Η Επερχόμενη Αταξία

Στούπας Κώστας

Σελίδες: 336
ISBN: 9786182042502
Τιμή: 19,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)

Ποια είναι η σχέ­ση της βρο­χής με τη δη­μο­κρα­τία και της βι­ο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης με την γυ­ναι­κεία χει­ρα­φέ­τη­ση και τους γά­μους των ομο­φυ­λο­φί­λων;

Γι­α­τί ο Τζέ­ιμς Βατ συ­νει­σέ­φε­ρε πε­ρισ­σό­τε­ρο από τον Κά­ρο­λο Μαρξ στην κα­τάρ­γη­ση της δου­λεί­ας και προ­σε­χώς της εκ­με­τάλ­λευ­σης του αν­θρώ­που από άν­θρω­πο;

Τι σχέ­ση έχει η πα­γί­δα του χρέ­ους με την πα­γί­δα του Σκί­νερ και η πα­γί­δα του Θου­κυ­δί­δη με την πα­γί­δα της βι­ο­λο­γί­ας και τον αν­θρω­πι­σμό;

Γι­α­τί το Calcoin έχει πε­ρισ­σό­τε­ρες πι­θα­νό­τη­τες να επι­κρα­τή­σει από το Bitcoin και σε ποιο ση­μείο του κύ­κλου της ατα­ξί­ας βρι­σκό­μα­στε;

Ο Κο­ντρά­τι­εφ, ο Καρ­ντά­σεφ, η Μάρ­γκα­ρετ Ατ­γουντ ή ο Χ. Τζ. Γου­ελς έχουν δι­α­τυ­πώ­σει το κα­λύ­τε­ρο σε­νά­ριο για το που πάει ο κό­σμος;

Τι προ­μη­νύ­ουν τα απα­νω­τά ρε­κόρ του SP 500 και της τι­μής του χρυ­σού;

Είναι σε θέ­ση οι κοι­νω­νί­ες των αν­θρώ­πων από «βού­τυ­ρο» και των «νάρ­κισ­σων» της Δύ­σης, να κα­τα­λά­βουν τι παί­ζε­ται;

Αν το κα­τα­λά­βουν, αντέ­χουν να θυ­σι­ά­σουν μέ­ρος των ανέ­σε­ων και της ευη­με­ρί­ας με δα­νει­κά προ­κει­μέ­νου να επα­νε­φεύ­ρουν την εκρη­κτι­κή δυ­να­μι­κή του αντα­γω­νι­σμού, της ελεύ­θε­ρης αγο­ράς και της ανοι­χτής δη­μο­κρα­τι­κής κοι­νω­νί­ας, χω­ρίς τις ταυ­το­τι­κές υστε­ρί­ες (των σε­βα­στών κα­τά τα άλ­λα ) επι­μέ­ρους μει­ο­νο­τή­των. Είμα­στε σε θέ­ση να επα­νεκ­κι­νή­σου­με τον κα­πι­τα­λι­σμό;

Αυτή είναι η με­γα­λύ­τε­ρη πρό­κλη­ση της επερ­χό­με­νης πε­ρι­ό­δου ατα­ξί­ας.

Ο Κώ­στας Στού­πας γεν­νή­θη­κε στα Γι­άν­νε­να το 1962 και με­γά­λω­σε στη Δυ­τι­κή Γερ­μα­νία. Από τις αρ­χές της δε­κα­ε­τί­ας του ’90 ασχο­λεί­ται με τη δη­μο­σι­ο­γρα­φία και την αρ­θρο­γρα­φία γύ­ρω από θέ­μα­τα που αφο­ρούν τις χρη­μα­τι­στη­ρι­α­κές αγο­ρές, την οικο­νο­μία και τις πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις. Έχει ερ­γα­στεί με­τα­ξύ άλ­λων στον Επεν­δυ­τή, την Ημε­ρη­σία, το MegaChanel και το StarChannel, τον Planet FM και τον Real FM. Από το 2008 αρ­θρο­γρα­φεί στο Capital.gr και το Κε­φά­λαιο.

