Μια αληθινή ιστορία

Ο Χρήστος είναι ένα παιδί διαφορετικό από τα άλλα. Εσωστρεφής χαρακτήρας, χωρίς φίλους, χωρίς να έχει γευτεί τη χαρά του παιχνιδιού, μιας και στο σχολείο νιώθει αποκομμένος από τα υπόλοιπα παιδιά. Με τους γονείς του επισκέπτονται τακτικά ένα μοναστήρι, στο οποίο υπηρετεί τον Θεό η μοναχή Καλλινίκη. Μια όμορφη και καλλίφωνη κοπέλα, μια ευγενική ψυχή, μια γαλήνια φυσιογνωμία που παραπέμπει σε άγγελο.
Ο Χρήστος κοντά της νιώθει αλλιώς. Από άχρωμο και άοσμο παιδί, η Καλλινίκη με τον τρόπο και το ενδιαφέρον που του δείχνει, τον κάνει να νιώθει ξεχωριστός και να πιστεύει δειλά – δειλά στον εαυτό του.
Αν και μια παραμονή του Πάσχα, η αγαπητή μοναχή θα κοιμηθεί, η πραότητά της, οι συμβουλές και η μορφή της, θα συντροφεύουν τον Χρήστο για μια ζωή.


Θα διαβάσουμε για τον Σταύρο το μουλάρι, τον Ντικ το σκύλο του, το προαύλιο χώρο του μοναστηριού που μπορείς να παίξεις ακόμη και ποδόσφαιρο, το τζουβάκι, το τηλέφωνο με τον μοχλό, θα περιηγηθούμε στο κοιμητήριο της μονής, έναν ξεχωριστό χώρο στον οποίο ο Χρήστος ένιωθε ηρεμία διώχνοντας κάθε φόβο μακριά, θα μας διηγηθεί ο ίδιος την αγαπημένη του προσευχή, θα μάθουμε για τα γευστικά καλογεράκια και τις μετάνοιες που χρειάζονται πριν κοπούν από τη γη, τον βίο του Αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη που συγκινεί με την ταπεινότητα και την αγάπη του, αλλά και το χτύπημα του ταλάντου.
Μεγαλώνοντας ο Χρήστος αντιλήφθηκε ότι η Καλλινίκη με τον τρόπο της τον δίδαξε πολλά. Κοντά της έμαθε να προσπερνά την εξωτερική εικόνα και να εμβαθύνει στα πολύτιμα χαρακτηριστικά του εσωτερικού κόσμου, ανακαλύπτοντας έτσι την πραγματική αξία του ανθρώπου και φυσικά τη δική του αξία.
Η διαδικασία ψησίματος του ψωμιού σε ξυλόφουρνο, η πανέξυπνη και δυναμική Αθανασία, οι βίοι αγίων κερδισμένοι από το παιχνίδι των ερωτήσεων, ο πάτερ Παΐσιος, η εξομολόγηση και η παραβολή με κύριο πρόσωπο την Εμίν είναι όλα κομμάτια των αναμνήσεών του συγγραφέα που επιθυμεί και μοιράζεται με τον αναγνώστη και σιγά – σιγά ο τελευταίος νιώθει μια ηρεμία να πλανάται στο χώρο.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο του Χρήστου Δασκαλάκη, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
…από το να σκέφτεσαι όσα δεν έχεις και να λυπάσαι, καλύτερα να εκτιμάς όσα έχεις και να χαίρεσαι. Η χαρά μόνο μπροστά μπορεί να οδηγήσει τα βήματά σου, ενώ η λύπη σε κρατάει πάντα πίσω…

Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο όμορφα λόγια, σοφά και καταπραϋντικά που μιλούν στη ψυχή σου, ένα βιβλίο εσωτερικής ανασκαφής, ένα βιβλίο που σε γαληνεύει, σου προσφέρει απλόχερα τροφή για σκέψη, ένα βιβλίο αφύπνισης και στοχασμού.
Φράσεις όπως,
…να είναι οι λέξεις σου μικρές και οι πράξεις σου μεγάλες…
…να μην κρατάς τον θυμό και την περηφάνια στην καρδιά σου…
…να συγχωρείς και να ζητάς συγχώρεση…
…να σέβεσαι, να βοηθάς και να αγαπάς…
…κράτα τον Παράδεισο μέσα σου…

Χαράζονται ανεξίτηλα μέσα σου και χρίζουν παρατήρησης και εμβάθυνσης για να κατανοηθούν στο έπακρο και να γίνουν κτήμα σου.

Μια αληθινή ιστορία που αξίζει να διαβαστεί και να γίνει παράδειγμα προς μίμηση.

Ο Χρήστος Δασκαλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977 και μεγάλωσε στο νησί της Ύδρας από τα πέντε έως τα δεκαοκτώ του χρόνια. Σπούδασε Συμβουλευτική και Ψυχολογία, Δημιουργική Γραφή, Θεωρία της Μουσικής και Ορθοφωνία, Σκηνοθεσία και Υποκριτική, και ολοκλήρωσε τον κύκλο σπουδών του με μαθήματα στη Σχολική Ψυχολογία.
Από μικρό παιδί του άρεσε να ονειρεύεται, να κυνηγά το φως και να τραγουδά δυνατά κόντρα στον άνεμο. Ονειρευόταν να γίνει μοναχός ή ιεραπόστολος, να ταξιδέψει στην Αφρική, να είναι δίπλα στα παιδιά, να γράφει και να τους διαβάζει ιστορίες. Μαζί, ονειρευόταν να μάθει να κάνει μακροβούτια στη θάλασσα. Μα δεν τα κατάφερε ποτέ. Η απώλεια ακοής από το δεξί του αυτί τον κράτησε μακριά από τον βυθό και τις πολύβουες παρέες, όμως τον έφερε πιο κοντά στη συγγραφή, στην ηρεμία και στους μεγάλους περιπάτους στη φύση.
Μεγαλώνοντας, συμφιλιώθηκε με τη «σιγή», ταξίδεψε, γνώρισε ανθρώπους και έμεινε πιστός σε αυτό που η καρδιά του πάντα ήθελε να ακούει. Τις ιστορίες με όμορφο τέλος…
Σήμερα, ζει και εργάζεται στην Αθήνα, χωρίς να ξεχνά τη μεγάλη του αγάπη, την Ύδρα.
Αν και μεγάλος πια, συνεχίζει να παίζει σαν παιδί και δεν έχει σταματήσει ποτέ να ονειρεύεται …
Από τις εκδόσεις Άγκυρα κυκλοφορούν, επίσης, το μπεστ σέλερ “Η χιονονιφάδα που αγάπησε το καλοκαίρι” και “Το Γονεοτροφείο”.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγκυρα.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave