Δεν υπάρχει νομίζω παιδί που να μην έχει χαρεί ή να μην έχει αφιερώσει χρόνο πολύ σε ένα μπαλόνι. Κάθε παιδί μπορεί να απασχοληθεί μαζί του, να παίξει και να περάσει όμορφα, ταξιδεύοντας με ένα μπαλόνι. Πρόκειται για ένα αντικείμενο που προσφέρει γέλιο και διασκέδαση στα παιδιά, γι’ αυτό σπάνια λείπει από τα παιχνίδια τους.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, πόσο δύσκολο είναι να είσαι μπαλόνι;
Μπορεί να είναι δύσκολο πολύ, μα σίγουρα είναι όμορφο γιατί δίνεις χαρά και εισπράττεις παιδικά χαμόγελα!


Το μπαλόνι της ιστορίας μας, ταξιδεύει ψηλά και το ταξίδι του εγκυμονεί κινδύνους. Ποιοι λέτε ότι είναι οι πιθανοί κίνδυνοι που διατρέχει ένα μπαλόνι;
Μα ελάτε τώρα, για βάλτε το μυαλουδάκι σας να σκεφτεί…
Οι πινέζες, οι καρφίτσες, οι βελονιές, οι αέρηδες, οι τριανταφυλλιές, οι μπόρες και οι βροχές, οι γάτες με νύχια και οι μπαστουνιές, είναι μερικές από τις φοβίες ενός μπαλονιού, αλλά σαν βρεθεί ένα παιδικό χεράκι στο διάβα του, όλα αλλάζουν μαγικά και η χαρά πλημυρίζει τον κόσμο όλο!


Το παραμύθι πέραν της αξίας που δίνει στο μπαλόνι μέσα από την περιπλάνησή του, είναι ένα έναυσμα για να διδάξουμε τα παιδιά να φροντίζουν τα παιχνίδια τους και τα πράγματά τους, να μην τα κακομεταχειρίζονται, να τα διατηρούν ακέραια και καθαρά, μαθαίνοντας έτσι να γίνονται μεγαλώνοντας, υπεύθυνα και συνετά άτομα.
Το παραμύθι του Ηρακλή Τσαχτσίρη, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, είναι ένα παραμύθι γεμάτο χρώματα, όμορφη εικονογράφηση και παρέχει τροφή για όνειρα στους μικρούς μας φίλους.
Γιατί όπως το μπαλόνι πετάει, ευκολά μπορεί μαζί του να παρασύρει τα παιδιά να παίξουν, να προσπαθήσουν να το πιάσουν και να ταξιδέψουν παρέα σε καθάριους ουρανούς, σε απάνεμα λιμάνια και σε χλοερά λιβάδια.

Ο Ηρακλής Τσαχτσίρης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1978. Από το 1982 ζει στο Χαϊδάρι, όπου και τελείωσε το λύκειο το 1996. Πήρε πτυχίο Μηχανικού Τηλεπικοινωνιών από το ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ το 2000.
Τα τελευταία 17 χρόνια εργάζεται ως Τεχνικός AudioVisual στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Το ίδρυμα του έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθεί με τον φωτισμό, τον ήχο και την εικόνα θεατρικών παιδικών παραστάσεων, κουκλοθεάτρου καθώς και εκπαιδευτικών προγραμμάτων που υλοποιούνται στον χώρο του. Έχει συνεργαστεί με την ομάδα Κοπέρνικος, τις Αθηναϊκές Μαριονέτες, τον Κωστή Γεωργίου, την κα Νόβακ, τον Γιώργο Κωνσταντινίδη κ.ά. Τα τελευταία 11 χρόνια διαβάζει και πλάθει ιστορίες για την κόρη του και μικροδιηγήματα για λίγο μεγαλύτερα παιδιά.
Ιστορίες για ταξίδια και βυσσινάδες, για αμυγδαλιές και φεγγάρια, για μπαλόνια και χαρταετούς, που στόχο έχουν τη δημιουργία όμορφων εικόνων και συναισθημάτων, που θα συντροφεύουν τα παιδιά στη μετέπειτα ενήλικη ζωή τους.
Η ιστορία «Βύσσινο με γεύση βατόμουρο» έχει επιλεγεί από τον εκδοτικό οίκο Δέρε, στο πλαίσιο διαγωνισμού συγγραφής παραμυθιού, που διοργάνωσε το λογοτεχνικό site koukidaki, να συμπεριληφθεί στη συλλογική έκδοση 15 παραμυθιών.
Η ιστορία «Ο πόλεμος της ΦαΣολαδας» έχει πάρει έπαινο από τον Σύλλογο Λόγου Μουσικής & Τέχνης Λινός στο πλαίσιο του 4ου Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού.
Συμμετείχε στον διαγωνισμό των εκδόσεων Ανεμολόγιο με 3 χαϊκού στο συλλογικό έργο «Τα χαϊκού της Άνοιξης».
Τα μικροδιηγήματα «Το κασκόλ με τις κόκκινες πιτσίλες» και «Η Άνοιξη» έχουν εκδοθεί στο περιοδικό του Πολιτιστικού Συλλόγου Ακοβιτών Αθήνας-Πειραιά.

Εικονογράφηση: Μιχαέλα Τσαχτσίρη.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κομνηνός.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave