Marin Ledun
Έκδοση Εικοστού Πρώτου 2020
Μτφρ: Γιάννης Καυκιάς.

Ο Μαρέν Λεντέν ο οποίος έχει εκδόσει πάνω από δέκα μυθιστορήματα νουάρ και έχει τιμηθεί με σημαντικά βραβεία, επανέρχεται το 2018 με ένα ακόμη νουάρ μυθιστόρημα, το οποίο όμως αυτή τη φορά διαθέτει μεγάλες δόσεις χιούμορ με διαβάθμιση από διασκεδαστικό σε αιχμηρό έως επώδυνο, σχολιάζοντας όπως το συνηθίζει διαχρονικά κοινωνικά θέματα.
Πρόκειται για μία καταιγιστική και συνάμα συγκινητική αφήγηση της ζωής μιας οικογένειας όπου περιγράφονται οι κωμικές, παράλογες συμπεριφορές των μελών της και οι μύχιες πτυχές των χαρακτήρων.
Ο τίτλος του αναφέρεται ευθέως στο μουσικό κομμάτι “Salut à toi” του πανκ-ροκ συγκροτήματος Les Beruriers Noirs.


Η πολυμελής οικογένεια – το “ασκέρι” όπως την ονομάζει η αφηγήτρια- είναι οι Μαμπίγιε-Πονς που ζουν στο Τουρνόν-συρ-Ρον, μία περιοχή στα νοτιοανατολικά της Γαλλίας.
Ο πατέρας, η μητέρα, δύο κόρες, τέσσερις γιοί και αν συνυπολογίσουμε τους δύο γάτους και τον ελβετικό ποιμενικό σκύλο συνθέτουν μία ενδεκαμελή ομάδα.
Ζουν όλοι μαζί δημιουργώντας αυτονόητα μία χαοτική κατάσταση στο σπίτι όπου καθημερινά ακούγονται ζωηροί διάλογοι με έξυπνες ατάκες, εκφράζονται ελεύθερα όλες οι απόψεις και οι διαφωνίες, η οξυθυμία πάει χέρι χέρι με την τρυφερότητα και η αγάπη και οι αγκαλιές είναι οι καταλύτες για την οικογενειακή συμμαχία και την ομαδική συμπαράσταση προς όποιο από τα μέλη κινδυνεύει.
Η Αντελαΐντ, η μητέρα είναι νοσοκόμα στα επείγοντα του τοπικού νοσοκομείου, αναρχική στις πεποιθήσεις, μαχητική, η οποία αν αντιληφθεί κίνδυνο για τα παιδιά της επιτίθεται σαν λέαινα ανεξάρτητα από το ποιόν έχει απέναντί της.
Ο πατέρας, ο Σαρλ είναι ένας πράος, ειρηνιστής κι ευγενικός άνθρωπος, νομικός στο επάγγελμα, βοηθός συμβολαιογράφου, ο οποίος προσπαθεί συνήθως μάταια να κατευνάσει τον εκρηκτικό χαρακτήρα της συντρόφου του.
Η Ρόζ, η μεγάλη εικοσάχρονη κόρη που είναι και η αφηγήτρια, ψάχνει να βρει τον δρόμο της στη ζωή και απασχολείται προσωρινά σε ένα κομμωτήριο απαγγέλλοντας στις πελάτισσες λογοτεχνικά κείμενα.
Ο Αντουάν είναι βοηθός αρτοποιού και ο Φερντινάν αφοσιώνεται στην ολοκλήρωση μιας φιλοσοφικής διατριβής.
Η Καμίλ που φοιτά στο κολέγιο, ο Πακόμ που είναι αναπληρωτής καθηγητής μαθηματικών και ο νωθρός έφηβος Γκιστάβ που δεν ασχολείται με κάτι συγκεκριμένο, είναι τα τρία έγχρωμα υιοθετημένα παιδιά της οικογένειας με καταγωγή από την Μπογκοτά. Είναι τα ‘παιδιά της αγάπης’ .
Από την αρχή της ιστορίας επικρατεί αναστάτωση. Ο λόγος είναι ότι ο Γκιστάβ, ο έφηβος γιός, κάπου έχει μπλέξει, είναι εξαφανισμένος και ύποπτος για συμμετοχή στη νυχτερινή ληστεία ενός καπνοπωλείου του οποίου ο ιδιοκτήτης έχει τραυματιστεί από πυροβολισμό και ψυχορραγεί στο νοσοκομείο. Είναι το άτακτο αλλά άκακο παιδί της οικογένειας που δεν μπορεί να βλάψει ούτε κουνούπι, έχει όμως την ατυχία του σκούρου δέρματος. Είναι το πρώην χαριτωμένο όμορφο παιδάκι, το οποίο τώρα που μεγάλωσε είναι ύποπτο και υπεύθυνο για το χάος που δημιουργήθηκε σ’ αυτό το ήσυχο μέρος της Γαλλικής επαρχίας.

<<Μια πεταλούδα είναι μόνο ένας σκόρος που έχει πάρει οξύ.>>

Οι αστυνομικοί καταφτάνουν όπως είναι φυσικό αξημέρωτα στο σπίτι για έλεγχο και η Ρόζ, πριν ακόμα δώσει τις πρώτες απαντήσεις, πέφτει στα δίχτυα του έρωτα αντικρίζοντας τα πρασινοροδακινί, ναι πρασινοροδακινί, μάτια του υπαστυνόμου με το περίεργο όνομα Περσόν που σημαίνει Κανένας.
Αμέσως ανάβει το φυτίλι για μία εκρηκτική, ανεξέλεγκτη κατάσταση όπου το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας του καπνοπωλείου μεταδίδεται σε όλα τα μέσα ενημέρωσης προβάλλοντας το πρόσωπο του Γκιστάβ ανάμεσα στους δύο κουκουλοφόρους που ήταν μαζί του και ο Τύπος αναλαμβάνει τον ρόλο του κατήγορου για τον αλλοδαπό ‘ένοχο’.
Η μητέρα η οποία πάντα υπερασπίζεται τα παιδιά της απέναντι στον καθημερινό ρατσισμό, ακόμη και με τον κίνδυνο να συλληφθεί, ξεκινά απεργία πείνας μπροστά στην είσοδο της αστυνομίας συμπαρασύροντας στη διαμαρτυρία διάφορες συλλογικότητες και η παρωδία αρχίζει να στήνεται με κίνδυνο να καταλήξει σε τραγωδία.


Όλη η οικογένεια είναι πεπεισμένη ότι ο Γκιστάβ είναι αθώος, ότι δεν είναι ικανός να διαπράξει έγκλημα και όλοι μαζί θα προσπαθήσουν να αποδείξουν την αθωότητά του με όλα τα μέσα αφού πρώτα ανακαλύψουν τους πραγματικούς ενόχους που διαφεύγουν τη σύλληψη. Στέκονται ενωμένοι απέναντι στον εχθρικό κόσμο της ρατσιστικής φοβίας ακόμη και τώρα που υπάρχει το εμπόδιο του έρωτα της κόρης με τον ‘μπάτσο’ Περσόν, πράγμα αδιανόητο για την μάνα Αντελαΐντ.
Η πλοκή είναι πλούσια σε εκπλήξεις που απορρέουν από το ιδιαίτερο και εκκεντρικό προφίλ της οικογένειας με τη δυναμική συμπεριφορά απέναντι στα κοινωνικά στερεότυπα και στους υποτακτικούς κανόνες.
Η αντιπαράθεση των δύο μερών, της οικογένειας και του καπνοπώλη, δίνει το κίνητρο στον αναγνώστη να συλλογιστεί πάνω στην κοινωνική συνθήκη που παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων: οι πλούσιοι πάντα πασχίζουν για να παραμένουν πλούσιοι και ισχυροί, αφεντικά των αδύναμων που πρέπει να αποδέχονται αδιαμαρτύρητα την κατάσταση και να μην βγαίνουν εκτός πλαισίων.


Ωστόσο, η ασυμβατότητα και το ελεύθερο πνεύμα είναι για την οικογένεια κύριο χαρακτηριστικό και όπλο μαγικό, ικανό να μετατρέψει μία δραματική κατάσταση σε ένα χαρούμενο χάος όπου οι αστείες ατάκες διαδέχονται τα λόγια αγάπης και το επόμενο λεπτό γίνονται βρισιές.
Όλα αυτά συνοδεύονται από πολλές αναφορές στη λογοτεχνία, τη μουσική και τον κινηματογράφο οι οποίες ντύνουν όμορφα τις σκηνές δράσης των ηρώων και χρωματίζουν έντονα τους σχεδόν προφορικούς διαλόγους.
Θα δικαιωθεί τελικά ο αγώνας τους;


Μία πρωτότυπη ιστορία με έντονο καταγγελτικό ύφος για τον ρατσισμό, τον φόβο για τη διαφορετικότητα, τη μισαλλοδοξία και την κοινωνική αδικία, που συγχρόνως όμως εξαίρει την δύναμη της αλληλεγγύης και της αγάπης.
Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που επιτρέπει στον αναγνώστη να ρίξει μία διεισδυτική ματιά στη προσωπική ζωή και την ιδιαίτερη λειτουργία μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής οικογένειας που παλεύει για το “δικαίωμα στην αταξία”.
Επισημαίνω την άριστη μετάφραση η οποία αποδίδει αξιόπιστα τους διαλόγους και το νόημα των λογοπαίγνιων του κειμένου καθώς και την εξαιρετική επιμέλεια!

▪️ Βιογραφικό
Marin Ledun
Ο Μαρέν Λεντέν γεννήθηκε το 1975 στο Ωμπενά της νοτιοανατολικής Γαλλίας. Σπούδασε οικονομικά και επιστήμες της πληροφορίας και της επικοινωνίας. Από το 2000 έως το 2007 εργάστηκε στη France Télécom, απ’ όπου παραιτήθηκε λόγω της επιδείνωσης των εργασιακών συνθηκών. Έχει εκδώσει περισσότερα από δέκα νουάρ μυθιστορήματα – όλα καταπιάνονται με θέματα της επικαιρότητας, μιλώντας για τα όρια της προόδου, τη σύγχρονη κρίση και τις κοινωνικές της συνέπειες.
Τιμήθηκε με σημαντικά βραβεία: Mystère de la critique 2011 για τον Πόλεμο της ματαιοδοξίας,
Trophée 813 του καλύτερου μυθιστορήματος 2011
Μεγάλο Βραβείο του αστυνομικού μυθιστορήματος του Φεστιβάλ της Μπων 2011 για το Visages écrasés, Plume Libre 2008 για το Modus Operandi,
Amila-Meckert 2014 για το L’Homme qui a vu l’homme, Transfuge του καλύτερου αστυνομικού μυθιστορήματος 2016 για το En douce,
Βραβείο των λυκείων της Βιλνέβ-συρ-Λοτ 2019 για το Σε χαιρετώ, αδερφέ μου,
Arsène-Lupin 2019 για το La vie en rose,
Polar en Séries 2021 για την Ψυχή τους στο διάβολο).
Πηγή: “Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου”, 2022.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave