Τον περασμένο Απρίλιο, κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μίνωας, το νέο βιβλίο της πολυγραφότατης Μάρως Θεοδωράκη με τίτλο “Μπαμπά, σ’ αγαπώ!” Η εικονογράφηση που πλαισιώνει αρμονικά το έργο, ανήκει στην Νίκη Λεωνίδου.
Ένα σύγχρονο παραμύθι για παιδιά ηλικίας 6-10 ετών περίπου. Μια τρυφερή ιστορία που πραγματεύεται την σχέση πατέρα και κόρης. Μια έντονη σχέση στοργής, μια σχέση αγάπης αμφίδρομη. Και είναι η ιστορία που η μικρή ηρωίδα «διεκδικεί» τον μπαμπά της από την καθημερινότητα του, από την εργασία του που τον απορροφά. Του υπενθυμίζει το επάγγελμα «μπαμπάς», το σπουδαιότερο επάγγελμα του κόσμου για έναν άνδρα. Αναφορά λοιπόν και στον ποιοτικό χρόνο που περνούν οι δυο τους, το μήνυμα του έργου, μαζί με την εικόνα της ενωμένης και χαρούμενης οικογένειας.
Με αφορμή το βιβλίο της, σήμερα έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε την συγγραφέα στην σελίδα μας και την ευχαριστούμε για την συνέντευξη που μας παραχώρησε πρόθυμα. Ευχαριστούμε ακόμα την κ. Tσάδαρη από τις Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, για την αμέριστη βοήθεια της στην πραγματοποίηση αυτής της συνέντευξης.

 


                                Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

1) Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την παιδική λογοτεχνία;
Από μικρό παιδί ρουφούσα τις σελίδες των παιδικών αφηγημάτων. Το βιβλίο και το πιάνο ήταν πάντα η καλύτερη μου συντροφιά. Στην ενήλικη ζωή μου, όταν πια ξεκίνησα να διδάσκω μουσική στα μικρά παιδιά , ήθελα να φτιάξω μια ιστορία με πρωταγωνίστριες τις νότες. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο μου παραμύθι «Η Παραμυθάδα με τις νότες» .Από τότε μέχρι σήμερα γεννήθηκαν ακόμα αλλά 54 βιβλία. Το μικρόβιο της συγγραφής ήρθε για να μείνει.
2) Για να γράψει κανείς για παιδιά χρειάζεται να βλέπει τη ζωή μέσα από τα μάτια των παιδιών και πόσο εύκολο είναι αυτό για έναν ενήλικα συγγραφέα;
Είναι γοητευτικό να γράφεις στην γλώσσα των παιδιών. Προσωπικά εκφράζομαι καλλιτεχνικά και συναισθηματικά πολύ καλύτερα από το να έγραφα για ενήλικες. Μου δίνει χαρά να μπαίνω και να προβάλω αξίες και ιδέες μέσα από τα μάτια τους. Είναι σαν να ζω μία δεύτερη παιδικότητα, μια δεύτερη παιδική ηλικία. Αυτό είναι μαγικό, ξεχωριστό και θεραπευτικό.
3) Πόσο ανασταλτικά λειτουργεί η τεχνολογία και η εύκολη πρόσβαση στην οθόνη για την προσπάθεια να αγαπήσει ένα παιδί το βιβλίο;
Αναπόφευκτα η τεχνολογία έχει επηρεάσει κάθε μορφή τέχνης. Καινούργιες συνήθειες, καινούργια δεδομένα. Η ψηφιακή τεχνολογία έχει αλλάξει τα δεδομένα και στην παραγωγή και στην χρήση του βιβλίου. Τα τυπωμένα βιβλία , αυτά που μυρίζουν χαρτί και μελάνι, είναι σίγουρα η πιο σπουδαία πηγή γνώσης και πληροφορίας. Το έντυπο βιβλίο θεωρώ ότι έχει μεγαλύτερη αξία κι εύχομαι να μην χάσει την δυναμική του. Το σίγουρο είναι πως μέσα από τον ψηφιακό κόσμο αλλάζει και η λογοτεχνία.
4) Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το μέλλον του παιδικού βιβλίου στη χώρα μας;
Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι καλό κι ίσως ακόμα καλύτερο. Θέλω να πιστεύω πως οι εκδότες θα συνεχίζουν να επενδύουν στην παιδική λογοτεχνία και στην ποιότητα που της αρμόζει. Η θεματολογία στο παιδικό παραμύθι, στο παιδικό αφήγημα έχει πλέον αναπροσαρμοστεί. Νέες θεματικές, νέες εξελίξεις, νέα προσεγγίσεις. Κι αυτές οι προσεγγίσεις πάντα θα διευρύνονται και πάντα θα βρίσκουν τρόπο να ακουστούν.
5) Είναι σημαντική η συνεργασία γονιού-εκπαιδευτικού-συγγραφέα για τη σχέση που θα διαμορφωθεί ανάμεσα στο παιδί και στο βιβλίο;
Η καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας συνδέεται απόλυτα με το σχολικό περιβάλλον. Η ελληνική σχολική πραγματικότητα έχει κάνει σημαντικά βήματα ως προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο το αναγνωστικό περιβάλλον των παιδιών επηρεάζεται απόλυτα από την οικογένεια. Τα παιδιά υιοθετούν τις συμπεριφορές και τις συνήθειες των γονιών κατ’ επέκταση και τις αναγνωστικές τους συνήθειες. Ο συγγραφέας κατορθώνει μέσα από την γλώσσα του να προκαλέσει συγκινήσεις, να προβάλει ιδέες και αντιλήψεις, να αφυπνίσει, να ψυχαγωγήσει, να διδάξει. Παράλληλα η ανάγνωση προσφέρει απίστευτες στιγμές ελευθερίας στον αναγνώστη ενώ καλλιεργεί τις εκφραστικές του ικανότητες. Θα ήταν υπέροχο να οργάνωναν τα σχολεία συνέδρια και ημερίδες φιλαναγνωσίας με πρωταγωνιστές γονείς – παιδιά – δασκάλους και συγγραφείς. Η αγάπη για το διάβασμα, η φιλαναγνωστική συμπεριφορά πρέπει να καλλιεργείται από την προσχολική ηλικία.
6) Στο παρελθόν τα παραμύθια και τα παιδικά βιβλία δεν είχαν εικόνες και στο ακόμα μακρύτερο παρελθόν τα παραμύθια διακινούνταν προφορικά, από στόμα σε στόμα. Πόσο πιστεύετε ότι η εικονογράφηση παίζει σημαντικό ρόλο στην παρουσίαση του παιδικού βιβλίου; Μήπως κυριαρχεί η εικόνα του κειμένου;
Θεωρώ πώς όσο πιο μικρός είναι ο αναγνώστης τόσο σημαντική είναι η εικόνα μέσα στο παραμύθι που διαβάζει. Η εικονογράφηση δίνει πνοή στο κείμενο. Χρωματίζει τις λέξεις, τις ιδέες, τις απόψεις του συγγραφέα και συχνά δίνει στα μικρά παιδιά την ευκαιρία να επεξεργαστούν καλύτερα το κείμενο αλλά και να το απολαύσουν. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με αξιόλογους εικονογράφους οι οποίοι με την αισθητική τους ανέδειξαν τις ιστορίες μου.
7) Ψυχαγωγική, διδακτική, επίκαιρη, διαχρονική. Τι ακριβώς πρέπει να είναι η παιδική λογοτεχνία;
Τα παιδιά συνήθως αναζητούν ευχάριστες ιστορίες μέσα από τα βιβλία. Συχνά μάλιστα δημιουργούν στενούς δεσμούς με τους χαρακτήρες των βιβλίων. Μέσα από τις φανταστικές ή ρεαλιστικές ιστορίες ξεδιπλώνονται μηνύματα διαχρονικά, ψυχαγωγικά, εκπαιδευτικά, διδακτικά κ. λ. π. Αυτό που ξεχωρίζω είναι ότι το βιβλίο προσφέρει βιωματικές και νοητικές εμπειρίες οι οποίες καλλιεργούν την συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών και ενδυναμώνουν τον πνευματικό τους κόσμο.
8) Κλείνοντας, αφού σας ευχαριστήσουμε, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο…
Το «Μπαμπά , σ’ αγαπώ» εκδόσεις Μίνωας, σε εικονογράφηση Νίκης Λεωνίδου,το οποίο μιλάει για τον ισχυρό δεσμό, εκείνον του πατέρα και της κόρης. Μια τρυφερή ιστορία που προσεγγίζει την καθημερινότητα ενός πατέρα ο οποίος εργάζεται πολύ και «έχει επιτρέψει» στην δουλειά του να κλέβει προσωπικό και ποιοτικό χρόνο από την κόρη του. Όμως η κόρη επιστρατεύει όλε τις δυνάμεις της, διεκδικεί την παρουσία του μπαμπά, έτσι ώστε εκείνος να αφυπνιστεί και να βάλει σε προτεραιότητα την πολύτιμη σχέση τους. Η αγάπη του γονιού κι η αγάπη του παιδιού δίχως όρια.

H ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ
https://minoas.gr/syggrafeas/theodoraki-maro/

Η Μάρω Θεοδωράκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα μέσα σε μια δημοσιογραφική και μουσική οικογένεια. Σπούδασε Πιάνο στο Εθνικό Ωδείο, αποφοιτώντας με Άριστα παμψηφεί, Τραγούδι, Φωνητικά στο Πρότυπο Πειραματικό Ωδείο, Μουσικοκινητική Αγωγή και Σεμινάρια Φωνητικής Δραματουργίας. Από το 1998 διδάσκει υποκριτικό τραγούδι σε δραματικές σχολές και στο Αμερικάνικο Κολλέγιο (Deree). Έχει συνθέσει μουσική για το θέατρο και έχει επιμεληθεί μουσικές παραστάσεις, συνεργαζόμενη με σκηνοθέτες όπως οι Π. Ζούλιας, Γ. Αρμένης, Θ. Μουμουλίδης, Ν. Χαραλάμπους, Ν. Μπουσδούκος, Α. Γύρα, Ν. Καραγέωρ¬γος, Κ. Φανουράκη, Στ. Γούτης κ.ά.

Στον κινηματογράφο συνεργάστηκε πρώτη φoρά το 2008 με τον R. Crombie, κερδίζοντας και το Α΄ βραβείο πρωτότυπης μουσικής για την ταινία Sappho (3ο Φεστιβάλ Κύπρου). Ακολούθησε η ταινία The Good soldier Sveik (animation, 2009), ενώ το 2017 προβλήθηκε η ταινία της Κλειούς Φανουράκη Ξα μου, με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Χωραφά, στην οποία η Μάρω Θεοδωράκη έχει γράψει την πρωτότυπη μουσική. Έχει, επίσης, συνεργαστεί με την κρατική τηλεόραση, με κορυφαία τη μουσική της σύνθεση στο ντοκιμαντέρ Το σκοτεινό τρυγόνι, σε σκηνοθεσία Μ. Δελιοτζάκη στην ΕΡΤ1.
Τα εκπαιδευτικά της προγράμματα έχουν απήχηση σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό, με κορυφαία τα «Αριστοφανικά Χορικά» και τις «Μουσικές Πράξεις και Δράσεις μέσα από τα μάτια των παιδιών».
Η Μάρω Θεοδωράκη είναι γνωστή και για τη συγγραφική της δράση, έχοντας στο ενεργητικό της πάνω από 50 παιδικά βιβλία, αποσπάσματα των οποίων περιλαμβάνονται στα σχολικά βιβλία.
Από τις εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της Η Σερενάτα για το Κανταδοχώρι (2016), Χιονομπαλού (2016), Δημιουργικό τραγούδι και μουσικοκινητική (2016), Γιαγιά, σ’ αγαπώ! (2017), Να ζεις δυνατά (2017), Βάρκα στον γιαλό (2018), Εγώ είμαι η φωνή μου (2019), Το μικρό μου κουβαράκι (2019) και Μπαμπά σ’ αγαπώ (2020).

                                                         TO BIBΛΙΟ

Μπορεί στ’ αλήθεια ένας μπαμπάς να χαμογελάει περισσότερο και να κατσουφιάζει λιγότερο; Μπορεί να χαρίσει χρόνο στο “λουλούδι του”, στην κόρη του, και να μην αφήσει τις αναποδιές να μπαίνουν στη μέση; Οι στιγμές και οι συνήθειες αλλάζουν όταν εκείνη ταρακουνάει τα νερά, διεκδικεί και απαιτεί την παρουσία του. Ένας όμορφος κόσμος ξετυλίγεται με άξονα τον πιο ισχυρό δεσμό, εκείνον του πατέρα και της κόρης. Μια ιστορία γεμάτη τρυφερότητα κι αγάπη για την πιο ζεστή αγκαλιά του κόσμου