Ήταν το 2015 όταν οι εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφόρησαν το πρώτο βιβλίο της Γερακίνας Μπουρίκα με τίτλο «Έτσι το έγραψαν οι μοίρες». Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα εκδίδουν το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Όταν η αλήθεια ντύθηκε το ψέμα», το οποίο και είχαμε παρουσιάσει στη σελίδα μας. Δεκέμβρης 2018 κυκλοφορεί το τρίτο της βιβλίο, και πάλι από τις εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ» .
[Τη δεκαετία του ’70, η Ισμήνη, μια γυναίκα που ανήκει στην ελίτ της αθηναϊκής κοινωνίας, με όπλο τη σκοτεινή πλευρά της ψυχής της, καταστρέφει όποιον απειλεί τον γάμο της. Η Αρετή, η καμαριέρα της Ισμήνης, κρυφά ερωτευμένη με το αφεντικό της, πρέπει να αντιμετωπίσει μια θανάσιμη παγίδα που έχει στηθεί για εκείνη.
Χρόνια μετά, οι δραματικές εξελίξεις στο ερωτικό τρίγωνο της Αθήνας σφραγίζουν τη ζωή του ανυποψίαστου Φίλιππου στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Το πλήρωμα του χρόνου όμως θα φτάσει. Αποκαλύψεις ανασκαλεύουν το πυρωμένο παρελθόν και η φωτιά αρχίζει να φουντώνει. Μήπως η άκρη από το νήμα που δένει τη ζωή των ηρώων κρύβεται στα ακατάληπτα λόγια μιας ξεμωραμένης γριάς;
«Την έθαψα με τα ίδια μου τα χέρια. Τύλιξα το κορμάκι της σ’ ένα σεντόνι και την έθαψα στην πίσω αυλή. Κάτω από τη λεμονιά μας».
«Ποιά θα ήταν τα απομεινάρια της ζωής
τους μόλις χανόταν ο καπνός από το
παρελθόν, που είχε πάρει ήδη φωτιά;» ]

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)


Πρόκειται για ένα κοινωνικό έργο μέσα από το οποίο ο αναγνώστης θα δει την φιλοδοξία και την φιλαυτία της γυναίκας που προχωρά σε γάμο ικανό να της εξασφαλίσει όλα αυτά που ονειρεύεται. Θα δει τον αθώο εφηβικό έρωτα μα και την αδυναμία μιας ερωτευμένης γυναίκας που υπομένει τα πάνδεινα αλλά παραμένει κοντά και στη σκιά αυτού που αγαπά, έστω κι αν δεν άξιζε την αγάπη της, έστω και αν έθαψε την υπόλοιπη ζωή της. Έτσι στο βιβλίο αναφύονται τα κρυμμένα μυστικά και τι συμβαίνει όταν αυτά αποκαλυφθούν.
Τοποθετημένο χρονικά από το 1971 έως το 2016 είναι ένα μυθιστόρημα με γρήγορη ροή και πλούσια – δομημένη πλοκή. Χωρισμένο σε 6 κεφάλαια, που το κάθε ένα ξεκινά με απόσπασμα από το έργο του Οδυσσέα Ελύτη. Το βιβλίο είναι γραμμένο με απλή και συνάμα κινηματογραφική τριτοπρόσωπη γραφή
«… Η νύχτα έφτασε και σκέπασε με την σκιά της τα γιασεμιά και τις μικρές αυλές του σπιτιού. Η θάλασσα που απλωνόταν τριγύρω αρυτίδωτη, φωτιζόταν από την πανσέληνο, που γεμάτη κρυφές υποσχέσεις έδειχνε πρόθυμη να ξελογιάσει όποιον την κοιτούσε…»
Και παρακολουθούμε τους ήρωες στο χτες και στο σήμερα σε μια διαδρομή κάθαρσης. Και ενώ οι σελίδες περνούν το βιβλίο αποκτά μία μυστηριώδη πλοκή.
«Τη Βασιλική την έθαψα με τα ίδια μου τα χέρια. Ποια είσαι εσύ που παίζεις με την ψυχή μου;»
Πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές, όλοι οι ήρωες άρτια σκιαγραφημένοι, συμβάλλουν στην εξέλιξη της ιστορίας μας, περνώντας μέσα από τις ανατροπές της ζωής τους, μέσα από μυστικά και μέσα από τις αναπόφευκτες αποκαλύψεις, μέχρι το δυνατό τέλος του έργου. Άραγε…
«… Ποια θα ήταν τα απομεινάρια της ζωής τους μόλις χανόταν ο καπνός από το παρελθόν, που είχε πάρει ήδη φωτιά;…»