Αντάρτικες εφημερίδες στη Βόρεια Ελλάδα 1946-1949

Κανδυλάκης Μανώλης

Σελίδες: 192
ISBN: 9786182043424
Τιμή: 14,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)

Ενώ στην αρ­χή οι ειδή­σεις και οι τε­ρα­το­λο­γί­ες που δη­μο­σί­ευ­αν –με επί­ση­μες ανα­κοι­νώ­σεις– οι αντάρ­τι­κες εφη­με­ρί­δες προ­κα­λού­σαν εν­θου­σι­α­σμό και αγω­νι­στι­κό­τη­τα, όταν τα γε­γο­νό­τα τις δι­έ­ψευ­δαν γί­νο­νταν επι­κίν­δυ­νες για το ηθι­κό των ανταρ­τών. Το μι­κρό σχή­μα (δι­α­στά­σεις και σε­λί­δες) των εφη­με­ρί­δων, η μο­νο­το­νία των ειδή­σε­ων, η σι­ω­πή, η έλ­λει­ψη ανα­λύ­σε­ων για τις εξε­λί­ξεις, η κα­τα­φα­νής επι­λο­γή της ειδη­σε­ο­γρα­φί­ας αλ­λά και η συ­ντρι­πτι­κή υπε­ρο­χή των κυ­βερ­νη­τι­κών εφη­με­ρί­δων, όπως και ο μο­να­δι­κός ρα­δι­ο­φω­νι­κός σταθ­μός τους, απο­δεί­κνυ­αν συ­νε­χώς τη μει­ο­νε­κτι­κή θέ­ση των εφη­με­ρί­δων τους, που πε­ρι­ο­ρί­ζο­νταν στις σύ­ντο­μες ειδή­σεις κυ­ρί­ως για τις ανα­το­λι­κές Χώ­ρες, μα­κριά από την Ελ­λά­δα και τον παλ­μό της. Αντάρ­τες-πά­ντο­τε, με απει­ρία σε ζη­τή­μα­τα Επι­κοι­νω­νί­ας και του Τύ­που, δεν ήταν οι άν­θρω­ποι που χρει­ά­ζο­νταν και που γνώ­ρι­ζαν τον κίν­δυ­νο της ανεύ­θυ­νης δη­μο­σι­ο­γρα­φί­ας. Ασφα­λώς οι αντάρ­τες είχαν τη δυ­να­τό­τη­τα να εξα­σφα­λί­ζουν τα υλι­κά για την έκ­δο­ση εφη­με­ρί­δας (χαρ­τί, με­λά­νη και ψυ­χή), όμως η ανά­γκη του εύκο­λου δι­α­σκορ­πι­σμού και της απο­κρύ­ψε­ως των φύλ­λων δεν επέ­τρε­παν κά­θε σχε­τι­κή πρό­θε­ση. Το βι­βλίο αυτό έρ­χε­ται να κα­τα­γρά­ψει –για πρώ­τη φο­ρά– αυτά τα συ­μπτώ­μα­τα και τις ελ­λεί­ψεις αλ­λά και τη δύ­να­μη του Τύ­που και τον κίν­δυ­νο όταν τον δι­α­χει­ρί­ζο­νται άπει­ροι και άσχε­τοι έστω επι­στρα­τευ­μέ­νοι και μό­νο φα­να­τι­κοί και θαρ­ρα­λέοι αντάρ­τες, που όμως δεν επαρ­κούν…

Ο Μα­νώ­λης Καν­δυ­λά­κης είναι δη­μο­σι­ο­γρά­φος και ιστο­ρι­κός ερευ­νη­τής. Γεν­νή­θη­κε το 1934 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και ερ­γά­στη­κε στις πε­ρισ­σό­τε­ρες εφη­με­ρί­δες της. Από το 1973 μέ­χρι και το 1989 ερ­γά­στη­κε στον Ελ­λη­νι­κό Βορ­ρά ως ρε­πόρ­τερ και σε επι­τε­λι­κές θέ­σεις και με­τά ως συ­νερ­γά­της. Από το 1984 δρα­στη­ρι­ο­ποι­ή­θη­κε στην έρευ­να της Ιστο­ρί­ας του Τύ­που της Θεσ­σα­λο­νί­κης και της Μα­κε­δο­νί­ας, έκα­νε ανα­κοι­νώ­σεις σε Συ­νέ­δρια Ιστο­ρι­ών και δί­δα­ξε Δη­μο­σι­ο­γρα­φία σε Κέ­ντρο Ελευ­θέ­ρων Σπου­δών και σε Σε­μι­νά­ρια Δή­μων, Επι­στη­μο­νι­κών φο­ρέ­ων και Δη­μο­σί­ων Ορ­γα­νι­σμών, ενώ το 1999 εκ­δό­θη­κε ο πρώ­τος τό­μος της Εφη­με­ρι­δο­γρα­φί­ας της Θεσ­σα­λο­νί­κης ο οποί­ος βρα­βεύ­θη­κε αμέ­σως από την Ακα­δη­μία Αθη­νών. Το έρ­γο ολο­κλη­ρώ­θη­κε σε πέ­ντε τό­μους και κά­λυ­ψε την Ιστο­ρία των εφη­με­ρί­δων της Θεσ­σα­λο­νί­κης μέ­χρι το 2018. Πα­ράλ­λη­λα εκ­δό­θη­κε κα­τά­λο­γος των εφη­με­ρί­δων που εκ­δό­θη­καν στην Β. Ελ­λά­δα με ιστο­ρι­κά στοι­χεία τους κα­θώς και εξι­στό­ρη­ση των Εφη­με­ρί­δων του Μυ­στι­κού Τύ­που της Κα­το­χής στην Βό­ρεια Ελ­λά­δα, ενώ ήταν συ­ντά­κτης για τον Τύ­πο της Μα­κε­δο­νί­ας και Θρά­κης στην τε­τρά­το­μη Εγκυ­κλο­παί­δεια του Ελ­λη­νι­κού Τύ­που. Επί­σης εκ­δό­θη­καν τα βι­βλία του Ο Τύ­πος της Θεσ­σα­λο­νί­κης κα­τά τον Α΄ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο και το συλ­λο­γι­κό βι­βλίο Εν Γκαίρ­λιτς για την αιχ­μα­λω­σία του ελ­λη­νι­κού σώ­μα­τος στρα­τού. Για την συμ­βο­λή του στην έρευ­να της Ιστο­ρί­ας βρα­βεύ­θη­κε από τον Δή­μο Θεσ­σα­λο­νί­κης με το Χάλ­κι­νο Με­τάλ­λιο, από την Ισ­ρα­η­λι­τι­κή Κοι­νό­τη­τα, από το Επι­μορ­φω­τι­κό Ίδρυ­μα της Ενώ­σε­ως Συ­ντα­κτών Η.Ε, Μα­κε­δο­νί­ας-Θρά­κης με το Βρα­βείο Μαρ­κί­δες Που­λίου μό­λις αυτό κα­θι­ε­ρώ­θη­κε, από το Ίδρυ­μα Προ­α­γω­γής της Δη­μο­σι­ο­γρα­φί­ας Μπό­τση, όπως και από άλ­λους φο­ρείς.

Μεταξύ αυτοκρατορίας και έθνους-κράτους:

Αναγνωστόπουλος Θεοχάρης

Σελίδες: 384
ISBN: 9786182043509
Τιμή: 22,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)

Η Μι­κρά Ασία υπήρ­ξε ήδη από την αρ­χαι­ό­τη­τα ένας γε­ω­γρα­φι­κός χώ­ρος όπου άκ­μα­σε ο ελ­λη­νι­κός πο­λι­τι­σμός και στη συ­νέ­χεια η Ορ­θο­δο­ξία. Πα­ράλ­λη­λα, υπήρ­ξε πά­ντο­τε ένα σταυ­ρο­δρό­μι συ­νά­ντη­σης λα­ών, εμπό­ρων, κουλ­του­ρών και ετε­ρο­γε­νών θρη­σκευ­τι­κών ομά­δων. Ειδι­κό­τε­ρα με­τά τη μά­χη του Μα­τζι­κέρτ (1071), όταν και πα­γι­ώ­θη­κε η πα­ρου­σία των Σελ­τζού­κων Τούρ­κων στη Μι­κρά Ασία, Χρι­στι­α­νοί και Μου­σουλ­μά­νοι συ­νυ­πήρ­ξαν, εν μέ­σω φυ­σι­κά πολ­λών με­τα­βο­λών και πε­ρι­πε­τει­ών, μέ­χρι και τη Μι­κρα­σι­α­τι­κή Κα­τα­στρο­φή (1922). Η πό­λη που αντι­κα­τό­πτρι­ζε κα­λύ­τε­ρα από κά­θε άλ­λη αυτή την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ήταν η Σμύρ­νη, ή «Γκι­α­ούρ Ισμίρ» όπως την απο­κα­λού­σαν οι Τούρ­κοι. Η πό­λη γνώ­ρι­σε αξι­ο­ση­μεί­ω­τη οικο­νο­μι­κή, πο­λι­τι­στι­κή και πλη­θυ­σμι­α­κή ανά­πτυ­ξη τους δύο αιώ­νες που προ­η­γή­θη­καν της Μι­κρα­σι­α­τι­κής Κα­τα­στρο­φής.

Στο πο­λυ­θρη­σκευ­τι­κό και πο­λυ­ε­θνο­τι­κό μω­σα­ϊ­κό της Σμύρ­νης ήταν οι Ρω­μιοί που ση­μεί­ω­σαν τη με­γα­λύ­τε­ρη πρό­ο­δο στον οικο­νο­μι­κό και κοι­νω­νι­κό το­μέα. Το πο­λύ­πλο­κο όμως πέ­ρα­σμα από την επο­χή των με­γά­λων αυτο­κρα­το­ρι­ών στο σχή­μα των εθνι­κών κρα­τών, που ξε­κί­νη­σε τον 19ο και τε­λεί­ω­σε τον 20ό αιώ­να, ήταν φυ­σι­κό να με­τα­βά­λει τις συν­θή­κες που επι­κρα­τού­σαν στη Σμύρ­νη. Η πα­ρού­σα με­λέ­τη εστι­ά­ζει ακρι­βώς στην κρί­σι­μη πε­ρί­ο­δο με­τα­ξύ της Νε­ο­τουρ­κι­κής Επα­νά­στα­σης (1908) και της Μι­κρα­σι­α­τι­κής Κα­τα­στρο­φής, όταν η το­πι­κή ελ­λη­νορ­θό­δο­ξη Κοι­νό­τη­τα βρέ­θη­κε αντι­μέ­τω­πη με αλ­λε­πάλ­λη­λες προ­κλή­σεις και ολο­κλή­ρω­σε με τρα­γι­κό τρό­πο την ιστο­ρι­κή της δι­α­δρο­μή έπει­τα από την κα­τάρ­ρευ­ση του ελ­λη­νι­κού στρα­τού στη Μι­κρά Ασία.

Ο Θε­ο­χά­ρης Ανα­γνω­στό­που­λος γεν­νή­θη­κε και με­γά­λω­σε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Εισή­χθη στο Τμή­μα Θε­ο­λο­γί­ας του Αρι­στο­τε­λείου Πα­νε­πι­στη­μίου Θεσ­σα­λο­νί­κης. Αφού έλα­βε το πτυ­χίο του βα­σι­κού κύ­κλου σπου­δών, πραγ­μα­το­ποί­η­σε με­τα­πτυ­χι­α­κές και δι­δα­κτο­ρι­κές σπου­δές στον το­μέα της Εκ­κλη­σι­α­στι­κής Ιστο­ρί­ας. Τα ερευ­νη­τι­κά του εν­δι­α­φέ­ρο­ντα επι­κε­ντρώ­νο­νται στην ιστο­ρία του Οικου­με­νι­κού Πα­τρι­αρ­χείου, της Ρω­μι­ο­σύ­νης και του σύγ­χρο­νου Ελ­λη­νι­σμού κα­τά τη δι­άρ­κεια του 19ου και του 20ού αιώ­να. Έχει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει ειση­γή­σεις σε ιστο­ρι­κά και θε­ο­λο­γι­κά συ­νέ­δρια. Επι­πλέ­ον, έχει με­τα­φρά­σει ιστο­ρι­κές, θε­ο­λο­γι­κές και φι­λο­σο­φι­κές με­λέ­τες από την αγ­γλι­κή στην ελ­λη­νι­κή γλώσ­σα. Επί του πα­ρό­ντος ερ­γά­ζε­ται ως Θε­ο­λό­γος στη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευ­ση, ενώ πα­ρα­δί­δει και μα­θή­μα­τα Εκ­κλη­σι­α­στι­κής Ιστο­ρί­ας ως συ­νερ­γά­της του Τμή­μα­τος Κοι­νω­νι­κής Θε­ο­λο­γί­ας και Χρι­στι­α­νι­κού Πο­λι­τι­σμού του Αρι­στο­τε­λείου Πα­νε­πι­στη­μίου Θεσ­σα­λο­νί­κης.

Αναφορά στη Βιοηθική

Αλαχιώτης Ν. Σταμάτης

Σελίδες: 288
ISBN: 9786182043400
Τιμή: 17,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)

Η Βι­ο­η­θι­κή είναι η Επι­στή­μη που ασχο­λεί­ται με την αξι­ο­λό­γη­ση της συ­μπε­ρι­φο­ράς και των πρά­ξε­ων του αν­θρώ­που προς την κα­τεύ­θυν­ση του να μην εμπο­δί­ζο­νται οι ευερ­γε­τι­κές εφαρ­μο­γές της νέ­ας γνώ­σης και να πε­ρι­ο­ρί­ζο­νται οι κίν­δυ­νοι από τις επι­βλα­βείς συ­νέ­πει­ές της.

Η Βι­ο­η­θι­κή, μια νέα δι­ε­πι­στη­μο­νι­κή και πο­λυ­πρι­σμα­τι­κή προ­σέγ­γι­ση των επι­στη­μο­νο­τε­χνο­λο­γι­κών, κοι­νω­νι­κών, οικο­νο­μι­κών, πο­λι­τι­κών, ηθι­κών και φι­λο­σο­φι­κών προ­βλη­μά­των, τα οποία ανα­δύ­ο­νται από την εφαρ­μο­γή των γε­νε­τι­κών και τε­χνο­λο­γι­κών εν γέ­νει νε­ω­τε­ρι­σμών, είναι μια απα­ραί­τη­τη «πυ­ξί­δα» για τη νέα συ­ναρ­πα­στι­κή πο­ρεία της αν­θρω­πό­τη­τας.

Η βι­ο­η­θι­κή στό­χευ­ση στις πο­λύ­πλευ­ρες ηθι­κές προ­ε­κτά­σεις, εφαρ­μο­γές και συ­νέ­πει­ες, λ.χ.,

μπο­ρεί να μει­ώ­σει την κοι­νω­νι­κή εντρο­πία (ατα­ξία) που ενερ­γο­ποι­εί­ται από την πά­λη του και­νούρ­γιου με το πα­λιό, στο βι­ο­η­θι­κό σταυ­ρο­δρό­μι του σή­με­ρα και του αύριο.

Ο ρό­λος του κα­θε­νός που «χει­ρο­κρο­τεί» τη δι­α­μορ­φού­με­νη βι­ο­η­θι­κή αρέ­να είναι πρω­τα­γω­νι­στι­κός. Δι­ό­τι η ενη­μέ­ρω­ση, η παι­δεία και η συ­να­κό­λου­θη ευθαι­σθη­το­ποί­η­ση που ελέγ­χουν τη σω­στή εφαρ­μο­γή της νέ­ας γνώ­σης, είναι ο κα­λύ­τε­ρος συν­δυ­α­σμός επι­στη­μο­νι­κής και κοι­νω­νι­κής προ­σφο­ράς. της κλω­νο­ποί­η­σης και των κλω­νο­προ­ϊ­ό­ντων, των γε­νε­τι­κά τρο­πο­ποι­η­μέ­νων ορ­γα­νι­σμών, των με­ταλ­λαγ­μέ­νων-νε­ο­φα­νών τρο­φί­μων και του ρό­λου της Πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής Ηθι­κής, της χαρ­το­γρά­φη­σης του γο­νι­δι­ώ­μα­τος του αν­θρώ­που, του γε­νε­τι­κού επα­να­σχε­δι­α­σμού του και της στό­χευ­σης του «υπε­ραν­θρώ­που», της επι­λο­γής του φύ­λου των παι­δι­ών κα­τά πα­ραγ­γε­λία και του γε­νε­τι­κού ντό­πινγκ, της υπο­βο­η­θού­με­νης ανα­πα­ρα­γω­γής και των βλα­στο­κυτ­τά­ρων, ομ­φα­λο­πλα­κου­ντι­κών και άλ­λων, της γο­νι­δι­α­κής θε­ρα­πεί­ας και της φαρ­μα­κο­γο­νι­δι­ω­μα­τι­κής, της ευθα­να­σί­ας και της «αθα­να­σί­ας», της υπερ­νο­η­μο­σύ­νης, της να­νο­τε­χνο­λο­γί­ας, της να­νο­ϊ­α­τρι­κής, της σχέ­σης, εν γέ­νει, τε­χνο­λο­γι­κής εξέ­λι­ξης και πο­λι­τι­σμού.

Ο Στα­μά­της Ν. Αλα­χι­ώ­της είναι Ομό­τι­μος κα­θη­γη­τής Γε­νε­τι­κής, π. Πρύ­τα­νης του Πα­νε­πι­στη­μίου Πα­τρών και π. Πρό­ε­δρος του Παι­δα­γω­γι­κού Ιν­στι­τού­του.

Η ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ

Ζαβολέας Γιάννης

Σελίδες: 360
ISBN: 9786182043080
Τιμή: 22,00 € (περιλαμβάνει Φ.Π.Α.)

Η μη­χα­νή και το δί­κτυο συ­νι­στούν δύο αντί­θε­τες δο­μές ορ­γά­νω­σης, οι οποί­ες έχουν χρη­σι­μο­ποι­η­θεί σε δι­α­φο­ρε­τι­κές πε­ρι­πτώ­σεις για την από­δο­ση ση­μα­σι­ών ανα­φο­ρι­κά με την έν­νοια της χω­ρι­κό­τη­τας. Ακρι­βώς, όμως, εξαι­τί­ας των δι­α­φο­ρών τους, η μη­χα­νή και το δί­κτυο μπο­ρούν να απο­τε­λέ­σουν δύο συ­μπλη­ρω­μα­τι­κές δο­μές, ενταγ­μέ­νες σε ένα σύν­θε­το πρό­τυ­πο. Ένα τέ­τοιο εν­δε­χό­με­νο δι­ε­ρευ­νά­ται στην πα­ρού­σα έρευ­να.

Αρ­χι­κά εντο­πί­ζο­νται και αξι­ο­λο­γού­νται οι δι­α­φο­ρές και οι ανα­λο­γί­ες με­τα­ξύ μη­χα­νής και δι­κτύου ως τε­χνο­λο­γι­κά επι­τεύγ­μα­τα και ακό­λου­θα ως προς την προ­σαρ­μο­γή τους στην από­δο­ση της έν­νοι­ας της χω­ρι­κό­τη­τας. Ανά­λο­γα δι­ε­ρευ­νώ­νται οι δυ­να­τό­τη­τες συ­γκρό­τη­σης ενός σύν­θε­του προ­τύ­που που να συν­δυ­ά­ζει τις δύο δο­μές, με εφαρ­μο­γή στο σχε­δι­α­σμό του χώ­ρου. Μέ­σα από σχε­τι­κές προ­σπά­θει­ες του μο­ντερ­νι­σμού κα­τά το Με­σο­πό­λε­μο και τον ύστε­ρο μο­ντερ­νι­σμό πά­νω άλ­λο­τε στη μία δο­μή άλ­λο­τε στην άλ­λη, ανα­δει­κνύ­ο­νται τα ιδι­αί­τε­ρα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά των δύο δο­μών ταυ­τό­χρο­να, όμως, δι­α­πι­στώ­νε­ται ότι οι δο­μές αυτές λει­τουρ­γούν συ­μπλη­ρω­μα­τι­κά, έτσι ώστε να ικα­νο­ποι­εί­ται μια πι­θα­νή με­τα­ξύ τους σχέ­ση. Η πα­ρα­τή­ρη­ση αυτή ισχυ­ρο­ποι­εί­ται με την εξέ­τα­ση επι­λεγ­μέ­νων αρ­χι­τε­κτο­νι­κών πα­ρα­δειγ­μά­των της πρό­σφα­της πε­ρι­ό­δου, οπό­τε και κα­τα­δει­κνύ­ε­ται η κα­ταλ­λη­λό­τη­τα του συν­δυ­α­στι­κού προ­τύ­που μη­χα­νή/δί­κτυο στη συ­γκρό­τη­ση του χώ­ρου.

«Το πρό­τυ­πο μη­χα­νής και δι­κτύου θα ήταν κα­τάλ­λη­λο στο να πε­ρι­γρά­ψει τη γέν­νη­ση, την εξέ­λι­ξη, τις αλ­λη­λε­πι­δρά­σεις, τις με­ταλ­λά­ξεις, το θά­να­το και την ανα­γέν­νη­ση για κά­θε μορ­φή συ­γκέ­ντρω­σης, ορ­γά­νω­σης, τρό­που σύ­ντα­ξης της σκέ­ψης, έκ­φρα­σης και από­δο­σης ση­μα­σι­ών, επί­σης τους σχη­μα­τι­σμούς σύν­θε­των ή και απλού­στε­ρων μορ­φών τά­ξης, με­ρι­κής ατα­ξί­ας ως και του από­λυ­του χά­ους. Εκτι­μώ­ντας το εύρος και τις προ­ε­κτά­σεις των εφαρ­μο­γών αυτών, πά­νω στο πρό­τυ­πο μη­χα­νής και δι­κτύου θα μπο­ρού­σε πι­θα­νά να ανα­πα­ρα­στα­θεί με επάρ­κεια κά­θε στοι­χείο, συν­θή­κη και γε­γο­νός ανα­φο­ρι­κά με την από κοι­νού συ­νει­σφο­ρά τους στη συ­γκρό­τη­ση του χώ­ρου».

Ο Γι­άν­νης Ζα­βο­λέ­ας είναι Ανα­πλη­ρω­τής Κα­θη­γη­τής στο Τμή­μα Αρ­χι­τε­κτό­νων Μη­χα­νι­κών του Πα­νε­πι­στη­μίου Ιω­αν­νί­νων. Πα­ράλ­λη­λα δι­α­τη­ρεί τι­μη­τι­κό ακα­δη­μα­ϊ­κό τίτ­λο με το University of New South Wales (UNSW) στο Sydney της Αυστρα­λί­ας. Έχει δι­δά­ξει αρ­χι­τε­κτο­νι­κή στα UNSW και The University of Newcastle της Αυστρα­λί­ας, το Πα­νε­πι­στή­μιο Πα­τρών και το Πο­λυ­τε­χνείο Κρή­της. Σπού­δα­σε Αρ­χι­τε­κτο­νι­κή στο Εθνι­κό Με­τσό­βιο Πο­λυ­τε­χνείο (ΕΜΠ, δί­πλω­μα / PhD) και το University of California Los Angeles (υπό­τρο­φος Ιδρύ­μα­τος Ωνά­ση), επί­σης Comparative Media Studies στο Massachusetts Institute οf Technology (CMS/MIT, υπό­τρο­φος Ιδρύ­μα­τος Γε­ωρ­γίου και Μά­ρης Βερ­γω­τή). Ακα­δη­μα­ϊ­κός Επι­σκέ­πτης στα Πα­νε­πι­στή­μια Κύ­πρου, Dortmund Fachhochschule και Architectural Association, επί­σης Βο­η­θός Κα­θη­γη­τή στο Ερ­γα­στή­ριο Ψη­φι­α­κών Μέ­σων του ΜΙΤ. Έχει προ­σκλη­θεί να δώ­σει ομι­λί­ες σε πα­νε­πι­στή­μια με­τα­ξύ άλ­λων στη Γερ­μα­νία, τη Σου­η­δία, το Ηνω­μέ­νο Βα­σί­λειο, την Αυστρα­λία, τη Νέα Ζη­λαν­δία, την Ια­πω­νία και τις ΗΠΑ. Ερ­γά­σθη­κε ως αρ­χι­τέ­κτο­νας (Los Angeles, Βο­στό­νη, Αθή­να), επί­σης στην πα­ρα­γω­γή ται­νι­ών (SONY Imageworks, Los Angeles) και ως Art Director (Games-to-Teach, MIT/Microsoft). Δι­ε­ρευ­νά νέ­ες δο­μές, με­θό­δους και και­νο­το­μί­ες με ανα­φο­ρά στις φυ­σι­κές επι­στή­μες, τη φι­λο­σο­φία, τις τέ­χνες και την τε­χνο­λο­γία, ως δι­ευ­ρυ­μέ­νο σύ­νο­λο από «ερ­γα­λεία σκέ­ψης» (tools-for-thought) στην αντι­με­τώ­πι­ση προ­κλή­σε­ων για την Αρ­χι­τε­κτο­νι­κή στη Με­τά-το-Αν­θρω­πό­και­νο επο­χή. Σχε­τι­κά, συμ­με­τεί­χε στο ερευ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα Bio-Shelters (UNSW), με θέ­μα το σχε­δι­α­σμό τε­χνη­τών υφά­λων για την ανα­βάθ­μι­ση της ποι­ό­τη­τας των υδά­των και της βι­ο­ποι­κι­λό­τη­τας στις πα­ρά­κτι­ες πε­ρι­ο­χές του Sydney.

Είναι συγ­γρα­φέ­ας και συ­νε­πι­με­λη­τής των επι­στη­μο­νι­κών εκ­δό­σε­ων Nexus Network Journal «Patterns and Spatial Organisation: Culture, History and Future Perspectives» (Birkhauser/Springer 2021), Computational Design: From Promise to Practice (AVedition 2020), και Surface: Digital Materiality and the New Relation between Depth and Surface (ΕΑ­ΑΕ 2013). Έχει πλή­θος δη­μο­σι­εύ­σε­ων και δι­α­κρί­σε­ων όπως: κα­λύ­τε­ρη εισή­γη­ση στο συ­νέ­δριο Mongeometrija (Serbian Society for Geometry and Graphics SUGIG, Νονi Sad 2018), Excellence in Research Creative Works (The University of Newcastle 2014), κα­λύ­τε­ρη δι­δα­κτο­ρι­κή δι­α­τρι­βή (Σχο­λή Αρ­χι­τε­κτό­νων Μη­χα­νι­κών ΕΜΠ για τα έτη 2011 έως 2014 από το Κλη­ρο­δό­τη­μα Σα­ρά­φη), έπαι­νος στο δι­α­γω­νι­σμό Εφή­με­ρες Κα­τα­σκευ­ές για τους Ολυ­μπι­α­κούς Αγώ­νες 2004 (Αθή­να 2002) και 1ο βρα­βείο στο δι­α­γω­νι­σμό interactive storytelling (SONY/MIT 2001).

«Πώς θα έπρε­πε λοι­πόν να αρ­χί­ζει σή­με­ρα η εκ­παί­δευ­ση του αρ­χι­τέ­κτο­να; Σε ένα πα­λιό σχε­δι­α­στή­ριο με τα σχε­δι­α­στι­κά ερ­γα­λεία αιώ­νων ή σε ένα φο­ρη­τό υπο­λο­γι­στή με ασύρ­μα­τη επα­φή στο Δι­α­δί­κτυο; Έχουν δι­α­μορ­φω­θεί οι συν­θή­κες για να αρ­χί­σει η εκ­παί­δευ­ση αυτή σε φο­ρη­τό υπο­λο­γι­στή με ασύρ­μα­τη επα­φή στο Δι­α­δί­κτυο, χω­ρίς σχε­δι­α­στή­ριο, χω­ρίς μο­λύ­βι; Με το ερώ­τη­μα αυτό βρέ­θη­κε αντι­μέ­τω­πος ο συγ­γρα­φέ­ας του βι­βλίου που κρα­τά­τε στα χέ­ρια σας όταν κλή­θη­κε να δι­δά­ξει σε πρω­το­ε­τείς σπου­δα­στές αρ­χι­τε­κτο­νι­κής και είναι πι­θα­νό να δό­θη­κε στην έρευ­να που οδή­γη­σε στη συγ­γρα­φή του προ­σπα­θώ­ντας να απα­ντή­σει σε ορι­σμέ­νες πτυ­χές του. Κι­νή­θη­κε στο εν­δι­ά­με­σο της μο­ντέρ­νας επο­χής, που αντι­με­τώ­πι­σε τη μη­χα­νή ως πρό­τυ­πο, και μι­ας με­τα­γε­νέ­στε­ρης επο­χής, που έδω­σε την πρω­το­κα­θε­δρία στο δί­κτυο.

Οι εμ­βα­θύν­σεις του έχουν πε­ρι­γρά­ψει τη με­τα­βο­λή αυτή αλ­λά και την προ­βο­λή της στο σύγ­χρο­νο σχε­δι­α­σμό του χώ­ρου, στην επο­χή της πλη­ρο­φο­ρί­ας. Με αυτό τον τρό­πο έχει θέ­σει θε­ω­ρη­τι­κά θε­μέ­λια για την κα­τα­νό­η­ση και την ερ­μη­νεία των πιο ση­μα­ντι­κών αλ­λα­γών στο χώ­ρο της αρ­χι­τε­κτο­νι­κής των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων». — Πα­να­γι­ώ­της Τουρ­νι­κι­ώ­της