Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ
Μετφρ: Χαρά Σκιαδέλλη
Ο Φαμπρίς Καρό είναι περισσότερο γνωστός με το όνομα Fabcaro για τα σκίτσα και τα κόμικς του. Όντας επιτυχημένος σκιτσογράφος προχώρησε στη συγγραφή μυθοπλασίας καθώς στα κόμικς δεν χωρούν πάντα όλες οι λέξεις που θέλει να γράψει, ούτε του επιτρέπουν να αποτυπώσει εύκολα τα ανθρώπινα συναισθήματα. Διαθέτει άφθονο χιούμορ – το οποίο θεωρεί πολύ σοβαρή υπόθεση καθώς πιστεύει στην ποιότητα του αυτοσαρκαστικού και όχι του επιθετικού αστείου – στοιχείο με το οποίο “ντύνει” τις ιστορίες του.
Η ΠΡΟΠΟΣΗ είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του – μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με επιτυχία – το οποίο ενώ βασίζεται στην απλή ιδέα ενός οικογενειακού γεύματος, δίνει την ευκαιρία στον συγγραφέα να θίξει με ευφυή και ειρωνικό τρόπο θέματα υπαρξιακά, αυτογνωσίας και συνείδησης, οικογενειακών και ερωτικών σχέσεων.
Έχουν περάσει 38 μέρες που ο Αντριάν δεν έχει νέα από τη Σόνια καθώς η ίδια του ζήτησε διάλειμμα στη σχέση τους χωρίς καμία εξήγηση. Νιώθει αφόρητη μοναξιά, προβληματίζεται για την αιτία της διακοπής της σχέσης τους, η αυτοεκτίμησή του είναι ανύπαρκτη και νιώθει υπεύθυνος για την κατάσταση την οποία δεν έχει ομολογήσει σε κανέναν, ούτε στους φίλους, ούτε στην οικογένειά του.
<<Τριάντα οχτώ μέρες τις οποίες θα μπορούσα ξεκάθαρα να χωρίσω σε τρεις διαφορετικές φάσεις, με ακρίβεια ημέρας: Καταρράκωση – Θυμός – Ελπίδα>>
Λίγη ώρα πριν πάει στο σπίτι των γονιών του, ο Αντριάν σπάει τη σιωπή και της στέλνει ένα μήνυμα που όμως μένει στο… “διαβάστηκε”. Απάντηση καμία.
<<Γειά σου Σόνια, ελπίζω να είσαι καλά, φιλιά!>>
Γιατί όμως έβαλε στο τέλος θαυμαστικό;
Έτσι ξεκινάει μία ξεκαρδιστική και συγχρόνως τρυφερή αφήγηση όπου οι μονόλογοι, οι συζητήσεις κατά τη διάρκεια του δείπνου, οι αναδρομές στο παρελθόν και οι ψυχολογικές μεταπτώσεις του Αντριάν βυθίζουν τον αναγνώστη κυριολεκτικά μέσα στο μυαλό του όπου επικρατεί το χάος.
Στο κατώφλι των σαράντα ο ήρωας περιγράφεται ως αδέξιος και νευρικός εραστής, ως ένας υποχόνδριος που υπεραναλύει τα πάντα και με την καρδιά κομμάτια το μόνο που σκέφτεται την ώρα του βαρετού οικογενειακού γεύματος είναι το κινητό που δεν χτυπάει. Το μόνο πράγμα που αποσπά την σκέψη του από την Σόνια είναι η φωνή του αρραβωνιαστικού της αδελφής του που του ζητά να κάνει μία πρόποση στο τραπέζι του γάμου τους που θα γίνει σε λίγες μέρες.
<<Ξέρεις, η αδελφή σου θα χαιρόταν πολύ αν έκανες μία πρόποση τη μέρα της τελετής. […..] Τίποτα περίπλοκο, έτσι; Δυο λόγια, θα τη συγκινούσε ιδιαίτερα.>>
Το αίτημα, χωρίς ίχνος παράκλησης, του προσθέτει ακόμη περισσότερο άγχος μιας και είναι άτομο που αντιπαθεί την έκθεση και τις δημόσιες συζητήσεις• μια πρόποση στο γάμο είναι κάτι που θα ήθελε οπωσδήποτε να αποφύγει. Έχει επιλέξει τη γενική αποστασιοποίηση απ’ όλους και όλα ως αμυντικό μηχανισμό και αποφεύγει την υπερβολική διάδραση με την οικογένειά του με την οποία οι σχέσεις του είναι αμήχανες όλα τα χρόνια κι ας υποβόσκει η κρυφή επιθυμία του για σύνδεση και αποδοχή.
<<Προσπάθησα να μιλήσω στη μητέρα μου για την κατάθλιψη και μου είπε να πιω ένα χυμό πορτοκάλι.>>
Τα γεύματα αυτά του είναι παντελώς αδιάφορα αφού δεν συζητιέται τίποτα σημαντικό – καθώς δεν είναι κατά βάθος αρκετά δεμένοι μεταξύ τους σαν οικογένεια ώστε να μπορούν με θάρρος να ανταλλάσσουν αθώα πειράγματα ούτε και είναι ικανοί να εκφράσουν τη στοργή τους εύκολα ο ένας τον άλλον – ωστόσο εξακολουθούν να συσπειρώνουν την οικογένεια. Η στοργή υπάρχει, είναι εκεί, βαθιά και σιωπηλή, ανέκφραστη αλλά ζώσα καθώς τα παιδιά έχουν φτάσει σε μια περίοδο της ζωής τους όπου οι γονείς αρχίζουν να γερνούν, οι ρόλοι αλλάζουν, και νιώθουν την ανάγκη να τους φροντίσουν αφού δεν θα βρίσκονται για πάντα εκεί.
Όσο προχωράει η αφήγηση ο ήρωας σκαρώνει διάφορα προσχέδια για την πρόποση τα οποία αμέσως απορρίπτει, βυθίζεται σε μελαγχολικές αναμνήσεις, συνειδητοποιεί πόσο περιθωριοποιημένος είναι από το περιβάλλον του και πόσο τον έχει κουράσει η επίγνωση πως δεν παίρνει σοβαρές αποφάσεις στη ζωή του παρά τα αφήνει όλα στη τύχη… Η χιουμοριστική προσέγγιση του Καρό είναι τόσο διασκεδαστικά παράλογη ώστε ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να συμπαθήσει τον Αντριάν για την ευαισθησία του, την ειλικρίνεια και τα παθήματά του.
Η εξαιρετική σε βάθος ανάλυση της κατάστασης και η γρήγορη αφήγηση αποδίδει με μοναδικό τρόπο τις παραληρηματικές σκέψεις του ήρωα προκαλώντας γέλιο αναπάντεχο κι αβίαστο.
Ένα ευχάριστο, διασκεδαστικό βιβλίο 170 σελίδων που προφανώς αξιώθηκε εξαιρετικής μετάφρασης από την Χαρά Σκιαδέλλη, χωρίς ιδιαίτερη πλοκή και περιγραφές αλλά με αξιόλογη στόχευση που αφήνει μια γλυκόπικρη επίγευση αφού το γέλιο που προκαλεί διαδέχεται την συμπάθεια για τον άτολμο ήρωά του με τις λίστες και τις φανταστικές ιστορίες κάνοντάς τον πολύ οικείο. Πόσοι εξάλλου από εμάς λόγω άγχους δεν γράψαμε λίστες με θέματα προς διεκπεραίωση;
◾Fabrice Caro
Ο Fabrice Caro (Φαμπρίς Καρό) γεννήθηκε στο Μονπελιέ της Γαλλίας το 1973. Είναι γνωστός στη Γαλλία ως σκιτσογράφος με το όνομα Fabcaro. Έχει γράψει και σχεδιάσει περίπου τριάντα κόμικς, μεταξύ των οποίων το διάσημο Zaï zaï zaï zaï (6 Pieds Sous Terre, 2015).
Η Πρόποση (Ίκαρος, 2023) κυκλοφόρησε από τον Gallimard το 2018, ενθουσίασε αναγνώστες και κριτικούς και σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Το 2020 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, σε σκηνοθεσία του Laurent Tirard, με τον ομώνυμο τίτλο. Από τον Gallimard κυκλοφορούν και τα μυθιστορήματά του: Figurec (2006), Broadway (2020) και Samouraï (2022). Ο Fabrice Caro είναι επίσης τραγουδοποιός και μουσικός.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.