Συγγραφέας του βιβλίου «Οι Μούσες της σιωπής» – Εκδόσεις «Ψυχογιός»
Μόνο μερικές στιγμές ήταν αρκετές για να διασταυρωθούν τα βλέμματά τους και να νιώσουν τον ίδιο φευγαλέο φόβο, το ίδιο ξάφνιασμα και την ίδια νοσταλγία. «Οι Μούσες της σιωπής», είναι οι ηρωίδες της Αν – Νικόλ Μανιάτη σε μια ιστορία που τις θέλει θύματα του ίδιου γοητευτικού άντρα. Η Μοίρα έχει τη δική της θέση στο μυθιστόρημα καθώς παρακολουθούμε τη ζωή των τεσσάρων γυναικών μέσα από τα μάτια της. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας «Όπως και να ονομάζει καθένας μας την πορεία της ζωής μας θέλουμε πάντα να εξαρτόμαστε από μια ανώτερη δύναμη, ίσως για να δικαιολογούμε πολλές φορές λανθασμένες αποφάσεις. Το τί πιστεύει ο κάθε ένας μας ατομικά, ίσως και χωρίς ποτέ να το εκφράσει με λόγια, είναι εντελώς ατομική άποψη που μπορεί να λέγεται Μοίρα, πεπρωμένο, θεϊκή απόφαση ή και συμπτώσεις».
Τα ονόματα των ηρωίδων σας έχουν άμεση σχέση με τις Μούσες της μυθολογίας. Κλειώ – Πέπη (από την Ευτέρπη) – Μέλπω – Θάλεια. Οι κόρες του Δία και της Μνημοσύνης ζούσαν στα Πιέρια Όρη. Πού και πώς ζουν οι πρωταγωνίστριες της ιστορίας σας;
Γυναίκες της διπλανής πόρτας. Γυναίκες που ακολουθούν τα δικά τους θέλω, τους δικούς τους στόχους και όνειρα σε διαφορετικές συνοικίες της Αθήνας.
Θεές της μουσικής, των μουσικών οργάνων, του χορού και της ποίησης οι αρχαίες θεότητες. Ήταν αυτός ένας λόγος για να χρησιμοποιήσετε τα ονόματά τους; Η μουσική, ο χορός, η ποίηση είναι χαρακτηριστικό κάποιας από τις τέσσερις υπέροχες ηρωίδες σας;
Η Κλειώ της ιστορίας Μούσα και η ηρωίδα μου ακολουθούσε καριέρα ιστορικού. Η μικρή Μέλπω κατέληξε Μούσα της τραγωδίας στην πορεία, Η Πέπη (Ευτέρπη) προικισμένη με ασύγκριτο ταλέντο κλασικής μουσικής. Μόνο η Θάλεια μου έχει απλά το όνομα μούσας. Και σαν ξεκίνησα και προχώρησα στην ιστορία τους τότε μόνο συνειδητοποίησα τη σχέση τους με μούσες και ο τίτλος γεννήθηκε στη μέση του βιβλίου.
Διαφορετικές σε εμφάνιση, ηλικία και ενδιαφέροντα, όμως όμοιες στον ψυχισμό και στα συναισθήματα. Πόσο χρόνο αφιερώσατε καθώς γράφατε στην ψυχογραφία των ηρωίδων σας, εμβαθύνοντας στις ενδόμυχες σκέψεις τους;
Δεν μετρούσα το χρόνο, μόνο την ένταση των συναισθημάτων.
Οι τέσσερις γυναίκες θα συναντηθούν, όπως γράφετε, μόνο για μερικές στιγμές. Πώς, όμως, ο ελάχιστος χρόνος που διασταυρώθηκαν τα βλέμματά τους ήταν αρκετός για να αισθανθούν τον ίδιο φευγαλέο φόβο, το ίδιο ξάφνιασμα και την ίδια νοσταλγία;
Τις «έδεσε» ο πόνος που θα περνούσαν και που αν υπάκουαν στο ένστικτο τους να συναντηθούν σύντομα, ίσως απέφευγαν πολλά δυσάρεστα. Και αυτό, το λέω για να τονίσω ότι δεν είναι μόνο η μοίρα ή το πεπρωμένο που κυριαρχούν στη ροή των ζωών μας αλλά και οι δικές μας αποφάσεις άσχετα με όποιες δικαιολογίες εφευρίσκουμε.
Ο λόγος που νιώθουν όλα αυτά τα συναισθήματα έχει όνομα και είναι ο συνδετικός κρίκος που ενώνει τις τέσσερις γυναίκες. Κίμωνας! Μιλήστε μας γι αυτόν τον άντρα, που «Η λίγη χαρά που πρόσφερε είχε βαρύ τίμημα… την καταστροφή τους».
Παραχαϊδευμένο και κακομαθημένο παιδί που μεγαλώνοντας έμαθε να τα θέλει όλα δικά του και με το δικό του τρόπο. Μεγάλωσε σε έναν όμορφο ενήλικα και γοητευτικό άντρα που εκμεταλλευόταν την εμφάνιση και την καταγωγή του για να επιτυγχάνει τους σκοπούς του άσχετα με το τί συντρίμμια άφηνε πίσω του.
Βιώνοντας – από τη θέση του παρατηρητή – όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα που ζούμε τελευταία σε βάρος γυναικών, σκεφτόμαστε κάτι που για κάποιους είναι απλό: Δεν κατάλαβε τίποτε; Δεν αντιλήφθηκε πως ο άνθρωπος έχει σκοτεινιά στα μάτια; Δεν… Δεν… Τι μας λένε οι Μούσες σας που γράφτηκαν αρκετά χρόνια νωρίτερα;
Ότι η λογική επισκιάζεται από το συναίσθημα. Και η Κλειώ και η Θάλεια δεν τον είχαν εμπιστευτεί μα ξεγελάστηκαν εν καιρώ με την υποκριτική ικανότητα του, της φιλίας δήθεν για την Κλειώ, του έρωτα για τη Θάλεια. Η Μέλπω και η Πέπη παραδόθηκαν στην σαγήνη του.
Σε κάθε κεφάλαιο διαβάζουμε με λοξά γράμματα την εξέλιξη της ζωής καθεμιάς από τις ηρωίδες σας μέσα από τα μάτια της Μοίρας. Πιστεύετε πως τελικά κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του;
Όπως και να ονομάζει καθένας μας την πορεία της ζωής μας θέλουμε πάντα να εξαρτόμαστε από μια ανώτερη δύναμη, ίσως για να δικαιολογούμε πολλές φορές λανθασμένες αποφάσεις. Το τί πιστεύει ο κάθε ένας μας ατομικά, ίσως και χωρίς ποτέ να το εκφράσει με λόγια, είναι εντελώς ατομική άποψη που μπορεί να λέγεται Μοίρα, πεπρωμένο, θεϊκή απόφαση ή και συμπτώσεις.
«Η γυναίκα έχει πάντοτε έτοιμη την εκδίκησή της», σύμφωνα με τον Μολλιέρο και διαβάζοντας πως οι ηρωίδες σας «Αποφασίζουν να τον εκδικηθούν…», η αγωνία μας κορυφώνεται. Πιστεύετε πως οι αναγνώστες θα ταυτιστούν με την απόφασή τους ή θα διαφωνήσουν με την πρωτόγονη δικαιοσύνη;
«Η…πρωτόγονη αυτή δικαιοσύνη» λύτρωσε τις ηρωίδες από ενέργειες που αργότερα θα μετάνιωναν και θα βάρυνε τη ψυχή τους. Η τιμωρία του ανθρώπου που τους κατέστρεψε τη ζωή και τη ψυχή τους μαζί, είχε πλέον ξεφύγει από τα δικά τους χέρια.
Έχετε πει πως οι «Μούσες της σιωπής» έχουν γραφτεί μαζί με άλλα τέσσερα βιβλία σας λίγο πριν το 2000 έως το 2003 αλλά τα κρατούσατε στο συρτάρι σας. Υπάρχουν άλλοι κρυμμένοι «θησαυροί» σ’ αυτό το συρτάρι;
Μ’ αυτό το βιβλίο όλα μου πια τα βιβλία έχουν μαζευτεί κάτω από την ίδια εκδοτική στέγη 13 σύνολο. Το συρτάρι εκείνο άδειασε. Τώρα στο καινούριο συρτάρι… θα δείξει.
Αν υποθέσουμε πως οι ήρωες των συγγραφέων έχουν στοιχεία του ίδιου και ανθρώπων που γνώρισαν, αγάπησαν ή ακόμη και μίσησαν, θα βρούμε μεταξύ των τεσσάρων γυναικών κάτι από τη δική σας ζωή;
Γίνεσαι ένα με τους ήρωες σου αν θέλεις να τους αποδώσεις δυναμικά. Και σχεδόν πάντα παίρνεις περιστατικά της δικής σου ζωής και περιβάλλοντος για να πάρεις έναυσμα. Δεν είναι απαραίτητο να συμβούν σε σένα τον ίδιο μα και ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας μπορεί να σου ξυπνήσει ιδέες, ακόμα και οι επιβάτες λεωφορείου πίσω από σένα ανταλλάσσουν κουβέντες που σου ξυπνούν την φαντασία. Το σημαντικό είναι να προβληματίσεις, να ξυπνήσεις συναισθήματα στους αναγνώστες, να τους κάνεις αναρωτηθούν για πολλά, και να μπουν στη θέση των ηρώων.
Ευχαριστώ και πάλι για την ευκαιρία να επικοινωνήσω με αναγνώστες, πολλοί από τους οποίους όταν πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο το 2008 ήταν ακόμα παιδιά.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Τέσσερις νέες γυναίκες, άγνωστες μεταξύ τους, συναντήθηκαν. Μόνο για μερικές στιγμές!
Κάτι ανεξήγητα γνώριμο σκίρτησε μέσα τους, ένα ανεπαίσθητο τρέμουλο σαν τα βλέμματα αντάμωσαν, λες και μια ριπή παγωμένου αέρα τις διαπέρασε. Μια αδικαιολόγητη αίσθηση φευγαλέου φόβου, ένα ξάφνιασμα και μια αδιόρατη νοσταλγία τις τύλιξε. Ύστερα η καθεμία ακολούθησε τον δρόμο της, ενώ στον αέρα πλανιόταν αόρατη η σφραγίδα του πεπρωμένου!
Αθέατη στα μάτια των θνητών, η Μοίρα έπλεκε το υφαντό της. Η σαΐτα της χοροπηδούσε δίνοντας σχήμα, μορφή και σχέδια στο χαλί της ζωής τους. Δεν ήταν ικανοποιημένη και αποφάσισε να προσθέσει μια χρυσοκλωστή στην πορεία τους ξεχωριστά, σε διαφορετικό χρόνο, για να δώσει λίγο χρώμα στο υφαντό και στη ζωή των τεσσάρων γυναικών. Όμως η χρυσοκλωστή θα φέρει αβάσταχτο πόνο, θα αφήσει συντρίμμια και δυστυχία και απέραντη ερημιά στην ψυχή.
Όταν η Μοίρα μπλέξει τα νήματα μεταξύ τους, οι γυναίκες θα συναντηθούν και θα ανακαλύψουν με τρόμο πως ο υπαίτιος της δυστυχίας τους ήταν ο ίδιος άντρας. Η λίγη χαρά που πρόσφερε είχε βαρύ τίμημα… την καταστροφή τους.
Θα αποφασίσουν να τον εκδικηθούν…
Μα η Μοίρα έχει τα δικά της σχέδια, αποφασίζει αλλιώς!
Το βιβλίο αποτελεί επανέκδοση του ομώνυμου βιβλίου της συγγραφέως.
Βιογραφικό
Η Νικόλ Άννα Μανιάτη γεννήθηκε στην Κύπρο, όπου και έζησε τα παιδικά της χρόνια. Σε πολύ νεαρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά της στο Λονδίνο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και είναι κάτοχος B.A., P.G.C.E. και M.A. Ολοκλήρωσε επίσης σπουδές νοσηλευτικής τριετούς φοίτησης στο King Edward Memorial Hospital. Το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου αρχικά εργάστηκε ως καθηγήτρια αγγλικών, ενώ αργότερα άνοιξε δικό της κέντρο ξένων γλωσσών, το οποίο διεύθυνε επί δεκαοκτώ χρόνια. Στο διάστημα αυτό εξέδωσε με επιτυχία τέσσερα εκπαιδευτικά βιβλία, τρία από τα οποία εγκρίθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας. Το τέταρτο κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Longman. Υπήρξε επίσης εισηγήτρια εκπαιδευτικών σεμιναρίων και μέλος εξεταστικών επιτροπών για την ξενόγλωσση παιδεία. Στο ενεργητικό της περιλαμβάνονται και πολλές δημοσιεύσεις εκπαιδευτικών άρθρων. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν συνολικά δεκατρία μυθιστορήματά της.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.