Iουλία Ιωάννου: Οι απώλειες που μας σημαδεύουν

Αναδημοσίευση από το PRESS PUBLICA

Iουλία Ιωάννου: Οι απώλειες που μας σημαδεύουν

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

Πόσες φορές ο άνθρωπος βρίσκεται σε δίλημμα; Πράττει χωρίς να λογαριάζει τις συνέπειες των πράξεών του στο μέλλον; Όταν ο Φίλιππος γνώρισε τη Χριστίνα, ένιωσε βαθιά μέσα του ότι εκείνη ήταν η μοναδική γυναίκα που θα ήθελε ποτέ στη ζωή του. Δεκαοχτώ χρόνια πριν, κάτι αντίστοιχο είχε νιώσει και ο Χρήστος αντικρίζοντας την Ειρήνη. Η Σοφία παρασύρθηκε από την έλλειψη αγάπης και τρυφερότητας και βυθίστηκε στον σκοτεινό κόσμο της απελπισίας με όσα έζησε εξαιτίας του Απόστολου. Τι κοινό έχουν αυτές οι τρεις γυναίκες; Τι τις συνδέει με τον Χρήστο και τις λανθασμένες επιλογές του; Όταν ο έρωτας χτυπάει την πόρτα, δε λογαριάζει τίποτα στο διάβα του… Μόνο η μοίρα μπορεί να διορθώσει κάποια λάθη. Ίσως γιατί η μοίρα έχει ορίσει έναν ρόλο για τον καθένα. Μόνο η δύναμη της αγάπης και της συγχώρεσης μπορεί να κρατήσει ζωντανή την Ελπίδα, να χαρίσει ξανά Ζωή. Πόσες φορές αναρωτήθηκε γιατί να μην έχει τη δύναμη να αλλάξει τη μοίρα, να γυρίσει πίσω τον χρόνο, να προλάβει τα γεγονότα, να μην τη χάσει…Την έβλεπε ξανά με τα μάτια της φαντασίας του εκεί μπροστά του, ολοζώντανη, χαμογελαστή, ερωτευμένη, ανέμελη. Θυμήθηκε την πρώτη φορά που πήρε το θάρρος να της μιλήσει, άκουγε ξανά τους χτύπους της καρδιάς του όταν την είδε να πλησιάζει και δεν πίστευε στην τύχη του. Εκείνη ήταν η καθοριστική στιγμή, δε θα άφηνε την ευκαιρία να χαθεί για άλλη μια φορά, θα τολμούσε να της ζητήσει να βρεθούν μόνοι οι δυο τους, να της εκφράσει το ενδιαφέρον και τον έρωτά του…

Μιλάμε με τη συγγραφέα Ιουλία Ιωάννου για το βιβλίο της «Απώλειες» εκδόσεις Λιβάνη.

Η Ιουλία Ιωάννου γεννήθηκε στο Ελαιόφυτο Αγρινίου. Σπούδασε οπτικός στην Αθήνα και εργάστηκε για εννέα χρόνια σε κατάστημα οπτικών ειδών στην πόλη της.Έπειτα από διάφορες επαγγελματικές αναζητήσεις, κατέληξε να ασχοληθεί για αρκετά χρόνια με τη διαφήμιση και τις δημόσιες σχέσεις.Τα τελευταία τρία χρόνια διαχειρίζεται την προσωπική της ιστοσελίδα vivlio-life, όπου παρουσιάζει τις νέες κυκλοφορίες βιβλίων, κριτικές και σκέψεις για βιβλία, καθώς και εκδηλώσεις γύρω από τον χώρο του βιβλίου, αλλά και συνεντεύξεις Ελλήνων συγγραφέων.Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών. Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της με τίτλο Έτσι Ξαφνικά Έγιναν Όλα.

-Ποιες απώλειες μπορούν να σημαδέψουν τη λογοτεχνική δύναμη ενός συγγραφέα;

Η απώλεια της έμπνευσης πιστεύω είναι η μεγαλύτερη που θα μπορούσε να σημαδέψει τη δύναμη ενός συγγραφέα. Επίσης, η επανάληψη στη θεματολογία του και η έλλειψη της αντίληψης ότι ο αναγνώστης είναι ο αυστηρότερος και δικαιότερος κριτής και φυσικά ότι δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους!

-Καλή και κακή κριτική. Πώς ένας συγγραφέας αντιμετωπίζει την κριτική, όταν μάλιστα γράφει και ο ίδιος κριτικές για άλλα βιβλία;

Είναι φυσικό όλοι να αποζητούν την καλή κριτική και να βοηθάει το έργο τους η γνώμη ανθρώπων που ξέρουν να ξεχωρίζουν ένα καλό βιβλίο. Όμως μέσα από την κακή κριτική μπορεί κάποιος να διακρίνει τα λάθη του, πού έχει πρόβλημα ο λόγος του ή η ιστορία του. Προσέξτε όμως, η κριτική που μπορεί κάποιος να κάνει εσκεμμένα ώστε να θίξει τον άνθρωπο πίσω από τον συγγραφέα ή μέσα από στοχευόμενες κινήσεις να κατηγορεί το έργο ή την πορεία του χωρίς να τον ενδιαφέρει αν θα τον επηρεάσει αυτό αρνητικά, τότε ναι, αυτό είναι πολύ άσχημο.

Όσο για μένα προσωπικά, δεν γράφω κριτικές αλλά μόνο τις σκέψεις μου από βιβλία που διαβάζω και προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται προσεκτική ώστε να βοηθήσω τον αναγνώστη να ξεχωρίσει τα καλά -κατά τη γνώμη μου πάντα- βιβλία και φυσικά τον συγγραφέα να αναδειχτεί το βιβλίο του.

-Είστε μια γυναίκα με πολλαπλές ασχολίες. Από τη συγγραφή και την κριτική βιβλίων, τη διαφήμιση, το ραδιόφωνο και τη μητρική φροντίδα πόσο μεγάλο είναι το άλμα που κάνει ένας άνθρωπος για να ικανοποιήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες και να ισορροπήσει τη δική του ζωή μέσα σε τόσες υποχρεώσεις;

Ανέκαθεν ήμουν ανήσυχο πνεύμα και δεν μπορούσα να συμβιβαστώ με κάτι αν δεν μου άρεσε. Η πορεία μου έως τώρα είχε πολλές επαγγελματικές ανατροπές, γιατί πάντα αναζητούσα αυτό που θα γέμιζε κυρίως την ψυχή μου και μετά την τσέπη μου. Είχα την τύχη να κάνω οικογένεια σχετικά μικρή, και λέω την τύχη γιατί πλέον τα κορίτσια μου είναι μεγάλες γυναίκες και δεν απαιτείται η δική μου φυσική παρουσία στις ζωές τους, παρά μόνο στον μικρό μου γιο που προσπαθώ να είμαι όσο περισσότερο μπορώ δίπλα του.

Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν για μένα ένα τεράστιο άλμα, δεν θα έλεγα όμως ότι ήταν για να ικανοποιήσω τις προσωπικές μου φιλοδοξίες, όσο για να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για έκφραση μέσα από το λόγο, και είναι γεγονός πως στάθηκα πολύ τυχερή και το πέτυχα με την έκδοση των δύο βιβλίων μου μέσα σε ένα χρόνο. Είναι τόσο δύσκολο να καταφέρεις να ισορροπήσεις μέσα σε όλα αυτά… απομονώθηκα, βούτηξα βαθιά μέσα μου, έψαξα και ψάχνω συνεχώς να βρω και να γεμίσω τα κενά μου… πράγμα που θέλω να πιστεύω ότι το κάνω σε μεγάλο βαθμό… ο χρόνος θα δείξει!

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save