Ποιητική Συλλογή «Τρυφερά ανασαίνω» – Εκδόσεις «Ιωλκός»

Η συλλογή ποιημάτων της Ματίνας Δαραβάνη είναι εμπνευσμένη από τη ζωή της. Στους στίχους της ο αναγνώστης εύκολα διαπιστώνει πως καθρεφτίζονται έντονες στιγμές. Οι δικές της στιγμές. Είναι οι στιγμές που έζησε και αποφάσισε να μοιραστεί με όλους εμάς, εκτονώνοντας μέσα από το γράψιμο τη συναισθηματική της φόρτιση. Γεμάτες από τη γλυκιά γεύση του έρωτα και το μεθυστικό άρωμα του πάθους. Στιγμές ξέχειλες από ρομαντισμό. Πλημμυρισμένες από δικές της ανάσες, καθώς για εκείνη, ρομαντισμός σημαίνει ανασαίνω. Όπως λέει στο Vivlio-life τις δυο λέξεις του τίτλου δε θα τις βρεις ανάμεσα στα ποιήματα, θα τις αντιληφθείς μέσα από αυτά…

«Ερωτικά ποιήματα εμπνευσμένα από πραγματικά βιώματα», γράφετε στο σημείωμά σας και θα ήθελα να μας πείτε αν τα βιώματα αφορούν τη δική σας ζωή ή μέρος της.
Πρόκειται για αληθινές στιγμές της ζωής μου. Πηγαία συναισθήματα που αδημονούσαν να εκφραστούν, με κάθε τρόπο.

Η λέξη «ανασαίνω» όπως αναφέρει ανακοίνωση του εκδοτικού σας οίκου: «κατά τη δημιουργό, σημαίνει ρομαντισμός». Εξηγείστε μας, λοιπόν, πώς η ζωτική λειτουργία της αναπνοής μεταφράζεται μέσα από τους στίχους σας, ως ρομαντισμός.
Μέσα από την ανάσα, δηλώνεται η ανθρώπινη ύπαρξη, η απόδειξη ότι κρατιόμαστε στη ζωή. Ότι μπορούμε ν’ απολαύσουμε κάθε πτυχή της. Να νιώσουμε, να ερωτευτούμε και ν’ αναζητήσουμε το δικό μας πεπρωμένο.

Υπάρχουν αναγνώστες οι οποίοι όταν διαβάζουν ερωτική ποίηση, θέλουν οι στίχοι να ξεχειλίζουν από ερωτισμό – πάθος – τρυφερότητα. Είστε από εκείνους που καλύπτετε αυτή την αναγνωστική επιθυμία;
Ακριβώς. Είναι στοιχεία που κατακλύζουν τους στίχους των ποιημάτων μου.

Θα βρούμε τις δυο λέξεις του όμορφου τίτλου σας σε κάποιο ποίημά σας; Ή ήταν μια τελική επιλογή – πρόταση προς τον εκδοτικό σας οίκο;
Ο τίτλος του βιβλίου ήταν μία ιδέα που μου ήρθε άξαφνα την ώρα που κοιμόμουν. Άρχισα να επαναλαμβανω αυτές τις δύο λέξεις, ξανά και ξανά. Ήχησαν τόσο όμορφα στ’ αυτιά μου, που αποφάσισα να τους δώσω νόημα, με αυτόν τον τρόπο. Δε θα τον βρεις ανάμεσα στα ποιήματα, θα τον αντιληφθείς μέσα από αυτά.

Σήμερα, που ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση εγκλεισμού και απομόνωσης, σήμερα που η αγκαλιά και το φιλί απαγορεύτηκε και το χαμόγελο κρύφτηκε πίσω από μία μάσκα, μπορούμε να μιλάμε για ρομαντισμό;
Ο ρομαντισμός δεν κρύβεται, σε όποιες συνθήκες, αρκεί να τον πιστεύεις και να τον αισθάνεσαι κι όταν ακόμα σου απαγορεύουν να ερωτευτείς, πολύ περισσότερο αναγνωρίζεις την ουσία του. Πολύ περισσότερο μάχεσαι γι’ αυτό το χαμόγελο, το φιλί, την αγκαλιά που κάποτε δεν ήθελες να δώσεις ή να λάβεις.

Πόσο επηρεαστήκατε από αυτή την κατάσταση; Μπορεί ένας ποιητής να χρωματίζει τις λέξεις όταν όλα γύρω του είναι μαύρα και στην καλύτερη περίπτωση γκρι;
Στους πιο δύσκολους καιρούς, έργο της ποίησης είναι ν’ αποτελεί διέξοδο απ΄ τον σκληρό ρεαλισμό. Ν’ ανοίγει τις πόρτες σε έναν κόσμο γεμάτο ελπίδα και όνειρα. Έτσι κι ένας ποιητής, οφείλει και πρέπει, όταν δεν υπάρχει πια τίποτα να περιμένεις, να χρωματίζει με θάρρος τις λέξεις και να προτρέπει τους ανθρώπους να μη λυγίζουν.

Αν ξεκινούσατε – όπως έκαναν και πολλοί άλλοι δημιουργοί – να ετοιμάζετε μία νέα συλλογή κλεισμένη στο σπίτι σας ποια ή ποιες λέξεις που ίσως αφήνατε στην άκρη μιλώντας για ρομαντισμό θα χρησιμοποιούσατε;
Θα χρησιμοποιούσα σίγουρα τη λέξη αδιαφορία, κάτι που ποτέ δε χαρακτηρίζει ένα διάχυτο ρομαντισμό.

Για σας η εξιδανίκευση του έρωτα συνυπάρχει με την ένταση, την αντίσταση, την αδικία. Δώστε μας ένα στίχο που θα δούμε αυτή τη συνύπαρξη.
«Κανείς δεν πρόκειται να μας χωρίσει», ο πρώτος στίχος από το ποίημά μου «Κανείς».

Η αμφιβολία, το πάθος, η εμπιστοσύνη επίσης συνυπάρχουν στα ποιήματά σας. Ποια από αυτές τις λέξεις σας ενέπνευσε περισσότερο καθώς ετοιμάζατε τη συλλογή σας;
Δε θα μπορούσα να διαλέξω γιατί απλούστατα είναι όλα αυτά μαζί. Όλα όμως υποκινούμενα από τη συναισθηματική φόρτιση και την αδυναμία μου να εκτονώσω αυτήν την έκρηξη συναισθημάτων, χωρίς να στραφώ στη γραφή.

Υπάρχει και η λέξη «προδοσία»… Μια λέξη που επίσης ενέπνευσε πολλούς, αιώνες τώρα. Έχει θέση στη δική σας ποιητική συλλογή; Και αν ναι δώστε μας μια γεύση από την προδοσία όπως την εμπνευστήκατε εσείς.
Έχει θέση, αναφερόμενη στο μίσος των ανθρώπων για την ευτυχία των άλλων. Χαρακτηριστικά, στο ποίημα «Ζωή σαν ταινία»:
«Δε με γλιτώνουν πλέον τα πόδια μου
και αυτή η ανυπολόγιστη βία.
Κοιλιόδουλα χτυπήματα κάτω από τη μέση,
γρονθοκοπήματα που αρνούμαι να σηκώσω»
και στο ποίημα «Κανείς»:
«Τα ψέματα στροβιλίζουν γύρω μας σαν μάστιγα,
που την καλοσύνη ατιμάζει».

Αιωνιότητα του έρωτα. Δυο λέξεις που «χωράνε» μεγάλη συζήτηση. Πιστεύετε πως υπάρχουν σήμερα μεγάλοι έρωτες σαν αυτούς που διαβάσαμε στην παγκόσμια λογοτεχνία ή η λέξη αιωνιότητα στους καιρούς που ζούμε φαντάζει ως υπερβολή;
Εξαρτάται από τον τρόπο που επιλέγεις να ζήσεις. Δίνοντας όλο σου τον εαυτό, αποδέχοντας τον έρωτα σαν το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε κανείς να έχει και να αισθανθεί, αποφασισμένος να ξεπεράσεις όλα τα εμπόδια για να είσαι με τον άνθρωπό σου, ή αντιμετωπίζοντάς τον ως κάτι υπερεκτιμημένο με ημερομηνία λήξης, που δε δύναται να υπάρχει.

Βιογραφικό
Η Ματίνα Δαραβάνη γεννήθηκε το 1993. Είναι απόφοιτη του τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Το 2017 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή, με τίτλο «Η γλυκιά ενόρμηση του έρωτα», από τις εκδόσεις Ιωλκό. Το 2020 κυκλοφόρησε η νέα της συλλογή με τίτλο “Τρυφερά ανασαίνω”.