Ανάμεσα σε γεγονότα, όνειρα και προσδοκίες πορεύεται ο νους, η έμπνευση και η λογοτεχνική δημιουργία της Σωτηρίας Περβανά. Η γνώση της και το ενδιαφέρον για ένα κομμάτι της ιστορίας, η ευαισθησία της, αναδεικνύουν εμπράκτως και εγγράφως στιγμές πόνου, αγάπης , ονείρου, την ελπίδα του ανθρώπου που μισεύει για να ζήσει καλύτερες μέρες! Ο πόλεμος γεννά πρόσφυγες που χρόνια πολλά , μετεωρίζονται ανάμεσα στο τότε και στο τώρα, γενιές κουβαλάνε το μίσος του ανθρώπου για τον άνθρωπο ο οποίος δεν διστάζει να σκοτώσει, που υπολογίζει το συμφέρον πιότερο από την αγάπη. Το πρώτο θα φέρει την διάσταση  ,την διάλυση των ανθρωπίνων σχέσεων και η αγάπη όπου καταφέρνει να επικρατήσει θα αναδείξει τη σημασία της σε έργα ειρήνης και προόδου. Πορεύεται ο αναγνώστης μαζί με την ηρωίδα, μαζί με τη συγγραφέα που ενυπάρχει ως οδοδείκτης στο ταξίδι χωρίς επιστροφή από τη Σμύρνη στην Θράκη για να μας αποδείξει ότι η ζωή είναι ωραία και μέσα από τα δύσκολα.

Πόλεμος, προσφυγιά, κατοχή εμφύλιος! Αν και εφόσον καταφέρεις να ζήσεις όλα τα άλλα πόνος, μόχθος, μίση και πάθη δεν είναι παρά η αρχή της δημιουργίας, εφόσον η ζωή συναρτάται από τις προσπάθειες που καταβάλλεις για να τη διαβείς. Είναι το ποτάμι που ναι θα βραχείς όταν θα αποφασίσεις να περάσεις στην αντίπερα όχθη. Η γραφή της Περβανά, αξιόλογη και αξιοσύστατη σε συνάφεια με μια εμπνευσμένη γραμμή, ο προσωπικός λόγος και η ειρηνική διάθεση δείχνουν πώς προεκτείνεται η ζωή σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται, μετακινείται αδόκητα ή ασυλλόγιστα, σε έναν κόσμο όπου τα πάσης φύσεως εμπόδια, μας κρατούν σε αγωνία, σε διαρκή πάλη, σε συγκρούσεις που αφήνουν ψυχικά και σωματικά τραύματα, όπου ο καθένας ακολουθεί τα καταγεγραμμένα της μοίρας του να αντέχει και με τραυματισμένη συνείδηση, να φτάνει στην έξοδο.

Ένα αξιόλογο βιβλίο με φιλοσοφικό στοχασμό, ανησυχία, αβεβαιότητα για τον άνθρωπο που πάντα θα αγωνίζεται για αυτοπροσδιορισμό.