«…Θυμήθηκε τον Σέρχιο Ο΄Κέιν, αλλά και τον Ινιάκι Γκαμπιλόντο, όπως και την εύκολη φήμη που του είχαν χαρίσει, και σκέφτηκε τη διασημότητα που απολάμβανε ως Οικονόμος-Φάντασμα. Διασημότητα χωρίς πρόσωπο όμως. Ο Θεός ήταν ίσως το πιο διάσημο ον του σύμπαντος χωρίς να τον έχει δει ποτέ κανείς, με εξαίρεση κάποιους παράφρονες. Αυτή ήταν η δύναμη, η ικανότητα του να λειτουργείς από τις σκιές…»
Το μυθιστόρημα «ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ», του πολυβραβευμένου Ισπανού συγγραφέα ΧΟΥΑΝ ΧΟΣΕ ΜΙΓΙΑΣ, κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2017 από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Μια ιδιαίτερη, πρωτότυπη, ευφάνταστη και απροσδόκητη ιστορία, γραμμένη με έναν απλό, ξεχωριστό τρόπο, γεμάτη ρεαλισμό κι ένα υποδόριο χιούμορ να τη διαπερνάει, κυρίως όμως μια ιστορία με κοινωνικές προεκτάσεις.
Ο Δαμιάν, μεγαλωμένος τραυματικά σε μια ιδιαίτερη και δυσλειτουργική οικογένεια, με στοιχεία παθολογίας, ήσυχος και ολιγαρκής, ζει μια μετρημένη και απλή ζωή. Η απόλυση από την εργασία του ύστερα από 25 χρόνια γίνεται η αρχή της κατάρρευσής του και μια απροσδόκητη αντίδρασή του, μια μικροκλοπή σε ένα παζάρι με αντίκες, τον οδηγεί σε μια τεράστια περιπέτεια. Προκειμένου να μην συλληφθεί, κρύβεται σε μια παλιά ντουλάπα, η οποία πωλείται και μεταφέρεται στο σπίτι της Λουθία, του Φέντε, και της έφηβης κόρης τους, η οποία έχει κάποια προβλήματα διατροφικής διαταραχής.
Μαζί με τη ντουλάπα, εγκαθίσταται και ο Δαμιάν στο σπίτι και αρχίζει να ζει κρυμμένος «μέσα από τις σκιές». Η παρατήρηση της καθημερινότητας της οικογένειας, τα συναισθήματα που αναπτύσσονται για την Λουθία σε αντίθεση με τα όχι και τόσο φιλικά που νοιώθει για τον Φέντε, η παρουσία του μέσα στο σπίτι, όταν αυτό είναι άδειο, και η συμμετοχή του στις δουλειές του σπιτιού δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα στη ζωή του Δαμιάν. Ο αυτοθέλητος πια εγκλεισμός του στη ντουλάπα είναι επωφελής και ευεργετικός, τόσο για τον ίδιο όσο και για την Λουθία, τον μετατρέπει όμως σε έναν άνθρωπο-φάντασμα, σε έναν διακριτικό και αθόρυβο Οικονόμο-φάντασμα.
Χωρισμένο σε 3 μέρη αυτό το κοινωνικό, αλληγορικό, σουρεαλιστικό και γιατί όχι, φιλοσοφικό μυθιστόρημα. Ένα βιβλίο καλογραμμένο με λιτή γραφή, γεμάτο συμβολισμούς, που χάρη στην εξαιρετική μετάφραση της Θεοδώρας Δαρβίρη καταφέρνει να διατηρεί με επιτυχία την ατμόσφαιρά του.
Ο «χαρισματικός» πρωταγωνιστής με την αυτοπαρατήρηση και τον εσωτερικό διάλογο, τον οποίο αναπτύσσει, καταδεικνύει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. Η προσδοκία του κάποιες στιγμές να ενσωματωθεί με την οικογένεια που, εν αγνοία της, τον φιλοξενεί, η προσπάθειά του να βρει την «θέση» του σε μια οικογένεια και στον κόσμο, η ανεργία, ο σύγχρονος τρόπος ζωής με την εξέλιξη της τεχνολογίας και των υπολογιστών, ο κόσμος του διαδικτύου που μαζί με τους κινδύνους που εγκυμονεί δημιουργεί κοινωνική απομόνωση, η καθημερινότητα που πνίγει ανθρώπους, οι διατροφικές διαταραχές των έφηβων κοριτσιών, η μοναξιά και ο φόβος, η απόρριψη και η προσπάθεια κοινωνικής ένταξης των ανθρώπων, η δύναμη των μέσων επικοινωνίας και ειδικά της τηλεόρασης, ο έρωτας και η συζυγική απιστία, ο «αόρατος φίλος» που κάποιοι άνθρωποι επινοούν από την παιδική ακόμα ηλικία εν είδει εσωτερικού μονολόγου και που μερικές φορές τούς κάνει να ακροβατούν ανάμεσα στην λογική και τον παραλογισμό, η τιμωρία και η αίσθηση εγκλεισμού σε αντίθεση με την ελευθερία περνούν από τις σελίδες του βιβλίου με έναν ξεχωριστό, ευχάριστο και πρωτότυπο τρόπο. Με έναν τρόπο που συγκινεί και προβληματίζει, με έναν τρόπο που σε κάνει να χαμογελάς, να αναρωτιέσαι και γοητευμένος να νοιώθεις ότι ένα πρωτότυπο και ευχάριστο αναγνωστικό ταξίδι, έφτασε στο τέλος του, όταν κλείσεις και την τελευταία σελίδα.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Ο Δαμιάν νιώθει χαμένος από τότε που τον απέλυσαν από τη δουλειά του. Μια μέρα διαπράττει μια μικροκλοπή σε ένα παζάρι με αντίκες και κρύβεται στο εσωτερικό μιας ντουλάπας. Πριν προλάβει να βγει, η ντουλάπα πωλείται και μεταφέρεται στην κρεβατοκάμαρα ενός ζευγαριού, της Λουθία και του Φέντε. Ο Δαμιάν παγιδεύεται και εγκαθίσταται στο έπιπλο σαν να ήταν κομμάτι του. Έτσι, από την κρυψώνα του, αρχίζει να παρατηρεί την οικογένεια. Σιγά σιγά θα προσεγγίσει την καρδιά της Λουθία, τους φόβους και τα όνειρά της, και παράλληλα θα αποκτήσει αυτοσεβασμό και θα νιώσει τι σημαίνει να είσαι ζωντανός.
Μια ευφυέστατη, απλή ιστορία με μεγάλη συμβολική αξία, από τον πολυβραβευμένο Χουάν Χοσέ Μιγιάς.»