Με αφορμή την επανακυκλοφορία του μυθιστορήματός της «Αντίο Φιλενάδα» από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, η αγαπημένη συγγραφέας Πέννυ Παπαδάκη μας μιλάει για τη φιλία, τη ζωή, τον έρωτα, την οικογένεια, τις θυσίες… όλα όσα ο άνθρωπος του σήμερα καλείται να αντιμετωπίσει. Με τον δικό της μοναδικό τρόπο μας δείχνει τον τρόπο σκέψης της, τις ανησυχίες της, τους φόβους της, τα πιστεύω της…
«Αντίο Φιλενάδα», «Παιχνίδια Ζωής», «Οι κόρες της Αυγής», «Το Ζεϊμπέκικο της Κατίνας», «Χωρίς Δίχτυ Ασφαλείας»! Δυνατοί τίτλοι, ικανοί να σε κάνουν να ψάξεις τι κρύβεται πίσω από τις ιστορίες που η φαντασία σε συνδυασμό με τις εμπειρίες της ζωής αποτύπωσαν στα υπέροχα αυτά μυθιστορήματα!
– Ποιον τίτλο θα βάζατε στη δική σας βιογραφία αν σας ζητούσαν να γράψετε τη μέχρι σήμερα ζωή σας;
Νομίζω πως ο καλύτερος τίτλος θα ήταν απλά μία λέξη. «Συνεχίζεται»
– Τι είναι αυτό που είναι ικανό να γκρεμίσει τους τοίχους που υψώνουμε γύρω μας, ένας πολύ δυνατός έρωτας ή μια δοκιμασμένη φιλία; Ο έρωτας παίζει το μεγαλύτερο ρόλο στη ζωή των ηρώων σας ή η φιλία;
Μία φιλία, και μάλιστα δοκιμασμένη, έχει ρίξει ήδη τα κάστρα που έχουμε υψώσει γύρω μας. Σε ό,τι αφορά τον έρωτα πιστεύω πως μεγαλύτερη ζημιά κάνει μια συνεχόμενη βροχή κι ας είναι σιγανή, παρά μια δυνατή μπόρα. Έτσι βλέπω τον έρωτα. Σαν μία δυνατή καλοκαιρινή μπόρα που κρατά λίγο. Αν αυτός ο έρωτας όμως εξελιχθεί σε αγάπη που θα κρατήσει στον χρόνο, τότε αργά και σταθερά θα καταφέρει να γκρεμίσει τα τείχη μας.
– Μια τόσο δυνατή φιλία σαν αυτή που περιγράφετε στο τελευταίο σας μυθιστόρημα «Αντίο Φιλενάδα» μπορεί να υπάρξει και να κρατήσει ανάμεσα σε δυο γυναίκες;
Φυσικά. Και το λέω με βεβαιότητα γιατί έχω φιλίες που μετρούν πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Επομένως από πείρα λέω πως και υπάρχουν δυνατές φιλίες, και κρατούν.
– Από την άλλη, ο απόλυτος έρωτας που ζουν οι μυθιστορηματικοί ήρωες δεν υπάρχει στην πραγματικότητα ή μήπως όχι; Όλοι αναζητούν την τελειότητα, που φυσικό είναι να μην ανταποκρίνεται σε ό,τι έχουμε κατά νου από τα σήριαλ που έχουμε δει και από τα βιβλία που διαβάζουμε.
Όλα τα συναισθήματα που περιγράφω στα βιβλία μου, υπάρχουν και γύρω μου και μέσα μου. Εξάλλου η ίδια η ζωή, μου δίνει τα ερεθίσματα για να γράψω. Πιστεύω όμως ότι το τέλειο και το απόλυτο, αποκτά ξεχωριστή έννοια για τον κάθε αναγνώστη. Εξαρτάται από το τι ψάχνει ο καθένας να βρει στις σελίδες ενός βιβλίου. Οι μυθιστορηματικοί και τηλεοπτικοί ήρωες, ενίοτε ζουν ακραίες καταστάσεις που στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να ζήσεις. Επομένως ένα βιβλίο δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να ξεφύγει από το πραγματικό και να ζήσει για λίγο το φανταστικό.
– Τα προβλήματα που αναδεικνύονται μέσα από τα μυθιστορήματά σας έχουν να κάνουν με αυτά που λίγο ως πολύ βιώνουν οι άνθρωποι σήμερα. Ανασφάλειες, εκρήξεις ζήλιας και θυμού, εσωτερικές αναζητήσεις, παιχνίδια που στήνει η ίδια η ζωή με πρωταγωνιστές όλους εμάς. Με ποια αφορμή συνήθως στήνετε την πλοκή των έργων σας, με κάτι που συνέβη σε σας, με πράγματα που ακούτε να γίνονται καθημερινά γύρω σας, περνάτε τις δικές σας ανησυχίες μέσω των χαρακτήρων που δημιουργείτε;
Είναι ένας συνδυασμός εμπειριών και καθημερινών καταστάσεων που με γρατζουνάει πνευματικά αλλά και συναισθηματικά για να γράψω. Ένας στίχος, μια εικόνα, μια έντονη κατάσταση, θα ενεργοποιήσει μηχανισμούς και θα βάλει μπρος την φαντασία που είναι και το μεγαλύτερο όπλο ενός συγγραφέα.
– Πιστεύετε ότι το ταλέντο σε συνδυασμό με την τύχη είναι ικανά να κρατήσουν στην κορυφή ένα δημιουργό, στην προκειμένη περίπτωση ένα συγγραφέα ή το μεγαλύτερο ρόλο παίζει η σωστή προώθηση που μπορεί να τύχει από τον εκδοτικό οίκο που θα αναδείξει το βιβλίο του;
Η συγγραφή είναι ατομική υπόθεση. Γίνεται όμως συλλογική όταν μιλάμε για την έκδοση και την προώθηση ενός βιβλίου. Θέλει και ταλέντο, και τύχη, όμως και αρκετή δουλειά τόσο από τον ίδιο τον συγγραφέα, όσο και από τον εκδότη του για να πάει καλά η προσπάθεια. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που αγκαλιάστηκε από ένα μεγάλο εκδοτικό οίκο, τις εκδόσεις Ψυχογιός και βαδίζω με ασφάλεια στα βήματά του. Νιώθω ότι ανήκω σε μια μεγάλη και δυνατή οικογένεια που θα με στηρίξει με τον καλύτερο τρόπο και σε συγγραφικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.
– Τα θέματα που αναδεικνύετε είναι -κυρίως- κοινωνικά, της σημερινής εποχής. Θα θέλατε να ασχοληθείτε με ιστορικά μυθιστορήματα, θεωρείτε ότι είναι πιο δύσκολο είδος, χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο προετοιμασίας η συγγραφή ενός τέτοιου έργου;
Κάθε είδος χρειάζεται χρόνο, κόπο, θυσίες και σεβασμό για να έχει ένα καλό αποτέλεσμα. Πιστεύω όμως ότι μία μεγαλύτερη δυσκολία έχει το ιστορικό αλλά και το παιδικό βιβλίο. Δεν με φοβίζει το είδος, είμαι όμως της άποψης που λέει «έκαστος στο είδος του». Όπως σε μια οποιαδήποτε εργασία δεν μπορείς να τα κάνεις όλα και υπάρχουν αρμοδιότητες βάση των δυνατοτήτων και των γνώσεων του κάθε εργαζόμενου, έτσι και εδώ υπάρχουν ειδικοί ιστορικοί αναλυτές και ερευνητές που σίγουρα είναι καλύτεροι στο είδος που υπηρετούν. Εμένα με ενδιαφέρουν τα κοινωνικά ζητήματα που είναι ανεξάντλητα, με γοητεύει όμως και το διήγημα και ίσως στο μέλλον να το τολμήσω.
– Τι σας φοβίζει περισσότερο το οριστικό του θανάτου ή το απροσδιόριστο αύριο και οι οδυνηρές συνθήκες που επικρατούν σε πολλούς τομείς γύρω μας;
Όσο κι αν φανεί περίεργο, ο θάνατος με φοβίζει περισσότερο για τα αγαπημένα μου πρόσωπα και όχι για εμένα. Έχω υποστεί απώλειες και μάλιστα πολύ προσωπικές και οδυνηρές. Είναι ένα οριστικό τέλος για αυτόν που το υφίσταται, αλλά είναι πολύ οδυνηρό για αυτόν που μένει και υποφέρει. Τώρα το αύριο δεν το φοβάμαι, έστω και με αυτές τις συνθήκες, ίσα-ίσα που κάθε νέα μέρα είναι μια νέα αρχή, και κάθε αρχή προσφέρει νέες ευκαιρίες. Θέλω να βλέπω τα πράγματα αισιόδοξα γιατί αγαπώ τη ζωή.
– Ποια θυσία θα μπορούσατε να κάνετε σε προσωπικό επίπεδο, προκειμένου να αισθανθείτε ότι δεν προδίδετε τα πιστεύω σας, τον ίδιο σας τον εαυτό;
Η θυσία είναι αυταπάρνηση αλλά και η υπέρτατη μορφή αλτρουισμού και αγάπης. Και επειδή είναι επιλογή του καθενός δεν μου αρέσει να ακούω και πολύ περισσότερο να λέω το περιβόητο «εγώ θυσιάστηκα για εσένα». Όπως είπε και ο Ευριπίδης «Για μια θυσία που κάνεις, επιβάλλεται η σιγή».
Ιουλία Ιωάννου
Η ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε στις γειτονιές του Πειραιά. Για είκοσι πέντε χρόνια ασχολήθηκε με τα λογιστικά και για επτά χρόνια με το μάρκετινγκ. Από το 2011 είναι συνταξιούχος και τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται εθελοντικά με τα πολιτιστικά του Δήμου της Αγίας Βαρβάρας, δίνοντας την ευκαιρία στους δημότες της περιοχής να έρχονται σε επαφή με τους συγγραφείς και τα έργα τους. Το 2007 έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει δύο παιδιά, τα οποία θεωρεί το μεγαλύτερο έργο της ζωής της. Η συγγραφή βιβλίων είναι η καλύτερη διέξοδος για το ανήσυχο πνεύμα της για το οποίο ελπίζει να παραμείνει για πάντα ανήσυχο. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΖΩΗΣ, ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕΝΑΔΑ.
