Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς


Στα είκοσι διηγήματα που απαρτίζουν τη συλλογή «Δεν είμαι εγώ, τ΄ ορκίζομαι» ο συγγραφέας Βαγγέλης Γονιδάκης αγγίζει με τρυφερά και αλλά παιγνιώδη δάχτυλα την απώλεια, τη φθορά, τα ροζιασμένα χέρια και τα χέρια της χλωρίνης, τη δοτικότητα, την αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο, την παιδική αθωότητα, τη σπασμένη κούκλα, το ουρλιαχτό του πατέρα, τα θαμνοειδή φυτά πόθο και ρούσκο, τον κόσμο που βασιλεύει η άνιση ισότητα, το γράμμα από το μέτωπο, το βαζάκι με το γλυκό σικαλάκι της μάνας, τους διαφορετικούς ανθρώπους, τους κοινωνικούς συμβιβασμούς, την περιέργεια του κόσμου, την ρουφιανά του κόσμου, τις εκκεντρικότητες, την ανθρώπινη φύση, τους τεράστιους βατράχους τις ζιάμπες και το γέρο -Βάθρακα, τον τρελό του χωριού, τους Ροβινσώνες, τον Θανάση το γρουσούζικο παιδί και την παγωμένη μπυράλ, το κολύμπι στα βαθιά της θάλασσας, την καλή κουβέντα, το μακρυμάνικο παντελόνι, την μπορντό μπουκαμβίλια που σκέπαζε το μπαλκονάκι και τη γραμμή του ορίζοντα, τους επιτήδειους που σου κλέβουν την μπουκιά μέσα απ΄ το στόμα, αυτόν που δαγκώνει την άμμο με την πλάτη γεμάτη φύκια, το βλέμμα που μιλάει, την αγάπη της Κίτσας της γαϊδάρας, τα δυνατά πουλιά που νικάνε ή πεθαίνουνε αλλά και την κρυμμένη μαγεία πίσω από το προφανές, χωρίς να υποκύπτει ούτε στιγμή στην κοινοτοπία εφευρίσκοντας μια δική του γλώσσα για να αφηγηθεί αναμνήσεις, ανθρώπινες στιγμές του παρελθόντος, πεποιθήσεις, στάσεις, νοοτροπίες, προλήψεις, ατομικά και συλλογικά τραύματα, συλλογικά πάθη, συλλογικό φαντασιακό, ασφυκτικούς οικογενειακούς δεσμούς, ιζήματα συναισθημάτων και εμπειριών και βιωμάτων, που έχουν αφήσει οι ιστορικές και κοινωνικές στιγμές για τη συνέχεια του βίου.


Έχουμε να κάνουμε με μια συλλογή διηγημάτων που επιδιώκει να ψάξει πίσω από τις λέξεις και τις ιστορίες. Που το ζητούμενο είναι σ’ αυτά που δεν λέγονται ή δεν γίνονται από τους πρωταγωνιστές παρά σε όσα εκστομίζουν ή πράττουν. Υπάρχει, σίγουρα, ενότητα ύφους και λόγου στα διηγήματα.
Ο Βαγγέλης Γονιδάκης επιλέγει έναν στρωτό ρεαλισμό με λιτή γλώσσα και επιλεγμένες εξάρσεις.
Διαβάστε το.


Ο Βαγγέλης Γονιδάκης κατάγεται από τη Δρυοπίδα της Κύθνου. Σπούδασε στην ΑΔΣΕΝ Πλοιάρχων της Κύμης και στη Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ. Το 1981 ξεκίνησε να εργάζεται στη ναυτιλία και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Ταξιδευτής της ζωής, έχει επισκεφθεί περισσότερες από εκατό χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο. Μαθητής παλιών λαϊκών παραμυθάδων και απόφοιτος της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών, κουβαλάει με σεβασμό τα λαϊκά παραμύθια και τις ιστορίες που του εμπιστεύτηκαν οι άνθρωποι και τα μοιράζεται με όλους. Έχει γράψει τρεις συλλογές διηγημάτων, Μη το γελάς (Ταξιδευτής, 2019), Ο χρησμός της τρύπας (Ταξιδευτής, 2020), τις οποίες προλογίζει ο Βασίλης Βασιλικός και Δεν είμαι εγώ, τ’ ορκίζομαι, (Κέδρος, 2023). Συμμετείχε στα συλλογικά έργα Αδέσποτα (Ταξιδευτής, 2019) και Αντιθέσεις (ΙΑΝΟS, 2019). Το 2022 εκδόθηκε το εικονογραφημένο παραμύθι του Η Καρακατσού και οι δράκοι (Πατάκης). Έργα του έχουν βραβευτεί σε διάφορους διαγωνισμούς.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave