Συγγραφέας του βιβλίου «Η ζωή που σου ‘κλεψα» – Εκδόσεις «Ψυχογιός»
Πώς μπορεί να «δέσει» ένας ανεκπλήρωτος σύγχρονος έρωτας και η μοναδική σχέση των διδύμων κάτω από τη σκιά της μυστηριώδους καστροπολιτείας του Μυστρά; Η Έλενα Γκίκα Πετρουλάκη είχε μπροστά της αυτή τη μεγάλη πρόκληση. Και τα κατάφερε μέσα από εκτεταμένη έρευνα και μελέτη, να μας πάρει μαζί της σ’ ένα μοναδικό ταξίδι στον χρόνο και να μας κάνει παρατηρητές μιας ιστορικής περιόδου σχεδόν μυθιστορηματικής, γεμάτης ένταση, ίντριγκα, συγκρούσεις και ανατροπές. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας, απόλαυσε απερίγραπτα αυτή την πρόκληση. «Με γοήτευσε, με μάγεψε, παθιάστηκα μαζί της. Έπρεπε να πιέσω τον εαυτό μου για να σταματήσω κάποια στιγμή να μελετάω και να αρχίσω να γράφω». Κατάφερε και κάτι ακόμη: Μέσα από τη γραφή της να νιώσουμε το ίδιο δέος μ’ εκείνη όταν η έμπνευση και η έρευνα την οδήγησαν «Σ’ εκείνο το σταυροδρόμι που συναπαντήθηκε και συνυπήρξε η ορθοδοξία με το αρχαιοελληνικό πνεύμα, με έναν τρόπο που νομίζω πως δεν απαντάται πουθενά αλλού και ποτέ άλλοτε».
Δυο αδελφές, δίδυμες είναι οι ηρωίδες που θα μονοπωλήσουν το αναγνωστικό μας ενδιαφέρον. Μιλήστε μας γι’ αυτές.
Η Λουκία και η Βασιλική, δυο εξωτερικά πανομοιότυπες δίδυμες, είναι οι κεντρικές ηρωίδες του βιβλίου. Όσο μοιάζουν εμφανισιακά τόσο διαφορετικές είναι σαν χαρακτήρες. Οι διαφορές τους ωστόσο, λειτουργούν συμπληρωματικά όσο τα πράγματα είναι καλά ανάμεσά τους. Όταν όμως θα επέλθει η σύγκρουση, τότε θα αναμετρηθεί το μυαλό της Βασιλικής με την καρδιά της Λουκίας με απρόβλεπτα και καταστροφικά αποτελέσματα.
Το δέσιμο που έχουν τα δίδυμα παιδιά είναι μεγάλο και ξεκινά από την κοιλιά της μητέρας τους που μαθαίνουν να μοιράζονται. Πώς βρήκε ελεύθερο χώρο σ’ αυτή τη μοναδική αδελφική σχέση και μπήκε «ένας άντρας ανάμεσά τους»; Ή μήπως η μυθοπλασία μας οδηγήσει κάπου αλλού…
Μια τόσο δυνατή αγάπη όπως αυτή που υπάρχει ανάμεσα στις δίδυμες, μόνο ένας έρωτας θα μπορούσε να την κλονίσει. Ο έρωτας της μίας από τις δύο για τον άντρα-εχθρό, ανατρέπει τις ισορροπίες και τις στρέφει τη μία ενάντια στην άλλη. Όπως όμως θα δει ο αναγνώστης, πρόκειται για έναν πολύ παλιό ανοιχτό λογαριασμό, που ζητά επιτακτικά να κλείσει.
Μαζί με τους πρωταγωνιστές του σήμερα, γνωρίζουμε τον Τουραχάν, τον Μιχαήλ, τον Αλέξιο, τη Λουκιανή και τόσους άλλους υπέροχους ήρωες μιας άλλης εποχής. Ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος που ενώνει το μακρινό χθες με το σήμερα;
Υπάρχει μια μυστηριώδης σύνδεση και μια αδιάλειπτη συνέχεια που περνάει από γενιά σε γενιά και φτάνει στο σήμερα. Οι συνδετικοί κρίκοι είναι το σκηνικό της καστροπολιτείας του Μυστρά, ο δεσμός των διδύμων και ένας ανεκπλήρωτος έρωτας.
Μυστράς του δέκατου πέμπτου αιώνα. Χρειάστηκε να συστηθείτε, όπως λέτε, με ένα από τα πιο μεγαλειώδη και γοητευτικά κεφάλαια της Ιστορίας, που αφορούν την επιβλητική καστροπολιτεία της Λακωνίας. Ήταν μια συγγραφική πρόκληση για σας να μελετήσετε αυτή την ιστορία και να την κάνετε βάση ενός μυθιστορήματος;
Ναι σίγουρα ήταν πρόκληση, αλλά μια πρόκληση που την απόλαυσα απερίγραπτα. Η συγκεκριμένη ιστορική περίοδος είναι σχεδόν μυθιστορηματική. Γεμάτη ένταση, ίντριγκα, συγκρούσεις και ανατροπές. Με γοήτευσε, με μάγεψε, παθιάστηκα μαζί της. Έπρεπε να πιέσω τον εαυτό μου για να σταματήσω κάποια στιγμή να μελετάω και να αρχίσω να γράφω.
«-Να μη φοβάσαι. Δεν πρόκειται να αφήσω τίποτα να μπει ανάμεσά μας. -Ούτε καν τον Μυστρά; -Τον Μυστρά; Πώς θα μπορούσε να μπει ανάμεσά μας ολόκληρο βουνό;», διαβάζουμε σ’ ένα χαλαρό διάλογο μεταξύ Αλέξανδρου και Λουκίας. Ωστόσο, το μυστήριο που αναδύεται από το μυθιστόρημά σας, μας κάνει να σκεφτούμε πως ο τόπος αυτός κρύβει μέσα του μεγάλη δύναμη. Μπορεί, όμως, να είναι τόσο μεγάλη; Μιλήστε μας για τον Μυστρά όπως ενέπνευσε εσάς.
Ο Μυστράς είναι ένας μαγικός τόπος. Η ιστορία του φαίνεται να έχει βγει από σελίδες παραμυθιού. Όπως αναφέρει και ένας από τους ήρωες του βιβλίου, είναι αξιοθαύμαστο πως ένας βράχος στη μέση του πουθενά, γνώρισε τόσο μεγάλη άνθιση. Μελετώντας την ιστορία του, κατανόησα τα πώς και τα γιατί, αλλά η γοητεία του παρέμεινε ακαταμάχητη. Είναι ένα σταυροδρόμι που συναπαντήθηκε και συνυπήρξε η ορθοδοξία με το αρχαιοελληνικό πνεύμα, με έναν τρόπο που νομίζω πως δεν απαντάται πουθενά αλλού και ποτέ άλλοτε.
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Πλήθων Γεμιστός, θρησκευτική και φιλοσοφική πόλωση του δέκατου πέμπτου αιώνα, εξέγερση των ακτημόνων του Μοριά. Γεγονότα ιστορικά που προσεγγίσατε με σεβασμό στην ιστορική αλήθεια. Ποιες πηγές εμπιστευτήκατε για την ανάδειξη αυτής της αλήθειας;
Δεν μπορώ καν να θυμηθώ πόσο διάβασα και πόσο έψαξα ώστε να συγκεντρώσω όσο γινόταν περισσότερες πληροφορίες και να τις συνθέσω με τρόπο που θα απέδιδε όσο ήταν δυνατό την ιστορική αλήθεια. Όπως και κάθε περίοδος που χαρακτηρίζεται από θρησκευτική και κοινωνική πόλωση, δεν υπάρχουν αδιαμφησβήτητα τεκμηριωμένες αλήθειες, αλλά απόψεις συχνά αντικρουόμενες μεταξύ τους. Επέλεξα εκείνες που έδεναν περισσότερο με την πλοκή του βιβλίου αλλά πάντα με σεβασμό στα ιστορικά γεγονότα της εποχής.
Αναμφίβολα πρόκειται για ένα δύσκολο συγγραφικό εγχείρημα, το οποίο ξεκινά το 2000, στη συνέχεια προσεγγίζει το 2020 και το σήμερα, για να μας ταξιδέψει στο τελευταίο του κεφάλαιο, στο 1449. Μπορείτε να μας δώσετε με τίτλους τι ακριβώς περιλαμβάνουν οι τρεις χρονικοί σταθμοί;
Ο πρώτος σταθμός, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, είναι η αρχή του τέλους ενός υπεραιωνόβιου κύκλου. Μέσα από την ερωτική ιστορία του Βασίλη και της Λουκίας, προετοιμαζόμαστε για όσα θα ακολουθήσουν. Ο δεύτερος σταθμός, στα μέσα της δεκαετίας του 2020, αποτελεί και την κεντρική ιστορία, αυτή της Βασιλικής, της Λουκίας και του Αλέξανδρου. Στην κορύφωσή της, ερχόμαστε στον τελευταίο σταθμό, πίσω στον 15ο αιώνα, όπου η ιστορία επιστρέφει στη γέννησή της και δίνει απαντήσεις και τελική λύτρωση.
Ποιες ήταν οι ανησυχίες σας καθώς γράφατε αυτό το απαιτητικό μυθιστόρημα; Υπήρξαν στιγμές που φοβηθήκατε μήπως χαθείτε σ’ αυτό το γοητευτικό ταξίδι στον χρόνο;
Η ιστορική τεκμηρίωση τόσο των γεγονότων όσο και των φιλοσοφικών θέσεων του Πλήθωνα Γεμιστού, αποτέλεσε μεγάλη πρόκληση. Όταν αγγίζεις ονόματα όπως του Πλήθωνα και μέσω αυτού του Πλάτωνα, και μάλιστα μέσα σε πλαίσια μυθιστορηματικής αφήγησης, είναι μεγάλο το βάρος της ευθύνης, του να μην παρερμηνεύσεις και να μην διαστρεβλώσεις τις ιδέες τους. Μια δεύτερη πρόκληση ήταν το να μη χαθεί η ισορροπία ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα. Να μη χαθεί ο αναγνώστης σε ένα μπερδεμένο χρονικό πέρα δώθε. Απ΄ όσα ακούω από τους αναγνώστες μου, πιστεύω πως πέτυχα τους στόχους μου.
Άραγε μπορούν οι ψυχές να περιπλανιούνται στα χρόνια αναζητώντας το σώμα μέσα από το οποίο θα προσπαθήσουν να ολοκληρώσουν αυτό που δεν κατάφεραν στην προηγούμενη ζωή τους; Είναι ένα ερώτημα που προκύπτει κατά την ανάγνωση. Υπάρχει όντως κάπου το άλλο μας μισό; Τι μαθαίνουμε μέσα από τη «Ζωή που σου ‘κλεψα»;
Είναι μια θεωρία με την οποία φλερτάρω εδώ και πολλά χρόνια. Δεν μπορώ, νομίζω κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα. Η ιδέα όμως πως οι ψυχές είναι αθάνατες και πως ενσαρκώνονται ξανά και ξανά με σκοπό την τελείωσή τους, μου φαίνεται παρήγορη και δίνει ένα νόημα σε πράγματα που αλλιώς φαίνονται ακατανόητα ή μάταια. Αν πράγματι είναι έτσι, τότε και η πίστη πως κάπου, κάποτε, υπάρχει το άλλο μας μισό, αποκτά νόημα. Θα ήθελα πάντως οι αναγνώστες να κλείσουν το βιβλίο με την αίσθηση πως καμία αδικία δεν μπορεί να παραμείνει αναπάντητη εσαεί και πως ο έρωτας πάντα βρίσκει τρόπο να ολοκληρωθεί.
Ολοκληρώνοντας το βιβλίο θα έχουμε απαντήσεις και σε όλα τα υπόλοιπα ερωτήματα που προέκυψαν κατά την ανάγνωση και μας έδωσαν τροφή για σκέψη και προβληματισμό;
Σίγουρα ναι. Νομίζω πως δεν μένει το παραμικρό ερώτημα αναπάντητο. Ωστόσο, αν θέλει ο αναγνώστης να σκεφτεί λίγο περισσότερο σχετικά με θέματα όπως η ελευθερία βούλησης, το νόημα της ύπαρξης και η αθανασία της ψυχής, το βιβλίο δίνει αρκετά εναύσματα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Δυο δίδυμες αδελφές και ένας άντρας ανάμεσά τους. Αγάπη, καθήκον και έρωτας μπλέκονται, συγκρούονται, χωρίζονται βίαια και ξανασμίγουν σε μια διαδρομή χωρίς τέρμα. Ένα γαϊτανάκι ψυχών που τις δένει ένας βαρύς όρκος και ένας ανεκπλήρωτος έρωτας.
Από το σήμερα στο μακρινό χθες, πάντα με φόντο τη μυστηριακή καστροπολιτεία του Μυστρά, οι δίδυμες δε θα πάψουν να αναζητούν τη λύτρωση.
Επειδή κάποιες ψυχές δεν τις γαληνεύει ο θάνατος.
Επειδή κάποιους έρωτες δεν τους νικά ο χρόνος.
Βιογραφικό
Η Έλενα Γκίκα Πετρουλάκη γεννήθηκε το 1973. Σπούδασε αρχικά Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων, στη συνέχεια Πολιτικές Επιστήμες και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, ενώ συνεχίζει τις σπουδές της φοιτώντας στη Νομική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε σε μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις ως διοικητικό στέλεχος και από το 2009 έχει τη θέση της Διευθύντριας Ανθρώπινου Δυναμικού στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Costa Navarino. Έχει ζήσει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και ταξιδεύει συχνά. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στην πόλη της Μεσσήνης με τον σύζυγό της και τα δυο παιδιά τους. Γράφει ερασιτεχνικά από τα μαθητικά της χρόνια, κυρίως διηγήματα, μονόπρακτα θεατρικά έργα και ποιήματα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης το μυθιστόρημά της ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΑ και το βιβλίο 7+1 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΗΓΕΣΙΑΣ.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.