Με το νέο της βιβλίο η Μεταξία Κράλλη μας ξεναγεί σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στην αρχοντική Σύρο του τέλους του 19ου αιώνα. Ένα βιβλίο ύμνος στο κυκλαδίτικο νησί μέσα από την μυθιστορηματική εξιστόρηση της ζωής δύο γυναικών και μιας αγάπης που επιμένει. Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου η Σύρα, η ιερή, αφού η συγγραφέας μετά από επισταμένη ιστορική έρευνα αναπαριστά με μεγάλη δεξιοτεχνία την ατμόσφαιρα του νησιού κατά την περίοδο της μεγάλης εμπορικής ακμής του, τα ήθη και τα έθιμά του, τις ανυποψίαστες ζωές των κατοίκων του κάποια χρόνια πριν ξεσπάσει η φωτιά στη Μικρασία.


Η Ερμούπολη και η Απάνω Χώρα – “με τα πλακοστρωμένα δρομάκια της που έλαμπαν πεντακάθαρα και δροσερά γιατί οι γυναίκες από τα κατώφλια τα κατάβρεχαν κάθε μέρα” -, το λιμάνι που “στραφτάλιζε στον πρωινό ήλιο”, οι πρόσφυγες από Χίο, Κάσο και Ψαρά που ήρθαν και άλλαξαν το πολιτισμικό προφίλ του νησιού, οι ορθόδοξοι και καθολικοί κάτοικοι που πότε έσμιγαν αρμονικά και πότε έριχναν λοξές ματιές στους αλλόθρησκους γείτονές τους, έγιναν το αντικείμενο της έρευνάς της.
Στη μυθιστορία παρελαύνουν καραβοκύρηδες και καπετάνιοι, απλοί ναύτες και έμποροι, και γυναίκες, πολλές γυναίκες, που διαφεντεύουν τα σπίτια τους και περιμένουν στωικά την επιστροφή των ανδρών από τη θάλασσα, συμφιλιωμένες με τη ναυτοσύνη αλλά και δέσμιες των αυστηρών ηθικών και κοινωνικών κανόνων.
Δύο οι τοπογραφικοί άξονες που στηρίζουν την πλοκή, η Ερμούπολη και η Αθήνα καθώς σε αυτές τις δύο πόλεις ζουν, ανασαίνουν, μορφώνονται και χειραφετούνται οι ήρωες, αγαπούν και σμίγουν πότε αυθόρμητα, και πότε από ιδιοτελή κίνητρα κοινωνικής αναβάθμισης.


Ανάμεσα στους βασικούς και δευτερεύοντες ήρωες ζουν και κινούνται οι δύο πρωταγωνίστριες της ιστορίας που αψηφούν τα στερεότυπα και τα αυστηρά ήθη της εποχής έχοντας για πυξίδα την καρδιά τους και το πείσμα μέχρις ότου κατακτήσουν την προσωπική τους ευτυχία.
Η δυναμική Ιουλία, κόρη καραβοκύρη και ο καπετάνιος Στρατής, η καθολική Καρμελίνα και ο καλλιεργημένος μα και ακόλαστος Νικόλας, η ευαίσθητη, τρυφερή Αριέτα είναι πρόσωπα που αγωνίζονται σθεναρά να χαράξουν τη δική τους πορεία στη ζωή, μέσα σε μία κοινωνία που δεν επιτρέπει, ούτε συγχωρεί τις παρεκκλίσεις.
Αυτή τη φορά η συγγραφέας δεν μας παραδίδει ένα αμιγώς ιστορικό μυθιστόρημα αλλά συγχρόνως κοινωνικό και αισθηματικό με έμφαση στους γυναικείους χαρακτήρες που τόλμησαν να αψηφίσουν τους κανόνες της εποχής και να συνάψουν σχέσεις είτε εκτός γάμου, είτε πριν από αυτόν.

<< … μια στάλα δροσιάς ήταν η στιγμή που σ’ είχα στην αγκαλιά μου και τη ρούφηξα και πάει. Καίγομαι, κι όλη τη θάλασσα να μου δώσουν κι όλες τις λίμνες κι όλους τους ποταμούς, τη δίψα μου δεν μπορώ να τη σβήσω…>>

Η επιτυχημένη σκιαγράφηση των χαρακτήρων προκύπτει από την διεισδυτική παρατήρηση της σκέψης τους, του ψυχισμού τους, της παιδείας τους – γίνονται συχνές αναφορές σε λογοτεχνικά έργα του 19ου αιώνα – και της καθημερινότητάς τους σε συνδυασμό με την άριστη μυθοπλαστική ικανότητα της συγγραφέως.

Αγαπημένη κλασική συνήθειά της η παράθεση κατατοπιστικής εισαγωγής στην αρχή του βιβλίου όπου συχνά ομολογεί τα κίνητρα της συγγραφής και την έμπνευσή της καθώς και οι πληροφοριακές σημειώσεις στο τέλος.

Η γλώσσα γραφής γλαφυρή, διανθισμένη με ιδιόλεκτα και ντόπια γνωμικά, ελίσσεται αριστοτεχνικά από την καθαρεύουσα του αστικού πληθυσμού στο συριανό ιδίωμα, και από τα γαλλικά των σαλονιών στην ναυτική ορολογία, εξασφαλίζοντας αληθοφάνεια στους διαλόγους και στην περιγραφή των τόπων όπου αυτοί εκτυλίσσονται.

<< Όμορφέ μου, τι θα φάμε; Άσκημέ μου, κάτσε να φάμε.>>
(Θυμόσοφη συριανή παροιμία κατά τη διαδικασία του προξενιού)

Ατμόσφαιρα ρομαντική εποχής, με κιθάρες και καντάδες, με ξενύχτια στα αρωματισμένα κοριτσίστικα μαξιλάρια, με ανείπωτους έρωτες που εκφράζονται μέσα από ποιήματα και ραβασάκια, με καθοριστικές ανατροπές στις ζωές των ηρώων αλλά με αναμμένο, ζωντανό το φωτάκι της ελπίδας και της προσδοκίας.

<< Αν παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι, των ερώτων φαιδρά εποχή, δεν παρήλθον και όμως οι πόνοι των βελών σου, αγνώμων ψυχή…>>

Το πολυπρόσωπο αυτό μυθιστόρημα με το ελκυστικό εξώφυλλο και την εξαίρετη επιμέλεια χωρίς αμφιβολία θα αγαπήσουν οι αναγνώστες που αρέσκονται στις οικογενειακές ιστορίες εποχής, αλλά και όλοι όσοι ονειρεύονται κάνοντας όμορφα αναγνωστικά ταξίδια σε τόπους και χρόνους αλλοτινούς.


◾ Βιογραφικό
Η ΜΕΤΑΞΙΑ ΚΡΑΛΛΗ (ψευδώνυμο) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι. Ζει μόνιμα στην Αθήνα κι εργάζεται ως νομικός. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Η ΑΓΑΠΗ ΦΟΒΟ ΦΕΡΝΕΙ
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΑΞΗ
ΚΑΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ
ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave