Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς


«Οι ποιητές είναι άνθρωποι /που μπορούν ακόμα να βλέπουν τον κόσμο/με τα μάτια ενός παιδιού».
Alpfonse Daudet
Η ποίηση ανθεί και σε δύσκολους καιρούς. Ίσως και να συμβαίνει αυτό όχι επειδή η ποίηση είναι αποκούμπι αλλά επειδή συμπυκνώνονται τα συναισθήματα του ανθρώπου, δεν σκορπίζονται δεξιά και αριστερά.
«Πέφτει μαζί με τη σιωπή
Σκοτάδι
Πυκνή ομίχλη στη θέση του μυαλού,
αθέατα δεσμά στα όνειρα,
τρομαχτικός φόβος στην ψυχή.
Σκοτάδι
Δεν νιώθω,
δεν αναπνέω,
δεν ελπίζω.
Σκοτάδι
Εξαπλώνεται και παρασύρει,
διαπερνά και παγώνει,
εγκλωβίζει και αποτελειώνει.
Σκοτάδι.»

Τα ποιήματα της ποιητικής συλλογής «Ανεξίτηλα ραγίσματα» είναι απλά, λιτά και ευανάγνωστα. Ποιήματα που μιλάνε μόνα τους. Ποίηση που μετατρέπεται σε ανοιχτό διάλογο και εξομολόγηση.
Τα ποιήματα της Παναγιώτας Κεκκέ αγγίζουν τις λεπτές χορδές των συναισθημάτων των αναγνωστών, με μια γραφή που γίνεται όλο και πιο μινιμαλιστικά περιεκτική.
Η λεπτή φαντασία της ποιήτριας, τα λιτά της σχεδιάσματα, η έμφυτη κλίση της για ακριβολογία για την αναζήτηση του ουσιώδους και η μεγάλη ικανότητα αφαίρεσης που διαθέτει, θα την καθιερώσουν στις συνειδήσεις των φίλων της καλής ποίησης. Παράλληλα με τη ζωηρότητα της γραφής, την αλήθεια των εμπειριών, αποδεικνύει την αξία του προσωπικού βιώματος στη συγγραφή, ειδικά όταν μαζί με τα παραπάνω συνοδοιπορούν η ενσυναίσθηση, αλλά και το όραμα.
«Απόχη η προσευχή μου
ψαρεύει όνειρα.
Ξεφεύγουν πονηρά,
δεν αιχμαλωτίζονται.
Σωσίβια ουρανού σχηματίζουν,
μα με γελούν,
δεν σκλαβώνονται.
Ξεμένω μονάχη.»


Συνδιαλέγεται η ποίηση της Παναγιώτας Κεκκέ με κάθε αναγνώστη, με τρόπο μοναδικό και ανεπανάληπτο, όχι ως τελειωμένος πίνακας, αλλά ως έργο, που συγγράφεται και αναγιγνώσκεται από ποικίλες οπτικές εκφάνσεις της ιστορικής πορείας του βίου, υπό το πρίσμα σκιών και άπλετου φωτός. Δυσχερής και δύστοκος ο θερισμός, υψίστης, όμως, σπουδαιότητας, απαιτεί αυτογνωσία, ενσυναίσθηση, παραδοχή, αλλά και άρνηση, μέσα σε συνθήκες και θερμοκρασίες υψηλές, καθώς η προσωπική ενδοσκόπηση του εσώτερου ψυχισμού της ποιήτριας απαιτεί επιμονή, σεβασμό, αλλά, κυρίως, δύναμη αλήθειας, που δεν διστάζει να αποκαλυφθεί και να προσφέρει τα οφέλη ελπίδας, αγάπης, έρωτος, προσδοκιών ως καρπούς θερισμάτων στην κοινωνία και στον άνθρωπο.
«Τρελός ο χορός των ρημάτων…
Ξεχνιέμαι στα κύματα,
παραπατώ στη λογική,
χάνω την αίσθηση,
σταλάζω αποθέματα,
ξεριζώνω αντοχές,
παραποιώ το παρελθόν,
κρύβομαι στο παρόν,
αρνούμαι το μέλλον.»
Διαβάστε τη.


Η Παναγιώτα Κεκκέ γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην επαρχία. Αποφοίτησε με Άριστα από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΕΚΠΑ το 2009, και από τότε εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση σε σχολεία της Αττικής. Είναι μητέρα ενός αγοριού και κατοικεί με την οικογένειά της στο Μαρούσι. Λατρεύει τα βιβλία, καθώς ήταν το καταφύγιό της από παιδί, και μέσα από αυτά ταξιδεύουν το μυαλό και η ψυχή της. Το αγαπημένο της βιβλίο είναι η Νινέτ της Ζωρζ Σαρή. Τα «Ανεξίτηλα Ραγίσματα» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave