Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

Τα παραμύθια του μπαμπά, είναι μια σειρά από τέσσερις ιστορίες που όλες τους έχουν κάτι να μας πουν. Απλές ιστορίες, κατανοητές, άλλες αστείες και άλλες διδακτικές, όλες ικανές να μας κρατούν συντροφιά και να μας συμβουλεύουν.
Μια φορά και έναν καιρό, σε έναν τόπο μακρινό, συνέβαινε κάτι διαφορετικό.
Αναρωτιέστε τι; Θα σας πω, έχετε λίγη υπομονή μικροί μου φίλοι…
Σε αυτόν τον μακρινό τόπο, βασίλευε μονάχα το φως και ο ήλιος. Συνεχώς επικρατούσε η μέρα και το φως έλουζε τα πάντα!
Όλο αυτό όμως, κούραζε ανθρώπους και ζώα μιας και ποτέ τους δεν έβρισκαν ησυχία, ποτέ κανένας δεν ξεκουραζόταν.
Βλέποντας την κατάσταση τρεις καλές νεράιδες τους λυπήθηκαν και αποφάσισαν να τους βοηθήσουν. Η Σκοτεινή, η Νύχτα και η Ξεκούραση, αυτά ήταν τα ονόματά τους, έλαβαν δράση!
Πρώτη η Σκοτεινή, έκρυψε τον ήλιο και καλωσόρισε το σκοτάδι. Στη συνέχεια έκανε χώρο να έρθει η Νύχτα, η οποία έδωσε το σύνθημα σε όλους να ξαπλώσουν και να κοιμηθούν. Έπειτα τους επισκέφτηκε η Ξεκούραση και πήρε από πάνω τους όλη την κούραση που τους είχε καταβάλλει.
Όταν η Νύχτα έδωσε τη σκυτάλη στη φίλη της τη Μέρα, όλοι κατάλαβαν την πολύτιμη αξία τους και την αρμονική εναλλαγή της μέρας και της νύχτας.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Στην επόμενη ιστορία, πρωταγωνιστής είναι ο Φώτης που τρελαίνεται για τις σοκολάτες. Τρώει συνέχεια από δαύτες, λερώνεται και μοιάζει όπως τα γουρουνάκια. Όταν η νεράιδα του δάσους τον επισκέφτηκε και κάνοντας τα μαγικά της τον μεταμόρφωσε σε αληθινό γουρούνι, ο Φώτης κατάλαβε πολλά.
Παρακάλεσε να επανέλθει η μορφή του και πλέον είχε πάρει το μάθημά του.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Ακολουθεί μια όμορφη ιστορία με ήρωα ένα ξεχωριστό προβατάκι. Μένει σε μια στάνη με πολλά άλλα ζώα προβατάκια και κατσικάκια και είναι ατρόμητο. Κάθε βράδυ τα σκυλιά μάχονται να κρατούν μακριά τους λύκους, αλλά το προβατάκι έχει άλλη άποψη. Την συζητεί με όλους και αφού όλοι την ασπάζονται, λίγο έλειψε η στάνη να χαθεί για πάντα. Η αφέλεια δεν είναι λύση και καλά θα κάνουν οι έμπειροι να παίρνουν θέση και να παραδειγματίζουν τους άπειρους νεότερούς τους.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Στην τελευταία ιστορία θα διαβάσουμε για ένα περιβόλι γεμάτο μηλιές, μέσα στις οποίες υπάρχουν και κάποιες που κάνουν χρυσά μήλα. Ο ιδιοκτήτης τις προσέχει σαν τα μάτια του και αγνοεί όλα τα άλλα δέντρα.
Όταν όμως τα μυρμήγκια λάβουν δράση, όλα θα αλλάξουν μαζί και η γνώμη του ιδιοκτήτη για το περιβόλι και τα δέντρα του.

Όλες οι ιστορίες μας διδάσκουν. Η αναγκαιότητα της νύχτας που μπορεί να μας φοβίζει αλλά είναι απαραίτητη για την ξεκούραση μας, οι πολλές σοκολάτες και η άτσαλη κατάποση τους που σίγουρα δεν μας κάνουν καλό, η αφέλεια που δεν πρέπει να την ασπαζόμαστε και η αμέλεια που πολλές φορές μας κάνει να χάσουμε τον στόχο μας, είναι όλα όσα εγώ απομόνωσα για να μοιραστώ μαζί σας.

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:
«Απ’ όταν γεννήθηκαν οι κόρες μου θέλησα να τους πω πράγματα που είχα στο μυαλό μου. Ο καλύτερος τρόπος για να πεις τις σκέψεις σου στα παιδιά είναι τα παραμύθια. Έτσι λοιπόν έγινα ο Παραμυθατζής τους. Αυτός δηλαδή που πριν κοιμηθούν τους έλεγε παραμύθια (δικά μου παραμύθια). Σ’ εκείνες έμοιαζαν να τους αρέσουν και σκέφτηκα γιατί να μην μάθουν αυτές τις ιστορίες και άλλα παιδιά;»

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα του βιβλίου.
Ο Μιχάλης Μηνιώτης γεννήθηκε στον Πειραιά. Κατάγεται από τη Μικρά Ασία και τη Χίο και είναι Πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού. Είναι πατέρας δύο κοριτσιών κι αυτό του έδωσε το κίνητρο να ασχοληθεί με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων. Πιστεύει πως η γονική στοργή και η αγάπη δίνουν έμπνευση και ομορφιά για να συνθέσουν ένα ευαίσθητο παραμύθι.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ρήσος.