Η Ιουλία Ιωάννου γεννήθηκε και ζει στο Αγρίνιο. Έχει σπουδάσει οπτικός και για αρκετά χρόνια δούλεψε στον ιδιωτικό τομέα. Το 2015 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Έτσι Ξαφνικά Έγιναν Όλα». Ακολούθησαν το 2016 οι «Απώλειες» και το 2017 τα «Ασημένια Μάτια». Τα «Μετέωρα Μυστικά» είναι το τέταρτο βιβλίο της. Από το 2009 είναι διαχειρίστρια της ιστοσελίδας www.vivlio–life.gr, όπου δημοσιεύονται βιβλιοκριτικές, συνεντεύξεις, δελτία Τύπου για εκδηλώσεις και παρουσιάσεις νέων εκδόσεων από τους εκδοτικούς οίκους της χώρας. ∆ιατηρεί επίσης τη ραδιοφωνική εκπομπή «Ξεφυλλίζοντας στον αέρα», στην οποία φιλοξενεί συγγραφείς και συνομιλεί μαζί τους για τα βιβλία τους. Είναι παντρεμένη με τον αθλητικογράφο Χρήστο Στούμπο και μητέρα τριών παιδιών.
ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Ιουλία πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο σου με τίτλο «Μετέωρα μυστικά». Γιατί χαρακτηρίζεις τα μυστικά «μετέωρα»;
ΙΟΥΛΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ: Ο τίτλος του βιβλίου είναι διφορούμενος. Από τη μία δένει με την περιοχή των Μετεώρων και από την άλλη υπάρχουν Μυστικά που αιωρούνται γύρω από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, καθοδηγούν τις ζωές τους και τις αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες.
Μ.Γ.: Πού οφείλονται αυτά τα μυστικά;
Ι.Ι.: Όταν ένα μυστικό το ξέρουν περισσότεροι από δύο, κάποτε θα αποκαλυφθεί, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν και στοιχεία που εν γνώση τους ή χωρίς, κάποιοι τα αφήνουν στο πέρασμά τους από αυτή τη ζωή.
Μ.Γ.: Κάτι που είναι μετέωρο κινδυνεύει να πέσει και να σπάσει. Τι μπορεί να συμβεί με τα μυστικά του βιβλίου σου;
Ι.Ι.: Οτιδήποτε δεν έχει διαφάνεια, όπως είναι μόνο η αλήθεια, κινδυνεύει να σπάσει όταν αποκαλυφθεί. Έτσι και στα Μετέωρα Μυστικά, όταν η αλήθεια, χρόνια μετά βγει στο φως, θα φέρει μεν τις ισορροπίες και θα βάλει στη θέση τους όλα τα κομμάτια στη ζωή των ηρώων, από την άλλη όμως θα δυναμώσει το χαρακτήρα των αδυνάτων ή όσων πίστευαν ότι δεν είχαν τη δύναμη να κοιτάξουν στα μάτια τα θέλω τους και να συνεχίσουν.
Μ.Γ.: Πώς ένα ρολόι σημαδεύει τη ζωή των ηρώων σου και «μαζί του εκτίουν τη δική τους ποινή ένοχοι και αθώοι» όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο;
Ι.Ι.: Πολλές φορές ένα αντικείμενο μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην επιθυμία κάποιων να το αποκτήσουν, μην παίρνοντας υπόψιν τους τι μπορεί να προκαλέσει η αναζήτησή του και η εμμονή στο να γίνει δικό τους, κάτι που θεωρούν ότι δικαιωματικά τους ανήκει.
Μ.Γ.: Τι ήταν αυτό που έφερε κοντά την Άννα με την Αιμιλία στα εφηβικά τους χρόνια;
Ι.Ι.: Η κάθε μία είχε τους δικούς της λόγους. Από τη μία η Αιμιλία ήταν ένα κορίτσι ανοιχτό σε νέες γνωριμίες, χωρίς δόλο στην ψυχή, χωρίς να είναι υποψιασμένη ότι δεν σκέφτονται και δεν πράττουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. Στον αντίποδα η Άννα, μεγαλωμένη σε ένα εντελώς διαφορετικό και εχθρικό περιβάλλον δεν είχε άλλη επιλογή από το να κολλήσει μαζί της, να αρπάξει από τη φίλη της ό,τι περισσότερο μπορούσε, ό,τι πίστευε πως της ανήκε.
