(ΤΑ ΕΝΔΟΞΑ ΧΡΟΝΙΑ)

Les Années glorieuses : Le Grand Monde

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΠΙΕΡ ΛΕΜΕΤΡ (PIERRE LEMAITRE)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΦΗ ΚΟΡΟΜΗΛΑ (Effi Koromila)

➖”Ο ΛΕΜΕΤΡ αιχμαλωτίζει και προκαλεί ίλιγγο στον αναγνώστη με τη γνωστή δεξιοτεχνία του“.

(Le Figaro Litttéraire)

Βραβευμένος με το βραβείο Goncourt το 2013 για το πασίγνωστο “ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ“, το πρώτο μέρος της επιτυχημένης τριλογίας, ο παγκοσμίου φήμης Γάλλος μυθιστοριογράφος επανέρχεται με ένα νέο μυθιστόρημα με τον Ελληνικό τίτλο “ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΕΛΤΙΕ – ΤΑ ΕΝΔΟΞΑ ΧΡΟΝΙΑ“. Ρυθμιστής της έμπνευσης του είναι υπαρκτά πρόσωπα και πραγματικά περιστατικά, τα οποία φιλτράρει και μεταπλάθει με τη προσωπική τεχνική που εφαρμόζει στη γραφή του.

Είναι το “Le Grand Monde“, ο Μεγάλος Κόσμος, τον οποίον με αποφασιστικότητα “ξεγυμνώνει” στις 762 σελίδες του. Δεν υμνεί ήρωες, αλλά περιγράφει ανθρώπους με τις αδυναμίες, τα ελαττώματα και την ηθική ή την ανηθικότητα τους. Αφιερώνει το νέο του αυτό έργο στον επίσης γνωστό συγγραφέα και στενό του φίλο, τον Πιέρ Ασουλίν, ο οποίος είναι ένας από εκείνους που διάβασαν πρώτοι το χειρόγραφο του νέου του πονήματος.

Το ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΕΛΤΙΕ – ΕΝΔΟΞΑ ΧΡΟΝΙΑ είναι ένα αστικό μυθιστόρημα εποχής, πυκνογραμμένο και πολυπρόσωπο, που διαδραματίζεται στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συγκεκριμένα από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο το 1948, και σε τρεις κυρίως τόπους, τη Βηρυτό, το Παρίσι και την Ινδοκίνα.

Η έδρα της οικογενείας ΠΕΛΤΙΕ είναι στη Βηρυτό, όπου ο Λουί Πελτιέ έχει ιδρύσει και διευθύνει μία μεγάλη σαπωνοποιεία με την επωνυμία “Οίκος Πελτιέ κ Υιοί”, για την οποίαν υπερηφανεύεται ότι βρίσκεται στην “αφρόκρεμα της λιβανέζικης βιομηχανίας”. Στη μικρή γαλλική κοινωνία της Βηρυτού είναι κανόνας η διαδοχή από τον πρωτότοκο της αρχηγίας της επιχείρησης.

Όμως, ο Ζαν, ο πρωτότοκος, αρνείται να αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης από τον πατέρα του και εγκαθίσταται στο Παρίσι με τη σύζυγο του, μετέωρος με μίαν ανάρμοστη συμπεριφορά. Εκεί, έχει αρχίσει να εργάζεται ως δημοσιογράφος στο αστυνομικό ρεπορτάζ και ο αδελφός του, ο Φρανσουά, αποκρύπτοντας από την οικογένεια την απομάκρυνση του από την πρωταρχική του σκέψη για σπουδές.

Ο ερωτευμένος, ομοφυλόφιλος Ετιέν πηγαίνει στην Ινδοκίνα αναζητώντας τον εξαφανισμένο σύντροφο του, τον Ρεμόν, ο οποίος είναι στρατολογημένος στη Λεγεώνα των ξένων κάπου στη Σαϊγκόν. Αρχίζει να εργάζεται εκεί στο “Γραφείο Συναλλάγματος Ινδοκίνας”, ανύποπτος για την τροπή που μπορεί να πάρει η ζωή του στη χώρα που λειτουργεί με αμφιλεγόμενους κανόνες.

Η Ελέν βρίσκεται σε μία παράνομη σχέση με έναν καθηγητή της, αλλά σκοπεύει να ακολουθήσει τα τρία αδέλφια της εγκαταλείποντας κι εκείνη τη Βηρυτό για σπουδές στο Παρίσι.

Το μυθιστόρημα κινείται σε πεδία πολιτικά και κοινωνικά με αναφορές στη Γαλλική αποικιοκρατία, την αγριότητα του πολέμου της Ινδοκίνας και τα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα με την ισοτιμία του πιάστρου, του εθνικού νομίσματος της Ινδοκίνας προς το γαλλικό φράγκο, και τις διαδρομές του χρήματος με την αξία του να διπλασιάζεται με την αναχώρηση από το “βίαιο” άκρο αυτό της Ασιατικής Ηπείρου.

➖”Η διαφθορά, ο τζόγος, το σεξ, το αλκοόλ, η εξουσία, όλα αυτά οργιάζουν εδώ κάτω από την εξουσία του απόλυτου θεού που τον λατρεύουν οι πάντες, δηλαδή την Αυτού Μεγαλειότητα το Πιάστρο“.

Ο ανήθικος πλουτισμός, η παράνομη διακίνηση ουσιών και συναλλάγματος, οι περίεργες δοσοληψίες – κομπίνες παντός είδους – που καλύπτονται από κυβερνήσεις και επωφελούνται οι αντάρτικες ομάδες, ο ρόλος των comprador – μεσολαβητών – οι σέκτες και ο τρόπος ανακήρυξης θρησκευτικών ηγετών είναι μερικά από τα ζητήματα που θίγονται στο βιβλίο.

➖”Υπήρχαν διπλότυπα με τους λογαριασμούς εταιρειών της Ινδοκίνας, αλλά και της Γαλλίας, αποδείξεις τραπεζικών καταθέσεων, αντίγραφα λογαριασμών, επιστολές, υπήρχαν ονόματα, διευθύνσεις, υπογραφές, το ντοσιέ ήταν ένας δυναμίτης“.

Το έντονο αστυνομικό στοιχείο με κάποιες δολοφονίες δεν μπορεί να απουσιάζει από τη γραφή του LEMAITRE ο οποίος, ως maitre του αστυνομικού είδους έχει αρχίσει με αυτό την επιτυχημένη συγγραφική του διαδρομή.

Σκηνοθετεί το έργο του με τέχνη, κρατάει την κινηματογραφική μηχανή που σαρώνει τον χώρο και τραβάει πλάνα που προβάλλονται ολοζώντανα στις σελίδες.

Με έναν λόγο απόλυτα πειστικό, ύφος σκληρά ρεαλιστικό και πολύχρωμη γλώσσα, ο συγγραφέας δεν παλινωδεί, αλλά κυριαρχεί και περιγράφει αληθοφανή γεγονότα και πρόσωπα με σύνθετα χαρακτηριστικά.

Αναλύει περίπλοκες οικογενειακές σχέσεις και στηλιτεύει παραβατικότητες και άνομες πράξεις αργυρώνητων υπαλλήλων σε ένα μυθιστόρημα, το οποίο αναδεικνύεται στην Ελληνική Γλώσσα με την πάντα εξαιρετική μετάφραση της Έφης Κορομηλά.