Στο βιβλίο αυτό υπάρχουν κείμενα για λογοτεχνικά έργα συγγραφέων που έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Οι είκοσι πέντε περίπου συγγραφείς δεν συνδέονται μεταξύ τους με κάποια γενεολογική σχέση. Στέκουν μόνοι τους, μοναχικοί στην αποβάθρα της ιστορίας.
Πολλοί έχουν επιβιβαστεί στα τρένα και ταξιδεύουν ήδη. Κάποιοι κατεβαίνουν στους ίδιους σταθμούς. Οι συγγραφείς ταξιδεύουν μαζί αλλά το ταξίδι στη ζωή και στο έργο είναι μοναχικό. Του καθενός ξεχωριστό! Οικοδεσπότες τους στον κάθε σταθμό οι αναγνώστες και οι φίλοι τους που τους συναντούν και μιλούν μαζί τους.
Η θεματολογία των έργων είναι ο έρωτας, η ύπαρξη, η πολιτική, η ποιητική.


Ο Φίλιπ Ροθ (1933-2018): Tα ερωτικά μυθιστορήματα. Ο πιο εμβληματικός ίσως Αμερικανός της γενιάς του, έχει αφήσει τεράστιο σε όγκο και πλούτο έργο -μυθιστόρημα, διήγημα, σενάριο δοκίμιο, κριτική θεωρία της λογοτεχνίας. Αναγνωρίστηκε ως μεγάλο ταλέντο και εμπνευσμένος λογοτέχνης που επηρεασμένος από την ψυχανάλυση, τη λογοτεχνία του Τσέχοφ, αλλά και την εβραϊκή κουλτούρα, ανανέωσε την αμερικανική λογοτεχνία. Το έργο του μιλά στην ψυχή και αλλάζει τη συμπεριφορά.
Αλμπέρτ Καμύ «Η πτώση». «Η Πτώση»(1956) είναι ένα μυθιστόρημα το οποίο στηρίζεται στην ένταση του λόγου και της έκφρασης. Ένα φιλοσοφικό αφήγημα με μυθοπλασία το οποίο διερευνά την ύπαρξη ,όπως αυτή παρουσιάζεται πέρα από το καλό και το κακό.
Νίκου Καζαντζάκη «Όφις και Κρίνο». Το μυθιστόρημα αυτό είναι το πρώτο φανέρωμα του συγγραφέα στη λογοτεχνία. Αναφέρεται με ιδιαίτερο τρόπο στον έρωτα και στη γνώση.


Άλκης Τροπαιάτης (1909-1999) -Ο συγγραφέας της κοινωνικής ευθύνης. Έμεινε ένας «αχαρτογράφητος» γενικώς λογοτέχνης. Το έργο που άφησε πίσω του είναι πάνω από 30 βιβλία.
Θέματα ποιητικής στον Παπαδιαμάντη. Το έργο που εξετάζεται σε αυτό το βιβλίο είναι η κοινωνική Νουβέλα «Τα ρόδιν΄ ακρογιάλια».
Λόγγου «Δάφνις και Χλόη». Το «Δάφνις και Χλόη» είναι ένα από τα πιο ονομαστά ελληνικά αρχαία μυθιστορήματα, το οποίο αναφέρεται στον έρωτα δύο νέων βοσκών του Δάφνη και της Χλόης ,αλλά και για την αλήθεια και την ειλικρίνεια που αυτός απαβγάζει. Ο Λόγγος έζησε τον 2ο-3ο αιώνα μ.Χ.
Η ποίηση του Γ.Μαρκόπουλου. Το δοκίμιο του Θ.Πυλαρινού «Με επιμονή και με σκοπό στον ίδιον τόπο. Η ποίηση του Γιώργου Μαρκόπουλου», ασχολείται με το ποιητικό έργο του Γ.Μαρκόπουλου, ενός από τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους της ποιητικής γενιάς του 1970, της λεγόμενης και «γενιάς της αμφισβήτησης».


Γιώργου Χρονά «Τα αρχαία βρέφη». Η ποιητική αυτή συλλογή αποτέλεσε μια ιδιαίτερη φωνή του ποιητή, που αυτό το έργο τον έκανε ευρύτερα γνωστό, αλλά και τον βοήθησε ίσως να βρει το προσωπικό του στίγμα εις βάθος χρόνου καλύτερα.
Ανδρέας Μήτσου «Η εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια». Ο συγγραφέας στο έργο αυτό δημιουργεί μικρά αφηγήματα, τα οποία στηρίζονται στη μεγάλη φροντίδα του λόγου, στη λιτότητα έκφρασης, στην καλλιέργεια του σασπένς, αλλά και στη διάρθρωση των διηγημάτων με ένα σαφές προκαθορισμένο σχέδιο.
Ζητήματα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Χαρακτηριστικά της Ελληνικής λογοτεχνίας είναι η καθαρότητα νοημάτων, η λαϊκότητα, η ιθαγένεια, η τοπικότητα, η ανθρωπιά και η ελευθερία, η ασυμμετρία, η πρωτεϊκότητα και η μοναχικότητα.
Ο Μιχάλης Σταφυλάς και το περιοδικό «Πνευματική ζωή».
Αλέξανδρος Σούτσος «Ο Εξόριστος του 1831». Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται στην Ελλάδα του 1831-1832 και αναφέρεται στον έρωτα του Εξόριστου και της Ασπασίας που στηρίχτηκε στο αγνό, ειλικρινές αίσθημα όταν πρωτογνωρίστηκαν στα Κύθηρα.
Νίκου Καζαντζάκη «Τόντα-Ράμπα». Ένα μυθιστόρημα για τη φιλοσοφία της εποχής. Μια εξομολόγηση σε μορφή μυθιστορήματος για τη Σοβιετική Ένωση.
Μιρσέα Ελιάντε -Η ασυμφωνία των πολιτισμών «Η νύχτα της Βεγγάλης (Μαϊτρέγι)». Ο Μιρσέα Ελιάντε (1907-1986) υπήρξε μεγάλος Ρουμάνος συγγραφέας και μελετητής των θρησκειών και της λαογραφία με έργο εξαιρετικό ,το οποίο έχει σήμερα εισαχθεί στη διδασκαλία πολλών πανεπιστημίων και ιδρυμάτων.


Ο Κοραής και το μυθιστόρημα. Ο Αδαμάντιος Κοραής (1748-1833) υπήρξε ο μεγάλος διαφωτιστής του ελληνικού έθνους. Στη μελέτη αυτή αναφέρονται οι απόψεις του για το αρχαίο μυθιστόρημα και γενικώς για θέματα που αφορούν την ιστορία της λογοτεχνίας και της λογοτεχνικής κριτικής.
Βίκτωρ Σερζ «Η υπόθεση Τουλάγεφ». Το βιβλίο αυτό είναι ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα το οποίο αναφέρεται στην σοσιαλιστική -σοβιετική οντολογία της δεκαετίας του 1930.
Η ποίηση των πολιτικών Προσφύγων στην ΕΣΣΔ. Κώστας Γκολφίνος, Ηλίας Αρμάγος, Γιώργος Πολιτόπουλος, Γιώργος Νικολάου, Γιώργος Βελάς, Πέτρος Ανταίος, Αλέξης Πάρνης, Γιάννης Μότσιος.
Ο Πούσκιν στην καραντίνα χολέρας του 1830. Το Φθινόπωρο του 1830 ο Πούσκιν αναγκάστηκε να παραμείνει στο χωριό Μπόλιντο για τρεις μήνες, εξαιτίας της καραντίνας χολέρας που είχε επιβληθεί στη Ρωσία. Αυτό ειδικά το τρίμηνο στο Μπόλιντο έγραψε πολλά και σπουδαία έργα.
Ανδρέας Εμπειρίκος και η γκάφα της ΟΠΛΑ-Μια υπόθεση που περιμένει απόδειξη. Η ΟΠΛΑ είχε συλλάβει στα τέλη Δεκεμβρίου του 1944 τον ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο. Τον ανέκριναν. Ύστερα από λίγο την άφησαν ελεύθερο. Ακόμα και σήμερα δεν έχουν ξεκαθαριστεί τα αίτια αυτής της δίωξης του ποιητή.


Η γοητεία του λεμονοδάσους. Η μικρή αυτή νουβέλα του 1930, του Κοσμά Πολίτη, διατηρεί την ικμάδα της και μπορεί και διαβάζεται ακόμα και σήμερα.
Πατώντας γερά πάνω στα πεζογραφικά και ποιητικά του κεκτημένα, ο Μιχάλης Πάτσης συνεχίζει δυναμικά τη λογοτεχνική του διαδρομή.
Εξαίσιες πεζογραφικές και ποιητικές πτήσεις με διαχρονική αξία με τον Καζαντζάκη, τον Καμύ, τον Ροθ τον Πούσκιν, τον Σερζ, τον Ανταίο, τον Χρονά κ.α.
Ζωηρός ρυθμός, δεινές περιγραφές, ποιητική σύνταξη, πυκνή εκφορά λόγου, γραφή που είναι το μαγγάνι που ο συγγραφέας αντλεί αισθήματα από το πηγάδι της μνήμης είναι τα στοιχεία που συνθέτουν αυτή τη σπουδαία μελέτη.
Διαβάστε τη.


Ο Μιχάλης Πάτσης γεννήθηκε το 1962 στα Τρόπαια Αρκαδίας.
Έχει ασχοληθεί με τη φιλοσοφία, “Ο ρόλος της γλώσσας στη γνωστική διαδικασία” (1988), τη γλωσσολογία, “Τα πειράματα ανακλήσεων ως μεθοδολογικό εργαλείο για την κατανόηση της σημασίας της λέξης” (2005), και τη φιλολογία. Κατέχει μάστερ φιλοσοφίας, διδακτορικό φιλολογίας. Δίδαξε ελληνική φιλολογία επί σειρά ετών στο Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει κυκλοφορήσει τα ποιητικά έργα “Ο χρόνος νησί” (2006, 2011), “Σμπόρνικ” (2012), που περιέχει τους ποιητικούς κύκλους (“Ο χρόνος νησί”, “Η ξενιτιά δεν υπάρχει”, “Ολόφωτη πόλη”, “Χειμώνας στην Ιταλία”), καθώς και τη μετάφραση – μελέτη, Πούσκιν “Μικρά ποιήματα” (2012). Επίσης στα ρωσικά κυκλοφορούν τα έργα του “Αυτοδιδακτική μέθοδος διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας” (Μόσχα,2010), “Η θεωρία και πρακτική της μετάφρασης (ρωσικά-ελληνικά)” (Μόσχα, 2012). Έχει επιμεληθεί και προλογίσει τη μετάφραση στα ρωσικά του μυθιστορήματος του Μ. Κουμανταρέα “Η φανέλα με το εννιά” (2010). Έχει λάβει μέρος σε συλλογικές εκδόσεις καθώς και έχει διενεργήσει ομιλίες και διαλέξεις για την ελληνική γλώσσα στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Το έργο του “Καζαντζάκης και Ρωσία” συμπεριλήφθηκε στους βραχείς καταλόγους των Λογοτεχνικών Βραβείων 2014 στην κατηγορία “Δοκίμιο”.