Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

Μικροί μου αγαπημένοι φίλοι, σήμερα θα μεταφερθούμε σε μια χώρα μακρινή ή και όχι. Θα μεταφερθούμε στη Λιλιμπάμπουε, μια χώρα με πόλεμο, με αρρώστιες, με φτώχεια.
Εκεί ζει ένας μικρός ανθρωπάκος, ο Μπάμπα. Ο Μπάμπα, λόγω του πολέμου έχει μείνει μόνος, γυρνά αβοήθητος στους δρόμους και το χειρότερο είναι ότι τρώει ό,τι βρει, αν βρει από τα σκουπίδια.
Το ξέρω ότι σας στενοχωρώ, αλλά δεν είναι όλα ρόδινα στις ζωές μας. Βλέποντας τι συμβαίνει γύρω μας θα εκτιμήσουμε όσα έχουμε και πιστέψτε με έχουμε πολλά!


Όπως σας έλεγα, ο Μπάμπα προσπαθεί να επιβιώσει μονάχος του στη δύσκολη ζωή του και ως φαίνεται να έχει πια συνηθίσει όλα, εκτός από ένα πράγμα, τον φόβο.
Φοβάται πολύ και διάφορα πράγματα. Φοβάται τους περίεργους θορύβους, φοβάται το σκοτάδι, φοβάται τις καταιγίδες, τη φωτιά αλλά περισσότερο από όλα φοβάται την όψη των θυμωμένων ανθρώπων.
Κάθε φορά που ο φόβος τον περικύκλωνε, ο μικρός μας φίλος έκλεινε τα μάτια και περίμενε να περάσει ο φόβος του, μα πάντα τρόμαζε.
Ώσπου ξαφνικά ο Μπάμπα βρήκε καταφύγιο στην αγκαλιά μιας… μαμάς, μιας τρυφερής… μανούλας.
Στην αγκαλιά της ένιωσε ασφάλεια και με τη στοργή και την αγάπη της κατάφερε να ξεπεράσει τους όποιους φόβους του.
Μεγάλωσε, μορφώθηκε και αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του τη Λιλιμπάμπουε και να προσφέρει ανιδιοτελώς αγάπη, φροντίδα, προστασία και πολλές αγκαλιές, στα παιδιά που σαν και εκείνον είναι μόνα, απροστάτευτα, αβοήθητα, ορφανά και φοβισμένα.

Είχε μάθει καλά πως το αντίδοτο του φόβου είναι η γεμάτη αγάπη αγκαλιά και ήθελε να τη μεταδώσει σε όλους!

Στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε χώρο για ζωγραφική αλλά και ένα μικρό κομμάτι για να γράψετε τις σκέψεις σας.
Πριν κλείσω τη σημερινή παρουσίαση, θέλω να πω κάποια πράγματα που θεωρώ πως είναι σημαντικά. Το βιβλίο με συγκίνησε, με αφόπλισε και φυσικά με αφύπνισε.
Αγκαλιά μικροί μου φίλοι είναι το αντίδοτο σε κάθε στενοχώρια, σε κάθε λύπη, στη μοναξιά και φυσικά στον φόβο.
Αγκαλιά από μικρούς και μεγάλους σε μικρούς και μεγάλους.
Αγκαλιά χωρίς όρια, αγκαλιά χωρίς λόγο, αγκαλιά για να δείξουμε την αγάπη, τη στοργή και τη φιλία μας, αγκαλιά για να νιώσουμε ασφαλείς, αγκαλιά για να κουρνιάσουμε, αγκαλιά για να κατευνάσουμε τους χτύπους της καρδιά μας, αγκαλιά για να διώξουμε τον πόνο, αγκαλιά για να φωλιάσουμε μέσα της τα όνειρά μας.
Πόσα πολλά μπορούμε να σκεφτούμε για την αγκαλιά και πόσο εύκολα μπορούμε να τη προσφέρουμε, όσο και να τη δεχτούμε.
Εκφράστε την αγάπη σας με μια αγκαλιά, ζητήστε την όταν την έχετε ανάγκη και πρωτίστως προσφέρετε απλόχερα την αγκαλιά σας και κάντε τους άλλους γύρω σας να χαμογελούν και να ανθίζουν από ευτυχία!
Μια αγκαλιά μπορεί να τα αλλάξει όλα, να τα χρωματίσει με φωτεινά χρώματα, να διαλύσει το σκοτάδι και τη θέση του να πάρει το φως, να διώξει τα δάκρυα μακριά και στη θέση τους να φέρει το χαμόγελο.
Αγκαλιά λοιπόν, για να νιώσουμε ασφάλεια, να μοιραστούμε αγάπη και να διώξουμε φόβους και στενοχώριες.
Αγκαλιά ο ένας για τον άλλον!

Εικονογράφηση: Βιβή Μαρκάτου

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα του βιβλίου.
Η Ελισάβετ Πλαμάδα σπούδασε στο ΠΤΔΕ Ιωαννίνων, στο Ελληνικό ωδείο, στο ωδείο KODHALI και στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ι. Μ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. Ασχολήθηκε για δέκα χρόνια με τα κατηχητικά σχολεία και τις κατασκηνώσεις τους ως ομαδάρχισσα και μουσικός. Ήταν επί τρία χρόνια μέλος της Θεατρικής Συντροφιάς Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 2001 είναι δασκάλα στο Δημόσιο Σχολείο. Είναι παντρεμένη και έχει περίπου είκοσι οχτώ παιδιά εκ των οποίων τα τέσσερα δικά της και τα υπόλοιπα του σχολείου.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:
Μπορεί ένας μπαμπούλας να νικήσει όλους τους φόβους;
Κι αν μπορεί, ποιο είναι το όπλο του και πώς το ανακάλυψε;
Σε μια χώρα μακρινή και δύστοπη, μια εποχή αληθινή και δύσκολη, ζούσε κάποτε ένα μικρό φοβισμένο παιδί…

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave