Συγγραφέας του βιβλίου «Τρεις βαθμοί μυωπίας» – Εκδόσεις «Κλειδάριθμος»

Χριστίνα – Ναταλία – Άννα. Αυτές είναι οι πολύ ενδιαφέρουσες και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, πρωταγωνίστριες της τριλογίας του Ηρακλή Γεωργαντή με τίτλο «Τρεις βαθμοί μυωπίας». Το κοινό στοιχείο μεταξύ τους είναι η… μυωπική ανάλυση της ζωής μας! Πρώτη αποφάσισε να μας γνωρίσει τη «Χριστίνα», που κατά τον συγγραφέα αποτελεί τον αυθεντικό γυναικείο χαρακτήρα. Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα, μ’ ένα λιτό αλλά και συγχρόνως έξυπνο εξώφυλλο, καθόλου άσχετο με τον τίτλο. Όπως εξηγεί στο Vivlio-life ο συγγραφέας, το βιβλίο του έχει χαρακτήρα νουάρ, ο οποίος προϋποθέτει μία αστυνομική πλοκή, αλλά δεν εξαντλείται σε αυτή.

Στο εξώφυλλο του βιβλίου σας, εκτός από τον τίτλο, αυτό που ξεχωρίζει είναι το «Βιβλίο 1» και το γυναικείο όνομα «Χριστίνα». Ας ξεκινήσουμε αυτή τη συνέντευξη, λοιπόν, από το εξώφυλλο και τις διευκρινίσεις προς τους αναγνώστες σας.
Πρόκειται για μία τριλογία, η οποία περιλαμβάνει τρεις αυτοτελείς ιστορίες, με πρωταγωνίστριες τρεις διαφορετικές γυναίκες. Την Χριστίνα, την Ναταλία και την Άννα. Ο κοινός τόπος και των τριών βιβλίων, είναι η μυωπική ανάλυση της ζωής μας. Για αυτό και στο σύνολο της τριλογίας, υπάρχουν πολλά διαφορετικά πρόσωπα και αντίστοιχα χαρακτήρες, ώστε να φανεί πώς λειτουργεί η μυωπία σε καθέναν από αυτούς.

Η πρώτη παράγραφος του οπισθόφυλλου, επίσης, μας δίνει τις συνισταμένες του μυθιστορήματός σας. «Ένα σκηνοθετημένο έγκλημα. Πέντε διαφορετικές γυναίκες. Ένας αινιγματικός δικηγόρος. Ένας μεθοδικός ερευνητής». Θα χαρακτηρίζατε το μυθιστόρημά σας αστυνομικό;
Το μυθιστόρημα έχει χαρακτήρα νουάρ, ο οποίος προϋποθέτει μία αστυνομική πλοκή, αλλά δεν εξαντλείται σε αυτή. Κυριαρχούν οι ερωτικές σχέσεις. Oι σχέσεις των ανθρώπων με το χρήμα, την εξουσία και το συναίσθημα διαπνέουν όλο το μυθιστόρημα.

Ποια από αυτά τα πρόσωπα θα πλησιάσουν περισσότερο στον άνθρωπο που σκηνοθέτησε το έγκλημα; Φαντάζομαι πως εφόσον υπάρχουν ανατροπές θα εκπλαγούμε στον επίλογο.
Τα πρόσωπα πλησιάζουν, χωρίς όμως να το αντιλαμβάνονται. Το μυθιστόρημα είναι αλληγορικό. Όπως το έγκλημα σκηνοθετείται για να μοιάζει με έγκλημα, έτσι και οι σχέσεις των ανθρώπων δημιουργούνται για να μοιάζουν με τις πραγματικές σχέσεις. Ακόμα και η απιστία, μοιάζει με απιστία. Στο τέλος δικαιώνεται η μόνη, πραγματική σχέση που υπάρχει.

Χριστίνα. Ένας δύσκολος γυναικείος χαρακτήρας. Ποτό, εραστές, κακή σχέση με τον πατέρα της, εμμονή με το βίαιο σεξ, χωρίς φίλους… Μιλήστε μας γι’ αυτήν.
H Χριστίνα είναι αυθεντικός γυναικείος χαρακτήρας. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τους υπόλοιπους χαρακτήρες του βιβλίου. Ο αναγνώστης πρέπει να προσέξει και τις άλλες γυναίκες. Το βιβλίο έχει αλληγορίες, έχει σκηνοθετημένα εγκλήματα, αλλά δεν περιλαμβάνει θαύματα. Όποιος δε θέλει να αλλάξει, δεν αλλάζει έστω και αν του παρουσιαστούν οι ιδανικές συνθήκες.

Ο τρόπος που «χτίσατε» την προσωπικότητά της, πολλές φορές μ’ έκανε να την αντιπαθήσω και άλλες τόσες να την συμπαθήσω ακόμη και να λυπηθώ την ηρωίδα σας. Τι συναισθήματα είχατε για κείνη ξετυλίγοντας το κουβάρι της μπερδεμένης της ψυχής;
Συμπαθώ την Χριστίνα, γιατί μου εξομολογείται αυτά που πραγματικά νιώθει. Θα την αντιπαθούσα, αν παρόλο που σκέφτεται έτσι, μου παρουσιαζόταν σαν μία ρομαντική οπτασία.

Ηριδανός – Μάριος – ερευνητής Βασδέκης. Συγκρούσεις, εύθραυστες συμμαχίες και πολλές εντάσεις και ανατροπές. Η Χριστίνα θα χαθεί μέσα τους. Μία γυναίκα όπως η ηρωίδα σας έχει ελπίδες να ισορροπήσει μέσα από ένα τρυφερό συναίσθημα; Μπορεί να αφήσει ελεύθερο τον εαυτό της να ερωτευθεί και να παραδοθεί στον έρωτα;
Η γυναίκα πρέπει να θέλει να παραδοθεί στον έρωτα. Να μην τον φοβάται. Αν έχει αυτό το χαρακτηριστικό, τότε ανοίγει ο δρόμος για να ψάξει τον έρωτα. Και εκεί αρχίζει η ευθύνη του άντρα. Όλο αυτό είναι δύσκολο. Γι’ αυτό άντρες και γυναίκες δυσκολεύονται να αφεθούν. Ζουν εφήμερα διαβήματα, τα οποία ονομάζουν ερωτικές σχέσεις. Ή ιδιοτελείς προσκολλήσεις, τα οποία ονομάζουν αγάπη.

Είστε δικηγόρος και άρα η οπτική με την οποία διαχειρίζεστε τα κεφάλαια του βιβλίου είναι εκείνη του ειδικού. Στα χρόνια που δικηγορείτε αντιμετωπίσατε ή ακούσατε κάποια παρόμοια ιστορία;
Φυσικά. Όμως στην δικηγορία δεν ενδιαφέρεται κανείς για το πώς νιώθουν οι πρωταγωνιστές. Το σημαντικό είναι ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Στο βιβλίο αυτό που με ενδιαφέρει είναι να συμπαθήσει κανείς αυτό το άδικο, να το καταλάβει. Όχι για να κρίνει καλύτερα τους άλλους, αλλά για να κρίνει καλύτερα τον ίδιο του τον εαυτό.

Οι πρωταγωνιστές σας, λέτε, πως κρύβουν και κρύβονται από την πραγματικότητα. Ευθύνεται γι’ αυτό μόνο η μυωπική προσέγγιση των καταστάσεων από την οποία εμπνευστήκατε και τον τίτλο;
Όχι πάντα. Πολλές φορές κρύβεσαι ή κρύβεις από το άσχημο. Αυτό είναι οδυνηρό, γιατί ο καθένας μας θέλει να έχει ομορφιές γύρω του. Είναι όμως ειλικρινής και για αυτό μπορείς να το αντέξεις. Με την μυωπική ανάλυση όμως δεν γίνεται το ίδιο. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου και έτσι φαντάζεσαι ότι προχωράς προς την λύτρωση, ενώ μπροστά σου βρίσκεται ο τοίχος του αδιεξόδου.

Πράγματι φθάνοντας στο τέλος διαπίστωσα κάτι για το οποίο με είχατε προειδοποιήσει ως αναγνώστρια: Παρασύρθηκα από τον τρόπο σκέψης των πρωταγωνιστών ως προς την ετυμηγορία μου. Είναι αυτό το στοιχείο που κάνει διαφορετικό το βιβλίο σας;
Αυτό προσπάθησα. Θα ήθελα ο αναγνώστης επειδή παρασύρθηκε να θυμώσει μαζί μου, γιατί αν συμβεί αυτό, τότε ίσως δεν παρασυρθεί σε αντίστοιχες λάθος εκτιμήσεις στην ζωή του. Αυτός νομίζω ότι πρέπει να είναι ο στόχος της λογοτεχνίας.

Στο βιογραφικό σας διαβάζω «Συνεχίζει να ταξιδεύει, να συλλέγει και να οικοδομεί». Στην π.Κ. (προ Κορωνοϊό) εποχή, που ταξιδεύατε, τι συλλέγατε και τι οικοδομούσατε;
Έχω ταξιδέψει πολύ. Και στην γη, αλλά και στη ζωή. Είναι στη φύση μου να παρατηρώ. Και για να παρατηρήσω καλύτερα, πρέπει να μπω, να αγγίξω χώρους, πράγματα και συναισθήματα. Δεν ξέρω να ζω διαφορετικά, για αυτό συνεχίζω. Τώρα με τον κορωνοϊό, αυτό δεν γίνεται. Έτσι ταξιδεύω μέσα από την φαντασία μου, ολοκληρώνοντας το τρίτο βιβλίο της τριλογίας.

Στην τελευταία σελίδα του βιβλίου σας ενημερωνόμαστε πως σύντομα οι «Τρεις βαθμοί μυωπίας» θα κυκλοφορήσουν με τα ονόματα της Ναταλίας και της Άννας. Θα είναι συνέχεια της «Χριστίνας»;
Όχι. Η Ναταλία που θα κυκλοφορήσει σύντομα είναι ευαίσθητη και ρομαντική. Παραδίδεται στον έρωτα. Σε αυτό το βιβλίο έστω και αν είναι επίσης νουάρ, αναδεικνύεται μεταξύ άλλων το αγνό συναίσθημα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Μια ιστορία αγάπης και μίσους, εγκλήματος και προσωπικής αναζήτησης με φόντο τη σύγχρονη Αθήνα
Πέντε εντελώς διαφορετικές γυναίκες, η Χριστίνα, η Λυδία, η Μάιρα, η Έμμα και η Στεφανία προσεγγίζουν, καθεμία με τον δικό της τρόπο, την ευτυχία, τον έρωτα, την εξουσία και το μέλλον. Ένα έγκλημα, το οποίο σκηνοθετείται από τον Μάριο, ώστε να μοιάζει με ατύχημα για να εισπραχθεί η ασφάλεια ζωής, εμφανίζει στο προσκήνιο τον δικηγόρο Ηριδανό, ο οποίος αναλαμβάνει την υπόθεση. Η παρουσία των δύο αυτών ανδρών, γίνεται αφορμή για συγκρούσεις αλλά και για εύθραυστες συμμαχίες.
Οι πρωταγωνιστές κρύβουν και κρύβονται από την αλήθεια, διεκδικώντας περισσότερα από αυτά που τους αναλογούν. Ο ερευνητής Βασδέκης, διορισμένος από την ασφαλιστική εταιρεία, κινούμενος μεθοδικά, φτάνει ένα βήμα πριν από την αποκάλυψη της απάτης. Το ανατρεπτικό τέλος τους φέρνει όλους αντιμέτωπους με την αλήθεια που αγνοούσαν. Όλοι θα μπορούσαν να την είχαν προβλέψει, αν επέλεγαν να βλέπουν τα πράγματα χωρίς την ασάφεια που δίνουν στην όραση «οι τρεις βαθμοί μυωπίας».
Πρόκειται για μία σειρά τριών νουάρ βιβλίων με κοινό στοιχείο την εσφαλμένη κατανόηση του περιβάλλοντος, στην οποία οδηγούνται οι πρωταγωνιστές εξαιτίας της επιπόλαιης τάσης τους να σχηματοποιούν, κατά το δοκούν, αδιευκρίνιστες καταστάσεις και συναισθήματα. Για τον συγγραφέα, η ελλιπής κατανόηση συναισθημάτων και χαρακτήρων είναι παρόμοια με τη θολή οπτική του φυσικού περιβάλλοντος, όταν επιλέγει να το αντικρίσει κανείς με τη στρέβλωση που επιφέρουν τρεις βαθμοί μυωπίας.
«Αν ένας άνθρωπος, στον οποίο αρέσουν τα ταξίδια, διαλέγει μία ιδιαίτερη πέτρα από κάθε μέρος που έχει επισκεφτεί, θα αισθανθεί αναπόφευκτα κάποτε την ανάγκη να τις οικοδομήσει σε ένα συνολικό δημιούργημα. Αν από τη ζωή συλλέγεις εμπειρίες, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τις οικοδομήσεις παρά να γράψεις ένα μυθιστόρημα. Όπως τα ωραία οικοδομήματα προσελκύουν τους τουρίστες, έτσι και τα ωραία βιβλία προσελκύουν τους αναγνώστες, μου είπαν. Ένα οικοδόμημα δεν φτιάχνεται για να μένει κρυμμένο και ένα βιβλίο δεν γράφεται για να μένει στο συρτάρι. Εσύ απλώς συνέχισε να χτίζεις»

Βιογραφικό

Ο Ηρακλής Γεωργαντής γεννήθηκε το 1970, ζει στην Αθήνα, είναι δικηγόρος, συνεχίζει να ταξιδεύει, να συλλέγει και να οικοδομεί. Το βιβλίο του Τρεις βαθμοί μυωπίας – Χριστίνα είναι το πρώτο της νουάρ τριλογίας, η οποία θα ολοκληρωθεί με τα βιβλία Ναταλία, Άννα.