Συγγραφέας του βιβλίου «Ο Σκορπιός» -«Εκδόσεις Α.Α.Λιβάνη»
Ένας μύθος, ο μύθος του σκορπιού. Ένα δεκαεπτάχρονο αγόρι νεκρό, ο Ντέμης. Ένας ιδιωτικός ερευνητής, ο Γαβριήλ Γάκος. Από μόνα τους αυτά τα στοιχεία συνθέτουν μια αστυνομική ιστορία, που ως αναγνώστες είμαστε βέβαιοι ότι θα μας κρατήσουν το ενδιαφέρον αμείωτο. Υπάρχει κάτι ακόμη, όμως στο μυθιστόρημα του Χάρη Καραθύμιου που προχωράει το αστυνομικό του μυθιστόρημα, παρακάτω. Ο άνθρωπος που κλήθηκε να ρίξει φως στην υπόθεση δεν είναι απλά ένας ερευνητής. Είναι απομυθοποιητής μεταφυσικών υποθέσεων και σκοπός του είναι να διαψεύσει το μύθο του σκορπιού. Μιλώντας για την ελληνική αστυνομική λογοτεχνία στο Vivlio-life o συγγραφέας υπογράμμισε πως «Όσοι επιλέγουν να διαβάσουν αστυνομικά βιβλία Ελλήνων συγγραφέων δεν το μετανιώνουν. Δεν υπολείπονται σε τίποτα οι Έλληνες στο Crime από τους ξένους».
Ο μύθος του σκορπιού ζωντανεύει. Μια πρόταση που συνοδεύει το μυθιστόρημά σας και η αλήθεια είναι πως μαζί με το εξώφυλλό σας μας τρομάζει λίγο. Δώστε μας κάποια στοιχεία αυτού του μύθου.
Ο μύθος που τυλίγει το ορεινό Καστρί λέει πως ένας ξυλοκόπος και ξυλουργός που έζησε πριν από αρκετές δεκαετίες στο χωριό είχε ανακαλύψει ένα υγρό βερνίκι εμποτισμού που έκανε τα ξύλα δυνατά σαν πέτρα και πυρίμαχα. Αυτή η πατέντα τού έφερε φήμη και δόξα. Άρχισε τότε να φημολογείται ότι ο ξυλουργός είχε κάνει κάποια συμφωνία με τον Διάβολο που του έδωσε τη μυστική συνταγή για το θαυματουργό βερνίκι εμποτισμού με αντάλλαγμα την ψυχή του. Οι συγχωριανοί του συμφώνησαν να τον εξοστρακίσουν από το χωριό τους. Εκείνος ταμπουρώθηκε στην καλύβα του και αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον τόπο και το σπίτι του. Οι Καστρινοί τότε έβαλαν φωτιά στην καλύβα του για να τον κάψουν ζωντανό. Ο ξυλουργός λούστηκε με το βερνίκι εμποτισμού του και περνώντας μέσα από τις φλόγες διέφυγε στο δάσος, το οποίο στοιχειώνει από τότε. Έδρασε όπως ένας σκορπιός, που αν εγκλωβιστεί σ’ ένα δαχτυλίδι φωτιάς αυτοτραυματίζεται με το ίδιο του το δηλητήριο για να απαλλαγεί από το αδιέξοδο.
Όλα ξεκινούν όταν ένας κυνηγός βρίσκει σε μια παγωμένη ρεματιά το πτώμα ενός δεκαεπτάχρονου συγχωριανού του. Ποιες πληροφορίες δίνετε στον αναγνώστη γι αυτό το αγόρι;
Ο δεκαεφτάχρονος Ντέμης Πολύβιος είναι ένα παιδί του χωριού που ζει με τον πατέρα του, οι δυο τους, σ’ έναν λόφο απόμερα απ’ τα υπόλοιπα σπίτια. Η μητέρα του Ντέμη τούς εγκατέλειψε όταν ο Ντέμης ήταν ακόμη μωρό διότι δεν άντεχε τη ζωή στο χωριό και ήθελε να ζήσει στην Αθήνα. Ο Ντέμης έριξε όλο το φταίξιμο στον πατέρα του, πιστεύοντας ότι εκείνος την έδιωξε και ότι αν το ήθελε πραγματικά θα μπορούσαν να είναι όλοι μαζί σαν οικογένεια. Από τότε θέλει να φύγει κι εκείνος και να πάει να βρει τη μάνα του, αλλά ο πατέρας του δεν του το επιτρέπει.
Η πεποίθηση πως μια οντότητα πλανιέται στο δάσος και είναι η υπεύθυνη για το θάνατο αυτό προβληματίζει εξαρχής. Γιατί, όμως, τόσο εύκολα η αστυνομία αρχειοθετεί τον θάνατο ως ατύχημα;
Από τη φύση τους οι συνθήκες του θανάτου υποδεικνύουν ότι πρόκειται για ένα ατύχημα: Ο Ντέμης Πολύβιος βρέθηκε νεκρός στη ρεματιά μ’ ένα τραύμα στο κεφάλι. Ο ιατροδικαστής βρήκε νερό στους πνεύμονες κι έβγαλε πόρισμα ότι ήταν πνιγμός. Αυτό που συμπέρανε η αστυνομία είναι ότι το παιδί έπεσε στο ρέμα, χτύπησε το κεφάλι του και πνίγηκε. Βάζοντας στην εξίσωση και το ότι οι χωριανοί πιστεύουν ότι ο μυθικός Σκορπιός ήταν ο υπεύθυνος, ο επικεφαλής της έρευνας έκλεισε την υπόθεση διότι δεν είχαν κανένα σοβαρό στοιχείο για να θεωρήσουν ότι μπορεί να ήταν ανθρωποκτονία.
Αυτό που εισπράττουμε, πάντως, με την πρώτη ματιά και τη φωτογραφία του εξωφύλλου είναι πως στην ιστορία σας υπάρχει ένα αρθρόποδο. Ή μήπως θα εκπλαγούμε από το τι κρύβεται πίσω από τον σκορπιό σας;
Είναι συμβολικός ο Σκορπιός. Αυτό που καλείται να κάνει ο Γαβριήλ Γάκος είναι να διερευνήσει το κατά πόσον ο θάνατος του Ντέμη Πολύβιου ήταν ένα ατύχημα ή μία δολοφονία, κι έτσι να απομυθοποιήσει τον μύθο του Σκορπιού. Αν δηλαδή είναι μύθος…
Ο πατέρας θα δεχτεί ένα τηλεφώνημα και θα ακούσει τη φωνή του νεκρού παιδιού του. Είναι αυτός ο λόγος που θα ζητήσει τη βοήθεια του ιδιωτικού ερευνητή Γαβριήλ Γάκου;
Αυτός είναι ο λόγος που οι Καστρινοί σχεδόν ομόφωνα ψηφίζουν υπέρ του να προσλάβουν τον Γαβριήλ Γάκο να αναλάβει την υπόθεση. Ο Γαβριήλ έχει αποκτήσει τη φήμη του απομυθοποιητή μεταφυσικών υποθέσεων ύστερα από μια παράξενη υπόθεση που έλυσε και που είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Τρομοκρατημένοι οι χωριανοί, έχοντας αφεθεί στη μοίρα τους από την αστυνομία, στρέφονται στον διάσημο Γαβριήλ Γάκο!
Εξειδικευμένος στην απομυθοποίηση μεταφυσικών υποθέσεων είναι ο ερευνητής και εδώ τα πράγματα μπερδεύονται πολύ. Πόσο μπορείτε να μας βοηθήσετε να τα ξεμπερδέψουμε;
Ο Γαβριήλ Γάκος, όπως τονίζει σε κάθε ευκαιρία, δεν πήγε στο Καστρί για να επιβεβαιώσει τον μύθο στου Σκορπιού αλλά για να τον διαψεύσει. Σύμφωνα με τον Γαβριήλ «όλα τα φαινόμενα, όσο ανεξήγητα ή μεταφυσικά κι αν μοιάζουν, κρύβουν από πίσω τους μία ρεαλιστική εξήγηση». Αυτό που προσπαθεί, λοιπόν, να κάνει ο Γαβριήλ είναι να βρει ποιος κρύβεται πίσω από τη μάσκα του Σκορπιού.
Συνήθως οι ερευνητές τέτοιων σκοτεινών υποθέσεων έχουν και οι ίδιοι ένα παρελθόν ακόμη και παρόν σκοτεινό ή τουλάχιστον θολό, που προκαλεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο δικός σας;
Δυο χρόνια πριν από τα γεγονότα που διαδραματίζονται στον Σκορπιό, ο Γαβριήλ Γάκος έχασε την οχτάχρονη κόρη του όταν ένας ασυνείδητος οδηγός τη χτύπησε με το αυτοκίνητό του και την εγκατέλειψε. Όμως η αλήθεια ίσως να μην είναι ακριβώς αυτή. Η κόρη του δολοφονήθηκε στυγερά και ο Γαβριήλ εγκλώβισε την πραγματικότητα στο υποσυνείδητό του και υιοθέτησε την αλήθεια που πονούσε λιγότερο, ότι η Νεφέλη είχε απλώς ένα ατύχημα. Μέσα από τις υποθέσεις που αναλαμβάνει, ενώ λέει και ξαναλέει ότι σκοπός του είναι να τις απομυθοποιεί και να τις ξεδιαλύνει με τη λογική, βαθιά μέσα του ελπίζει να έχει άδικο. Πολύ θα το ήθελε ο Γαβριήλ ο πατέρας του Ντέμη Πολύβιου πράγματι να είχε ακούσει τον γιο του στο τηλέφωνο. Ίσως αυτό να σήμαινε ότι κι εκείνος θα μπορούσε να ακούσει ή να δει ξανά την κόρη του.
Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία. Έχει κερδίσει το στοίχημα; Την αγαπούν οι εκδοτικοί οίκοι και οι αναγνώστες από τη δεκαετία του ’90 που ξεκίνησε η συστηματική συγγραφή της;
Από τα λίγα που ξέρω, βλέπω ότι το ελληνικό αναγνωστικό κοινό προτιμάει άλλου είδους ελληνική λογοτεχνία. Όσον αφορά την αστυνομική λογοτεχνία, οι Έλληνες αναγνώστες δίνουν προτεραιότητα στους ξένους που μεταφράζουν οι εκδοτικοί οίκοι, κυρίως στους Σκανδιναβούς. Όσοι όμως επιλέγουν να διαβάσουν αστυνομικά βιβλία Ελλήνων συγγραφέων δεν το μετανιώνουν. Δεν υπολείπονται σε τίποτα οι Έλληνες στο Crime από τους ξένους. Βασικά, σε κανένα είδος λογοτεχνίας δεν υστερούν. Ίσα ίσα.
Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που κάνουν ένα αστυνομικό μυθιστόρημα να ξεχωρίζει; Είναι μόνο η αγωνία και οι ανατροπές μέχρι τον επίλογο ή χρειάζονται επιπλέον όπλα στη φαρέτρα του συγγραφέα ώστε να κρατήσει μαζί του τον αναγνώστη μέχρι το τέλος;
Πρέπει καθ’ όλη την έκταση του βιβλίου να δημιουργούνται ερωτήματα και να δίνονται απαντήσεις και να προκύπτουν νέα ερωτήματα και ούτω καθεξής. Για να έχει, όμως, αγωνία ο αναγνώστης πρέπει να έχει δεθεί με τους χαρακτήρες του βιβλίου. Αν οι χαρακτήρες είναι μονοδιάστατοι και ψεύτικοι, όσες ανατροπές και να γίνουν ποσώς τον συγκινούν και λίγο τον ενδιαφέρει αν θα ζήσουν ή αν θα πεθάνουν οι ήρωες. Οπότε σαφέστατα χρειάζονται κι άλλα όπλα στη φαρέτρα.
Η ελληνική επικαιρότητα, στην οποία το αστυνομικό ρεπορτάζ κατέχει πάντα εξέχουσα θέση, προσφέρει έμπνευση στους συγγραφείς;
Σε μένα δεν προσφέρει καμία έμπνευση, μόνο με θλίβει. Έμπνευση βρίσκω κυρίως όταν ακούω μουσική και όταν διαβάζω.
Υπάρχουν στο βιβλίο σας περιστατικά ή χαρακτήρες που έχετε γνωρίσει ο ίδιος προσωπικά ή έχετε ακούσει από τη διήγηση κάποιου άλλου ή ακόμη είναι μέρος της θλιβερής επικαιρότητας των τελευταίων χρόνων;
Όλα τα περιστατικά και τους χαρακτήρες κατά κάποιον τρόπο τους έχω γνωρίσει, είτε από προσωπικές εμπειρίες είτε από διηγήσεις άλλων. Τη θλιβερή επικαιρότητα των τελευταίων χρόνων αποφεύγω συνειδητά να την εντάξω στις ιστορίες μου. Τη ζούμε, δεν χρειάζεται και να τη διαβάζουμε σ’ ένα μυθιστόρημα που σκοπό έχει να μας κάνει να αποδράσουμε. Διότι ο αναγνώστης πιάνοντας ένα βιβλίο στα χέρια του θέλει ακριβώς αυτό: να δραπετεύσει απ’ την πραγματικότητά του. Να χαρεί ή να λυπηθεί, να προβληματιστεί ή και όχι, να εξασκήσει τη λογοτεχνική του αντίληψη ή να μην την εξασκήσει καθόλου και απλώς να απολαύσει μία ιστορία. Όποιον λόγο κι αν έχει κανείς, διαβάζοντας βγαίνει πάντα κερδισμένος, ακόμη κι αν διαβάσει ένα κακό –κατά την κρίση του– βιβλίο.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις εύστοχες ερωτήσεις σας, που δίνουν στον αναγνώστη μία σαφέστερη εικόνα περί τίνος πρόκειται το βιβλίο, καθώς και για την ευκαιρία που είχα μέσα από αυτές να πω την άποψή μου για κάποια θέματα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο θάνατος ενός δεκαεφτάχρονου έρχεται να αναστατώσει τη ζωή ενός ορεινού χωριού.
Οι κάτοικοι εύκολα θα πιστέψουν ότι μια οντότητα που πλανιέται στο δάσος είναι η υπεύθυνη, θεωρούν ότι το χωριό τους είναι στοιχειωμένο εδώ και πολλά χρόνια.
Οι έρευνες θα ενταθούν όταν ο πατέρας δέχεται ένα τηλεφώνημα και ακούει τη φωνή του νεκρού παιδιού του.
Την υπόθεση αναλαμβάνει ο ιδιωτικός ερευνητής Γαβριήλ Γάκος.
Όλοι είναι αθώοι και ένοχοι ταυτόχρονα, την ίδια στιγμή που άλλες τρεις δολοφονίες θα τους συγκλονίσουν.
Ποιος είναι αυτός που κρύβεται πίσω από τη μάσκα του Σκορπιού;
Μια σκιά από το παρελθόν ή κάποιος που ζει σε αυτή τη μικρή κοινωνία;
Βιογραφικό
Ο Χάρης Καραθύµιος γεννήθηκε το 1991 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στη Λήµνο και η καταγωγή του είναι από το Καλλίθηρο Καρδίτσας. Σπούδασε Φυσική στο ΕΚΠΑ και έκανε μεταπτυχιακό στα Ευφυή Συστήματα Υποδομών Ζωτικής Σημασίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου σε συνεργασία µε το Imperial College London.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.