Συγγραφέας του παιδικού βιβλίου «Μα τι φαντάστηκες!» – Εκδόσεις «Υδροπλάνο»

Ένα ιδιαίτερο βιβλίο κι ένας ακόμη πιο ιδιαίτερος πρωταγωνιστής. Ο Αυτάκιας που βλέπει ακούει, αισθάνεται, αγαπά, αλλά είναι μία τηλεόραση! Δεν επιλέχθηκε τυχαία από τη Μαρία Γκολγκάκη, αφού μέσα από την ιστορία του, η συγγραφέας περνάει στους μικρούς της αναγνώστες σπουδαία περιβαλλοντολογικά μηνύματα. Στην επινοημένη περιπέτειά της, που περιγράφει με χιουμοριστικό τρόπο, ο Αυτάκιας και ο φίλος του ο Ορφέας προσπαθούν να κάνουν κατανοητό τι πρόκειται να συμβεί εάν μείνουμε αδρανείς και παθητικοί στον πόλεμο που έχουμε κηρύξει εμείς οι άνθρωποι στη Γη. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας «Το χιούμορ είναι σαν χρωματιστή σφαίρα, που από μέσα της αναδύεται φως και εκπέμπει παντού και δυνατά. Έχει την ικανότητα να χωρέσει όλα όσα θέλουμε να διδάξουμε ένα παιδί. Το κάνει να χαμογελάει και όταν ένα παιδί χαμογελάει, ανοίγουν πόρτες και δρόμοι για να διαβούμε εμείς που τα αγαπάμε».

Επιλέξατε έναν τίτλο με θαυμαστικό: «Μα τι φαντάστηκες!». Μιλήστε μας για τις σκέψεις σας πριν καταλήξετε στο συγκεκριμένο τίτλο.
Η αλήθεια είναι ο τίτλος ήρθε όταν μπήκε η τελεία στο τελευταίο κεφάλαιο. Με το θαυμαστικό ήθελα να δώσω έμφαση στη λέξη φαντασία, η οποία για εμένα ως έννοια είναι πολύ σημαντική καθώς δεν έχει όρια. Σε βοηθάει να οραματιστείς αυτό που πιστεύεις ότι θες να γίνεις, να προσπαθήσεις και τελικά να πορευτείς ανάλογα. Η φαντασία είναι ένας δρόμος με κατεύθυνση προς τα πάνω. Δεν έχει ποτέ καθοδική πορεία ούτε στοπ. Απλά πηγαίνεις.

Πρωταγωνιστής αυτού του παιδικού βιβλίου είναι ο Αυτάκιας. Ο ήρωας σας δεν είναι άνθρωπος κι εδώ ακριβώς ξεκινά η περιπέτεια για τους μικρούς αναγνώστες. Περιγράψτε μας αυτή την ιδιαίτερη «προσωπικότητα».
Ο ήρωας του βιβλίου μου, βλέπει ακούει, αισθάνεται, αγαπά. Αυτή η επίγνωση του ΝΙΩΘΩ συνοδεύεται με ένα κομμάτι ψυχής. Και μπορεί η τεχνολογία μας να μην έχει φτάσει σε σημείο που οι μηχανές, τα κινητά, τα αυτοκίνητα, οι τηλεοράσεις να αισθάνονται όμως σίγουρα μας καταλαβαίνουν εντός εισαγωγικών. Οι λειτουργίες τους ασύλληπτες.

Ο Αυτάκιας, ζει σε μια μονοκατοικία. Γιατί όμως τον χαρακτηρίζετε «θετό μέλος» της οικογένειας Ελευθερόπουλου;
Η ιστορία φτάνει σε ένα σημείο όπου όλη η οικογένεια γνωρίζει πλέον πως έχουν μια πολύ ξεχωριστή τηλεόραση στο σπίτι τους. Τον αγαπούν, συσπειρώνονται για να τον προστατέψουν όταν χρειάζεται, επειδή τον θεωρούν έναν από αυτούς.

Μιλήστε μας για την οικογένεια που τον έχει κάνει μέλος της. Πού την τοποθετείτε και σε ποιο χρόνο εκτυλίσσετε η ιστορία της;
Έχουμε να κάνουμε με την κλασσική ελληνική οικογένεια. Εργαζόμενοι γονείς, πολύ κουρασμένοι από τις καθημερινές υποχρεώσεις, μια γιαγιά, η κυρία Ανδρομάχη η οποία αναλαμβάνει τη φροντίδα του παιδιού τις ώρες που η μητέρα και ο πατέρας απουσιάζουν, και τον μικρό Ορφέα, που είναι μαθητής στην πρώτη γυμνασίου, κυριολεκτικά χαμένος μέσα σε όλα αυτά. Θεωρεί πως η μόνη του διέξοδος είναι ο κόσμος της τηλεόρασης έως ότου ο Αυτάκιας επεμβαίνει και έτσι ανατρέπονται όλα. Η οικογένεια ενώνεται ξανά και τα μέλη της επανακτούν τη δυναμική που τους αρμόζει. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο σήμερα, σε μια μεγαλούπολη όμως υπάρχουν αρκετές αναφορές στο μέλλον.

Αν κρίνουμε από την εικονογράφηση του εξωφύλλου ο Αυτάκιας σας έχει δυο μεγάλα αυτιά. Προφανώς και υπάρχει λόγος που του δώσατε αυτό το έντονο εξωτερικό χαρακτηριστικό.
Περίεργος κύριος αυτός ο Αυτάκιας. Έχει δυο τεράστια αυτιά που απλά μια μέρα «φύτρωσαν» γιατί πολύ απλά δεν άντεχε να ακούει όλα όσα μετάδιδε όταν ήταν ανοιχτός. Δεν άντεχε στην ιδέα πως οι άνθρωποι και ειδικά ένα παιδί, περνάνε τόση πολύ ώρα κάνοντας ένα μονάχα πράγμα, να τον κοιτούν απορροφημένοι, ξεχνώντας τα σημαντικά πράγματα της ζωής, παραμελώντας αυτά που θέλουν και μπορούν.

Ορφέας. Είναι ο φίλος του ήρωά σας. Μαζί περνάνε πολύ χρόνο κι έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες περιπέτειες, όπως γράφετε. Περιγράψτε μας μία περιπετειώδη μέρα τους.
Θα αναφερθώ στην ημέρα που οι δυο τους ταξιδεύουν στο μέλλον. Ο Αυτάκιας έρχεται ως προάγγελος της πιθανής περιβαλλοντολογικής καταστροφής του πλανήτη, και της νέας τάξης πραγμάτων. Κάτι που όλοι φοβόμαστε πως θα γίνει, δυσοίωνες προβλέψεις που ήδη γίνονται όμως ευχόμαστε να αποφευχθούν. Αν και σε γενικές γραμμές θα χαρακτήριζα το βιβλίο χιουμοριστικό, αυτό είναι και το μοναδικό στενάχωρο σημείο του βιβλίου, άκρως όμως για μένα απαραίτητο. Μέσα από αυτή την περιπέτεια ο Ορφέας συνειδητοποιεί τι πρόκειται να συμβεί εάν μείνουμε αδρανείς και παθητικοί στον πόλεμο που έχουμε κηρύξει στη Γη. Το ίδιο θέλω να εισπράξουν και τα παιδιά που θα το διαβάσουν όσον αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι του βιβλίου.

«Τι είναι τελικά αληθινό στη ζωή και τι δεν είναι;», αναρωτιέστε και προφανώς έτσι θέλετε να προβληματίσετε και τους αναγνώστες σας. Μιλήστε μας για τον συλλογισμό σας.
Η αλήθεια είναι όσο σύνθετη άλλο τόσο και απλή όπως και για τον καθένα από εμάς ξεχωριστή. Η αλήθεια του καθενός είναι αυτό που έχει βιώσει, αυτό που έχει διαισθανθεί και ενώ προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως δεν ισχύει, μια φωνή μέσα του ουρλιάζει, ωθώντας τον να εμπιστευτεί τον εσωτερικό του εαυτό.

«Τι μπορούμε να καταφέρουμε αν πραγματικά προσπαθήσουμε και δεν αφεθούμε στις αδυναμίες μας;». Πώς προσεγγίσατε με την γραφή αλλά και με ποιες εικόνες αυτή τη σκέψη; Τι θέλετε να πείτε στους αναγνώστες;
Η αγαπημένη μου λέξη είναι το «Μπορώ» το οποίο συνοδεύεται πάντα με προσπάθεια. Τίποτα δεν έρχεται ουρανοκατέβατο. Όλοι φθάνουμε σε κάποια στιγμή στη ζωή μας βαθιάς συνειδητοποίησης των «θέλω» μας. Υπάρχουν οι άνθρωποι που κάνουν ο,τι περνά από το χέρι τους και επιτρέπει η ηθική τους για να το επιτύχουν και άλλοι που αφήνουν το θέλω τους να τους στοιχειώνει. Αυτή ακριβώς είναι και η αδυναμία τους. Εγώ θα προσπαθώ με την πένα μου να δείχνω στα παιδιά πως δεν πειράζει να κάνουν λάθη και να έχουν αδυναμίες. Δεν πειράζει που δεν είναι υπεράνθρωποι. Ας είναι άνθρωποι με αγάπη για τον εαυτό τους, με σεβασμό προς την ύπαρξή τους και να έχουν βαθιά πίστη πως αυτά που μοιάζουν ανέφικτα, απλά μοιάζουν, δεν είναι.

Χαρακτηρίζετε το βιβλίο σας άκρως χιουμοριστικό. Πιστεύετε πως μέσα από μια τέτοια πιο ανάλαφρη οπτική μπορούμε να διδάξουμε και να προστατέψουμε τα παιδιά μας πιο εύκολα και πιο ουσιαστικά;
Το χιούμορ είναι σαν χρωματιστή σφαίρα, που από μέσα της αναδύεται φως και εκπέμπει παντού και δυνατά. Έχει την ικανότητα να χωρέσει όλα όσα θέλουμε να διδάξουμε ένα παιδί. Το κάνει να χαμογελάει και όταν ένα παιδί χαμογελάει, ανοίγουν πόρτες και δρόμοι για να διαβούμε εμείς που τα αγαπάμε.

Λέτε πως το βιβλίο σας απευθύνετε σε παιδιά αλλά και σε όσους ακόμη πιστεύουν στη δύναμη της φαντασίας που είναι ικανή να μας απελευθερώσει. Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που η τηλεόραση συνήθως μας μεταδίδει άσχημες ειδήσεις, ο Αυτάκιας σας, μπορεί να διεγείρει ευχάριστα τη φαντασία μας;
Πραγματικά η τηλεόραση επί το πλείστων είναι ο κακός αγγελιοφόρος όλων των δεινών που μαστίζουν τον πλανήτη. Ας μην είμαστε όμως Λουδίτες, δεν θέλουμε να καταστρέψουμε τις μηχανές και να επιστρέψουμε σε ένα πρωτόγονο τρόπο ζωής. Ήρθαν για να μείνουν, είναι μέρος της εξέλιξής μας. Δεν χρειάζεται όμως να μας ορίζουν, το αντίθετο μάλιστα. Έχουν τη δυνατότητα αν χρησιμοποιηθούν με σύνεση και γνώμονα το κοινό καλό, να ωφελήσουν την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο ρόλος του Αυτάκια, όχι να βλάψει, αλλά να βοηθήσει. Ξέρετε όσο μεγαλώνουμε, σταδιακά χάνουμε αυτό το στοιχείο της φαντασίας. Προσωπικά θεωρώ πως καλό θα ήταν να το ενισχύουμε όχι να το θάβουμε μέσα μας. Στα παιδιά είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ύπαρξή τους. Εγώ πιστεύω πως τα παιδιά είναι πιο σοφά από εμάς τους ενήλικες οπότε όχι μόνο το «Μα τι Φαντάστηκες!» αλλά και οποιοδήποτε παιδικό βιβλίο μπορεί να διαβαστεί από ενήλικες οι οποίοι έχουν πολλά να αποκομίσουν από ένα τέτοιο ανάγνωσμα.

Ποια μηνύματα θέλετε να εισπράξουμε από την ιστορία του Αυτάκια;
Μπορούμε να καταφέρουμε αυτά που θα οραματιστούμε. Το υποσυνείδητό μας, λειτουργεί με έναν ξεχωριστό τρόπο. Οτιδήποτε το τροφοδοτήσουμε, αρνητικές ή θετικές σκέψεις, αυτό και θα υλοποιήσει. Δεν είναι τυχαίο πως άνθρωποι που σκέφτονται πως δεν αξίζουν κάτι καλύτερο ή δεν μπορούν να πραγματώσουν τα θέλω τους, βάζουν οι ίδιοι εμπόδια στο διάβα τους. Συνεπώς το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να εισπράξει το αναγνωστικό κοινό είναι αυτό. Και τέλος, εμείς οι ενήλικες… τα παιδιά και τα μάτια μας. Όσο απαιτητική και να είναι η ζωή μας, έχουμε χρέος να τα πιάσουμε από το χέρι και να μην τα αφήσουμε να βυθιστούν σε έναν τρόπο ζωής αφύσικο για αυτά.

Σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία, πραγματικά μου δώσατε την ευκαιρία να αναφερθώ σε στοιχεία του βιβλίου που πραγματικά ήθελα να επισημάνω.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο Αυτάκιας ζει σε μία μονοκατοικία ως θετό μέλος της οικογένειας Ελευθερόπουλου. Δεν είναι όμως άνθρωπος, αλλά μία τηλεόραση όμοια με καμία άλλη, αφού αισθάνεται, μιλάει, ακούει και έχει δυο τεράστια αυτιά. Ο Αυτάκιας μαζί με τον καλό του φίλο Ορφέα, περνάνε τον περισσότερό τους χρόνο μαζί ενώ έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες περιπέτειες. Τι είναι τελικά αληθινό στη ζωή και τι δεν είναι; Τι μπορούμε να καταφέρουμε αν πραγματικά προσπαθήσουμε και δεν αφεθούμε στις αδυναμίες μας; Ένα άκρως χιουμοριστικό βιβλίο για παιδιά και όσους ακόμη πιστεύουν στη δύναμη της φαντασίας που είναι ικανή να μας απελευθερώσει.

Βιογραφικό
Η Λευκοθέα-Μαρία Γκολγκάκη εργάζεται εδώ και 22 χρόνια ως καθηγήτρια Αγγλικών σε φροντιστήρια Ξένων γλωσσών ενώ παράλληλα εργάζεται ως freelancer, γράφοντας βιβλία αγγλικών που διδάσκονται σε φροντιστήρια. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολήθηκε με την ποίηση. Η πρώτη της συλλογή με τίτλο: 16 of Me, εκδόθηκε τον Οκτώβρη του 2019 σε Νέα Υόρκη και Λισσαβόνα από το λογοτεχνικό περιοδικό Adelaide Literary Magazine ενώ μέρος αυτών εμφανίστηκαν στην Αμερική από το Mediterranean Poetry-an odyssey in the Mediterranean world, και στο Aphelion Webzine. Επίσης, το Μάρτιο του 2021 εκδόθηκαν 5 καινούρια της ποιήματα, από το περιοδικό Eskimo Pie Magazine, στην Καλιφόρνια. Τέλος, το άρθρο της, The Whole World Leads a Life of Uncertainty, εκδόθηκε στην Αμερική τον Απρίλιο του 2020 από τις εφημερίδες, The Sentinel και Tri-town Tribune. Αρθρογραφεί για δύο λογοτεχνικά σάιτ, το «Unspotted» και το «Μεταξύ μας». Το παιδικό της μυθιστόρημα με τίτλο «Μα τι Φαντάστηκες», εκδόθηκε από τις εκδόσεις Υδροπλάνο το Μάρτη του 2021.