Το πρώτο βιβλίο της Δάφνης Μπερμπέρη- Κρυστάλλη με τίτλο «ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ‘ΜΑΘΕΣ ΕΣΥ!» κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΠΗΓΗ τον Ιανουάριο
Βιβλίο που πραγματεύεται ένα επώδυνο και πολυσύνθετο θέμα. Και αυτό γιατί ο παιδικός καρκίνος, η λευχαιμία, είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια είναι όμως και μια δύσκολη και συναισθηματικά επώδυνη κατάσταση που πλήττει όχι μόνο το παιδί που νοσεί αλλά και ολόκληρη την οικογένεια.


Ο Έκτορας, σε μεγάλη ηλικία πια, μας γνωρίζει την ζωή του, αρχίζοντας από την ορφάνια του. Το μεγάλωμά του από τον πατέρα του. Τη συνάντησή του με την Αλεξάνδρα. Τη γυναίκα που αγάπησε όσο τίποτα άλλο στην ζωή του. Τη μοναδική για εκείνον γυναίκα που λάτρεψε από την πρώτη στιγμή που την είδε. Η ζωή τους ενώθηκε. Τα όνειρά τους πολλά μα δεν έμελλε να πραγματοποιηθούν. Η μοίρα, η ζωή, χτύπησε το ζευγάρι. Και όχι μόνο μια φορά. Και ήταν δυνατός ο πόνος του Έκτορα. Δυνατός και ο πόνος της γιαγιάς Αντιγόνης. Της γιαγιάς -βράχος στη ζωή των ηρώων μας,
«…Μου έδειξε έναν μακρύ διάδρομο- ο δρόμος προς τον Γολγοθά, έκανα αμέσως τον συνειρμό-και μου είπε πού ακριβώς θα πάω…»

Ένα συγκλονιστικό κοινωνικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. Τραγικό λόγω θεματογραφίας όχι όμως και μελοδραματικό. Γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση με πολύ στρωτή γραφή. Είναι σαν να διαβάζεις το ημερολόγιο ενός γονιού μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα από την στιγμή που η εμφάνιση του παιδικού καρκίνου -η λευχαιμία- πλήττει το παιδί του, και όχι μόνο. Αφηγητής ο πατέρας της μικρής Δανάης κάποια χρόνια αργότερα. Με την τεχνική του φλας μπακ μάς δείχνει τον δικό του δρόμο προς τον Γολγοθά.

 
  

Η συγγραφέας κατάφερε απόλυτα να μπει στον ψυχισμό του άντρα-πατέρα και να τον περιγράψει με τις πιο αδρές πινελιές. Άρτια αποτυπωμένα τα συναισθήματα του πατέρα. Ο φόβος, η αμφιβολία, η αγωνία, η θλίψη, η απελπισία, η ανησυχία, η απόγνωση, συναισθήματα εμφανή στο έργο. Η ανατροπή ολόκληρης της ζωής του, η ανασφάλεια, η εγκατάλειψη της εργασίας του, η νέα του ζωή μέσα στο παιδιατρικό ογκολογικό, η δύναμη ψυχής, η σχέση του με το παιδί του, μα και με το ιατρικό προσωπικό. Σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Το αρχικό σοκ της διάγνωσης και το χάος στη ζωή των ηρώων. Η «αδικία» και η άρνηση της πραγματικότητας. Η συνειδητοποίηση της κατάστασης. Τα επώδυνα συναισθήματα του γονιού. Η νέα καθημερινότητα. Αυτή που σε εξουθενώνει ψυχικά.


Και όσο και αν ο Έκτορας είναι ο ήρωας πατέρας, η ίδια η μικρή Δανάη βιώνει την ασθένεια. Τόσο το σώμα της, όσο και η ψυχούλα της είναι τραυματισμένα. Τα μαλλιά της που φεύγουν, οι ατελείωτες ώρες και μέρες στο Νοσοκομείο, οι εξαντλητικές θεραπείες. Η μικρούλα μπαίνει σε έναν κόσμο άγνωστο και απειλητικό. Πρέπει να προσαρμοστεί σε μια νέα κατάσταση. Δύσκολη. Επώδυνη. Πλάι της, ο μπαμπάς της, η γιαγιά της, οι γιατροί της. Οι θεραπευτές. Σπουδαίος ο ρόλος τους στη ζωή των ηρώων τόσο του έργου, όσο και της ίδιας της ζωής. Η επιστημονική τους κατάρτιση, η ευαισθησία τους, ο σεβασμός και ο επαγγελματισμός τους, είναι στοιχεία που διακρίνουν το υγειονομικό προσωπικό μιας παιδικής ογκολογικής μονάδας και όχι μόνο. Σημαντικός και ο εθελοντισμός που η συγγραφέας αναφέρει στο έργο της.
Το έργο, χωρισμένο σε 19 κεφάλαια και έναν επίλογο. Σωστά δομημένο. Με γρήγορη ροή και πολλούς αληθοφανείς διαλόγους. Εξαιρετικό το κεφάλαιο λίγο πριν το τέλος που εμφανίζεται η αφηγηματική φωνή της Δανάης .
Το τι τελικά θα γίνει στη ζωή των ηρώων θα το ανακαλύψετε στο δικό σας αναγνωστικό ταξίδι. Εμείς, θα κλείσουμε την παρουσίασή του, με την ίδια ευχή που έκανε η συγγραφέας στο εισαγωγικό της σημείωμα…
«Μακάρι ο καθένας μας να βρίσκει το κουράγιο να παλεύει για τα αγαπημένα του πρόσωπα και να βγαίνει νικητής»

«Ο Έκτορας συναντάει την Αλεξάνδρα ένα βροχερό φθινοπωρινό πρωινό και την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά. Ο έρωτάς τους είναι αμοιβαίος και τα όνειρα για μια κοινή ζωή πολλά. Κι εκεί που όλα δείχνουν ότι ένα μωρό θα σφραγίσει την ευτυχία τους, η μοίρα σαν ζηλιάρα ερωμένη θα στήσει τα δίχτυα της και θα τους παγιδεύσει. Θα μπορέσουν άραγε να γλιτώσουν από τα σχέδιά της; Θα καταφέρουν να σταθούν απέναντί της και να την αντιμετωπίσουν; Τι είναι εκείνο που θα ωθήσει τον Έκτορα να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για το “αύριο”;

Η ιστορία ενός πατέρα που παρά τις αντιξοότητες δεν το βάζει κάτω και μαθαίνει μέσα από το πρόβλημα υγείας της κόρης του ότι η ζωή είναι πολύτιμη και αξίζει ο καθένας να παλεύει γι’ αυτήν ακόμα κι αν νιώθει ότι όλα συνηγορούν προς το αντίθετο.»
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)