“Φως και καθαρός αέρας και βιβλία. Αυτά είναι όλα όσα χρειάζονται.” και δεν μπορώ παρά να συφωνήσω απόλυτα …ειδικά αν είναι ένα βιβλίο όπως αυτό!

Υπάρχουν δύο χρονικοί πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται το μυθιστόρημα της Kimberley Freeman, τη συγγραφέα των βιβλίων Ο Λόφος με τα Αγριολούλουδα και Άγριο Κυκλάμινο, που επίσης κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Διόπτρα.

Οι καταρράκτες των ρόδων, είναι ένα κράμα μυθοπλασίας και πραγματικότητας αφού η έμπνευση αντλείται από πραγματικά περιστατικά που έζησε η γιαγιά της Freeman. Ογδόντα οκτώ χρόνια χωρίζουν τις δύο φαινομενικά αταίριαστες ιστορίες. Αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, είναι ο τρόπος που η συγγραφέας καταφέρνει να δέσει τα γεγονότα, που στοιχειοθετούν τις δύο αφηγήσεις οι οποίες τόσο έξυπνα μπλέκονται η μία μέσα στην άλλη. Ξεκινώντας την ανάγνωση του βιβλίου, τα νέα στοιχεία που σταδιακά πρόσθετε η Freeman παράλληλα και στις δύο ιστορίες, έμοιαζαν αρχικά τόσο παράταιρα και μεμονωμένα που ομολογώ ότι δυσκολευόμουν να καταλάβω τόσο το γιατί τα συμπεριλαμβάνει, όσο και το που μπορεί τελικά να οδηγηθώ ως αναγνώστης. Ευτυχώς πολύ γρήγορα το στάδιο αυτό ξεπεράστηκε και αφέθηκα στην μαεστρία της αφήγησης. Διασκέδασα το χρονικό πέρασμα πότε στο 1926 και πότε στο 2014 και ένοιωσα σαν επισκέπτης που ταξιδεύει μέσα σε μια χρονοκάψουλα. Παρακολούθησα με πολύ ενδιαφέρον την πορεία της ζωής κάθε ήρωα του βιβλίου που καθορίστηκε τελικά από τις ίδιες του τις επιλογές.

Το τέμπο του μυθιστορήματος θυμίζει αρκετά τα αστυνομικά, αν και δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. “Τα οικογενειακά μυστικά έχουν τεράστια δύναμη πάνω μας” αναφέρει μία από τις ηρωίδες του βιβλίου. Οι Καταρράκτες των Ρόδων είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα μυστικών, εξαρτήσεων, απωθημένων, επιθυμιών, φόβων, απαγορεύσεων αλλά και έντονου ερωτικού πάθους. Καταφέρνει να εμβαθύνει στα γεγονότα και μέσα από αυτά, ανεξάρτητα από την εποχή που ζουν οι ήρωές του, να μιλήσει μεταξύ άλλων: για την θέση των γυναικών στην κοινωνία και την χειραγώγησή τους, τα ναρκωτικά, το έγκλημα, τις εργασιακές συνθήκες, την απόρριψη, τις ενδοοικογενειακές συμβάσεις και αντιπαραθέσεις, τον αυταρχισμό, τις φιλοδοξίες, την απληστία, το ταμπού μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, τον έρωτα και την απιστία.

Είναι πραγματικά γοητευτικός ο τρόπος που γράφει η Freeman, με αφηγηματικό πλούτο που καταφέρνει να διατηρεί και να μεταφέρει στον αναγνώστη το ύφος και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε εποχής. Ο καθαρός και μη επιτηδευμένος λόγος που χρησιμοποιεί, το πλήθος των προσώπων, η κλιμάκωση της αγωνίας, η λογική κατάληξη του βιβλίου αλλά και η διάχυτη θετική στάση που διατηρείται απέναντι στις καθημερινές ανατροπές και τα αναπάντεχα εμπόδια, δύσκολα θα αφήσει δυσαρεστημένο τον αναγνώστη που θα επιλέξει να ταξιδέψει με αυτό το μυθιστόρημα.

kataraktes

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave