Συγγραφέας του βιβλίου «Secta» – Εκδόσεις «Anubis»

Με την πρωταγωνίστρια του βιβλίου του Μάρθα Κινγκ να λειτουργεί ως μυθιστορηματικό alter ego του, ο Αντώνης Τουμανίδης, συνεχίζει να μας εκπλήσσει με τις ιστορίες τρόμου που γεννά η αστείρευτη φαντασία του. O συγγραφέας με τις διεθνείς διακρίσεις, ευτύχησε να μην πατήσει ποτέ μέχρι σήμερα «φρένο» στην έμπνευση, και συνεχίζει να είναι πιστός στο είδος Λογοτεχνίας που τον εκφράζει. Ένα είδος που του άνοιξε τον δρόμο για ένα δεύτερο δημιουργικό και μάλιστα εκτός συνόρων κεφάλαιο στη ζωή του: το σενάριο! Όπως λέει στο Vivlio-life υπάρχει μια εικονική γραμμή ανάμεσα στη λογική και στην παράνοια, ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως. Όταν αυτή η γραμμή καταργείται, τότε είναι που γεννιέται ο τρόμος…

– «Το όνομά μου είναι Μάρθα Κινγκ και αυτή είναι η ιστορία μου…». Κάπως έτσι μας συστήθηκε η πρωταγωνίστρια στο τελευταίο σας βιβλίο. Τρόμος και αγωνία σε σωστές αναλογίες σε μια ιστορία που πραγματεύεται τι; Δώστε μας μια μικρή γεύση.

Πρωταγωνίστρια του βιβλίου, που έχει τον τίτλο «Secta», είναι η καθηγήτρια Θρησκειολογίας Μάρθα Κινγκ. Όταν σημαίνοντα πρόσωπα του χριστιανισμού δολοφονούνται, θα κληθεί από τον Ποντίφικα να συνδράμει στην αντιμετώπιση μιας απειλής που οι ρίζες της χάνονται στα βάθη των αιώνων. Η κεντρική ιστορία του βιβλίου εκτυλίσσεται χρονικά στο σήμερα -αν και υπάρχουν αρκετές αναδρομές στο παρελθόν- και διαρκεί μόλις ένα εικοσιτετράωρο.


– Σίγουρα όλοι σας ρωτούν πώς ξεκινήσατε να γράφετε, αν διαβάζατε βιβλία τρόμου ως παιδί, τι σας οδήγησε στη συγγραφή αυτού του είδους. Ας το πάρουμε… αλλιώς! Πώς αποφασίσατε να μείνετε πιστός στη λογοτεχνία τρόμου;

Έχω δηλώσει και παλαιότερα πως θέλω να αντιμετωπίζομαι ως ένας ιεραπόστολος του συγγραφικού τρόμου, τίποτα λιγότερο και τίποτα παραπάνω. Όταν πιστεύεις σε κάτι πραγματικά, μένεις πιστός σε αυτό μέχρι τέλους. Επηρεασμένος από τη «Secta», θα μπορούσα να απαντήσω πως τελικά όλα είναι θέμα πίστης.

– Οι σπουδές σας – στις οποίες περιλαμβάνεται και η Θρησκειολογία – πόσο επηρέασαν το συγγραφικό σας ύφος;

Σε μεγάλο βαθμό. Καταλυτικά θα έλεγα. Και στο «Εφιάλτες & Παραμύθια» και σαφώς στη «Secta». Ειδικότερα στη «Secta» η πρωταγωνίστρια Μάρθα Κινγκ λειτουργεί ως το μυθιστορηματικό alter ego μου, αφού κουβαλάει όλες τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου στον τομέα. Επιπρόσθετα λογοτεχνία και θρησκεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Αν λάβουμε υπόψη πως η Βίβλος είναι γεμάτη παραβολές, μεταφορές & συμβολισμούς, αυτό από μόνο του αρκεί για να χαρακτηριστεί ως μυθοπλασία -θα πρέπει εδώ να γίνει διαχωρισμός μεταξύ «πίστης» και αντιμετώπισης των θρησκευτικών κειμένων ως λογοτεχνική μυθοπλασία, δε θα πρέπει να συγχέονται αυτά τα δύο. Θα μπορούσε ίσως κάποιος να πει λοιπόν πως αντιμετωπίζω τις ιστορίες μου με «θρησκευτική ευλάβεια».

– Ένα είναι σίγουρο. Κρατώντας στα χέρια ένα δικό σας βιβλίο δεν πρόκειται ν’ αποκοιμηθώ ποτέ και μάλλον θ’ αφήσω και το φως ανοιχτό. Ποιο είναι εκείνο το «συστατικό» που χρησιμοποιείτε και κάνει την αγωνία και τον τρόμο μας να χτυπάει «κόκκινο»;

Υπάρχει μια εικονική γραμμή ανάμεσα στη λογική και στην παράνοια, ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως. Όταν αυτή η γραμμή καταργείται, τότε είναι που γεννιέται ο τρόμος. Στις πιο ήπιες ιστορίες μου επιδιώκω αυτή η γραμμή να είναι οριακά εμφανής. Στις πιο τολμηρές καταργείται εντελώς.

– Με ποιο βιβλίο σας θα τρομάξω περισσότερο και σε ποιο θα φοβηθώ να διαβάσω τον επίλογο;

Ο κάθε αναγνώστης εκλαμβάνει με διαφορετικό τρόπο τον τρόμο και το φόβο. Αν θα μπορούσα να κάνω μια υπόθεση θα τρομάζατε με το «Εφιάλτες & Παραμύθια», ενώ φόβο θα σας προκαλούσε ο επίλογος της «Secta» βάση του ότι ανατρέπει θεμελιώδη πιστεύω.

– Υπήρξε στιγμή που τρομάξατε κι εσείς ο ίδιος από τον εφιάλτη που περιγράφατε;

Ναι. Όταν έγραψα το τέλος του μυθιστορήματος της «Αληθινής Ιστορίας του Πινόκιο». Και ελπίζω όταν κυκλοφορήσει το βιβλίο προσεχώς, να προκαλέσει τα ίδια συναισθήματα και σε όσους το διαβάσουν.

– Και μιας και μιλάμε για… εφιάλτες, τιναχτήκατε ποτέ στον ύπνο τρομαγμένος επειδή σας κυνηγούσε κάποιος από τους ήρωές σας;

Δε νομίζω. Συνήθως μου κάνουν παρέα ή για να είμαι πιο ακριβής τους κάνω εγώ συντροφιά και γίνομαι ενθουσιώδης συνοδοιπόρος στα σκοτεινά τους ταξίδια.

– Ποιο από τα είκοσι τρία παραμύθια από το βιβλίο «Εφιάλτες και παραμύθια» έχει την πιο σκοτεινή μεσαιωνική υπόσταση;

Μάλλον ο «Πινόκιο» ο οποίος αν και εκτυλίσσεται αποσπασματικά στο Μεσαίωνα, τον κουβαλάει μαζί του στα γεγονότα της ιστορίας που εκτυλίσσονται στη σημερινή εποχή.

– Τα φαντάσματα βγαίνουν – λένε – στις 12, οι δολοφόνοι προτιμούν τις… μικρές ώρες (συνήθως!), ο τρόμος στο δάσος με τις κουκουβάγιες να σκούζουν θέλουν βαθύ σκοτάδι και αφέγγαρη νύχτα. Ποια ώρα της μέρας δίνετε συγγραφικό ραντεβού με τον τρόμο;

Το πρωί. Γράφω συστηματικά και καθημερινά από τις πρώτες πρωινές ώρες μέχρι αργά το μεσημέρι. Τις βραδινές ώρες προτιμώ να αφήνομαι στις (συγγραφικές) σκέψεις μου, μέχρι την επόμενη μέρα.

– Σίγουρα απευθύνεστε σ’ ένα ιδιαίτερο κοινό. Ποια χαρακτηριστικά έχουν οι αναγνώστες σας;

Δε θεωρώ πως έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ούτε μου αρέσει να κατηγοριοποιώ το αναγνωστικό κοινό. Οι ίδιοι αναγνώστες που θα διαβάσουν τη «Secta», πολύ πιθανό να διαβάζουν και μια ιστορία αγάπης ή ένα ιστορικό δράμα. Ο συγγραφέας πρέπει να αντιμετωπίζει το κοινό με σεβασμό και ειλικρίνεια, ανεξάρτητα το συγγραφικό είδος. Είναι η βάση για τη θεμελίωση μιας διαλεκτικής (και ενίοτε ερωτικής) σχέσης, ζωτικής σημασίας για το δημιουργό.

– Υπάρχουν και γυναίκες που προτιμούν να παρακολουθούν την κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος να καταδιώκεται από κακοποιούς και όχι από τον κακό τον λύκο;

Ναι. Και ίσως αποτελέσει έκπληξη για κάποιους, αλλά σε μεγάλο βαθμό το αναγνωστικό κοινό των «Εφιαλτών» είναι γυναίκες. Από την άλλη βέβαια οι γυναίκες κατέχουν ως επί των πλείστων τους κεντρικούς ρόλους στα σκοτεινά μου παραμύθια. Άλλοτε ως μετενσαρκώσεις του Κακού και άλλοτε ως καταδιωκόμενες πρωταγωνίστριες ή οργισμένες εκδικήτριες.

– Είναι ο Έλληνας αναγνώστης έτοιμος να πάει στην παραλία κρατώντας τον «Πινόκιο», όταν γνωρίζει εκ των προτέρων πως από τις σελίδες του «στάζει» αίμα;

Ας μου επιτραπεί να απαντήσω στο ερώτημα σας με ένα άλλο ερώτημα. Εφόσον ο έλληνας αναγνώστης είναι έτοιμος να διαβάσει μια ιστορία τρόμου ενός ξένου συγγραφέα στην παραλία, γιατί να μη μπορεί να διαβάσει την αιματοβαμμένη ιστορία ενός Έλληνα;

– Πόσο «κολασμένη» μπορεί να είναι η φαντασία ενός συγγραφέα βιβλίων τρόμου; Άραγε μπορεί η έμπνευση τρόμου να έχει όρια;

Τα όρια υπάρχουν για να καταργούνται, μιλώντας πάντα σε συγγραφικά πλαίσια. Οπότε όχι, δε μπορεί να έχει όρια. Από εκεί και πέρα έγκειται στο δημιουργό ως προς το τι θέλει να καταγράψει στο χαρτί και να προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό.


– Υπήρξε στιγμή που πατήσατε «φρένο» στη φαντασία σας; Πόσο ελεύθερο ποσοστό τρομακτικής έμπνευσης έχετε ακόμη στο μυαλό ή πιστεύετε πως εξαντλήθηκε;

Στη φαντασία μου έχω ευτυχήσει να μην πατήσω ποτέ μέχρι σήμερα «φρένο». Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συγγραφική δημιουργία είναι η διαρκής εκπαίδευση και καλλιέργεια της φαντασίας. Εφόσον τηρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, δεν υπάρχει περιθώριο εξάντλησής της.

– Παλιότερα είπατε πως η συγγραφή βιβλίων τρόμου θεωρείται περιθωριακό είδος από τους περισσότερους εκδοτικούς στην Ελλάδα. Αυτό το είδος που είναι ιδιαίτερα πετυχημένο στο εξωτερικό πιστεύετε πως έχει περιθώρια καλύτερης αντιμετώπισης στη χώρα μας;

Το πρόβλημα ξεκινάει με το γεγονός πως δεν έχουμε παράδοση στο είδος. Αλλά δε σταματάει εκεί. Γιατί αλλιώς θα ήταν εύκολα τα πράγματα. Στη διεθνή σκηνή ένα βιβλίο τρόμου ή μυστηρίου τοποθετείται, τουλάχιστον αρχικά, στο ίδιο ράφι με ένα βιβλίο κωμικό ή δραματικό. Δεν κατηγοριοποιείται, με τον περιθωριακό τρόπο που συμβαίνει εδώ. Και για αυτό δεν ευθύνονται μόνο τα βιβλιοπωλεία ή οι εκδοτικοί. Ας είμαστε ειλικρινείς. Ευθυνόμαστε και οι ίδιοι οι συγγραφείς που μοιάζουμε να στοχοποιούμε ένα συγκεκριμένο κοινό. Είμαστε οι ίδιοι οι συγγραφείς που θα πρέπει να κάνουμε το άνοιγμα. Είναι επιτακτική ανάγκη ο συγγραφικός τρόμος στην Ελλάδα να γίνει πιο εξωστρεφής και να αρχίσει να κινείται στα λειτουργικά πρότυπα του εξωτερικού.

– Η «Αληθινή ιστορία του Πινόκιο» απέσπασε το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Φαντασίας για το 2018, στο Μεσογειακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Μια διάκριση που ακολούθησε μια ανάλογη στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Ασιατικού Κινηματογράφου. Είναι αυτή η καλύτερη απάντηση σε όσους αντιμετωπίζουν με επιφυλακτικότητα το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος;

Η «Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο» απέσπασε το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Φαντασίας για το 2018 από το Μεσογειακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Αυτή ήταν η τέταρτη διάκριση για το σενάριο της επερχόμενης ταινίας, μετά την Επίσημη Επιλογή του στο διαγωνιστικό τμήμα του Παγκόσμιου Φεστιβάλ του Ασιατικού Κινηματογραφικού Κέντρου το 2017, την Υποψηφιότητα Καλύτερου Σεναρίου στο Genre Celebration Festival 2018 στο Τόκυο και την Επίσημη Επιλογή του στο Underground Indie Film Festival 2018 στην Αμερική. Είναι νομίζω μια αφετηρία για να βάλει αρκετούς σε σκέψεις ως προς το γεγονός πως το είδος αντιμετωπίζεται πολύ διαφορετικά στη διεθνή αγορά σε σχέση με την εγχώρια.

– Διαβάζοντας όλα αυτά που έχετε πετύχει, μάλλον είστε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς που ασχολούνται μ’ αυτό το είδος. Πώς απολαμβάνετε τη «διαφορετικότητά» σας και το «κόντρα» στο συγγραφικό κατεστημένο, που σας κάνουν να ξεχωρίζετε;

Δεν ξέρω αν είμαι ένας από τους σημαντικότερους έλληνες συγγραφείς που ασχολούνται με το είδος, ξέρω σίγουρα πως είμαι απλά ο εαυτός μου. Όπως απορρίπτω κάθε αναγνωστική ή συγγραφική κατηγοριοποίηση, έτσι απορρίπτω οτιδήποτε με εγκλωβίζει σε κατεστημένα. Όπως ανέφερα και προηγουμένως, δημιουργώ με γνώμονα πάντα την ειλικρίνεια και το σεβασμό απέναντι στον αναγνώστη.

– Αναρωτιέμαι αν στα 39 σας χρόνια καταφέρατε να αποσπάσετε τόσο σημαντικές διακρίσεις τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε; Ή μήπως έχουν συμβεί και «άλλα» τα οποία θέλετε να μοιραστείτε με τους φίλους του Vivlio-life;

Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως έχω αρκετούς εφιάλτες κρυμμένους στο ντουλάπι μου. Και επειδή είναι κάτι που με ρωτάνε συχνά, όπως θα επιστρέψει η Μάρθα Κινγκ έτσι θα επιστρέψουν και οι «Εφιάλτες & Παραμύθια» με νέες ιστορίες.

– Ποια αληθινή ιστορία – από αυτές που κατά καιρούς μας συγκλονίζουν στη διεθνή ειδησεογραφία – θα θέλατε να είναι το θέμα κάποιου από τα επόμενα βιβλία σας;

Αποφεύγω να ασχολούμαι με ειδησεογραφικά θέματα μεταφέροντάς τα στις ιστορίες μου. Οι αναγνώστες θέλουν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα και όχι να επιστρέφουν διαρκώς σε αυτήν. Αν έπρεπε να επιλέξω πάντως μια ιστορία, θα ήταν τα παγιδευμένα παιδιά στο σπήλαιο της Ταϊλάνδης.

– Μήπως τελικά το συγγραφικό σας μέλλον βρίσκεται εκτός Ελλάδας; Σκεφτήκατε ποτέ ότι το είδος της πένας που υπηρετείτε πρέπει να βρεθεί κάπου αλλού;

Το σενάριο της «Αληθινής Ιστορίας του Πινόκιο» κυκλοφορεί ήδη στην Αμερική ως βιβλίο. Το συγγραφικό μου μέλλον ορίζεται από τους αναγνώστες μου, είτε εντός Ελλάδας είτε διεθνώς. Εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι πως αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη για κάθε άτομο που διαβάζει, ξεφυλλίζει ή ταξιδεύει με τα βιβλία μου, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.

– Θα μπορούσε να είναι το σενάριο κινηματογράφου το επόμενο δημιουργικό σας βήμα;

Ασχολούμαι ήδη επαγγελματικά με το σενάριο. Μετά την «Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο», ακολουθεί η σεναριακή διασκευή της «Secta» και το βιογραφικό δράμα εποχής «Τουταγχαμών». Η μυθιστορηματική συγγραφή και το σενάριο αποτελούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, παράλληλους δρόμους πλέον για εμένα.

– Δίνετε κάποια πιθανότητα στον Αντώνη Τουμανίδη να αλλάξει λογοτεχνική ταυτότητα; Θα μπορούσε η πένα σας να λοξοδρομήσει από τον λογοτεχνικό τρόμο και να καταπιαστεί με μια ερωτική ιστορία; (Λέμε τώρα…)

Δεν αποκλείω τίποτα. Σεναριακά μάλιστα, αυτήν την περίοδο, δουλεύω και σε ένα βιογραφικό δράμα εποχής («Τουταγχαμών»). Για να είμαι βέβαια απόλυτα ειλικρινής στην περίπτωση της ερωτικής ιστορίας θα χρησιμοποιούσα σε μεγάλο βαθμό στοιχεία τρόμου και μυστηρίου, οπότε μάλλον θα διατηρούσα τη λογοτεχνική μου ταυτότητα στο ακέραιο.

– Καθώς είμαι σίγουρη για την απάντηση στην παραπάνω (ρητορική) ερώτηση, δώστε μας το «στίγμα» του επόμενου συγγραφικού σας βήματος. Γράφετε κάτι;

Αυτήν τη στιγμή ολοκληρώνω τη μυθιστορηματική απόδοση της «Αληθινής Ιστορίας του Πινόκιο», που θα περιλαμβάνει επιπρόσθετα την «Αληθινή Ιστορία του Τζεπέτο» αλλά και την «Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο 2: Η Εκδίκηση του Μαριονετίστα», και η οποία εκτός απροόπτου θα βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων προς το τέλος του χρόνου. Η συνέχεια της «Secta» («Ο Όγδοος Οίκος») και το «Εφιάλτες & Παραμύθια 2» ακολουθούν καθώς και μια επανέκδοση του πρώτου μου βιβλίου («Παγιδευμένοι²»).

Πριν λίγες ημέρες ο Αντώνης Τουμανίδης ανακοίνωσε, την από εδώ και στο εξής, εκπροσώπησή του διεθνώς από τη MWW Management με απώτερο σκοπό τη δημιουργία, ολοκλήρωση & προώθηση τεσσάρων ταινιών και μίας τηλεοπτικής σειράς από τον κόσμο του Παιχνιδοποιού. Κινηματογραφικά περιλαμβάνονται οι ήδη ανακοινωθέντες τίτλοι «Secta», «Η Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο», «Tutankhamun» και μία έκπληξη για την οποία, όπως και για το τηλεοπτικό σχέδιο, σύμφωνα με τον συγγραφέα, θα ακολουθήσει σχετική ανακοίνωση προσεχώς.

Βιογραφικό
Ο Αντώνης Τουμανίδης γεννήθηκε το 1979 στη Σκύδρα. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στα Ιωάννινα και Τεχνοκριτική, Θρησκειολογία και Κινηματογράφο στη Γαλλία. To 2006 δημιούργησε το «The Toymaker’s Diary», το πρώτο λογοτεχνικό blog με θεματική γύρω από τον τρόμο, το οποίο τον έκανε γνωστό ως «Παιχνιδοποιό». Το 2009 συνεργάστηκε με τη σκηνοθέτιδα Λουκία Ρικάκη στην ταινία «You… my mirror». Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε το βιβλίο του Trapped. Τo 2015 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Εφιάλτες & Παραμύθια (Εκδόσεις Anubis, Β΄ Έκδοση, 2018). «Η Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο», που περιλαμβάνεται στο Εφιάλτες & Παραμύθια, πρόκειται να μεταφερθεί σύντομα στον κινηματογράφο σε μια διεθνή παραγωγή, σε σενάριο του ίδιου. Το σενάριο κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Φαντασίας για το 2018 στο Μεσογειακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου (Medff) και μια Υποψηφιότητα Καλύτερου Σεναρίου στο Genre Celebration Festival 2018 στο Τόκυο, ενώ ήταν Επίσημη Επιλογή στο διαγωνιστικό τμήμα του Παγκόσμιου Φεστιβάλ του Ασιατικού Κινηματογραφικού Κέντρου το 2017 (AFC Global Fest) και στο Underground Indie Film Festival 2018 στην Αμερική. Το 2017 κυκλοφόρησε στην Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο το σενάριο «Pinocchio: Puppet of the Devil» και στην Ελλάδα το μυθιστόρημα Secta (Εκδόσεις Anubis). Ο Αντώνης Τουμανίδης είναι μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Αμερικής. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave