποίο είναι αρχηγός. Ο Μπομπ Μαρτίν (μπαμπάς) διακεκριμένος ντεντέκτιβ. Ο Τζάκσον (παππούς) βοηθός και στήριγμα της Αμάντα και της Ιντιάνα. Η συγγραφέας αρχίζει με την περιγραφή της καθημερινότητάς τους και άλλων που εμπλέκονται σε αυτή. Παράλληλα γίνονται μια σειρά από δολοφονίες που “μάλλον ” δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Και εκεί που αρχίζεις να “κουράζεσαι ” από την περιγραφή, ξαφνικά δένονται όλα μεταξύ τους και σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι τέλους. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που (εμένα) αν και με κούρασε στο τέλος με αντάμειψε…
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.