Έλενα Αντωνίου: συνέντευξη στην Μαρία Τσακίρη

Έλενα Αντωνίου: συνέντευξη στην Μαρία Τσακίρη
Συγγραφέας του βιβλίου «Για έναν χαμένο παράδεισο» – Εκδόσεις Silk

Ο «Χαμένος παράδεισος» της Έλενας Αντωνίου μιλά για «απώλειες, για φόβους, για εγκατάλειψη, αλλά και για τον “παράδεισο” που όλοι αναζητούμε και ενδεχομένως κρύβουμε μέσα μας». Όπως αποκαλύπτει στο Vivlio-life η συγγραφέας «Λειτούργησε λυτρωτικά αυτό το βιβλίο» και ίσως το ενδιαφέρον στοιχείο που μας δίνει, είναι εκείνο που κάνει ακόμη πιο συναρπαστικό το νέο της αισθηματικό μυθιστόρημα. «Την εποχή που έγραφα αυτήν την ιστορία, ήταν πράγματι μία περίεργη περίοδος για εμένα, είχα βυθιστεί στα σκοτάδια μου και είχα ανάγκη να γράψω γι’ αυτό και να βρω κι εγώ μαζί με τους ήρωές μου το φως». Ήρωές της η συναισθηματική και ονειροπόλα Εύα και ο γοητευτικός αλλά και δύστροπος Αλεσάντρο ντε Λούκα. Εκείνη έμαθε να κρύβει τα σκοτάδια της, εκείνος να τα επιδεικνύει. Μένει να δούμε στην ανάγνωση τον τρόπο που συγγραφέας και πρωταγωνιστές θα αφήσουν πίσω τον φόβο του σκότους για να αντικρύσουν την ελπίδα και τον ήλιο!

• Εύα Λιανού. Επιμελήτρια εκθέσεων και θεωρητικός Τέχνης. Συμπαθούμε εξαρχής την ευγενική σας ηρωίδα. Δώστε μας κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς της που θα μας κάνουν να τη συμπαθήσουμε ακόμη περισσότερο.
  Η Εύα είναι ένα τρυφερό και γλυκό πλάσμα, γεμάτη φως. Κρύβει πολύ βαθιά τα σκοτάδια της, γιατί το έχει επιλέξει. Είναι συναισθηματική και ονειροπόλα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι και ρεαλίστρια και δυναμική και πολύ δυνατή. Το μονοπάτι της, όπως γράφω και στο βιβλίο, ξεκίνησε κυριολεκτικά από την κόλαση και τώρα αναζητεί τον δικό της παράδεισο.
• Αλεσάντρο ντε Λούκα. Γνωστός για τις ερωτικές του περιπέτειες και ατασθαλίες. Έχει ραγίσει πολλές καρδιές και ήδη κρατάμε αποστάσεις, επειδή υποπτευόμαστε πως θα ραγίσει και την καρδιά της Εύας. Πώς θέλετε να τον αντιμετωπίσουμε ως αναγνώστες;
  Ο Αλεσάντρο είναι ακριβώς το αντίθετο από την Εύα. Δεν κρύβει τα σκοτάδια του, τα επιδεικνύει, καθώς είναι βυθισμένος σ’ αυτά και δεν έχει καμία διάθεση να τα αντιμετωπίσει. Γι’ αυτό ίσως ο αναγνώστης να σταθεί με σκεπτικισμό απέναντί του και να τον κρίνει και αυστηρά. Εγώ θα ήθελα να τον δικαιολογήσουμε και όχι να τον καταδικάσουμε.
• Δύστροπος και κυνικός παρουσιάζεται στο μυθιστόρημά σας. Πολλές φορές τέτοιοι χαρακτήρες ελκύουν τις γυναίκες, επειδή κρύβουν δυναμικότητα και γοητεία. Άλλοτε πάλι το μόνο που θέλουν είναι να κρύψουν την ευαίσθητη πλευρά τους. Άραγε συμβαίνει το ίδιο με τον ήρωά σας;
  Όπως γράφω σ’ ένα σημείο, οι όμορφοι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι από σκοτάδια. Αυτή είναι και η γοητεία του Αλεσάντρο. Είναι δύστροπος και κυνικός, αλλά εξίσου δυναμικός και γοητευτικός. Κρύβει βαθιά τις ευαισθησίες του και παραμένει χαμένος στον κόσμο του με τις πληγές του και τα σημάδια του. Δείχνει απόμακρος γιατί πιστεύει ότι η εικόνα αυτή είναι η πανοπλία του. Θεωρεί πως αν δεν πλησιάσει κανείς, δεν θα πληγωθεί ποτέ ξανά. Και είναι αποφασισμένος να συνεχίσει απομακρύνοντας τους πάντες από κοντά του με κάθε τρόπο, ιδίως την Εύα που είναι αυτή που πλησίασε περισσότερο.
• Έρωτας με την πρώτη ματιά; Ή μήπως η μυθοπλασία σας έχει σκοπό να μας κρατήσει σε αγωνία;
  Στην αρχή είναι η έλξη μεταξύ τους που τους οδηγεί σε μία ερωτική σχέση. Αλλά ο έρωτας θέλει μια στιγμή για να γεννηθεί και σίγουρα ο Αλεσάντρο και η Εύα μοιράστηκαν αρκετές μαγικές στιγμές που θα μπορούσαν να τους κάνουν να ερωτευτούν παράφορα ο ένας τον άλλον. Οπότε δεν θα έλεγα ότι είναι έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά έρωτας που ήρθε γλυκά σαν… φλωρεντινή βροχή.
• «Όσα τους ενώνουν είναι αυτά που τους χωρίζουν», γράφετε. Ας ξεκινήσουμε με αυτά που τους ενώνουν.
  Στη βάση τους είναι ίδιοι. Φέρουν και οι δύο τα σημάδια τους, έχουν και οι δύο το δύσκολο παρελθόν τους. Η Εύα αναγνωρίζει τον κατεστραμμένο εαυτό της στον Αλεσάντρο και γι’ αυτό τον δικαιολογεί. Εξάλλου, έχουν ένα κοινό πολιτισμικό υπόβαθρο και ίδιο ηθικό κώδικα.
• «Μια ιστορία που μιλά για την αμαρτία και τις ενοχές, τους φόβους και τους δισταγμούς, την απώλεια και τη ζωή». Πόσα συναισθήματα σε μία πρόταση! Ποιο όμως απ’ όλα αυτά τα συναισθήματα θα μας «ταλαιπωρήσει» στην πλοκή;
  Οι φόβοι κυρίως και η απώλεια. Ο Αλεσάντρο είναι ο βασικός ήρωας σ’ αυτήν την ιστορία. Είναι αντιμέτωπος με τις απώλειες που τον έχουν διαμορφώσει και τον έχουν γεμίσει φόβους. Η Εύα έρχεται να τον βοηθήσει και να του δείξει τον δρόμο να νικήσει τους δαίμονές του, οδηγώντας τον στον δικό του παράδεισο.
• Δεν υπάρχει τίποτα ανήθικο στην ηδονή. Μια πρόταση που ξεχωρίζει στους διαλόγους σας. Πιστεύετε πως βρίσκει σύμφωνους όλους τους αναγνώστες;
  Ο Αλεσάντρο αναφέρεται στην ηδονή με τρόπο που δεν προσβάλλει την ηθική. Δεν έχει κάτι ανήθικο στο μυαλό του. Απλώς διεκδικεί τη Σιένα ερωτικά και παθιασμένα. Κι εφόσον υπάρχει συμφωνία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους δεν υπάρχει καμία ανηθικότητα στην ηδονή κι αυτό θεωρώ ότι αντιλαμβάνονται οι αναγνώστες και συμφωνούν.
• Πόσο ενεργό και δημιουργικό ρόλο επιθυμείτε να έχουν οι αναγνώστες του μυθιστορήματός σας; Οδηγείτε τη σκέψη και τα συναισθήματά τους προς τους ήρωές σας με τη γραφή σας ή τους αφήνετε ελεύθερους;
  Οδηγώ τη σκέψη και το συναίσθημα, αλλά έγκειται στον κάθε αναγνώστη το πώς θα προσλάβει το καθετί και θα το βιώσει ή θα το ερμηνεύσει.
• «Το σίγουρο είναι πως στις σελίδες αυτές αποτυπώνεται άλλο ένα κομμάτι της ψυχής μου», διαβάζω στις ευχαριστίες σας. Να υποθέσουμε, λοιπόν, πως υπάρχουν βιωματικά στοιχεία στον χαμένο σας παράδεισο;
  Κάθε ιστορία μου περιέχει βιωματικά στοιχεία, κρύβει κάποιες αλήθειες μου. Συγκεκριμένα, ο “Χαμένος παράδεισος” μιλά για απώλειες, για φόβους, για εγκατάλειψη, αλλά και για τον “παράδεισο” που όλοι αναζητούμε και ενδεχομένως κρύβουμε μέσα μας. Την εποχή που έγραφα αυτήν την ιστορία, ήταν πράγματι μία περίεργη περίοδος για εμένα, είχα βυθιστεί στα σκοτάδια μου και είχα ανάγκη να γράψω γι’ αυτό και να βρω κι εγώ μαζί με τους ήρωές μου το φως. Λειτούργησε λυτρωτικά αυτό το βιβλίο.
• Αισθηματικό μυθιστόρημα. Ένα ξεχωριστό κομμάτι της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που παραμένει ψηλά στις προτιμήσεις των αναγνωστών αλλά και τη μεγάλη οθόνη. Σκεφτήκατε ποτέ να περάσετε σε κάποιο άλλο είδος ή είναι το μοναδικό που σας εκφράζει;
  Είναι το μοναδικό λογοτεχνικό είδος που με εκφράζει. Η αισθηματική λογοτεχνία είναι σαν ανάσα για εμένα, μιλάει στην ψυχή μου.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Στη διαδρομή προς τον δικό τους παράδεισο, πρέπει πρώτα να περάσουν από την κόλαση. Η επιμελήτρια εκθέσεων και θεωρητικός Τέχνης Εύα Λιανού ταξιδεύει στη Φλωρεντία μετά την πρόταση της καθηγήτριας Τέχνης και Πολιτισμού Φεντερίκα Μπαρόνε, για να αναλάβει την έκθεση της ιδιωτικής συλλογής του αείμνηστου συζύγου της. Εκεί η Εύα έρχεται αντιμέτωπη με τον δύστροπο και κυνικό γιο του εκλιπόντα, που δεν έχει καμία διάθεση να ασχοληθεί με την τέχνη. Παρά την ψυχρή συμπεριφορά του, ο Αλεσάντρο ντε Λούκα είναι πολύ μυστηριώδης και γοητευτικός για να αγνοήσει την παρουσία του. Ο Αλεσάντρο, που ενδιαφέρεται μόνο για τις κερδοφόρες επενδύσεις του, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ο πατέρας του άφησε στη διαθήκη του την ιδιωτική συλλογή των σπάνιων και πολύτιμων έργων τέχνης του στον ίδιο, αντί σε μια γκαλερί της Τοσκάνης. Όταν ζητάει τη βοήθεια της μητριάς του, της Φεντερίκα Μπαρόνε, για να οργανώσει μια έκθεση στη μνήμη του πατέρα του, εκπλήσσεται όταν εκείνη φέρνει από την Ελλάδα μια νεαρή επιμελήτρια για να αναλάβει ένα τόσο μεγαλεπήβολο έργο. Και όμως, αυτή η γυναίκα έχει κάτι ανεξήγητο που τον συνεπαίρνει και τον παρασύρει πέρα από τα όριά του. Ο έρωτας έρχεται σαν φλωρεντινή βροχή, απρόσμενα και παράφορα, ώσπου ο Αλεσάντρο και η Εύα αντιλαμβάνονται ότι όλα όσα τους ενώνουν είναι αυτά που τους χωρίζουν.

Βιογραφικό
Η Έλενα Αντωνίου είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λάρισα, κατάγεται από τη Μήλο και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Λατρεύει τις ερωτικές ιστορίες, ενώ γράφει και η ίδια από την εφηβική ηλικία. Αγαπά τα ταξίδια, τα βιβλία, τις ρομαντικές κομεντί και την κάντρι μουσική. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται σε διαδικτυακά μέσα ως news editor. Είναι μέλος της RWA –της Αμερικανικής Ένωσης Συγγραφέων Αισθηματικού Μυθιστορήματος. Τον Οκτώβριο του 2017, το Καθώς Έπεφτε η Νύχτα εγκαινίασε τη συνεργασία της με τη ΧΑΡΛΕΝΙΚ. Ακολούθησαν τα Πέρα από τις Σκιές, Έρωτας στις Φλόγες του Πολέμου, Στην Τελευταία Στροφή, Τα Δάκρυα του Πάθους, Μετά τα Δάκρυα του Πάθους, Μια Σταγόνα Έρωτα και To Τίμημα της Εκδίκησης, Στα όρια του Έρωτα και Για έναν χαμένο παράδεισο. Από το Ιούλιο του 2021 είναι υπεύθυνη της σειράς Eros των Άρλεκιν, για την οποία γράφει και η ίδια ιστορίες.

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save