Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς
Οι Στοχασμοί για την Κοινότητα έχουν δομηθεί ως πείραμα κατανόησης και προσανατολισμού σ ΄ έναν κόσμο που έρχεται από το μέλλον. Ο συγγραφέας κατασκευάζει την Κοινότητα, σχεδιάζει τα πλάσματα που θα την κατοικήσουν, παρουσιάζει μια πιθανή ιστορία της και τις μυθολογικές απαρχές της. Διακριτά αφηγηματικά νήματα φωτίζουν τη σύλληψη και τη λειτουργία της Κοινότητας μέσα από την εστίαση σε τροχιές ιδεών και προσώπων, αυτοβιογραφικές αναμνήσεις, αντικείμενα τέχνης. Ανάμεσα στα μέλη της Κοινότητας βρίσκεται ο Νταζάιν, κεντρικός πρωταγωνιστής στο Είναι και Χρόνος του Γερμανού φιλοσόφου Μάρτιν Χάιντεγκερ, και ο Σουπρίμους, μυθοπλαστική εκδοχή των ιδεών του Ρώσου καλλιτέχνη Κάζιμιρ Μάλεβιτς. Σ΄ αυτό το πείραμα σύγκλισης λογοτεχνίας, φιλοσοφίας και εικαστικών τεχνών ο συγγραφέας θα καταλήξει στην αναμέτρηση με τις δικές του διαθέσιμες επιλογές: θα αναζητήσει απαντήσεις για τα όρια της αγάπης και της επιστήμης, της τέχνης και της φιλοσοφίας σχεδιάζοντας ταυτόχρονα μια νέα εικόνα σκέψης για τον ορίζοντα του ανθρώπινου.


Ο Θωμάς Συμεωνίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977 και από το 2010 ζει στο Παρίσι. Το πρώτο του μυθιστόρημα «Γίνε ο ήρωάς μου!» (Γαβριηλίδης 2015) ήταν υποψήφιο για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του Αναγνώστη και το βραβείο Μένης Κουμανταρέας της Εταιρείας Λογοτεχνών. Το πρώτο του θεατρικό έργο, «Υπάρχει επίσης. Βασισμένο στη ζωή και στο έργο του Paul Celan», (Γαβριηλίδης 2017), παρουσιάστηκε στο Γαλλικό Ινστιτούτο και θα ανέβει σε παράσταση από την ομάδα Σημείο Μηδέν το φθινόπωρο του 2018.
Έχει δημοσιεύσει μία συνοπτική εκδοχή της διδακτορικής του διατριβής , «ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ. Ο Theodor Adorno και το Τέλος του παιχνιδιού του Samuel Beckett. Η φιλοσοφική ερμηνεία της τέχνης ως κριτική της οντολογίας» (Αρμός 2015) και συμμετείχε σε δύο συλλογικά έργα: «Μεταμοντέρνο σώμα. Οι αναπαραστάσεις του σώματος στη σύγχρονη τέχνη» (Γαβριηλίδης 2016) και «Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν και τα νέα μέσα. Αισθητικές και πολιτικές προεκτάσεις», υπό έκδοση, Νεφέλη 2017).
Έχει μεταφράσει Samuel Beckett («Η τελευταία τριλογία», Γαβριηλίδης 2016, «Τρεις διάλογοι», Γαβριηλίδης 2016, «Περιμένοντας τον Γκοντό», υπό έκδοση, Νεφέλη 2018), Jacques Rancière («Δυσφορία στην Αισθητική», υπό έκδοση, Εκκρεμές 2017), Barry Hannah («Πολύς καιρός, στο τέλος, ευτυχισμένος», υπό έκδοση, Καστανιώτης 2018) και κείμενα του Emmanuel Levinas και της Etel Adnan (υπό έκδοση).

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave