Σκέψεις για το μυθιστόρημα του Νίνο Αυγέρη «Οι μάγισσες των Ιωαννίνων» από την Ιουλία Ιωάννου
«Αν θέλεις πραγματικά η τράπουλά σου να είναι μαγική, τότε θα πρέπει να περιμένεις. Γιατί μην ξεχνάς ότι η μαγεία είναι η ίδια η ζωή!»
Διαβάζοντας ένα βιβλίο που αναφέρεται στη μαγεία, πολλοί θα αναρωτηθούν αν υπάρχει κάτι αδιευκρίνιστο, κάτι που να έχει τη δύναμη να παραμείνει μυστικό μα συγχρόνως να ορίζει τον τρόπο και το δρόμο που θα πάρουν τα πράγματα στη ζωή.
Η μαγεία είναι η ίδια η ζωή, το μυστήριο της γέννησης, του θανάτου, της πορείας μιας ψυχής στο χρόνο, της επανάληψης ενδεχομένως πράξεων που έπρεπε να συνεχιστούν ή να έρθει ξανά κάποιος να τις αποτελειώσει…
Οι μάγισσες των Ιωαννίνων είναι ένα διαφορετικό βιβλίο. Δεν μπορείς να ορίσεις αν έχει αρχή, μέση και τέλος, κι αυτό γιατί οι αναφορές στο μακρινό παρελθόν επανέρχονται στη διάρκεια της ανάγνωσης, μπλέκονται με τη σημερινή εποχή, επιστρέφουν για να εξηγήσουν μυστικά καλά κρυμμένα για αιώνες και γενικά η εναλλαγή εποχών αυξάνει το ενδιαφέρον του αναγνώστη ώστε να βρει την άκρη που και ο ίδιος ο συγγραφέας αναζητεί.
Η τοποθεσία των γεγονότων είναι κυρίως μέσα στην τουρκοκρατούμενη ηπειρωτική Ελλάδα, μέσα στα χαρέμια του Αλή Πασά, τον ξεπεσμό των ηθών και την πίστη σε μάγισσες και ξόρκια, σε μυστικά φίλτρα του έρωτα και σε κάθε λογής βότανα και μαντζούνια που είχαν τη δύναμη να ορίζουν τα πάντα.
Σημαντικά ιστορικά γεγονότα παρατίθενται, όπως για παράδειγμα ο πνιγμός της κυρά Φροσύνης, οι μάχες για την κατάκτηση του Σουλίου και συγχρόνως παρακολουθούμε έναν άλλο πόλεμο που δεν έχει τέλος, τη μάχη του καλού και του κακού. Οι καλές μάγισσες και οι κακές μάγισσες, γυναίκες που διαφεντεύουν ψυχές και σώματα, γνωρίζουν μυστικά και καθοδηγούν την εξέλιξη των γεγονότων που θα συμβούν ακόμη και πολλά χρόνια μετά.
Και ανάμεσα σε όλα αυτά η ανάμειξη του συγγραφέα που με τη μορφή ημερολογίου μας γνωστοποιεί την ανάμειξή του στην ιστορία, τη γνωριμία του κατά κάποιο τρόπο με την κεντρική ηρωίδα του, τη Λενιώ ή Πάμβα!
Ανεξαρτήτως αν πιστεύουμε στη δύναμη της μαγείας ή όχι θα διαπιστώσουμε πως ακόμη και η γνώση για την αποφυγή των μελλούμενων, είναι αδύνατη όταν όλα ορίζονται από τη μοίρα, που δεν αποφασίζει προς τα πού θα γείρει τη ζυγαριά. Και η αέναη μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό συνεχίζεται και θα συνεχίζεται ακόμη για αιώνες!
