Συγγραφέας του βιβλίου «Όταν πεθαίνουν οι εραστές του κόσμου» – Αυτοέκδοση
Μια δυνατή ερωτική ιστορία από εκείνες που μένουν χαραγμένες στο μυαλό του αναγνώστη όχι μόνο για τις πολλές, δυνατές, ιδιαιτέρως περιγραφικές έως και κυνικές ερωτικές σκηνές αλλά και για το ψυχογράφημα των ηρώων που επιχειρεί με την ιδιότητα της ψυχολόγου, μας αφηγείται στο νέο της μυθιστόρημα η Κατερίνα Φασέγγα. Μιλώντας στο Vivlio-life η συγγραφέας, που δεν κρύφτηκε καθόλου πίσω από τις λέξεις γράφοντας για την Ειρήνη, την ηρωίδα της, χαρακτηρίζει το βιβλίο της ερωτογράφημα με ψυχολογικές και υπαρξιακές προεκτάσεις. «Ένα βιβλίο για τον έρωτα και τον θάνατο, το πάθος και την σεξουαλικότητα, τα συναισθηματικά ελλείμματα, το Απολλώνιο και Διονυσιακό πνεύμα, τη χαρμολύπη και την ψυχική ωρίμανση και τέλος τη λύτρωση που επιφέρει η συνειδητοποίηση του Εαυτού έπειτα από τη βίωση ενός σκληρού πόνου».
- Λένε, πως, κάπου ανάμεσα στις σελίδες, τα κεφάλαια ακόμη και στο τέλος μιας πρότασης ενός βιβλίου, κρύβεται ο συγγραφέας του. Αυτό που εισέπραξα ως αναγνώστρια, είναι πως εσείς, δεν είχατε σκοπό να κρυφτείτε όταν το γράφατε..!
Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι αντέχουν λίγη αλήθεια παραπάνω. Γιατί άλλωστε να κρυφτείς; Από ποιον και γιατί; Καλύτερα να εκθέτεις την αλήθεια σου και να αναλαμβάνεις το τίμημα της έκθεσης σου! Αυτό λέγεται αυθυπαρξία. Αυτονομία. Αυτάρκεια. Ελευθερία! Οι άνθρωποι που κρύβονται συνήθως είναι φοβισμένοι. Κρύβονται πίσω από αναπάντητα «γιατί» ή τραύματα που δεν επιθυμούν να θεραπεύσουν ή όπως συνηθίζουμε να λέμε «κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους». Προσωπικά επιλέγω απευθείας το φως. Το πάρε-δώσε με τις σκιές μου νομίζω πως έχω τελειώσει. - Ειρήνη. Μια από όλες εμάς;
Ναι, μια από εμάς. Νομίζω, πολλές αναγνώστριες θα ταυτιστούν με την ηρωίδα μου. - «Αν ερωτευτώ ξανά, θα ζητήσω να μου κάνουν ευθανασία», δήλωνε η ηρωίδα σας μετά τον τελευταίο της χωρισμό και αποφάσισε να πέσει σε «ερωτική νάρκη». Πώς τη φαντάζεστε αυτή την κατάσταση μακράς ερωτικής ύπνωσης;
Συνήθως αποστρεφόμαστε αυτό που φοβόμαστε. Η Ειρήνη φοβήθηκε τον ψυχικό πόνο μετά την τελευταία ερωτική απογοήτευση της και αποφάσισε – εν βρασμώ ψυχής- να αφορίσει καθολικά το ερωτικό συναίσθημα, επιλέγοντας να μην συνδεθεί συναισθηματικά με τον επόμενο ερωτικό σύντροφο. «Από δω και πέρα σκέτο σεξ» δήλωσε εμφατικά. Στην πραγματικότητα αυτή η θυμωμένη δήλωση ήταν ένας ερωτικός σπαραγμός. Ένας θρήνος. Βέβαια, κάθε άνθρωπος θρηνεί με διαφορετικό τρόπο. Η ηρωίδα μου επέλεξε έναν κυνικό τρόπο να το κάνει, αλλά να που την πάτησε… Ερωτεύτηκε ξανά -παράφορα αυτή τη φορά- μετατόπισε όλες τις σταθερές της, πόνεσε και πάλι, ήρθε αντιμέτωπη με τον εσωτερικό της εαυτό και τελικά αυτό που κατάφερε ήταν να επιβεβαιώσει δύο πράγματα. Πρώτον ότι είναι ο εαυτός μας που μας πονάει και όχι ο άλλος άνθρωπος και δεύτερον ότι ο έρωτας έχει διττό ρόλο: Να θανατώνει και να ανασταίνει ταυτόχρονα το Εγώ. - Μπαίνοντας, ωστόσο, η Άνοιξη κατάλαβε πως είχε «ανάγκη από μια μικρή και ανώδυνη ερωτική περιπέτεια». Και κάπως έτσι μπήκε στη ζωή της ο Τάκης. Καθόλου ανώδυνη…
Φυσικά. Όταν ερωτεύεσαι θέλεις να κυριαρχείς. Να είσαι ο κατακτητής. Να ελέγχεις τα αισθήματα του άλλου μέλους. Την ίδια στιγμή όμως γιγαντώνεται μέσα σου η επιθυμία να παραχωρήσεις στη διάθεση του εραστή όλο σου το είναι. Να χάσεις την ταυτότητα σου κατά μία έννοια. Αυτή η εσωτερική σύγκρουση επιφέρει πόνο. - Οι ερωτικές σκηνές στο κοινωνικό σας μυθιστόρημα είναι πολλές, δυνατές, ιδιαιτέρως περιγραφικές έως και κυνικές. Υπήρξε στιγμή που φοβηθήκατε μήπως περάσατε την κόκκινη γραμμή και χαρακτηριστεί από κάποιους ερωτική λογοτεχνία;
Όχι. Το βιβλίο μου είναι ένα ερωτογράφημα με ψυχολογικές και υπαρξιακές προεκτάσεις. Δεν είναι μία τόσο απλή ιστορία όσο δείχνει. Αποσκοπεί πριν απ’ όλα στην αισθητική απόλαυση του μυαλού, ίσως και στον προβληματισμό πάνω στο ζήτημα των σχέσεων, των στερεοτύπων κλπ. Ακόμη κι αν προκαλέσει σε κάποιους «σεξουαλική διέγερση», δεν βρίσκω να υπάρχει πρόβλημα. Ως εκ τούτου, δεν με προβληματίζει και πολύ πώς θα χαρακτηριστεί. - Χιούμορ, σαρκασμός αλλά κυρίως αυτοσαρκασμός χαρακτηρίζουν την Ειρήνη. Άραγε αν δεν είχε αυτά τα ιδιαίτερα γνωρίσματα θα μπορούσε να αντέξει τα τερτίπια της μοίρας;
Το χιούμορ είναι ένας μηχανισμός άμυνας. Οι μηχανισμοί άμυνας είναι τεχνικές που εκτελούνται αυτόματα και ασυνείδητα και έχουν σκοπό να μας προστατέψουν από στρεσογόνες καταστάσεις. Επιλύουν κατά κάποιο τρόπο τις ενδοψυχικές συγκρούσεις, προλαμβάνουν το άγχος. Από όλους τους μηχανισμούς άμυνας που αναπτύσσει ο άνθρωπος (Απώθηση, Απόσυρση, Μετάθεση, Εκλογίκευση, Διανοητικοποίηση κλπ) θα έλεγα πως το χιούμορ είναι ο πιο ώριμος και «υγιής» αμυντικός μηχανισμός. Από την άλλη, είναι κοινά παραδεκτό και παρατηρημένο διαχρονικά πως οι άνθρωποι που διαθέτουν υψηλή αίσθηση του χιούμορ είναι αρκετά ευφυείς. Σάτιρα άλλωστε δεν μπορεί να κάνει ο καθένας. Αυτοσαρκασμό μάλιστα θα έλεγα πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν αυθόρμητα και ανεπιτήδευτα. Υπό αυτή την έννοια η Ειρήνη μάλλον ισορροπεί μέσα από την ικανότητα της να αυτοσαρκάζεται. - Έρωτας στα χρόνια του διαδικτύου! Κάποιοι, ίσως οι ρομαντικοί, τον θεωρούν άχρωμο και άοσμο. Εσείς τι λέτε; Τελικά ο on line έρωτας ήρθε για να μείνει;
Ευτυχώς που ανήκω σε κείνη την γενιά που πρόλαβε να ζήσει τον έρωτα που απαιτούσε εξωστρέφεια, προσπάθεια, αγώνα, ραντεβού στην πλατεία, το παγκάκι, την καφετερία, χωρίς κινητό, με μια απλή συνεννόηση από την προηγούμενη μέρα ή ένα τηλεφώνημα από σταθερή συσκευή τηλεφώνου…
