Την ιστορία μιας οικογένειας –μια οικογενειακή σάγκα– που διαδραματίζεται από τις αρχές του 20ού αιώνα ως τις αρχές του 1960 με φόντο την Αίγυπτο, το Κάιρο, την Αλεξάνδρεια και την Κύπρο επιλέγει να μας παρουσιάσει η Ιωαννίδου στο συγκεκριμένο πόνημά της.
Η ιστορία ξεκινά σε ένα χωριό της Κύπρου όπου τα δύο αδέρφια μιας τετραμελούς οικογένειας αποφασίζουν ύστερα από ώριμη σκέψη να μεταναστεύσουν στο Κάιρο των αρχών του 20ού αιώνα με σκοπό να επεκτείνουν τις δουλειές τους στο εμπόριο, που ανθεί εκείνη την εποχή στο Κάιρο, να πλουτίσουν και γενικά να γευτούν νέες εμπειρίες και συγκινήσεις. Δύο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, ο Νικόλας σκληρός επιχειρηματίας που ενδιαφέρεται για το άμεσο κέρδος και κενός από ανθρώπινα συναισθήματα συμπεριφέρεται στους ανθρώπους και στη γυναίκα του σαν νταής, και ο Δημήτρης απλός και προσηνής με έναν καλό λόγο για όλους και διάθεση να δουλέψει για να πετύχει. Ευνόητο, λοιπόν, είναι να ξεχωρίσει και η μυθοπλασία επικεντρώνεται στη ζωή του. Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, η ζωή τα λογαριάζει αλλιώς και όπως τα κύματα του Νείλου σαρώνουν τα πάντα γύρω τους, έτσι και η ζωή του Δημήτρη είναι σύντομη, αφήνοντας τη γυναίκα του με τον γιο του στην κοιλιά της.
Στη συνέχεια η ιστορία επικεντρώνεται στη ζωή του μικρού Δημήτρη ανά τα χρόνια. Από τη δύσκολη παιδική ηλικία όπου η μητέρα του έκανε τα πάντα, μάνα και πατέρας μαζί, για να μην του λείψει τίποτα, πάντα με τη βοήθεια του οικογενειακού φίλου Γεράσιμου Πανά, ως τις σπουδές του, τη δουλειά του, τη γνωριμία του με την Άννα και τη δημιουργία της δικής τους οικογένειας. Μια βαθιά, μεγάλη και ανιδιοτελής αγάπη γεννιέται, ένας μεγάλος έρωτας με κύριο το στοιχείο του ρομαντισμού.
Παρά τις 650 σελίδες του βιβλίου, ο ρυθμός είναι γρήγορος, η γραφή είναι απλή χωρίς περιττά καλολογικά στοιχεία προς χάριν εντυπωσιασμού και οι περιγραφές είναι ιδιαίτερα παραστατικές και γλαφυρές, τόσο που ο αναγνώστης παρασύρεται σε ένα μαγευτικό ταξίδι. Αυτό που εντυπωσιάζει, ωστόσο, είναι ότι η γραφή της Ιωαννίδου δεν αναλώνεται μόνο να περιγράψει τους χαρακτήρες, τα βιώματά τους, τα συναισθήματα και τις ενδόμυχες σκέψεις τους αλλά όλα αυτά τα εντάσσει όχι μόνο χωροχρονικά αλλά και σε ένα ιστορικό πλαίσιο.
Έτσι ο αναγνώστης μαγεύεται από τις περιγραφές του Καϊρου και της Αλεξάνδρειας, της λογοτεχνίας, της ζωγραφικής, του Καβάφη, της Αμμοχώστου, και άλλων περιοχών της Κύπρου. Αναβιώνει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και οι δυσκολίες που έζησαν οι άνθρωποι σε Ευρώπη, Αίγυπτο, Αθήνα και λιγότερο στην Κύπρο, η πτώση του βασιλικού καθεστώτος στην Αίγυπτο με όσα αυτό συνεπάγεται και ο αγώνας της Κύπρου για Εθνική Ανεξαρτησία.
Με τη γραφή της που πάντα εμπνέει ευγένεια και φρεσκάδα η συγγραφέας καταφέρνει επίσης να «περάσει» στον αναγνώστη την ατμόσφαιρα και το κλίμα της περιγραφόμενης εποχής και τοποθεσίας, καθώς και όλη την ηθογραφία και τις συνήθειες κάθε τόπου και λαού. Δεν λείπουν τα απρόβλεπτα γεγονότα, οι ίντριγκες, τα πάθη και η απληστία που φέρνει καταστροφικά αποτελέσματα. Ιδιαίτερη πινελιά στο βιβλίο δίνει η χρήση της κυπριακής διαλέκτου, τόσο όσο να μην κουράζει και ο αναγνώστης γεμίζει με πληθώρα αντιφατικών συναισθημάτων και μηνυμάτων διαβάζοντας. Στο τέλος, του μένει μια γλυκόπικρη γεύση αλλά και μια νοσταλγική διάθεση για αλλοτινές εποχές.

me to aroma tou neilou