Posts From admin
Στο νέο της πόνημα με τίτλο «Μια ζωή πολλές στιγμές» η Άση Κιούρα μας παρουσιάζει ένα κοινωνικό, ανθρωποκεντρικό και συνάμα ρομαντικό μυθιστόρημα με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις. Σχέσεις διαπροσωπικές, σχέσεις φιλικές, σχέσεις ερωτικές και σχέση μάνας παιδιών φιλτράρονται μέσα στο μυθιστόρημά της μέσω της ζωής πέντε γυναικών και των ιστοριών τους που αποτελούν τον κεντρικό ιστό της αφήγησης της Κιούρα. Η πλοκή είναι σφιχτοδεμένη και η αφήγηση ρέει αβίαστα και
«Τα γράμματα που δεν περίμενε κανείς» της Angeles Donate κυκλοφόρησαν στη χώρα μας τον Απρίλιο του 2017, σε μια ιδιαίτερα φροντισμένη έκδοση, από τις εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ, και σε εξαιρετική μετάφραση από τη Μαρίας Παλαιολόγου. «Ποιος έχει ανάγκη από ταχυδρόμους σ έναν κόσμο όπου δε γράφονται πλέον γράμματα;» Πορβενίρ, ένα μικρό χωριό, με λίγους κατοίκους και με υποτονική διακίνηση αλληλογραφίας, κινδυνεύει να μείνει χωρίς ταχυδρομείο και η μοναδική ταχυδρόμος, η Σάρα,
(ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ 10 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩ…) Ομολογουμένως η παιδική λογοτεχνία είναι ένα αρκετά δύσκολο είδος λογοτεχνίας, αφού η ευαίσθητη ηλικία του αναγνωστικού κοινού, στην οποία στοχεύουν, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Τα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά θα πρέπει να ψυχαγωγούν, να αναπτύσσουν υγιείς προσωπικότητες, να εξάπτουν την φαντασία, να προωθούν την ελεύθερη σκέψη και τη δημιουργικότητα και να περιλαμβάνουν ιδέες και αρετές που θα δημιουργήσουν καθαρές συνειδήσεις. Ένα ακόμα δυσκολότερο
Ο συγγραφέας Βουδούρης Νίκος Αδάμ με το έργο του “Καϊάφας” δίνει το λογοτεχνικό του στίγμα ως πεζογράφος. Εμφανίστηκε με τη συλλογή διηγημάτων “Ο βυθός είναι δίπλα” που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη. Μέσα από το συγγραφικό του έργο αναδεικνύονται οι αρετές και η ύπαρξη του εσωτερικού κενού του ήρωα. Αίσθηση προκαλεί η ανατρεπτική εικόνα με την οποία ξεκινά το μυθιστόρημα. – Ποιο ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας
«… Όπως ακριβώς γίνεται με τους ανεκπλήρωτους έρωτες. Ο έρωτας που ζούμε καθημερινά μικραίνει και φτωχαίνει στα μάτια μας και στην καρδιά μας, ενώ εκείνος που δεν είχαμε ποτέ μένει άφθαρτος, κρατώντας πάντα τη θέση του στον θρόνο των ονείρων που δεν ζήσαμε…» «ΟΤΑΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΤΥΘΗΚΕ ΤΟ ΨΕΜΑ» το δεύτερο βιβλίο της ΓΕΡΑΚΙΝΑΣ ΜΠΟΥΡΙΚΑ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ. Από την παρουσίαση του οπισθόφυλλου του βιβλίου, όσα επέλεξαν
Ιστορικό Μυθιστόρημα 27/7 σήμερα γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα του ιαματικού. Από το πρωί τριγυρίζει στο μυαλό μου ο Παντελής Φωτάκος κι ο συνονόματος παππούς του. Είναι δύο από τα κυνηγημένα αγρίμια της Ελένης Κεκροπούλου. Τους γνώρισα υπόδουλους στον οθωμανικό ζυγό, στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, κάπου σε ένα χωριό της Λάρισας να προσπαθούν να γλιτώσουν από το φόρο παιδομαζώματος τα παιδιά του Παντελή και της Τρισεύγενης. Τόσο ζωντανοί μέσα από
Υπάρχει κι ένας άλλος κόσμος από αυτόν που αναγνωρίζεις και αισθάνεσαι. Βάλε το καλά στο μυαλό σου, πάψε να αμφιβάλλεις. Πάντα υπήρχε. Το αόρατο και το ανύπαρκτο δεν είναι το ίδιο πράγμα, και ας δίνουν την εντύπωση μονοζυγωτικών διδύμων. Παρόλα αυτά, όταν ανοίγει η πόρτα της αναρώτησης, στέκεις ακίνητος μπρος στο σκοτάδι αναμένοντας μια μεταβολή. Μια κίνηση που θα θυμίζει δρασκελιά. Έναν ήχο που θα μοιάζει με του ανθρώπου τη
Εθιστικό! Συναρπαστικό! Ανατρεπτικό και ιδιοφυές το νέο μυθιστόρημα της δημοσιογράφου και συγγραφέα Ελένης Τσαγκά, με τον τίτλο «Αναμνησία» που σημαίνει αντίσταση στη λήθη και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Ένα μυθιστόρημα που ξεπερνάει τη φαντασία, ανατρέπει όσα πιστεύεις ότι αντιλαμβάνεσαι για τη συμπεριφορά των ανθρώπων, τα κίνητρά τους, τις μύχιες σκέψεις τους. Η νέα ηρωίδα της Ελένης Τσαγκά δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση, δεν είναι καν αυτό που λέμε συμπαθητική
«…Η Αλκυόνη, φανερά αναστατωμένη, έτρεξε στην ακρογιαλιά για να βρει τον αγαπημένο της. Μάταια φώναζε και κοίταζε σε κάθε βράχο… Μη γνωρίζοντας τι άλλο να κάνει, μέσα στην απελπισία της, άρχισε να κλαίει. Οι μέρες περνούσαν καθώς και οι νύχτες. Η Αλκυόνη έμενε εκεί, προσέχοντας και θρηνώντας για τον χαμό του αγαπημένου της συζύγου…» Ο μύθος της Αλκυόνης, που ζει με τον σύντροφό της, όλη της την ζωή, μα σαν
Είναι ανάγκη, σαν το οξυγόνο που αναπνέω ένα πράγμα… δεν μπορώ να αντισταθώ όταν τα βλέπω να με κοιτάζουν παρακλητικά και πάντα αναρωτιέμαι, ποιο να πάρω πρώτα και ποιο θα αφήσω παραπονεμένο; Διαβάζω ασταμάτητα, ίσως και δύο την εβδομάδα… είναι άπειρα και μ’ αρέσει που συνεχώς οι στοίβες ανεβαίνουν και έχω τη δυνατότητα να ταξιδεύω μέσα από τις ιστορίες τους, σε χρόνους περασμένους, σε αγάπες ανεκπλήρωτες, σε μυστικά καλά κρυμμένα…
