Ένα μυθιστόρημα είναι πολύ πιο αποκαλυπτικό και περιγραφικό από την καλύτερη κινηματογραφική ταινία που θα μπορούσε να το αναπαραστήσει. Σε βάζει στο ρόλο του σκηνοθέτη και σου επιτρέπει να δεις μέσα από τη δική του ματιά τα μέρη, τα πρόσωπα και τα γεγονότα που σου περιγράφει. Και φυσικά, όταν έχει μια τέτοια διεισδυτική ικανότητα ο συγγραφέας, να σε οδηγήσει θεατή των όσων περιγράφει με τόσο γλαφυρό, τόσο συναρπαστικό τρόπο, τότε, δεν μένει τίποτε άλλο πια από το να απολαύσεις το ταξίδι στο παρελθόν.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πως μέσα από μια ιστορική αναδρομή μαθαίνεις για καταστάσεις και γεγονότα που σημάδεψαν τον κόσμο, ολόκληρες γενιές, ανθρώπους με δύναμη και κύρος που έστησαν την παρτίδα των πολέμων, την εξέλιξη και την κατάληξη. Βλέπεις από διαφορετική σκοπιά το ρόλο που έπαιξαν οι ισχυροί, και -κυρίως- το ρόλο που έπαιξε το χρήμα!
Η Αλεξάνδρεια έχει στις καρδιές μας μια μαγική θέση, είναι η πόλη που δημιούργησε και έδωσε το όνομά του ο Μέγας Αλέξανδρος και πάντα οι Έλληνες αισθάνονταν πολύ ελληνικό το άγιο χώμα της. Όμως η Αιγυπτιακή γη δεν έκανε διακρίσεις, δέχτηκε στα σπλάχνα της όλες τις φυλές, λαούς με διαφορετική θρησκεία, ήθη και έθιμα. Μπόρεσαν για πάρα πολλά χρόνια να συνυπάρξουν αρμονικά δυτικοί και ανατολίτες, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, εβραίοι. Άνθρωποι με πάθη και εξαρτήσεις, επιρρεπείς σε ό,τι καινούργιο, στις απολαύσεις της σάρκας χωρίς περιορισμούς και σεμνοτυφίες, χωρίς ταμπού και κανόνες.
Ποιος ήταν πιο εξαρτημένος από τον άλλο, δύσκολο να αποφασίσεις, και σίγουρα δεν μπορείς να κρίνεις τις πράξεις και τις αποφάσεις κανενός.
Ποιον να ξεχωρίσεις για τις αδυναμίες του τον Αντώνη, την Υβέτ, τη Δάφνη, τον Κωστή ή μήπως τον Ελιάς Χούρι που ήταν παντού και πάντα μέσα σε όλα, μπλεγμένος σε όλα, ήξερε για τον καθένα και έζησε μια ζωή bon viver απολαμβάνοντάς την μέχρι την τελευταία της σταγόνα.
Οι περιγραφές των φτωχογειτονιών στην πόλη των αντιθέσεων, εκεί που συνυπήρχαν το τραγικό με το τραβηγμένο παραπέμπουν ίσως σε κάθε πόλη φτωχών που θα πρέπει σε αναλογία να είναι πολύ περισσότερες σε όλο τον πλανήτη.
Από την άλλη, η χλιδή και ο πλούτος, η παράνοια της κατοχής αντικειμένων και ανθρώπων με μια απίστευτη συχνότητα και χωρίς ηθικούς φραγμούς στον τρόπο απόκτησης.
Και στο βάθος η ιστορία των δύο πολέμων που στις πλάτες αθώων ψυχών θησαύρισαν οι ισχυροί, που αφάνισαν από προσώπου γης όσους δεν τους βόλευαν στα σχέδιά τους, όσους θεωρούσαν κατώτερους για τους δικούς τους λόγους.
Μέσα από ένα μυθιστόρημα, όσο κι αν η πλοκή εξυπηρετεί τη φαντασία του συγγραφέα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ιστορικά γεγονότα, αναφέρονται και πολλά πραγματικά περιστατικά, όπως φυσικά λεπτομέρειες που αφορούσαν τη ζωή εκείνης της εποχής, το παρασκήνιο του πολέμου, τα συμφέροντα που εξυπηρέτησε. Γιατί, τώρα πια, τόσα χρόνια μετά και μέσα από ιστορικές πηγές, είμαστε σε θέση να δούμε το τι έγινε τότε και να διαπιστώσουμε, την ομοιότητα με το σήμερα, και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις, είναι σαν να μην άλλαξε τίποτα, κάποιοι λαοί, είναι καταδικασμένοι να γεννιούνται και να πεθαίνουν μέσα στον πόλεμο, να είναι στο στόχαστρο ισχυρών και απάνθρωπων υπάρξεων.
Τελειώνοντας λοιπόν ένα τέτοιο μυθιστόρημα, μόνο κέρδος μπορεί να σημαίνει, απόλαυση ανάγνωσης, ταξίδι στο παρελθόν, ταξίδι σε πανέμορφες πόλεις και μια γλυκιά νοσταλγία για τα καλά και αγνά εκείνης της εποχής, για όσα είχαν τη δυνατότητα να απολαύσουν όσοι τυχεροί τα έζησαν!
Ιουλία Ιωάννου
