Από τη Βιργινία Αυγερινού

Το «Ν’ αγαπάς όπως δεν μπορούν οι άλλοι» της κ. Ραπανάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σιδέρη, είναι ένα μυθιστόρημα κοινωνικό, απλό στην γραφή, το οποίο καταπιάνεται με την μητρική αγάπη (σε όποια διάσταση και αν βρίσκεται η μάνα) και ειδικά των γονέων που υιοθετούν τα «παιδιά της καρδιάς» τους.
Ας μεταφέρουμε την περίληψη του βιβλίου, από το οπισθόφυλλό του, έτσι όπως επέλεξε η συγγραφέας και ο εκδότης να το γνωρίσει το αναγνωστικό κοινό.
«Άνθρωποι που κυνηγούν την αγάπη και προσπαθούν να την αγγίξουν. Στην πορεία της ζωής καταλαβαίνουν πως πνίγονται μέσα στα κοινωνικά στερεότυπα και στη μοίρα τους, που παλεύουν να τη δαμάσουν.
Ήρωες του σήμερα που αντικρίζουν τον θάνατο και ψάχνουν τη λύτρωση στην αγάπη.
Η Αγάπη έχει πολλές ιδιότητες, όμως η βασικότερη είναι αυτή της μάνας. Με την οικογένειά της έρχονται αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις, που τους καλούν να βιώσουν την εύθραυστη, ανθρώπινη υπόστασή τους. Άλλωστε, εκείνη ως ψυχίατρος γνωρίζει καλά ότι «η τρέλα από τη λογική απέχει μια ανάσα».

Κρυμμένα μυστικά,
«…Χίλια συναισθήματα κλεισμένα στο συρτάρι. Κλειδωμένα με λουκέτο και το κλειδί πεταμένο στον ωκεανό ώστε να μην μπορεί κανείς να το βρει και να ανακαλύψει όλα όσα κρύβουμε…»
έρωτας, θάνατος,
«…Η ζωή με τον θάνατο πηγαίνουν μαζί. Η ζωή ως θηλυκό γένος προηγείται του αρσενικού που είναι ο θάνατος, αλλά εκείνος πάντα την ακολουθεί κατά πόδας, σε κάθε της κίνηση. Ως ένας άλλος τζέντλεμαν που περιμένει καρτερικά για να κατακτήσει το θήραμα του…»
φιλία, έγκλημα, αληθινή-ανιδιοτελής αγάπη, αυταπάρνηση και αυτοθυσία,
«… Επειδή οι άνθρωποι είμαστε εγωκεντρικοί και το ένστικτο της επιβίωσης μας ξεπερνά, δεν βλέπουμε το μέγεθος της ευτυχίας που κρύβεται μέσα στην αυταπάρνηση…»
είναι τα στοιχεία που θα συναντήσουμε όσο ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας, με τους ήρωες αυτούς τους απλούς και τόσο αληθινούς με κάποιους να είναι τόσο τραγικά πρόσωπα, να συγκλονίζονται από τις ανατροπές της ζωής τους .
Ξεχωριστή θέση στο βιβλίο κατέχει εκτός από την εξήγηση των συμβόλων του μυστηρίου του γάμου, και τις ιστορικές πληροφορίες για τις μάσκες της Βενετίας, ένα «Άρωμα Ιταλίας», όπως έχει ονομάσει το κεφάλαιο η συγγραφέας, το «λευκό σημειωματάριο με τις κίτρινες τουλίπες στο εξώφυλλο» και τα γραφόμενα του…
«…Γιατί η αγάπη πάντα κερδίζει και χαράζεται στα βάθη των αιώνων. Γι αυτό, γιε μου ν’ αγαπάς όπως δεν μπορούν οι άλλοι…»

 

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave