Είναι ξεχωριστή χαρά να συνομιλείς με μια συντοπίτισσα, καθώς η Γιώτα Γουβέλη κατάγεται από το Μεσολόγγι, και έχει καταφέρει να αφήσει το στίγμα της στον πολιτισμό και μέσα από το έργο και την πορεία της την δική της προσωπική σφραγίδα.
Το πέμπτο μυθιστόρημά της είναι αυτό που θα κάνει την διαφορά, καθώς το θέμα που καταπιάνεται δεν είναι κάτι συνηθισμένο, απεναντίας είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα και πού ξέρετε, ίσως αποδειχτεί και προφητικό μια μέρα…

– Η Πρώτη κυρία είναι ένα έντονο, πολύ δυνατό μυθιστόρημα με αλήθειες και πικρές αποκαλύψεις που λίγο πολύ όλοι μας γνωρίζουμε. Η πολιτική είναι ένας τομέας που γνωρίζετε η ίδια τις ιδιαιτερότητές της ή οι πληροφορίες που χρειαστήκατε ήρθαν μέσα από συζητήσεις και έρευνα;

Στην Πρώτη κυρία, η εστίαση αφορά στην προσωπική ζωή των τεσσάρων ηρωίδων μου, από τις οποίες θα προκύψει στο τέλος η πρώτη πρωθυπουργίνα της Ελλάδας. Με ενδιαφέρει η πορεία τους, τα βιώματά τους, ο χαρακτήρας τους από την παιδική τους ηλικία ακόμα και μάλιστα όσα προσδιόρισαν το περιβάλλον τους πριν ακόμα γεννηθούν οι ίδιες. Η πολιτική λειτουργεί ως πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσονται οι ζωές τους, αλλά δεν μπαίνει σε πρώτο πλάνο στην αφήγηση. Αντίθετα, αυτό που ερευνάται στο μυθιστόρημα αυτό είναι τα βαθύτερα κίνητρα των ηρώων μου, ο ψυχισμός τους, ο ερωτισμός τους, η σεξουαλικότητά τους, όλα αυτά που διαμορφώνουν συμπεριφορές και εξελίξεις. Βέβαια, η πλοκή πατάει πάνω στα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών, αλλά δεν τα σχολιάζει και, προσωπικά, δεν είχα κάποια ενεργό συμμετοχή σε κόμματα ή στην πολιτική γενικότερα. Βλέπω και ζω ό,τι ζούμε όλοι μας, έχω άποψη, αλλά μέχρις εκεί.

Είχατε στο μυαλό σας ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο -που μπορεί εύκολα κάποιος να σκεφτεί ποιο είναι- από την μέχρι τώρα πορεία της και με αρκετά σημεία στη ζωή της δικής σας ηρωίδας να ταιριάζουν ή είναι εντελώς συμπτωματικά τα όσα γράψατε;

Δεν ξέρω σε ποια αναφέρεστε και με ανησυχεί που κάποια ηρωίδα μου μπορεί να ταυτιστεί με υπαρκτό πρόσωπο. Ίσα-ίσα που καμιά από τις πρωταγωνίστριες της πολιτικής μας σκηνής δεν θα με ενέπνεε για μυθιστόρημα.

– Κυρίαρχο στην ιστορία σας, πέρα από το παιχνίδι της εξουσίας και της κορυφής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είναι ο έρωτας. Όμως η ένταση των ερωτικών σκηνών, το κρυμμένο πάθος των πρωταγωνιστών και η απόλυτη παραίτηση των πάντων μπροστά στο πώς αισθάνονται πιστεύετε ότι είναι κάτι που συμβαίνει και στην πραγματική ζωή;

Σίγουρα, η λογοτεχνία πολλές φορές οδηγεί τις καταστάσεις στα άκρα για να καταδείξει το θέμα της, αλλά η ουσία παραμένει. Ο έρωτας είναι το πιο ισχυρό, το πιο σαρωτικό συναίσθημα, η τέχνη το έχει αναδείξει αυτό δια μέσου των αιώνων, αλλά και οι κοινοί άνθρωποι το έχουν νιώσει και ενίοτε έχουν υπερβεί τα όρια παρασυρμένοι από την ορμή του. Στην Πρώτη κυρία, η ερωτική συμπεριφορά των ηρώων μου είναι έντονο στοιχείο της προσωπικότητάς τους, τους προσδιορίζει και καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη μοίρα τους. Νομίζω όμως πως λίγο-πολύ το ίδιο συμβαίνει και στην πραγματική ζωή.

– Η κατάσταση που σήμερα περνάει η χώρα μας είναι κάτι το πρωτοφανές! Όμως και μέσα από το μυθιστόρημά σας αφήνετε να εννοηθεί ότι οι καταστάσεις είναι προδιαγεγραμμένες από πολύ πιο ψηλά, από διεργασίες που γίνονται κάτω από το τραπέζι. Ποια είναι η προσωπική σας άποψη πάνω σε αυτό;

Δεν μου αρέσουν οι θεωρίες συνομωσίας, αλλά, ναι, όταν κοιτάω από κάποια απόσταση τα πράγματα, διαισθάνομαι ότι είμαστε ένα κομματάκι ενός μεγάλου πάζλ που δεν έχει σχεδιαστεί από μας.

– Χρησιμοποιείτε πολλές υπέροχες περιγραφές ευρωπαϊκών χωρών όπως και στο προηγούμενό σας βιβλίο. Έχετε ταξιδέψει η ίδια σε αυτές τις χώρες, έχετε προσωπική εικόνα των τοπίων;

Έκανα πολλά ταξίδια όταν εργαζόμουν στις πολυεθνικές, με βαριά καρδιά ομολογώ γιατί συγχρόνως είχα να μεγαλώσω τρία παιδιά, να είμαι εκεί για την οικογένειά μου. Τώρα που τα παιδιά μου μεγάλωσαν κάπως, αναπολώ εκείνες τις εμπειρίες, είμαι πλέον σε θέση να εστιάσω και στα καλά εκείνων των ταξιδιών. Γι’ αυτό μου βγαίνουν υπέροχες οι περιγραφές των ευρωπαϊκών χωρών όπως λέτε, γιατί τώρα αισθάνομαι κι εγώ υπέροχα που γνώρισα όλα αυτά τα μέρη που διεύρυναν τον ορίζοντά μου.

– Ποιο από τα βιβλία σας μέχρι τώρα θεωρείτε ότι ήταν η πιο «ώριμη» στιγμή σας;

Δεν μπορώ να πω, καθένα είναι ξεχωριστό στην καρδιά μου. Η Πρώτη κυρία πάντως δείχνει να είναι το αγαπημένο των αναγνωστών.

– Ελπίζετε, επιθυμείτε, εμπιστεύεστε μια γυναίκα για πρώτη κυρία στη χώρα μας; Υπάρχουν κάποια πρόσωπα που θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν ένα τέτοιο δύσκολο ρόλο;

Εμπιστεύομαι τη γυναίκα, πιστεύω στο ένστικτό της, στη δύναμή της, στην ικανότητά της να τα βγάζει πέρα σε πολύπλοκες συνθήκες. Έχω πρότυπο την κλασική Ελληνίδα μάνα, αυτή που μας μεγάλωσε με αγάπη, αξιοσύνη, αυταπάρνηση. Ωστόσο, η εμπειρία μου από γυναίκες σε θέσεις εξουσίας δεν είναι πολύ θετικές. Τις έχω δει να καταλήγουν σε κακέκτυπο άντρα και μάλιστα με πιο σκληρή και δύσκαμπτη συμπεριφορά. Δυσκολεύονται να αξιοποιήσουν τη γυναικεία τους φύση, που σημαίνει κατανόηση, διαίσθηση, ικανότητα να ανασύρουν τα καλύτερα στοιχεία των ανθρώπων γύρω τους. Με λίγα λόγια, υιοθετούν αυταρχικές και ίσως συμπλεγματικές συμπεριφορές, στην προσπάθειά τους, να καταξιωθούν και να «πετύχουν». Χρειάζεται χρόνος ακόμα για να ισορροπήσει η γυναίκα σε θέσεις εξουσίας, αλλά είμαι σίγουρη πως θα κάνει θαύματα όταν έρθει η ώρα της.

– Υπάρχει κάποιο θέμα που δεν θα μπορούσατε ποτέ να θίξετε σε βιβλίο και αν ναι ποιο είναι αυτό;

Πώς φαίνεται ότι ο ερωτών είναι συγγραφέας κι ό ίδιος… Όλοι έχουμε τα όριά μας και το δικό μου όριο είναι τα παιδιά. Δεν θα μπορούσα ποτέ να αναπτύξω θέμα κακοποίησης ή μοιραίας έκβασης για παιδί. Με ξεπερνάει, πονάει η ψυχή μου ακόμα κι αν γνωρίζω πως είναι μόνο μυθοπλασία κι όχι πραγματικότητα.

– Επισκέπτεστε τη γενέτειρά σας, έχετε κρατήσει επαφές με τον τόπο που μεγαλώσατε;

Φυσικά, στο Μεσολόγγι έχω την οικογένειά μου, τους γονείς μου, τον αδερφό μου, τους δικούς μου ανθρώπους. Και κάθε φορά, δεν βλέπω την ώρα να πάω να προσκυνήσω τα άγια χώματα.

– Πώς βλέπετε το μέλλον των παιδιών σας στη χώρα μας, σας φοβίζει το αύριο;

Να είναι γερά και θα τον βρουν το δρόμο τους. Ποτέ δεν ήταν ιδανικές οι συνθήκες στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά ο καθένας μας διαθέτει το ένστικτο της επιβίωσης και δίνει τη μάχη του. Η κλαψούρα και η μιζέρια είναι αρνητική στάση ζωής κατ’ εμέ. Σε κάθε κατάσταση καλό είναι να εντοπίζουμε την καλή πλευρά, την κωμική ακόμα-ακόμα, αλλά και την ευκαιρία να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας.

h proth kuria

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η ονειρική Ήρια…
η φλογερή Ερατώ…
η λογική Νίκη…
η ατίθαση Μαρίνα…
Τέσσερις γυναίκες μεγαλώνουν με έντονες εμπειρίες όλων των αποχρώσεων απ’ τα καλοκαίρια τους στο παραθαλάσσιο οικογενειακό εξοχικό. Καθεμία φιλοδοξεί να χαράξει τη δική της πορεία. Καθεμία θα ριχτεί σε μια κούρσα μυστικών και μηχανορραφιών. Καθεμία θα γνωρίσει τον θυελλώδη έρωτα. Σάρκα και αισθήσεις παίρνουν φωτιά, οι αντιστάσεις κάμπτονται, και ξανά και ξανά θα προτιμήσουν την κολασμένη ευτυχία από την ξαστεριά.
Μα πάνω απ’ όλα, το πεπρωμένο τους έχει κεντηθεί με κλωστές υφασμένες με πόθο, μίσος και εκδίκηση. Καθώς τα χρόνια περνούν, οι ζωές τους σημαδεύονται από ίντριγκες και ανηλεή ανταγωνισμό, ενώ η κορυφή πλησιάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Μία από τις τέσσερις θα φτάσει να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας. Όμως, παρά τη σαρωτική επιτυχία της, το μυαλό της πάντα θα επιστρέφει στον άντρα που τη σημάδεψε…
Στο παιχνίδι της εξουσίας δεν αρκεί να κόψεις πρώτος το νήμα. Πραγματικός νικητής γίνεσαι μόνο αν δεν προδώσεις τον εαυτό σου.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα

giota goyvelh modified

Λίγα λόγια για την ίδια
Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Αντλεί την καταγωγή της από τον Προυσό Ευρυτανίας και την Μακρυνεία Αιτωλοακαρνανίας. Οι πρόγονοί της βρίσκονται στην περιοχή από πολλές γενιές, υπήρξαν οπλαρχηγοί της επανάστασης του 1821 και μετείχαν στην Φιλική Εταιρεία. Μεταξύ άλλων, ο Μανώλης Γουβέλης ήταν λόγιος, ποιητής, τύπος της παλιάς Αθήνας και η Θεοδώρα Γουβέλη γυναίκα μαθηματικός των αρχών του εικοστού αιώνα. Ο πατέρας της μετοίκησε στο Μεσολόγγι σε νεαρή ηλικία και ασχολήθηκε με το εμπόριο.
Η Γιώτα Γουβέλη είναι απόφοιτος του Μαθηματικού Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και τη διοίκηση επιχειρήσεων. Εργάστηκε στο χώρο της εκπαίδευσης και σε πολυεθνικές εταιρείες επικοινωνίας, ως υπεύθυνη μέσων μαζικής ενημέρωσης. Έχει τρία παιδιά και ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Το πρώτο της μυθιστόρημα Η μουσική του κόσμου κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2010 από τις Εκδόσεις Διόπτρα και έτυχε θερμής υποδοχής από αναγνώστες και κριτικούς. Ακολούθησαν Το σκίτσο τον Μάιο του 2011, Το κεντρί της πεταλούδας τον Ιούλιο του 2013, εμπνευσμένο από το φαινόμενο της πεταλούδας, και το Μαγεμένο Ποτάμι τον Απρίλιο του 2014.