Μ.Γ.: «Εμείς θα είμαστε πάντα τα πιο αγαπημένα αδέρφια» συμφωνούν ο Άγγελος με την Αιμιλία. Η υπέρμετρη αδερφική αγάπη μπορεί να οδηγήσει σε μετέωρο μυστικό;
Ι.Ι.: Οτιδήποτε είναι υπέρμετρο, πάνω από το φυσιολογικό, μπορεί να έχει εντελώς διαφορετικές προεκτάσεις στην πορεία της ζωής. Έτσι και η αδελφική αγάπη των ηρώων μου, έφερε αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που σε μια άλλη περίπτωση, αν έβλεπαν διαφορετικά τα πράγματα, θα μπορούσε να εξελιχθεί η ζωή τους. Η υπερβολική αγάπη πολλές φορές, δεν καταλήγει σε καλό…
Μ.Γ.: Τι προκαλούσε τα αρνητικά συναισθήματα της Άννας; (π.χ. τη ζήλεια)
Ι.Ι.: Η αντίληψη ότι η Αιμιλία τα είχε όλα στη ζωή της, αγάπη από τη μητέρα, τον πατέρα, τον αδελφό, ομορφιά και αποδοχή. Όλα δηλαδή όσα εκείνη επιδίωκε και δεν είχε ποτέ της εισπράξει. Η ζήλια είναι το πιο επικίνδυνο συναίσθημα, μπορεί να φέρει καταστροφικά αποτελέσματα, αν είναι ο οδηγός στις πράξεις μας.
Μ.Γ.: «Πώς γίνεται δυο άγνωστοι άνθρωποι να νιώσουν την ίδια στιγμή τα πιο έντονα συναισθήματα με μία μόνο ματιά, με ένα μοναδικό άγγιγμα;» ρωτάς για την Αιμιλία και τον Μάγνο. Υπάρχει έρωτας με την πρώτη ματιά;
Ι.Ι.: Στα μυθιστορήματα και στις ταινίες σίγουρα υπάρχει… στην πραγματική ζωή δεν ξέρω, δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι μπορούν να βιώσουν τόσο έντονα συναισθήματα με την πρώτη ματιά. Ίσως παλιότερα, σε πιο ρομαντικές εποχές, σήμερα όμως, τα πάντα χρειάζονται χρόνο, μοίρασμα απόψεων, να εισπράξεις από τον άλλο αλλά και να δώσεις βαθύτερα μηνύματα του χαρακτήρα και όχι μόνο ένα λάγνο βλέμμα που μπορεί να κρύβει άπειρους κινδύνους.
Μ.Γ.: «Τι είναι ικανό να εμποδίσει μια μεγάλη αγάπη να συνεχιστεί;» ρωτάς σε άλλο σημείο. Ευθύνονται μόνο τα μετέωρα μυστικά ή υπάρχουν κι άλλοι παράμετροι;
Ι.Ι.: Σαφώς και υπάρχουν και άλλοι παράμετροι. Ίσως να χρειάζεται ο σωστός χρόνος, η κατάλληλη ψυχολογία, το να αντιληφθεί ο καθένας τις αδυναμίες του, να μπορεί να τολμήσει, να διεκδικήσει ό,τι πραγματικά αγαπά. Αλλιώς δεν το αγαπά πραγματικά αν δεν έχει τη δύναμη να παλέψει γι’ αυτό, να κάνει θυσίες, να τσαλαπατήσει τον εγωισμό του.
Μ.Γ.: «Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς να χαθεί συγχρόνως κάτι» όπως αναφέρει η Άννα στην Αιμιλία;
Ι.Ι.: Ναι, συμβαίνει πολλές φορές να κερδίζουμε κάτι ενώ συγχρόνως να χάνουμε κάτι άλλο, ίσως για να υπάρχει ισορροπία. Δεν είναι όλα άσπρο και μαύρο στη ζωή, δεν είναι όλα σε παράλληλη πορεία. Υπάρχουν τόσα σκαμπανεβάσματα, τόσες αναποδιές, χαρές και λύπες που θα πρέπει όλοι μας να χαιρόμαστε με τη χαρά μας και να βιώνουμε την απώλειά μας, γνωρίζοντας ότι τίποτε δεν διαρκεί αιώνια, πάντα θα υπάρχουν και άλλες χαρές και άλλες στενοχώριες…
Μ.Γ.: Το ανεκπλήρωτο κομμάτι του έρωτα «Θα είναι πάντα ένα ιδανικό, μια ουτοπία για όσα δεν έζησες…» όπως απευθύνει στην Αιμιλία η γιαγιά της;
Ι.Ι.: Ό,τι δεν μπορούμε να το ζήσουμε με όλο μας το είναι, πάντα θα παραμένει μέσα μας ανεκπλήρωτο, θα υπάρχουν στιγμές που θα αιμορραγεί και θα μας θυμίζει πως δεν προλάβαμε να το ζήσουμε, να το χαρούμε όσο περισσότερο θα επιθυμούσαμε. Και θα παραμένει τοποθετημένο σε ένα βάθρο, θα το θεωρούμε πάντοτε ως ιδανικό και θα ανατρέχουμε σε αυτό σε όλες τις αναποδιές της ζωής. Όμως, πολλές φορές, αυτό ακριβώς που εμείς εξιδανικεύσαμε, μπορεί να καταρρεύσει με τον χειρότερο τρόπο, όταν φτάσει η στιγμή να το αποτινάξουμε από μέσα μας.
Μ.Γ.: Τι συμβόλιζε για την Αιμιλία το πρόσωπο της κυρά-Καλλιρρόης;
Ι.Ι.: Τον αντικατοπτρισμό του ειδώλου της. Ήταν μια γυναίκα που είχε βιώσει ακριβώς την ίδια απώλεια με την ίδια και την είχε διαχειριστεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Πήρε πολλά μαθήματα από την παρουσία της, τη βοήθησε να κλείσει τις πληγές της, να τις αποδεχτεί και να βαδίσει με μεγαλύτερη σιγουριά στο μέλλον.
Μ.Γ.: Ποια ανάγκη οδήγησε την Άννα να γράψει τις επιστολές προς την Αιμιλία;
Ι.Ι.: Η ανάγκη της συγχώρεσης, της εξομολόγησης κατά κάποιον τρόπο σε έναν άνθρωπο που ήξερε ότι πλήγωσε βαθιά, αλλά η ορμή των νιάτων δεν την άφησε να το αντιληφθεί εγκαίρως. Και όταν ήρθε η κατάλληλη στιγμή να κατανοήσει τα τραγικά της λάθη, ο μόνος τρόπος που υπήρχε ήταν να αποτυπώσει σε μια κόλλα χαρτί αυτά τα λάθη, να τα ξαναζήσει κατά κάποιον τρόπο, να τα αποδεχτεί και να αναζητήσει τη λύτρωση μέσα της.
Μ.Γ.: Η Αιμιλία είναι θύμα μετέωρων μυστικών, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Άννα είναι θύμα συνθηκών;
Ι.Ι.: Ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου καθορίζεται από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει και διαμορφώνεται ανάλογα. Έτσι λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι συνθήκες στις οποίες μεγάλωσε και ο χαρακτήρας τον οποίο διαμόρφωσε η Άννα, δεν θα μπορούσαν παρά να την οδηγήσουν στην πορεία που ακολούθησε. Όσο για την Αιμιλία, τα μυστικά που της κράτησαν όλοι όσοι ήθελαν να την προστατέψουν από την υπέρμετρη αγάπη τους, οδήγησαν τη ζωή της και έμαθε να ζει και να πορεύεται έτσι.
Μ.Γ.: Από τι ήθελε να προφυλάξει την Αιμιλία η γιαγιά της και κράτησε γραπτά μετέωρα μυστικά;
Ι.Ι.: Η γιαγιά της Αιμιλίας έβλεπε στο πρόσωπο της εγγονής της τον ίδιο της τον εαυτό, με τα σωστά και τα λάθη του. Όταν αντιλήφθηκε ότι στη ζωή της εγγονής της, υπήρχε επιτέλους ισορροπία, δεν θέλησε να την διαταράξει. Όμως θεώρησε σωστό να κρατήσει για δικά της πράγματα που αφορούσαν το παρελθόν, είχαν και για την ίδια άμεση σχέση άλλωστε, και ίσως όταν εκείνη δεν θα υπήρχε πια, να είχε τη δύναμη η Αιμιλία να τα διαχειριστεί. Θέλησε να την προφυλάξει για να μη χάσει όλα όσα είχε επιτέλους καταφέρει να αποκτήσει.
Μ.Γ.: Η λύτρωση έρχεται;
Ι.Ι.: Η λύτρωση έρχεται μόνο όταν αποδεχτούμε τις καταστάσεις που οδήγησαν τις πράξεις των ανθρώπων γύρω μας και αισθανθούμε κι εμείς έτοιμοι να συγχωρέσουμε ώστε να προχωρήσουμε παρακάτω. Το παρελθόν δεν αλλάζει, όσο και αν μας πονάει, παραμένει εκεί, να μας θυμίζει ότι μόνο η γνώση, η αλήθεια και η συγχώρεση θα πρέπει να είναι οι οδηγοί της ζωής μας.
Μ.Γ.: «Τι είναι άραγε ευτυχία; Τι είναι ολοκλήρωση; Τι είναι πληρότητα;» ρωτάς στην τελευταία σελίδα. Τι σε δίδαξε πάνω σ΄ αυτά η ιστορία των ηρώων σου;
Ι.Ι.: Η ευτυχία είναι στιγμές, η ολοκλήρωση είναι η αποδοχή και η πληρότητα είναι η γνώση ότι κατέχεις τη δύναμη να πορευτείς με ό,τι έχεις και όχι με ό,τι θα ήθελες και δεν μπόρεσες να αποκτήσεις. Κάθε ιστορία που γράφω μου αφήνει μια πληρότητα γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, ότι κατάφερα να αποτινάξω από μέσα μου καταστάσεις που με βάραιναν, έγινα ένα με τους ήρωές μου και μοιράστηκα μαζί τους τα σωστά και τα λάθη τους. Πάνω απ’ όλα αυτό που αισθάνομαι γράφοντας είναι βαθύτερη γνώση του εαυτού μου, γεμίζω εμπειρίες και προχωράω για νέες περιπέτειες…
Μ.Γ.: Ευχαριστώ πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης κι εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σου.
Ι.Ι.: Κι εγώ ευχαριστώ πολύ για τη βαθιά ανάλυση του έργου μου και αντεύχομαι κάθε καλό σε όλα τα επίπεδα της ζωής!
*Το μυθιστόρημα «Μετέωρα Μυστικά» της Ιουλίας Ιωάννου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
Μαίρη Γκαζιάνη
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία ενώ τώρα ζωγραφίζει και παράλληλα γράφει. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Τα πλήκτρα της σιωπής» από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015. Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της «Άλικα βήματα» από την Εμπειρία Εκδοτική. Το 2019 θα κυκλοφορήσει το νέο της μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Ωκεανός.
Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από πεντακόσιες συνεντεύξεις. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style από Ιούλιο 2017 έως Μάρτιο 2018 οπότε αποχώρησε οικειοθελώς.
Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά. TAGS#«ΜΕΤΕΩΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ»#ΒΙΒΛΙΟ#ΙΟΥΛΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ#ΜΙΛΑΕΙ#ΝΕΟ#ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.