Δεν με εκφράζει αυτό που γίνεται σήμερα. Δεν συμφωνώ. Είναι πολύ απλός ο λόγος. Δεν μπορείς να νιώσεις την μυρωδιά του άλλου πίσω από μια οθόνη. Ούτε να σε αγγίξει η αύρα του, η χροιά της φωνής του όταν σου ψιθυρίζει εκείνο το λιγωμένο «περίμενα πώς και πώς αυτή τη στιγμή». Ούτε τη θέρμη των κορμιών που στέκουν το ένα δίπλα στο άλλο μπορείς να νιώσεις, ούτε το πρώτο άγγιγμα των ακροδαχτύλων που προκαλεί ρίγος στο κορμί. Με το online κυνήγι του έρωτα, μέχρι να γίνει η πρώτη δια ζώσης συνάντηση, οι εν δυνάμει ερωτικοί σύντροφοι έχουν ήδη φτάσει σε οργασμό δέκα φορές από απόσταση. Έχει κι αυτό ίσως μια δυναμική, μία αξία κι ένα νόημα αλλά πρέπει να τονίσω ότι το ερωτικό ραντεβού είναι ολόκληρη τελετουργία. Δεν είναι σύνδεση στον υπολογιστή και καρδούλες και λάικ. Θα έλεγα στα νέα παιδιά να δοκιμάσουν να αναζητήσουν τον έρωτα έξω από την οθόνη. Στις αυλές των Πανεπιστημίων, στις παραλίες, στο δρόμο, στη στάση του λεωφορείου, στις πορείες, στα πάρτι… - «Ακτιβίστρια του έρωτα» – «Πρόληψη της Ερωτικής Θνησιμότητας» – «Οι έρωτες πάντα βρίσκουν τρόπο να μας βάζουν μπροστά από ένα ταμείο, κυρίως όταν λήγουν…» – «Έχω καταλήξει ότι το φιλί είναι η πιο απενοχοποιημένη σεξουαλική έκρηξη του σώματος». Είναι μερικές μόνο από τις προτάσεις που ξεχωρίζουν σ’ αυτό το βιβλίο. Είναι επινοημένες ή αλιευμένες;
Η έκφραση «Ακτιβίστρια του έρωτα» είναι επινοημένη και μάλιστα προέκυψε μετά από μια συζήτηση που είχα με φίλες, κάποια χρόνια πριν, καλοκαίρι στον τόπο της καταγωγής μου, όπου γκρινιάζαμε «γιατί είμαστε τόσο μόνες» με τα γνωστά κλαψουρίσματα «πού πήγαν οι άντρες», «γιατί δεν διαρκούν οι σχέσεις» κλπ. Αυθόρμητα είπα τότε ότι «υπάρχουν τόσοι ακτιβιστές για όλα και όλους, ένας για τους υπό εξαφάνιση γκόμενους δεν θα βρεθεί;» Το είπα έτσι ακριβώς και η μία ατάκα διαδέχθηκε την άλλη και επινοήθηκε αυτή η έκφραση όπου μάλιστα ήθελα αρχικά να γίνει τίτλος του βιβλίου. Εφόσον λοιπόν θα βρεθεί «ο ακτιβιστής του έρωτα, θα προληφθεί ο θάνατος του έρωτα». Σε αυτό το σημείο να πω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είχα ξεκινήσει να το γράφω το 2018. Η έκφραση «το φιλί είναι η πιο απενοχοποιημένη σεξουαλική έκρηξη του σώματος» είναι μια σκέψη που διατυπώθηκε επίσης πολλά χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της ψυχανάλυσης μου. Συζητούσαμε τότε αν θυμάμαι καλά τις απορίες μου αν η απιστία ξεκινά με το φιλί, με την σεξουαλική πράξη ή ακόμη και με το να ερωτεύεσαι κάποιον πλατωνικά. Τα λόγια ήταν κάπως διαφορετικά αλλά εξαγόταν το συμπέρασμα ότι «αν δεν θέλει κάποιος να απιστήσει- άρα να μη νιώσει ενοχές- μπορεί απλώς να φιληθεί». Αυτό όμως δεν ειπώθηκε τυχαία. Στην δεκαετία του 80, στην επαρχία που μεγάλωσα σε μια πολύ κλειστή και συντηρητική κοινωνία, οι γυναίκες-μανάδες νουθετούσαν τις έφηβες κόρες με την αγαπημένη τους υποκριτική επωδό «ο άντρας πρέπει να σε ξέρει από τη μέση και πάνω», εννοώντας «δείξε του την καρδιά σου, το στήθος σου, τα χείλη σου, αλλά προς θεού μην αγγίξει την παρθενία σου». Άρα οι παραπάνω εκφράσεις όχι μόνο δεν είναι αλιευμένες, είναι απολύτως βιωμένες. - Εκείνη, όμως, η πρόταση, που πιστεύω, θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό των αναγνωστών είναι η εξής: «Όταν πεθαίνουν οι μπαμπάδες, πεθαίνουν όλοι οι εραστές του κόσμου. Οι κόρες θα τους αναζητούν στο διηνεκές…». Με ενδιαφέρον αναμένουμε την ανάλυσή της.
Όπως προείπα, η ιστορία που αφηγείται η ηρωίδα μου δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται. Ο αναγνώστης θα προβληματιστεί σε πολλά σημεία του έργου. Η ανάλυση της συγκριμένης έκφρασης υπάρχει μέσα στο βιβλίο. Λέω να αφήσουμε τους αναγνώστες να την ανακαλύψουν και να την αναλύσουν όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Πρόκειται για ένα σύγχρονο ερωτικό ψυχογράφημα. Η ηρωίδα του έργου, με αφηγηματικό τρόπο διακινεί αφιλτράριστα τις σκέψεις και τις ιδέες της περί έρωτα, όπως και τα αισθήματα και τις ερωτικές συνευρέσεις με τον αγαπημένο της ενώ η διήγηση της κινείται παιχνιδιάρικα ανάμεσα στην έκρηξη του ερωτικού πάθους και – την ίδια στιγμή – την υπερχείλιση της ψυχικής της οδύνης. Τα συναισθηματικά ελλείμματα των δύο εραστών /ηρώων του έργου και τα βαθιά συμπλέγματα που αποκαλύπτονται με έξυπνο τρόπο μέσα από απλούς διαλόγους, στοχεύουν στο να υποψιάσουν τον αναγνώστη ότι η λύτρωση που επιφέρει η συνειδητοποίηση του Εαυτού, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Η συγγραφέας δεν κάνει την παραμικρή έκπτωση στο χειρισμό των λέξεων. Η ισορροπία ανάμεσα στην ερωτογραφία και πορνογραφία κινείται στην κόψη του ξυραφιού, χωρίς ωστόσο να «τραυματίζει» το κείμενο. Ο λόγος που χρησιμοποιεί είναι χειμαρρώδης, καθηλωτικός, υπαινικτικός, ενίοτε σαρκαστικός και με δόσεις χιούμορ μα κυρίως ανεπιτήδευτος σε όλο το σώμα του βιβλίου ενώ οι χαρακτήρες είναι τόσο πραγματικοί και εξαιρετικά οικείοι, που ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί.
Βιογραφικό
Η Κατερίνα Φασέγγα είναι Ψυχολόγος. Ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Είναι μητέρα δύο παιδιών. Έχει γράψει τα βιβλία Από τους Τζενεράδες στον Κορυδαλλό (ιστορικό- λαογραφικό, Ιδιωτική Έκδοση), Ο Νέρις και οι τρεις ηλιαχτίδες (παιδικό, Εκδόσεις ΠΗΓΗ), Χάσαμε το δρόμο για τα Σφακιά, (μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πηγή). Έχει γράψει επίσης τη βιογραφία ενός αξιόλογου προσώπου ανθρώπου, ως ghost writer (Εκδόσεις Πηγή).
Το βιβλίο της «Όταν πεθαίνουν οι Εραστές του Κόσμου» είναι ερωτικό ψυχογράφημα (Ιδιωτική Έκδοση).
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.