Συγγραφέας του βιβλίου «Σκοτεινό Ημερολόγιο» – Εκδόσεις «Όστρια»
Βγαλμένη μέσα από κιτρινισμένα ημερολόγια που γράφτηκαν αιώνες πριν είναι η ιστορία του νέου βιβλίου του Μάκη Ρουσομάνη, που μας ταξιδεύει από τη Ρουμανία, στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη. Έρωτες και πάθη, ένταση και πλοκή, αγωνία και ανατροπές κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον αλλά κυρίως την αγωνία του αναγνώστη μέχρι το τέλος. Όπως λέει στο Vivlio-life ο συγγραφέας, που αυτήν τη φορά «έμπλεξε» και την πατρίδα του τα Κύμινα στο μυθιστόρημά του, διαβάζοντας το βιβλίο του θα νιώσουμε κοντά σε όλους τους ήρωες. Μας διαβεβαιώνει, δε, πως θα γίνουμε ένα μαζί τους, αφού θα βρούμε σε όλους κομμάτια και στιγμές της δικής μας ζωής.
–Πριν ξεκινήσουμε τη συνομιλία μας πρέπει να σημειώσω πως μόνο θετικά μπορώ να σχολιάσω την απόφασή σας να πραγματοποιήσετε την παρουσίαση του βιβλίου σας στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών. Μιλήστε μας γι αυτήν την επιλογή.
Το έκτο σε σειρά βιβλίο μου είναι μια παράξενη ιστορία που βγαίνει μέσα από τα ημερολόγια των ηρώων μου, αιώνες πριν. Ήθελα λοιπόν αυτή την παράξενη ιστορία να την παρουσιάσω σε έναν ιδιαίτερο χώρο. Μετά από πολλή σκέψη οι συνεργάτες μου και εγώ, αποφασίσαμε να ζητήσουμε την αίθουσα Πολύκαρπος Χατζηπαυλίδης του ιστορικού ιδρύματος του ΚΕΑΤ, πρώην σχολή τυφλών Θεσσαλονίκης. Σ’ αυτόν τον πολύ όμορφο χώρο, κάναμε την παρουσίαση του βιβλίου μου. Είδε ο κόσμος από κοντά έστω για λίγες στιγμές, το νεοκλασικό, πολύ όμορφο κτήριο του ΚΕΑΤ, που οι περισσότεροι το ξέρουν ως στάση λεωφορείων. Στο τέλος δεν ήταν λίγοι που θέλησαν να μάθουν για το πως λειτουργεί το ίδρυμα και την προσφορά του στα άτομα με προβλήματα όρασης. Να πω σ’ αυτό το σημείο ένα μεγάλο ευχαριστώ στον διοικητή κύριο Τσιαούση και τη διεύθυνση της Θεσσαλονίκης Κυρία Παγούνη για την παραχώρηση του χώρου.
Είχατε μαζί σας σ’ αυτήν την παρουσίαση δυο άτομα με προβλήματα όρασης τα οποία διάβασαν αποσπάσματα του βιβλίου με τη μέθοδο του κώδικα Μπράιγ, του συστήματος γραφής και ανάγνωσης των τυφλών. Πώς εισέπραξαν οι καλεσμένοι σας αυτήν την αλλαγή;
Είναι η τρίτη φορά που έχω σε παρουσιάσεις μου άτομα με προβλήματα όρασης. Φέτος είχα την τιμή να έχω κοντά μου την Βάσω και τον Στράτο, δυο νεαρά παιδιά με πρόβλημα όρασης που διάβασαν αποσπάσματα από το βιβλίο δίνοντας μια άλλη πνοή στη βραδιά. Μια ζεστή βραδιά με μεγάλη προσέλευση του κόσμου, που όλοι έφυγαν πολύ συγκινημένοι.
«Ένας απόλυτος Έρωτας. Μια γενναία Αγάπη και ένας παράξενος Θάνατος», διαβάζω… Τον απόλυτο έρωτα τον καταλαβαίνουμε όλοι. Θέλετε να μας μιλήσετε για τη «γενναία Αγάπη» και τον «Παράξενο Θάνατο»;
Η γενναία αγάπη είναι εκείνη που σε κάνει να αφήσεις όλα τα πρέπει της κοινωνίας στην άκρη και να πορευθείς έτσι όπως νιώθεις, έτσι όπως έκανε και η ηρωίδα του βιβλίου. Ο Παράξενος θάνατος έχει να κάνει με τον θάνατο του πρωταγωνιστή της ιστορίας και την επανεμφάνισή του… τώρα πώς μπορεί να συμβεί αυτό, νομίζω θα πρέπει να διαβάσει το βιβλίο για να δώσει και τη λογική εξήγηση!
Το συγγραφικό σας ταξίδι ξεκινά στη Ρουμανία το 1794 και καταλήγει στην Κωνσταντινούπολη το 1873. Ποια πρόσωπα θα συναντήσουμε σ’ αυτές τις δυο πόλεις;
Είναι ένα ταξίδι το βιβλίο που ξεκινά από την Ρουμανία το 1795, περνάει από τη Θεσσαλονίκη για να καταλήξει στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα δοθεί και το φινάλε της ιστορίας. Τα πρόσωπα είναι πολλά που περιπλέκονται. Έλληνες και Τούρκοι, με κάποια από αυτά να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία του βιβλίου. Δύσκολα χρόνια, παράξενες αντιλήψεις, ήθη και έθιμα, δοξασίες φτιάχνουν τους χαρακτήρες των προσώπων και τη συμπεριφορά τους, με την οθωμανική αυτοκρατορία να έχει τον πρώτο λόγο.
Ένα μέρος της ιστορίας σας διαδραματίζεται στη Γιουντσίδα (Κύμινα). Όσοι σας γνωρίζουν ξέρουν πως είναι ο τόπος καταγωγής σας. Πώς «μπλέξατε», λοιπόν, το χωριό σας με τις ιστορίες των πρωταγωνιστών σας;
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν “μπλέκεται” το χωριό μου. Ήθελα απλά να εντάξω την παλιά ονομασία του χωριού μου μέσα σ’ αυτή την ιστορία. Το βιβλίο είναι μυθοπλασία, δεν αναφέρεται σε κανένα αληθινό ιστορικό γεγονός που διαδραματίστηκε στον τόπο καταγωγής μου. Έβαλα την ονομασία του χωριού μου και την ευρύτερη περιοχή, γιατί αγαπώ τους ανθρώπους του, τους χωριανούς μου και το ίδιο μου το χωριό. Θέλησα στο έκτο σε σειρά βιβλίο μου, να βάλω μέσα στο “παιχνίδι” της ιστορίας αυτής και το χωριό μου. Έτσι έδωσα την ονομασία του, στο φανταστικό χωριό που είχα στο μυαλό μου για το νέο μου βιβλίο.
Χάρηκαν την έκδοση του βιβλίου σας οι κάτοικοι των Κύμινων; Ξέρουν πως το χωριό τους «εμπλέκεται» σ’ ένα μυθιστόρημα; Ποιες ήταν οι αντιδράσεις τους όταν το διάβασαν;
Οι άνθρωποι του χωριού μου είναι εκείνοι που συναναστρέφομαι καθημερινά μαζί τους. Έχω επιλέξει να κατοικώ μόνιμα στο χωριό που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Οπότε είναι καλοπροαίρετοι μαζί μου και έχουν πάντα μια καλή κουβέντα να μου πουν. Μ’ αγαπούν και τους αγαπώ. Καμαρώνουν για μένα όπως και οι γονείς και οι συγγενείς μου. Ξέρετε πως είναι αυτά. Σε μικρές κοινωνίες λίγο πολύ, όλοι ήμαστε συγγενείς κατά κάποιο τρόπο. Όλοι γνωρίζουμε ο ένας το άλλον. Για όλους τους παραπάνω λόγους θέλησα να δώσω την ονομασία του χωριού μου, στο φανταστικό χωριό της ιστορίας μου.
Αλήθεια πώς φαντάζει στα μάτια μιας Ρουμάνας η Θεσσαλονίκη του 1794; Μιλήστε μας για την πρωταγωνίστριά σας και τους λόγους που την έφεραν στη χώρα μας.
Είχε ακουστά τη Θεσσαλονίκη η πρωταγωνίστριά μου. Είχε καταγωγή η μητέρα της από εκεί, δίχως ποτέ βέβαια η ίδια να έχει επισκεφτεί την πόλη. Ένα σημαντικό γεγονός ήταν η αιτία να αφήσει το χωριό της στη Ρουμανία, να πάρει το ρίσκο και να ταξιδέψει στην Θεσσαλονίκη για χάρη του έρωτα. Η γνωριμία της ένα βράδυ με πανσέληνο με έναν παράξενο, πολύ γοητευτικό άντρα την έφεραν στην πόλη.
Ποια στοιχεία χρησιμοποιήσατε για να περιγράψετε τη Θεσσαλονίκη του τότε;
Διάβασα παρά πολύ για τούτο το βιβλίο. Έκανα μεγάλη έρευνα για να περιγράψω το κλίμα της εποχής εκείνης, όχι μόνο της πόλης αλλά όλων των Βαλκανίων. Όταν διαβάσει ο αναγνώστης το βιβλίο πιστεύω πως θα ταξιδέψει στις σελίδες του.
Αυτό που κάνει διαφορετικό το τελευταίο σας μυθιστόρημα είναι πως η πλοκή του στηρίζεται στα ημερολόγια των ηρώων σας. Πόσο εύκολη είναι για τον συγγραφέα αυτή η τεχνική;
Καθόλου εύκολη. Μετά τα διηγήματα που έγραψα, αυτό το βιβλίο με δυσκόλεψε, με φόβισε. Δεν ήταν λίγες οι φορές που και εγώ ο ίδιος μπερδεύτηκα. Έφτασα σε σημείο να θέλω να το σταματήσω. Αλλά ήταν τέτοια η ένταση, η πλοκή και η αγωνία ακόμη και για εμένα, που συνέχιζα. Ξενύχτι, διάβασμα, πολλούς καφέδες για να καταφέρω να το φέρω στην σημερινή μορφή του.
Φοβηθήκατε κατά τη συγγραφή μήπως ο αναγνώστης δεν μπορεί να σας ακολουθήσει στο μονοπάτι της ημερολογιακής συγγραφής;
Ο μεγάλος μου φόβος για κάθε μου πόνημα είναι αυτός. Πόσο, μάλιστα, για ένα βιβλίο που η ιστορία του εξελίσσεται ημερολογιακά. Άλλες εποχές, πισωγυρίσματα στο χρόνο, πολλοί αφηγητές που απλόχερα μας δίνουν τα ημερολόγιά τους και μας αποκαλύπτουν την καθημερινότητά τους. Έλεγα, θυμάμαι, στους συνεργάτες μου που έδινα κατά καιρούς κάποια αποσπάσματα, αν μπερδεύτηκαν, αν χάθηκαν στην ιστορία του. Μου απαντούσαν όχι και εγώ γέμιζα τις μπαταρίες της φαντασίας μου και συνέχιζα να γράφω. Και τελικά το κατάφερα να το τελειώσω. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Όστρια» και είμαι σίγουρος πως δεν θα μπερδευτεί κανείς κατά την ανάγνωση του.
Οι ήρωές σας μιλούν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σας σε πρώτο πρόσωπο. Είναι αυτός ένας τρόπος συγγραφέας – αναγνώστης να έρθουν πιο κοντά;
Νομίζω ναι. Το πρώτο πρόσωπο βοηθά καλύτερα την επικοινωνία γενικότερα. Σκεφτείτε πως στην προσευχή μας στον Θεό του μιλάμε στον ενικό, σε πρώτο πρόσωπο για να έρθουμε πιο κοντά Του. Να μας ακούσει. Έτσι και στο βιβλίο μου αυτό συμβαίνει. Και δεν ήταν σκοπός μου αυτός. Μέσα από επιλεγμένες σελίδες των ημερολογίων των ηρώων μου εξελίσσεται η πλοκή της ιστορίας και είναι σαν να μας ακουμπάνε οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές τις ζωές τους, τα μυστικά τους. Έτσι, αναγνώστης και πρόσωπα αναπτύσσουν μια φιλική σχέση.
Ποιος είναι ο ήρωας εκείνος του οποίου οι καθημερινές καταγραφές θα συγκινήσει περισσότερο τους αναγνώστες;
Όλοι τους κρατάνε ημερολόγιο. Ο αναγνώστης είναι εκείνος που θα δεχθεί όλα τα συναισθήματα, τους φόβους, τα πάθη και τις ανησυχίες τους. Από μόνο του όλο αυτό είναι πολύ συγκινητικό. Για όλους θα νιώσουν πράγματα. Με όλους θα γίνουν ένα. Κομμάτια και στιγμές τους θα βρουν σε κάθε ήρωα.
Και ποιο από τα ημερολόγια που θα διαβάσουμε, πιστεύετε πως είναι το πιο σκοτεινό; Εκείνο που θα μας κρατήσει σε αγωνία και θα μας δώσει ανατροπές;
Νομίζω μιας μεγάλης σε ηλικία γυναίκας, που ενώ αρχικά φαντάζει ένα ακόμη πρόσωπο στην όλη ιστορία, είναι εκείνο που θα κάνει την ανατροπή και θα δώσει το φινάλε. Στη μορφή εκείνης της γριάς γυναίκας, ο αναγνώστης θα βρει την πρωταγωνίστρια του βιβλίου.
Υπάρχουν πραγματικά γεγονότα στο μυθιστόρημά σας; Αν ναι ποια είναι αυτά;
Όχι δεν υπάρχουν πραγματικά γεγονότα. Υπάρχουν ιστορικά μέρη, ονόματα περιοχών, αστικοί μύθοι, αλλά όχι περιστατικά που συνέβησαν.
Υπήρξε στην πραγματικότητα κάποια Ρουμάνα επισκέπτρια στη Γιουντσίδα ή στο διπλανό χωριό το Τέκελι;
Όχι. Δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου κάτι τέτοιο για την εποχή εκείνη, που να έχει μείνει και να ακούγεται από γενιά σε γενιά.
Υπάρχει – όπως λέτε – ένα μυστικό στα ερείπια της περιοχής που έγινε δημοτικό τραγούδι που μάλιστα διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία. Ποιο είναι αυτό το μυστικό και ποιο το τραγούδι;
Θα μου επιτρέψετε να μην απαντήσω γιατί δε θέλω να αποκαλύψω την ιστορία του βιβλίου.
Πώς είναι να κρατάει στα χέρια του ένας συγγραφέας το έκτο του βιβλίο; Τι «γεύση» έχει αυτή η αίσθηση;
Θα σας απαντήσω ξεκάθαρα και αληθινά. “Γεύση ματαιοδοξίας”. Μια ικανοποίηση που τελικά πιστεύω, πως μόνο τη ματαιοδοξία μου θα αγγίξει. Δεν είναι τυχαίο που μετά από 6 βιβλία, δεν έχω καταφέρει να διαβάσω κανένα μόλις εκδοθεί. Όταν θα έρθει στα χέρια μου, τυπωμένο βιβλίο πια, θα το κρατήσω με καμάρι, θα το μυρίσω και θα το βάλω στην βιβλιοθήκη μου. Δεν θα φωτογραφηθώ μαζί του, δε θα το ταξιδέψω στη θάλασσα, στο βουνό και δε θα το φωτογραφίσω μαζί με το παιδί μου ή το κατοικίδιο μου. Τα έκανα κάποτε και εγώ αυτά. Δεν τα “σνομπάρω”, απλά πιστεύω πως η ουσία είναι αλλού.
Το πρώτο λοιπόν βιβλίο μου θα το τοποθετήσω στην βιβλιοθήκη μου και το δεύτερο θα το χαρίσω στην μαμά μου, για να το διαβάσει και να μου κάνει κριτική.
Υπάρχουν σκέψεις και για την έβδομη συγγραφική σας δουλειά;
Είναι ήδη έτοιμο το νέο μου βιβλίο και οι συνεργάτες μου κάνουν την τελική επεξεργασία του κειμένου πριν δοθεί στον εκδοτικό οίκο. Είναι μια δυνατή, ερωτική ιστορία και τούτο το βιβλίο, στα σημερινά μας χρόνια, με ίντριγκες, δολοφονίες και με το μυστήριο να υπάρχει σε κάθε κεφάλαιό του.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Ρουμανία. Ανάμεσα στον Κωσταντή και στον Τόκλη. Ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Ανάμεσα στη λογική και στο απίστευτο. Ανάμεσα στους ποταμούς Γαλλικό και Αλιάκμονα, υπήρχε ένα χωριό. Ανάμεσα στα χωριά Τέκελι και Γιουντσίδα και κοντά στον μεγάλο ποταμό Αξιό, εκεί που φυσά δυνατός ψυχρός βαρδάρης, άνεμος που σου τρυπά τα κόκαλα, υπάρχουν τα ερείπια ενός εγκαταλελειμένου χωριού. Κουκμούς το έλεγαν οι Τούρκοι κάτοικοί του, ενώ οι Έλληνες το ονόμαζαν Βρωμοχώρι. Τίποτε δεν μαρτυρά την παράξενη ιστορία του. Εκεί κάποτε ήταν ο βάλτος… Τι έγινε σ` εκείνο το μυστηριώδες χωριό που ακόμη και σήμερα μέσα στην πυκνή βλάστηση με τα πελώρια δένδρα που το καταβροχθίζουν, μπορεί κανείς να διακρίνει γκρεμισμένη την εκκλησία του Άη Γιώργη. Εκεί που δεσπόζει το αγέρωχο καμπαναριό μέσα στο πέρασμα του χρόνου, μαρτυρώντας πως κάποτε εκεί ακουγόταν το Χριστός Ανέστη. Ποιος έζησε σε εκείνο το χωριό και ποια η ιστορία του Έλληνα με την όμορφη Ρουμάνα επισκέπτρια; Ποιο μυστικό κρύβεται στα ερείπιά του και γιατί η ιστορία του έγινε δημοτικό τραγούδι που ένα μέρος της διδάσκεται ακόμη και σήμερα στα Ελληνικά σχολεία; Ο Μάκης Ρουσομάνης επιστρέφει με μία νέα δυνατή ιστορία αγάπης και μυστηρίου βγαλμένη από τα ημερολόγια των ηρώων του… αιώνες πριν!
Βιογραφικό
Ο Μάκης Ρουσομάνης γεννήθηκε στα Κύμινα Θεσσαλονίκης. Μεγάλωσε και σπούδασε στην Θεσσαλονίκη, και υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στο πολεμικό ναυτικό. Το 2010 η συγγραφέας Αναστασία Καλλιοντζή του αφιέρωσε το βιβλίο της “Αγαστή Συνεργασία”, ενώ την επόμενη χρόνια η Γλυκερία του αφιέρωσε το τραγούδι “Ο γλάρος” στο cd “Η αγάπη είναι ελεύθερη”.
Την ίδια χρονιά έκανε την επιλογή τραγουδιών στο πρόγραμμα “Συνάντηση στην κοινή μας παράδοση”, το οποίο παρουσιάστηκε στο Half note jazz των Αθηνών.
Έχει εργασθεί στον ιατρικό όμιλο Αθηνών (ΙΔΘ) για 7 έτη στο Γενικό χειρουργείο, ενώ σήμερα είναι υπάλληλος του Κ.Ε.Α.Τ.
Το “Σαν να είχε δει φάντασμα…” αποτέλεσε το πρώτο του βιβλίο.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.