Λάχεσις για όσους δεν γνωρίζουν, είναι η μοίρα των ανθρώπων, το γραφτό του καθενός.
Λάχεσις είναι όλα όσα ζήσαμε, θα ζήσουμε και για κάποιους είναι καθορισμένα και δεν αλλάζουν.
Λάχεσις είναι τα παρελθόντα και τα μελλούμενα που θα γραφτούν στο βιβλίο της ζωή μας.
Τι περιέχει;
Κανείς δεν ξέρει…

Αυτά ισχύουν και στην ιστορία της Άννας, μιας μοναχοκόρης από την επαρχία που θέλει να σπουδάσει ιατρική. Δίνει εξετάσεις, περνάει και διεκδικεί το όνειρό της, αφήνοντας την θαλπωρή της οικογένειας και ανοίγοντας τα φτερά της να πετάξει στην Αθήνα.
Πριν φύγει, θα επωμιστεί ένα βαρύ συναισθηματικό φορτίο, έχοντας γίνει μάρτυρας της εξομολόγησης της προγιαγιάς της Αγγέλας, μιας εξομολόγησης που θα κουβαλά πάντα μέσα στην ψυχή της.
Οι πρώτοι μήνες στην Αθήνα είναι δύσκολοι. Ακολουθεί μια συνετή φοιτητική ζωή με πολύ διάβασμα και τακτική παρακολούθηση μαθημάτων, έχοντας θέσει στόχο στον εαυτό της να τελειώσει γρήγορα τη σχολή της και να επιστρέψει στον τόπο της. Όμως, τα σχέδιά της αλλάζουν άρδην, όταν στη ζωή της εμφανίζεται ο Σταύρος. Ένας άντρας φλύαρος και αλαζόνας, γεμάτος έπαρση και εγωισμό, που μπορεί επιμελώς στην αρχή να έκρυψε τα κακά του χαρακτηριστικά, δεν άργησαν όμως να κάνουν την εμφάνισή τους. Ήταν βίαιος, χειριστικός, απότομος και άνθρωπος που δε δεχόταν το ΟΧΙ.


Η Άννα έβλεπε ότι η σχέση τους ήταν ένα λάθος στη ζωή της και ο Σταύρος ο λόγος που παραμελούσε τις σπουδές της, αλλά δεν μπορούσε να απαγκιστρωθεί από την αρρωστημένη αυτή κατάσταση που όταν τελικά αποφάσισε να πάρει τα ινία της κατάστασης στα χέρια της, ήταν πολύ – πολύ αργά.
Ο μοναχός Αγαθάγγελος που χαιρόταν να μιλάει μαζί του, ένα κάδρο που χάρισε η Αγγέλα στην δισέγγονή της, μια εγκυμοσύνη, ένας χωρισμός, η διατάραξη οικογενειακών δεσμών, η κακιά και αχρεία πεθερά Ρούλα και τόσο η κακοποίηση της Άννας όσο και οι συμπεριφορές των ηρώων, συγκλονίζουν τον αναγνώστη και πολλές φορές τον αφήνουν άναυδο.
Ο Σταύρος αν και κατά καιρούς υπόσχεται ότι θα αλλάξει, ξεδιπλώνει τον κακό του χαρακτήρα και η κυκλοθυμία, η εγωπάθεια και η ζήλια, γίνονται η σκυτάλη για τα βασανιστήρια που βιώνει η Άννα, χωρίς να έχει το σθένος να αντιδράσει.
Ένα σημείωμα συγγνώμης, ένα σχοινί που συνεχώς σφίγγει το λαιμό της, η κουτσομπόλα γειτόνισσα Ευτέρπη που θέλει να τη φωνάζουν Εύη και θα σταθεί σαν δεύτερη μάνα στην Άννα τη στιγμή που την έχει πραγματικά ανάγκη και η απόγνωση που οπλίζει το χέρι ενός άντρα, θα οδηγήσουν την ιστορία σε μονοπάτια δυσβάστακτα.
Η Άννα είναι πεισματάρα και άδικη. Πολλές φορές η συμπεριφορά της στα οικεία της πρόσωπα είναι λανθάνουσα. Ζητά ευθύνες από άλλους, ενώ θα έπρεπε αρχικά να τις ζητήσει από τον ίδιο της τον εαυτό. Προσπαθεί να ορθοποδήσει με ξένα δεκανίκια αφήνοντας τα δικά της πόδια μετέωρα και ατροφικά.


Η ζωή όμως κρύβει στους κόλπους της ιστορίες που κανείς δε φαντάζεται. Περιπλέκει ανθρώπους, τους φέρνει κοντά, άλλους τους απομακρύνει και στο τέλος κάνοντας ο καθένας τον απολογισμό του κατανοώντας τα λάθη του, αποφασίζει αν θέλει να τα διορθώσει ή να συνεχίσει να τα διαιωνίζει.
Ως από μηχανής θεός θα εμφανιστεί ο Ανδρέας, θα εισβάλει στη ζωή της Άννας και ο αέρας που τον συνοδεύει θα ξεθολώσει το μυαλό της. Θα έρθουμε αντιμέτωποι με σπουδαίες εξομολογήσεις, με την προσευχή μιας πονεμένης μάνας μπροστά στα εικονίσματα, με ένα αντέτι γεμάτο πόνο, αλλά και έναν πυροβολισμό για λάθος λόγο, τη λάθος στιγμή, σε ένα λάθος έθιμο.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Μαρίας Πρινάρη, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
…το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους…

Πολύκροτο βιβλίο, με γοργές εξελίξεις, όμορφη πένα και συνεχόμενες τροπές στην ιστορία της Άννας. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί, ικανό να μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας για αρκετό καιρό.

Μαρία Πρινάρη-Καρκαβατσάκη: Γεννήθηκα το 1961 στο Ηράκλειο Κρήτης και ζω στην Αθήνα. Εργάστηκα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και τώρα είμαι συνταξιούχος. Μετά τη συνταξιοδότησή μου, αξιοποιώ τον χρόνο και την ενέργειά μου στη συγγραφή, όπως πάντα ονειρευόμουν. Το 2015 εκδόθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα «Η αγάπη ποτέ δεν έσβησε» από τις εκδόσεις Μ. Σιδέρη. Το 2017 το δεύτερο «Πουλί θα κάμω τη χαρά» από τις εκδόσεις Πνοή και το 2019 το τρίτο μου μυθιστόρημα «Αντέτι» επίσης από τις εκδόσεις Πνοή.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave