φωτογραφίες Ν.Μορτζίνσκι Εκδόσεις Opera 2022 σελ.135-Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς

«Γράφω από αγάπη για τις λέξεις που αγαπώ, κι απ΄ τη μανία να βλέπω τα πράγματα κάτω από ένα πρίσμα ηθικό, κληρονόμημα μιας έντονης κοινωνικής δράσης. Γράφω γιατί έχω μνήμη και την καλλιεργώ γράφοντας για τους δικούς μου, για τους περιθωριακούς κατοίκους των περιθωριακών κόσμων μου, για τις ενσαρκωμένες ουτοπίες μου, για τους ένδοξους συντρόφους μου, άνδρες και γυναίκες, που ηττήθηκαν σε χίλιες μάχες και εξακολουθούν να προετοιμάζονται για τις επόμενες χωρίς να φοβούνται τις ήττες. Γράφω γιατί αγαπώ τη γλώσσα μου κι αναγνωρίζω σ΄ αυτήν τη μόνη δυνατή πατρίδα, αφού η επικράτειά της δε γνωρίζει όρια , και ο σφυγμός της είναι μια διαρκής πράξη αντίστασης».


Το βιβλίο αυτό περιέχει δέκα ανέκδοτα κείμενα του Λουίς Σεπούλβεδα σε διάλογο με φωτογραφίες του Ντανιέλ Μορτζίνσκι, ένα διάλογο ο οποίος μας επιτρέπει ν΄ ανακαλύψουμε τους τόπους που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του συγγραφέα, από τις πόλεις της παιδικής και της εφηβικής του ηλικίας ως εκείνες όπου έζησε μέχρι το θάνατό του.
Ο Ντανιέλ Μορτζίνσκι, ο φωτογράφος των συγγραφέων, ο πιο κοντινός του φίλος και συνοδοιπόρος του σε πολλά ταξίδια στη διάρκεια τριών δεκαετιών, είχε το προνόμιο και την τύχη ν΄ αποτυπώσει, με απόλυτη δημιουργική ελευθερία, το υποκειμενικό, το προσωπικό και κατ΄ ανάγκην συναισθηματικό χρονικό της ζωής του Λουίς Σεπούλβεδα.
Προσπαθείς να μεταφράσεις τις φωτογραφίες του Μορτζίνσκι που παρεμβάλλονται στο κείμενο, αλλά δεν μπορείς. Όχι ότι δεν γνωρίζεις τη γλώσσα τους, αλλά δεν ξέρεις αν πρέπει να τις δεις ως κόσμημα ή ως αφορμή, δεν ξέρουμε αν είναι τα ωραία του κείμενα που πυροδότησαν το βλέμμα του φωτογράφου ή αν αυτός αποφάσισε να τις εξιστορήσει σαν μια μακροσκελή λεζάντα που κλέβει τη συγκίνηση του αναγνώστη.


Στις φωτογραφίες βλέπουμε τον Λουίς σε διάφορες καταστάσεις: με φίλους του στα τοπία που ενέπνευσαν τα γραπτά του, παίζοντας με τα εγγόνια του, βολτάροντας με τα σκυλιά του σε μια παραλία της Χιχόν, προσκυνώντας το Παλάσιο ντε λα Μονέδα του Σαντιάγο, αποτίοντας φόρο τιμής στην ποιήτρια Κάρμεν Γιάνιες στο κρατητήριο των βασανιστηρίων Βίγια Γκριμάλντι ή διατρέχοντας το σπίτι του Πάμπλο Νερούδα στην Ίσλα Νέγρα -μια συλλογή ιδιωτικών φωτογραφιών που τραβήχτηκαν στη Χιλή, την Αργεντινή, το Περού, την Κολομβία, το Μεξικό, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Τσεχία, την Πορτογαλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία και, φυσικά, την Παταγονία και τη Γη του Πυρός, αγαπημένες σκηνογραφίες όχι μόνο των περισσότερων έργων του χιλιανού συγγραφέα, αλλά κυρίως του «Τελευταία νέα από τον Νότο», του βιβλίου που εξέδωσαν μαζί το 2011.
Ο φακός του Μορτζίνσκι συνοδεύει τον Σεπούλβεδα στους κινηματογραφικούς του περίπλους, κι οι φωτογραφίες του μας επιτρέπουν να μοντάρουμε το making-of του κινηματογραφικού του σύμπαντος.
Χάρη σ΄ αυτή την «οπτική βιογραφία», οι αναγνώστες του Λουίς Σεπούλβεδα θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν το πιο ανθρώπινο και πιο ιδιωτικό πρόσωπο αυτού του απαράμιλλου συγγραφέα.
Διαβάστε το.


Ο Luis Sepulveda (Λουίς Σεπούλβεδα) γεννήθηκε το 1949 στο Ovalle, στο βορρά της Χιλής. Συμμετείχε σε φοιτητικές και συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στο στρατοκρατικό καθεστώς της χώρας του, κατηγορήθηκε για προδοσία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση είκοσι οκτώ ετών. Μετά από δυόμισι χρόνια εγκλεισμού του στη φυλακή, και με παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας, αποφυλακίστηκε, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τον τόπο του. Έγραψε ποιήματα, θεατρικά έργα, διηγήματα, δημιούργησε θεατρικές ομάδες στο Περού, το Εκουαδόρ και την Κολομβία και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Έζησε έξι μήνες στον Αμαζόνιο με τους ινδιάνους Σουάρ και αποκόμισε εμπειρίες που άλλαξαν την αντίληψή του για τον κόσμο και του πρόσφεραν το υλικό για το πρώτο του μυθιστόρημα: «Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης» (opera, 1993). Στρατεύτηκε στο διεθνές τάγμα «Σιμόν Μπολίβαρ» και συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγώνα της Νικαράγουας. Το 1980 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη και συνδέθηκε με την οικολογική οργάνωση Greenpeace. Ταξίδεψε σ’ όλον τον κόσμο. Του απονεμήθηκαν τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά βραβεία. Όλα του τα βιβλία κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις opera: Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης (1993), Ο κόσμος του τέλους του κόσμου (1994), Patagonia express (1996), Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει (1997), Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer (1997), Hot Line (1998), Αν δεν έχεις πού να κλάψεις (1998), Χρονικά του περιθωρίου (2000), Η τρέλα του Πινοτσέτ (2003), Σημειώσεις εν καιρώ πολέμου (2004), Τα χειρότερα παραμύθια των αδελφών Γκριμ (2006), To λυχνάρι του Αλαντίν (2009), Η σκιά του εαυτού μας (2009), Ιστορίες από δω κι από κει (2011), Τελευταία νέα από το νότο (2012), H ιστορία του Μιξ, του Μαξ και του Μεξ (2013), Η ιστορία ενός σαλιγκαριού που ανακάλυψε τη σημασία της βραδύτητας (2014).