ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

Μυθιστόρημα

“Καθισμένος τώρα εδώ στην ερημιά της θρακικής ακτής ξύνω τη μνήμη όπως το καλάμι μου, που γράφει δίχως σταματημό“.

Κάπου στην Προποντίδα βρίσκει καταφύγιο και περατώνει τον “πλάνητα βίο” του αναπολώντας το παρελθόν και γράφοντας το απολογητικό χρονικό της ζωής του ο βασικός πρωταγωνιστής στο νέο μυθιστόρημα του Ισίδωρου Ζουργού. Ο κορυφαίος σύγχρονος μυθιστοριογράφος επανέρχεται στο προσκήνιο με τον σταθερό συγγραφικό βηματισμό και με την έμπνευση να έχει κινητοποιήσει άλλη μία φορά με επιτυχία τη διαδικασία της γραφής.

Ο Πλάτων θεωρεί την έμπνευση θεϊκή παρέμβαση και ο αναγνώστης διαπιστώνει με την ανάγνωση του κειμένου αυτή τη δύναμη που κινείται αναπόσπαστη προς την κατεύθυνση της επίτευξης του στόχου.

Ο Ισίδωρος Ζουργός ξεδιπλώνει το πολύπτυχο της τεχνικής του και επινοεί την ιστορία ενός αντιγραφέα ο οποίος, βλέποντας την κλεψύδρα της ζωής του να αδειάζει, προς αποφυγή της λήθης, γίνεται στα βαθιά γεράματα συγγραφέας σκαλίζοντας τη μνήμη του και συμπληρώνοντας τη δική του βιωματική περγαμηνή.

Είναι το ταξίδι ζωής του Σταυράκιου Κλαδά σε τόπους, μονές και παλάτια – ένα ταξίδι στα εσώτερα της μνήμης και της ψυχής του.

Γεννημένος στο Δορύλαιο το 1064 μ.Χ. δεν έχει συμπληρώσει την πρώτη δεκαετία της ζωής του όταν, μετά την σφαγή των γονιών του από επιδρομείς, φυγαδεύεται στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του. Στο τέλος, η τύχη τον ευνοεί όταν τον ρίχνει κοντά σε ανθρώπους που τον προστατεύουν και σαν άλλοι γονείς νοιάζονται για εκείνον.

Διαμένει σε ένα ταπεινό κτίσμα έξω από τα επιβλητικά κτίρια της μονής του Στουδίου και στο εργαστήρι της αντιγραφής χειρογράφων μαθαίνει την τέχνη της αντιγραφής σημαντικών εγγράφων και εκκλησιαστικών ντοκουμέντων. Το μοναστήρι πλουτίζει από την εργαλειοποίηση των αντιγραφών αυτών από τη στιγμή που δεν αποκλείονται οι παρεμβάσεις στα πρωτότυπα κείμενα που εξυπηρετούν θέσεις…

“Σ’όλο το εργαστήρι επικρατούσε σιωπή, ακουγόταν μόνο εκείνο το γρατζούνισμα απ’ το ξύσιμο της γραφίδας στην περγαμηνή, με το οποίο περνάνε οι εκλάμψεις του νου και της ψυχής στον κόσμο της γραφής, δηλαδή στην αιωνιότητα“.

Διακρίνεται πολύ νωρίς για την συγκέντρωση της προσοχής και την προσήλωση να μεταφέρει συμμετρικά τις λέξεις από το παλιό χειρόγραφο στην περγαμηνή κρατώντας σταθερά τη γραφίδα.

Αποκτά δεξιότητα, επιτελεί το έργο του πιστά ως θεματοφύλακας μυστικών χάρη στην εχεμύθεια που τον διακρίνει και επιλέγεται να υπηρετεί ως επίσημος αντιγραφέας, οξυγράφος και βασιλικός νοτάριος στο συμβούλιο του στέμματος επι Κομνηνών, στην πρωτεύουσα του βασιλείου των Ρωμαίων.

Οι σημαντικές γνωριμίες που κάνει και η επιρροή που δέχεται από κάποια από τα κείμενα λογίων, μοναχών και πολιτικών σημαδεύουν την πορεία της ζωής του. Αποφασίζει να τη συνεχίσει εκτός της πόλης με την αναχώρηση του από τη μονή Στουδίου κάνοντας μία τολμηρή έξοδο στο άγνωστο, σταδιακά στην Καστοριά και στη συνέχεια στη Βέροια, Σέρβια, Κίτρος και Θεσσαλονίκη πριν επιστρέψει στην Κωνσταντίνου Πόλη.

“Την αγαπάω τη γραφή, υπέρτιμε, πιό πολύ κι απ’αυτήν την ανάγνωση. Μ’αυτή νιώθω μέλισσα που αφήνει πίσω της γενναιόδωρα κερί και μέλι να το γευτούν κάποιοι άλλοι“.

Ο προσανατολισμός κατευθύνεται προς ένα γοητευτικό και μυστηριώδες μυθιστόρημα εποχής με φόντο το Βυζάντιο του 11ου και του 12ου αιώνα, με τα τεκταινόμενα ακριβώς πίσω από τη Βυζαντινή πορφύρα χωρίς αναφορές σε εκστρατείες και μάχες.

Η μυθιστορία των 738 σελίδων χωρίζεται σε τέσσερις χρονικές ενότητες – εποχές από το 1064μ.Χ μέχρι το 1144μ.Χ – όπου η πρωτοπρόσωπη αφήγηση του κεντρικού ήρωα εναλλάσσεται αριστοτεχνικά με την τριτοπρόσωπη του ανωνύμου αφηγητή.

Ο ακριβής λόγος πλήρης γνώσης και πλούτου λεξιλογίου εικονογραφεί τις σελίδες και διακόπτεται έντεχνα από ουσιώδεις διαλόγους προσδίδοντας στο όλο εγχείρημα μία λογοτεχνική διάσταση.

Οι χαρακτήρες τοποθετούνται στα σωστά πλαίσια και κινούνται παράλληλα με τη Δυναστεία των Κομνηνών, αλλά στη σκιά του δυνατού φωτός που φωτίζει εκείνους. Είναι ο κόσμος καθημερινών ανθρώπων με δυνατούς δεσμούς οικογενείας, ο κόσμος της γραφής και του βιβλίου, της εικονογραφίας και προ παντός της δύναμης της μνήμης – ο κόσμος όπου η λογιοσύνη δεν συμβαδίζει πάντα με το ήθος.

“Κύριε, βοήθεια να στήσω τις λέξεις, για μένα είναι δύσκολο πολύ, καθώς γέρασα κι αυτές γλιστράνε μέσα απ’ τα δάχτυλα μου, άμμος είναι πια οι λέξεις. Χάρισε μου εσύ τα λόγια, κι εγώ θα τα γράψω“.

Ο γεννημένος στη Θεσσαλονίκη Ισίδωρος Ζουργός είναι βραβευμένος κορυφαίος σύγχρονος μυθιστοριογράφος.

Είναι μέλος της εταιρείας συγγραφέων και της εταιρείας λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Έχει γράψει:

1.Φράουστ (Λιβάνης 1995 – Πατάκης 2010)

2.Αποσπάσματα από το βιβλίο του Ωκεανού (Πατάκης 2000)

3.Η Ψίχα του Καλοκαιριού (Πατάκης 2002)

4.Στη Σκιά της Πεταλούδας (Πατάκης 2005)

5.Η Αηδονόπιτα (Πατάκης 2008)

6.Ανεμώλια (Πατάκης 2011)

7.Σκηνές από τον Βίο του Ματίας Αλμοσίνο (Πατάκης 2014)

8.Λίγες και μία Νύχτες (Πατάκης 2017)

9.Οι Ρετσίνες του Βασιλιά (Πατάκης 2019)

Το “ΠΕΡΙ ΕΑΥΤΟΥ ΨΥΧΗΣ” είναι το δέκατο μυθιστόρημα του.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave