Συγγραφέας του βιβλίου «Χωρίς δεύτερη σκέψη» – Εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα»

«Ακόμα κι όταν όλα δείχνουν μαύρα γύρω μας, αυτό θα αλλάξει. Τίποτα δεν είναι μόνιμο», είναι το μήνυμα που εισπράττουμε από την όμορφη ιστορία της Μαρίνας που μας περιγράφει «Χωρίς δεύτερη σκέψη» η Γεωργία Εφαπλωματά. Την ηρωίδα της τη συμπαθούμε αμέσως, γιατί είναι αληθινή. Ένας χαρακτήρας που έχει κάτι από όλους μας.
«Όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα, τόσο πιο εύκολα μπορεί ο αναγνώστης να γίνει ένα με τον ήρωα και να ζήσει κι εκείνος από μέσα την ιστορία», λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας, προτρέποντάς μας να παίρνουμε μόνοι μας τις σημαντικές αποφάσεις της ζωής, κάτι που μας διδάσκει άλλωστε και η ιστορία της ηρωίδας της. Από την όμορφη συνομιλία μας, προέκυψε και μια ευχάριστη είδηση: Στην Ολλανδία όπου ζει τα τελευταία χρόνια, οι Έλληνες αγαπούν το ελληνικό βιβλίο κι έχει ανοίξει πρόσφατα εκεί, ένα ηλεκτρονικό ελληνικό βιβλιοπωλείο. «Το να διαβάζεις στη γλώσσα σου είναι διαφορετικό. Όσο καλά κι αν γνωρίζεις μια ξένη γλώσσα, πιστεύω πως δεν μπορεί να σε αγγίξει το ίδιο βαθιά», τονίζει και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί της.

Χαρακτηρίζετε το βιβλίο σας «Ένα ρομαντικό και χιουμοριστικό μυθιστόρημα». Ίσως μέσα στο γκρίζο που ζούμε τον τελευταίο χρόνο, τέτοιου είδους αναγνώσματα τα χρειαζόμαστε εμείς οι αναγνώστες. Τι ήταν, όμως, αυτό που έκανε εσάς να δώσετε με το μελάνι σας σάρκα και οστά στη Μαρίνα;
Συμφωνώ πως τέτοιου είδους βιβλία έχουν τη δύναμη να μας ταξιδεύουν έστω για λίγο μακριά από το γκρι των ημερών και να μας χαλαρώνουν.
Η Μαρίνα γεννήθηκε στο μυαλό μου σε μια πολύ μοναχική περίοδο της ζωής μου και μέσα από την ιστορία της μου κρατούσε παρέα. Ας πούμε πως πλάθοντας την ζωή της, έπαιρνε μακριά μου λίγο από το γκρι της εποχής εκείνης.

Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, αυτή τη νεαρή γυναίκα μέσα από τα δικά σας μάτια και δώστε μας τους λόγους που θα πρέπει να τη συμπαθήσουμε. Ή μήπως να την αντιπαθήσουμε;
Πρέπει σίγουρα να τη συμπαθήσουμε. Επειδή είναι αληθινή. Στο βιβλίο βλέπουμε την καθημερινή της ζωή. Αντιδράσεις, δισταγμούς, δεύτερες σκέψεις, παρορμητικές λάθος αποφάσεις. Είναι ένας χαρακτήρας σαν όλους μας, με τα θετικά και τα αρνητικά της στοιχεία. Κι αυτό πιστεύω πως είναι το δυνατό σημείο του βιβλίου. Πως μπορεί κάποιος εύκολα να ταυτιστεί μαζί της και να τη συμπαθήσει.

Ντέπη και Μάνος. Είναι οι δυο καλλίτεροι φίλοι της. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στη ζωή και τις επιλογές της;
Πολύ σημαντικό. Όπως πρέπει να είναι ο ρόλος των καλών μας φίλων. Να μας στηρίζουν, να μας συμβουλεύουν, δίνοντάς μας, όμως, ταυτόχρονα τον απαραίτητο χώρο να αποφασίζουμε μόνοι μας. Νιώθω πως δεν την επηρέασαν ουσιαστικά στις επιλογές της, αντιθέτως προσπαθούσαν με τον τρόπο τους να την φέρουν πίσω στον εαυτό της.

Με δεδομένο ότι η Μαρίνα είναι «…αδιόρθωτα ακατάστατη, «κακή» μαγείρισσα, αυθόρμητη και ειλικρινής σαν χαρακτήρας», όπως γράφετε, πώς καταφέρνουν και τα βρίσκουν;
Το ωραίο κατά τη γνώμη μου είναι όταν άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ τους, ενώνουν τις διαφορές τους δημιουργούν μια σχέση αλληλοσεβασμού. Μια σχέση που δέχεσαι τα αρνητικά του άλλου, χωρίς να προσπαθείς να τα αλλάξεις. Ίσως καμιά φορά μάλιστα να διασκεδάζεις με αυτά και να τον πειράζεις. Πάντα με αγάπη.

Όλα κυλούν χαλαρά στην καθημερινότητά της μέχρι που μπαίνει στη ζωή της ένας άντρας που δείχνει να είναι ο «κύριος τέλειος». Είναι όμως; Μιλήστε μας για τη σχέση της με τον Πέτρο.
Ο Πέτρος φαίνεται να πληροί τις προδιαγραφές της. Και ίσως κάτω από άλλες συνθήκες να ήταν πράγματι έτσι. Το timing μερικές φορές στη ζωή μας, λειτουργεί ανατρεπτικά. Η Μαρίνα, όπως όλοι μας στην αρχή μιας σχέσης, ενθουσιάζεται και κάνει όνειρα. Κι ο χρόνος που περνάει μαζί του φαντάζει όντως ονειρικός. Ώσπου…

Μια πληγή από έρωτα, λένε πως μπορεί να κλείσει είτε με τον χρόνο είτε με έναν άλλο έρωτα. Στην περίπτωση της Μαρίνας ένα σκυλάκι που θα μπει ξαφνικά στη ζωή της θα φέρει και πάλι το χαμόγελο στα χείλη της. Αφού σας πω ότι χαίρομαι πραγματικά που δώσατε έναν όμορφο ρόλο στη Μόλυ, θα ήθελα να μας πείτε αν η πληγή της Μαρίνας θ’ αρχίσει να κλείνει…
Οι πληγές από έρωτα σχεδόν πάντοτε κλείνουν. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Απλώς ο χρόνος και ο τρόπος επούλωσης διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και φυσικά εξαρτάται από το βάθος της πληγής. Η Μόλυ θα εμφανιστεί στη ζωή της την κατάλληλη στιγμή και τα πράγματα θα ανατραπούν και πάλι για τη Μαρίνα.

Σκηνές με χιούμορ, διάλογοι που σε κάνουν να χαμογελάς αλλά συγχρόνως σε βάζουν σε σκέψεις και σε προβληματίζουν, γιατί η ιστορία της Μαρίνας, δε διαφέρει από την ιστορία καμιάς γυναίκας που αναζητά την αγάπη. Τι άλλο χρειάζεται ένα ρομαντικό μυθιστόρημα για να αγγίξει την καρδιά του αναγνώστη;
Πιστεύω πως ένα ρομαντικό μυθιστόρημα, αλλά και γενικά κάθε βιβλίο, χρειάζεται να είναι αληθινό. Όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα, τόσο πιο εύκολα μπορεί ο αναγνώστης να γίνει ένα με τον ήρωα και να ζήσει κι εκείνος από μέσα την ιστορία.

Αν κάτι θέλετε να κρατήσουμε από την ιστορία της ηρωίδας σας ως μήνυμα, ποιο είναι αυτό;
Δύο μηνύματα θα ήθελα να μείνουν στο μυαλό όσων το διαβάζουν.
Το πρώτο είναι, πως ακόμα κι όταν όλα δείχνουν μαύρα γύρω μας, αυτό θα αλλάξει. Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Γι’ αυτό δεν πρέπει να χάνουμε την αισιοδοξία μας. Και το δεύτερο είναι πως τις σημαντικές αποφάσεις της ζωής μας πρέπει να τις παίρνουμε μόνοι μας. Με σκέψη αλλά και με θάρρος.

Πάντως, σύμφωνα με το σημείωμά σας, εκείνοι που θα τη βοηθήσουν να βρει τις ισορροπίες της εκτός από τους φίλους της είναι η οικογένειά της, η γιόγκα και η Παλόμα- η δασκάλα των ισπανικών. Οι γεμάτες χιούμορ σκηνές που περιγράφετε είναι σκηνές που έχετε βιώσει κατά κάποιον τρόπο ή είναι μυθοπλαστικά πλασμένες;
Θεωρώ πως οι δικοί μας άνθρωποι είναι οι σταθερές στις οποίες πρέπει να στηριζόμαστε όταν διανύουμε τις δύσκολες περιόδους της ζωής μας. Πέρα από αυτό, όπως κάνει και η Μαρίνα, οι αλλαγές, οι νέες συνήθειες, οι καινούργιοι άνθρωποι που θα μπουν στη ζωή μας και θα αλλάξουν το σκηνικό και την διάθεσή μας, είναι εξίσου σημαντικά.
Και ναι, μερικές από αυτές τις σκηνές που βιώνει η ηρωίδα μου είναι όντως αληθινές, όπως για παράδειγμα η ισορροπία που φέρνει στη ζωή της η γιόγκα και η αγάπη της για τα ισπανικά. Οι περισσότερες σκηνές όμως είναι δημιουργήματα της φαντασίας μου.

Ζείτε τα τελευταία χρόνια στην Ολλανδία και επομένως μπαινοβγαίνετε σε βιβλιοπωλεία και παρατηρείτε την αναγνωστική διάθεση ενός λαού εντελώς διαφορετικού από εμάς. Τι διαβάζουν οι Ολλανδοί; Ποιο είδος λογοτεχνίας προτιμούν;
Έχω την αίσθηση ότι κι εδώ τα ψυχολογικά θρίλερ είναι πολύ δημοφιλή τα τελευταία χρόνια. Επίσης, υπάρχουν πάρα πολλά – ίσως και περισσότερα από την Ελλάδα- ρομαντικά μυθιστορήματα στους πάγκους των βιβλιοπωλείων.

Δεν είναι και λίγοι οι Έλληνες που ζουν εκεί. Αγαπούν το ελληνικό βιβλίο; Έχουν πάντα μαζί τους στην επιστροφή από την πατρίδα (τουλάχιστον όταν επιτρέπεται η μετακίνηση) ελληνικά βιβλία ή προτιμούν ξένες εκδόσεις;
Το να διαβάζεις στη γλώσσα σου είναι διαφορετικό. Όσο καλά κι αν γνωρίζεις μια ξένη γλώσσα, πιστεύω πως δεν μπορεί να σε αγγίξει το ίδιο βαθιά. Είναι συχνό θέμα συζήτησης ανάμεσα σε φίλους εδώ το πόσο σημαντικά είναι τα ελληνικά βιβλία για όλους μας. Δεν νομίζω να υπάρχει βαλίτσα που επιστρέφει από διακοπές στην Ελλάδα, χωρίς βιβλία μέσα. Η ανάγκη μάλιστα αυτή δημιούργησε και τις κατάλληλες συνθήκες να ανοίξει ένα ηλεκτρονικό ελληνικό βιβλιοπωλείο εδώ πρόσφατα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η Μαρίνα εργάζεται ως διοργανώτρια εκδηλώσεων σε μια καταξιωμένη εταιρεία και νιώθει ερωτευμένη με τη δουλειά της, παρά την απαιτητική διευθύντρια που της δυσκολεύει τη ζωή.
Αδιόρθωτα ακατάστατη, αυθόρμητη, δυναμική και single, παρέα με τους δύο καλύτερούς της φίλους -τον Μάνο και την Ντέπη- δουλεύουν, ερωτεύονται, απογοητεύονται, μα πάντα στηρίζουν ο ένας τον άλλον.
Η μεγάλη της αδελφή, που ζει στο εξωτερικό, είναι πάντα παρούσα μέσω των emails που ανταλλάσσουν, και οι γονείς της, ακλόνητες σταθερές, ακόμα κι όταν οι απόψεις τους συγκρούονται.
Σε έναν γάμο που έχει αναλάβει να διοργανώσει, η Μαρίνα γνωρίζει τον Πέτρο.
Έναν επιτυχημένο γιατρό που την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά και τη διεκδικεί.
Μοιάζει να είναι ο “κύριος τέλειος”.
Είναι όμως στ’ αλήθεια;
Και τι ρόλο θα παίξουν στη ζωή της ένα μικρό κανίς, η κουτσομπόλα της γειτονιάς, ένα κοριτσάκι και ένας γοητευτικός αρχιτέκτονας;
Ένα ρομαντικό μυθιστόρημα για τις δεύτερες σκέψεις μπροστά σε κάθε νέο ξεκίνημα.

Βιογραφικό
Ονομάζομαι Γεωργία Εφαπλωματά
& κατάγομαι από την Θεσσαλονίκη.
Είμαι 42 χρονών και κατοικώ στο Άμστερνταμ, με τον σύζυγό μου και τις 2 κόρες μας.
Έχω σπουδάσει Οικονομικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μιλάω Αγγλικά, Ισπανικά & Ολλανδικά. Στην Ελλάδα εργαζόμουν ως τραπεζικός υπάλληλος.
Διατηρώ το προσωπικό μου blog με τίτλο: «Μια μαμά στα ξένα», από το 2012 έως σήμερα. Τον τελευταίο χρόνο έχω παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής και διόρθωσης – επιμέλειας κειμένων. Χόμπι: Διάβασμα, γιόγκα, σινεμά, μαγειρική

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave