Το βιβλίο αυτό δεν είναι νουβέλα, διήγημα, μυθιστόρημα, αλλά συλλογή από εμπειρίες εικόνες και γεγονότα μιας ζωής.
Ο Κώστας Καββαθάς γεννήθηκε την ίδια χρονιά που ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος σε ένα διώροφο σπίτι στον Λόφο του Κυνοσάργους. Έζησε την Κατοχή, τα Δεκεμβριανά και τον Εμφύλιο. Άκουσε τον κρότο από τον βομβαρδισμό του Πειραιά και είδε νεκρούς από σφαίρες και πείνα να κείτονται στους δρόμους. Έμαθε γράμματα με πλάκα και κοντύλι, έφαγε πλιγούρι, μπομπότα και χαρούπια και έζησε το γκρέμισα του μισού σπιτιού τους όταν ένα εγγλέζικο τανκ έριξε δύο οβίδες σημαδεύοντας τους Ελασίτες που χτυπούσαν απ΄ την ταράτσα τη Συγγρού και το Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη.
Είχε επαφή με τον μοντελισμό και την αεροπορία, προσπάθησε να γίνει Μηχανικός στην Αγγλία αλλά απέτυχε δούλεψε στο περιοδικό ΑΛΦΑ του Κωστή Μπαστιά, στην Μεσημβρινή της Ελένη Βλάχου στο περιοδικό Auto Express και το 1970 εξέδωσε το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ και ίδρυσε με τη σύντροφό του Σοφία ,την εταιρεία «Τεχνικές Εκδόσεις ΕΠΕ», που κυκλοφόρησε 30 περιοδικά ( 4ΤΡΟΧΟΙ,ΗΧΟΣ &Hi-Fi, ΠΤΗΣΗ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ, 2ΤΡΟΧΟΙ, Ταξιδεύοντας, Αναλόγιο, Σκάφος & Θάλασσα, Φορτηγό & Λεωφορείο ,Ηλεκτρονικός Υπολογιστής κ.α…) και η εταιρεία λειτούργησε 36 χρόνια. Το ταξίδι των 4Τ και των «Τεχνικών Εκδόσεων» που ξεκίνησε το 1970, τελείωσε το 2006 ,όταν η εταιρία πουλήθηκε στον ταξικό εχθρό της.
Tο βιβλίο αυτό μιλάει για την ιστορία ενός παιδιού που γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στους χωματόδρομους του Νέου Κόσμου , της Λεύκας και του Μετς, και κατάφερε να «κάνει κάτι» στη ζωή.
Μεγάλωσε o Kώστας Καββαθάς με τα παιδιά στους δρόμους και στις αλάνες ανάπνεε χώμα, μάζευε κάλυκες, σφαίρες και οβίδες και έπαιζε με πατίνια με δύο ή τρία ρουλεμάν και πετροπόλεμο. Άλλαξε 5-6 Γυμνάσια γιατί ήταν αγρίμι, όπως τα πιο πολλά παιδιά που έζησαν τα Δεκεμβριανά και τα πέτρινα χρόνια ,που ακολούθησαν ως τις αρχές της δεκαετίας του ΄60.
Το εργαστήρι των ονείρων στο σπίτι του, ήταν γεμάτο με μοντέλα, διαλυμένους ασυρμάτους, ραδιόφωνα γαληνίτη, αληθινές σφαίρες πολυβόλου, πυροκροτητές βιβλία, τετράδια , περιοδικά ,ατράκτους ανεμοπτέρων ,σχέδια του σωληνωτού πλαισίου μιας Άλφα Ρομέο, μιας Φεράρι, μιας Τζάγκουρ του Μαν, μιας Μερτσέντες W196.
Τα χρόνια περνούν και η αγάπη για τις μηχανές και τις Θετικές Επιστήμες μεγαλώνουν. Εκτός από τις ιπτάμενες μηχανές τον ενδιέφεραν και οι μηχανές των αγωνιστικών αυτοκινήτων. Διάβαζε για την ιστορία της αεροπλοΐας , της αεροπορίας και μετά του Διαστήματος ,όλα αυτά έβαλαν «φωτιά» στα όνειρα για το μέλλον και έστρωσαν τον δρόμο για τα όσα ακολούθησαν.
Ο Κώστας Καββαθάς θέλει να γίνει οδηγός αγώνων, αεροπόρος, εξερευνητής, αστροναύτης, μουσικός, ζωγράφος. Τελικά έγινε δημοσιογράφος και εκδότης.
Συμμετείχε στο Αεραθλητικό Κέντρο Τριπόλεως με ανεμόπτερα που ήταν φτιαγμένα από ξύλα και πανί. Πήγε στο Crystal Palace στο Goodwood, στο Silverstone για να γίνει οδηγός F1 και απέτυχε. Βρέθηκε στην πρώτη Ανεμοαεροπορική κατασκήνωση στα Μέγαρα με τον Πέτρο Τσακωνιάτη πιλότο της ΕΚΕΧ (Spitfire) ,που ήταν ένας από τους εκπαιδευτές που τον έμαθε να πετάει. Πέταξε με παραπέντε, ανεμοπλάνο , αερόστατο, αεροπλάνο και ελικόπτερο.
Συμμετείχε σε αναβάσεις, ράλι και αγώνες ταχύτητας με αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες στις πόλεις και στα νησιά . Συμμετείχε στο ράλι Ακρόπολης, στην ανάβαση στη Μεγάλη Πάρνηθα και στη Ριτσώνα, στις ειδικές διαδρομές στα Λαγκάδια και 35 Πηγάδια στο Σέλι κ.α. Έγραψε χιλιάδες άρθρα γραμμένα με μπικ, γραφομηχανή, πληκτρολόγιο, αίμα.
Πρότεινε πριν από 20-30 χρόνια λύσεις στα προβλήματα της οδικής ασφάλειας, των μεταφορών, της προστασίας του περιβάλλοντος της εκμετάλλευσης των ΠΑΕ.
Επισκέφτηκε το Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών «Γιούρι Γκαγκάριν» και τη διάσημη «Star City».Μπήκε στον φυγοκεντριστή TSF-18 ,που χρησιμοποιείται για εκπαίδευση αστροναυτών, πιλότων -δοκιμαστών, έλεγχο αντοχής υλικών και κάθε είδους επιστημονικά πειράματα. Το 2004 πέταξε στο αεροδρόμιο Ζουκόφσκι με ένα MIG 25 και έφτασε σε ύψος 87.000 πόδια, δηλαδή στη …στρατόσφαιρα. Στο υψηλότερο σημείο της τροχιάς είδε την καμπυλότητα της Γης, το μαύρο του Διαστήματος και μερικές δεκάδες αστέρια που λάμπανε στις δώδεκα το μεσημέρι. Η θέα ήταν ονειρική.
Πέταξε με 32 μαχητικά αεροπλάνα ως δημοσιογράφος. Η επαφή με τα μαχητικά ξεκίνησε το 1982 σε πολεμικό αεροπλάνο ,το πρωτότυπο Mirage 2000 στη Βάση δοκιμών της Ντασσώ στο Ίστρ, στη νότια Γαλλία. Στα 45 λεπτά είδε τι σημαίνει το σώμα να δέχεται 7,5 g να κινείται με ταχύτητα 2,2 Mach, να κάνει εικονικές προσβολές και προσομοιώσεις βομβαρδισμού. Συνέχισε με Α7H Corsair,F4 Rhantom, Alfajet, F16 block 30, F16 BLOCK 50+, MIG-25 και Sukhoi-30 mk .
Στη δεκαετία του ΄60 κανείς δεν έπαιρνε σοβαρά ένα νέο που θαύμαζε τους κατακτητές των Πόλων, τους Γίγκερ, Γκαγκάριν και Κον-Τίκι ,τους Πρώτους Επτά αστροναύτες ,τους «αγίους» των αγώνων Ασκάρι, Καρατσιόλα , Φάντζιο, Αγκοστίν, Βιλνέβ και Σένα. Αυτά ήταν τα πρότυπα του Κώστα Καββαθά. Πρότυπα συναντάμε στην αεροπορία, στην κατάκτησης του Διαστήματος , στους αγώνες των αυτοκινήτων ,αλλά κυρίως στις επιστήμες.
Έλαβε μέρος σε 300 αγώνες αυτοκινήτων ως οδηγός και συνοδηγός πάντα, όμως, ως δημοσιογράφος.
Τα πόδια του είναι ματωμένα απ΄ το περπάτημα. Αμέτρητα χιλιόμετρα καλύπτοντας αγώνες απ΄ τις 24Ώρες του Μαν ως το Τάργκα Φλόριο, το Γκραν Πρι και τις εκθέσεις αυτοκινήτων και αεροπλάνων. Λονδίνο, Ρώμη, Μαδρίτη, Μόναχο, Ρίο, Νέα Υόρκη, Τόκιο, όπου καλεί το καθήκον, πάει παντού για να δείξει τι κάνουν οι ξένοι.
Τα όσα έζησε ζώντας κοντά και μέσα στα αεροπλάνα και στ΄ αυτοκίνητα από τις αρχές της δεκαετίας του ΄50 έως το τέλος της δεκαετίας του ΄80 δεν θα ξανάρθουν…
Τον Κώστα Καββαθά τον γνωρίζουν / εκτιμούν χιλιάδες αναγνώστες των περιοδικών και παρατηρητές της ζωής του.
Πολλά θέλει να γράψει ακόμα ο Κώστας Καββαθάς, ίσως σε ένα άλλο βιβλίο στο μέλλον, για τα ταξίδια που δεν έκανε στον Διαστημικό Σταθμό, στον Γιουκόν, στους καταρράκτες του Ζαμβέζη, στον Α του Κενταύρου ,στα άστρα…
Τα κείμενα του βιβλίου «Ασημόσπιτο silver house» του Κώστα Καββαθά έντονα συναισθηματικά, περιέχουν σχεδόν τα πάντα: περιγραφές από διεθνείς και ελληνικούς αγώνες , ιστορίες από τα παλιά χρόνια του αυτοκινήτου, για την αεροπορία, το διάστημα, τις επιστήμες και τεχνολογία , τους υπολογιστές ,την πληροφορική και, γενικά ότι είχε/έχει σχέση με τον κόσμο που ανατέλλει και συμπεράσματα από τις εξαντλητικές δοκιμές των εκάστοτε νέων μοντέλων ,κοινωνική κριτική και σχόλια για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα της χώρας και των ανθρώπων της.
Ένα ενδιαφέρον βιβλίο ,για ένα θαυμάσιο και ονειροπόλο άνθρωπο.
Διαβάστε το.
Ο Κωνσταντίνος-Ευάγγελος Καββαθάς, του Δημητρίου και της Ερασμίας, γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1939 στην Αθήνα. Πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στις γειτονιές του Νέου Κόσμου, της Δάφνης και της Ηλιούπολης, σε μια εποχή που πρώτα η Γερμανική Κατοχή και μετέπειτα τα Δεκεμβριανά και ο Εμφύλιος έκαναν τη ζωή δύσκολη και την καθημερινότητα απίστευτα σκληρή. Ο πατέρας του, που ασκούσε το λειτούργημα του δικηγόρου, ήταν ο άνθρωπος που του ενέπνευσε πρώτος ιδανικά και αξίες, οι οποίες από τότε τον ακολουθούν.
Το ενδιαφέρον του συγκέντρωσαν από νωρίς η ευρηματικότητα και τα επιτεύγματα στους τομείς της μηχανολογίας, της αεροπορίας και του διαστήματος, που τον έκαναν να ξεπερνά τον εαυτό του και να βρίσκεται πάντα μπροστά απ’ την εποχή του.
Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’50 αποδείχθηκε καθοριστικό για το μέλλον, καθώς ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα και στους δύο αυτούς τομείς: Συμμετείχε στη γένεση και την ανάπτυξη του Αεραθλητισμού στην Ελλάδα, ενώ σπουδάζοντας στην Αγγλία γνώρισε από κοντά τους ανθρώπους και τα αυτοκίνητα που πρωταγωνιστούσαν στο διεθνές αγωνιστικό σκηνικό.
Στο επάγγελμα του δημοσιογράφου αφιερώθηκε πλήρως από το 1966. Παράλληλα, συμμετείχε στους ελληνικούς αγώνες αυτοκινήτου της εποχής (δεξιοτεχνίες, αναβάσεις, σιρκουί και ράλι), οδηγώντας Peugeot 204 αρχικά και στη συνέχεια ΝSU TT. Γρήγορα έδειξε ότι μπορούσε να κάνει το διαφορετικό στον Ειδικό Τύπο, που στη χώρα μας τότε βρισκόταν σε πρώιμη φάση και ζούσε ακόμη στην «ερασιτεχνική» του εποχή. Η εξειδίκευση και η προσήλωσή του στο χώρο της Τεχνολογίας της Αυτοκίνησης έφερε συνεργασίες με όλα σχεδόν τα περιοδικά εκείνων των χρόνων, ενώ ήταν από τους πρώτους επαγγελματίες που ξεκίνησαν συνεργασία σε θέματα αυτοκινήτου με τον ημερήσιο τύπο.
Τον Φεβρουάριο του 1968 παντρεύτηκε τη Σοφία Λ. Μπλέτσα, ενώ λίγο αργότερα ανέλαβε αρχισυντάκτης στο περιοδικό Αuto Eξπρές. Το καλοκαίρι του επόμενου χρόνου περιέγραψε ζωντανά, με τον Ιάσονα Μοσχοβίτη από την Ελληνική Τηλεόραση (ΕΙΡΤ) που είχε μόλις γεννηθεί, το επιτυχημένο ταξίδι του «Απόλλων 11» στη Σελήνη. Τον Οκτώβριο του 1970 εξέδωσε μαζί με τη σύζυγό του το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ.
Η Εταιρία «ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΕ» δημιούργησε το δεύτερo μηνιαίο έντυπο το 1973, το ΗΧΟΣ & HiFi. Ως τα τέλη της δεκαετίας οι 4ΤΡΟΧΟΙ είχαν ξεχωρίσει αισθητά, κερδίζοντας την αγάπη και την αναγνώριση του αναγνωστικού κοινού. Το περιοδικό για τη δεύτερη μεγάλη αγάπη του, τα αεροπλάνα, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1982 με τίτλο ΠTΗΣΗ & Διάστημα. Ύστερα από δύο χρόνια έγινε μέλος της Επιτροπής «Car Of The Year», στις ψηφοφορίες της οποίας συμμετείχε συνεχώς μέχρι το 2004. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας, με επικεφαλής τον αείμνηστο Αντώνη Τρίτση. Οι προτάσεις του ήταν πολυάριθμες, προκειμένου να συμβάλει στην ανάπτυξη των μέσων μαζικών μεταφορών και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής στην πόλη. Όλες αγνοήθηκαν. Η εκδοτική δραστηριότητα της «ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.» παρουσιάζεται στο οπισθόφυλλο.
Αργότερα και για μεγάλο σχετικά διάστημα έκανε εκπομπή για το αυτοκίνητο στο κανάλι «MEGA», για την οποία χρησιμοποιήθηκε το όνομα της πρώτης του εκδοτικής προσπάθειας («Τροχοί & Δρόμοι»). Αντίστοιχα, ο ραδιοσταθμός «Εν Λευκώ» των «ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ Α.Ε.» άρχισε να εκπέμπει για πρώτη φορά το 1998.
Η δραστηριότητα του Κώστα Καββαθά στον χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας ξεκίνησε το 1959 από το περιοδικό Ταχύτης, που είχε ως αντικείμενο τους αγώνες αυτοκινήτου. Εκδόθηκε για λίγο καιρό από την «Écurie Eρμής», έναν από τους παλαιότερους συλλόγους φίλων της Αυτοκίνησης που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα. Το 1963 ξεκίνησε η συνεργασία του με την εφημερίδα Μεσημβρινή, στην οποία κράτησε τη στήλη του αυτοκινήτου για τρία περίπου χρόνια. Το 1966 δούλεψε στο εβδομαδιαίο περιοδικό επικαιρότητας Άλφα του Κωστή Μπαστιά, το πρώτο στα χρονικά του εγχώριου Τύπου που στην ύλη του περιλάμβανε σελίδες αφιερωμένες στην αυτοκίνηση.
Λίγο αργότερα χρονολογείται η πρώτη προσπάθεια να εκδώσει δικό του περιοδικό, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, το Τροχοί+Δρόμοι, που όμως διακόπηκε λίγο πριν το τυπογραφείο! Από την πρώτη απόπειρα σώζονται λίγες φωτογραφίες. Μετά από σύντομο πέρασμα από το Νέο Αυτοκίνητο των αδελφών Αντώνη και Μιχάλη Γρατσία, εντάχθηκε στο επιτελείο του περιοδικού Αuto Eξπρές του Σπύρου Γαλαίου, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1967. Σύντομα ανέλαβε τη θέση του αρχισυντάκτη, διαδεχόμενος τον Κυριάκο Κορόβηλα. Τον Οκτώβριο του 1970 ίδρυσε με τη σύζυγό του Σοφία το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ και, όπως ήταν λογικό, έριξε εκεί το βάρος της αρθρογραφίας του. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν από την Εταιρία «ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.» εκδόθηκαν πάνω από 30 τίτλοι περιοδικών και ειδικών εκδόσεων. Παράλληλα μ’ όλα αυτά βρήκε χρόνο να γράφει στο εβδομαδιαίο περιοδικό Επίκαιρα, που γνωρίζουν όλοι οι παλιοί και που θεωρείται –ακόμη και σήμερα που εκδόθηκε άλλο με τον ίδιο τίτλο– σαν το καλύτερο του είδους που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα Το Βήμα από το 1991 ως το 1998, καθώς και για ένα μικρό διάστημα στην Καθημερινή. Εκτός από τα περιοδικά των «ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ Α.Ε.», ο Κώστας Καββαθάς αρθρογράφησε στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, από το πρώτο της φύλλο μέχρι την ημέρα που απολύθηκε χωρίς εξήγηση.
Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται –μέχρι στιγμής– δύο βιβλία: Porsche, ο άνθρωπος και τα αυτοκίνητα του Richard von Frankenberg, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1972 μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους του, και Το βιβλίο του πραγματικού οδηγού.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.