“Gates of Fire“
Steven Pressfield
Εκδόσεις Πατάκη
Μετάφραση Βασιλική Κοκκίνου
Τεκμηριωμένα, με ιστορική ακρίβεια στα γεγονότα, και έχοντας μελετήσει, μεταξύ άλλων, επισταμένα τον Όμηρο, Ηρόδοτο και Θουκυδίδη, ο Steven Pressfield υπογράφει την συγγραφή ενός επικού έργου υψηλών προδιαγραφών για την ιστορική μάχη που έλαβε χώρα το 480 π.Χ. στο στενό πέρασμα του Καλλιδρομίου στην Κεντρική Ελλάδα. Είναι ένα έργο εμπνευσμένο από την επιτύμβια στήλη, ακριβώς εκεί στο σημείο όπου είναι θαμμένοι οι πεσόντες ήρωες, και με την αναγνωρισμένη αξία του διδάσκεται σε πολλές Στρατιωτικές Ακαδημίες του εξωτερικού.
Ο Στήβεν Πρέσσφιλντ “πλέκει” την πραγματική ιστορία με μία ευφάνταστη μυθοπλασία, της οποίας η αληθοφάνεια εντυπωσιάζει.
Η ρεαλιστική αφήγηση ενός τραυματισμένου αιχμαλώτου, του μοναδικού επιζώντα της άγριας μάχης, του Χιόνη, ενός απλού είλωτα που διετέλεσε βοηθός μαχητή είναι σπαραχτική. Ο αιχμάλωτος οδηγείται μπροστά στον βασιλιά των Περσών, τον Ξέρξη, ο οποίος εντυπωσιασμένος από την γενναιότητα που επέδειξαν οι Σπαρτιάτες, ζητάει να πληροφορηθεί λεπτομέρειες από τη ζωή τους, την καθημερινότητα τους σε σχέση με την ιδιοσυγκρασία τους, καθώς και τις διεργασίες που προηγούνται με τις προετοιμασίες για τον πόλεμο. Έτσι, πτυχές, πτυχές ξετυλίγεται ο δραματικός λόγος με την συγκλονιστική αφήγηση του Χιόνη.
Γεννημένος στον Αστακό της Ακαρνανίας, ο Χιόνης αντικρίζει σε μικρή ηλικία την πόλη του να καταστρέφεται και την οικογένεια του να αφανίζεται μετά την επιθετική εισβολή του Άργους. Περιπλανιέται αρκετά χρόνια σε διαφόρους τόπους πριν ο δρόμος τον φέρει στη Σπάρτη. Μεγαλώνει ενταγμένος πλέον στον αυστηρό Σπαρτιατικό τρόπο ζωής και καταλήγει βοηθός ενός επιφανούς Λακεδαίμονα, τον οποίον ακολουθεί υποστηρικτικά και πιστά, όταν ο τελευταίος πηγαίνει να πολεμήσει στη μάχη στις Θερμοπύλες.
Η αφήγηση απλή και ανεπιτήδευτη, απόλυτα κατανοητή και κατατοπιστική καθιστά τον αναγνώστη κοινωνό της μύησης στις πολεμικές τέχνες των νέων παίδων και της εξάσκησης στη γνωστή σκληρή εκπαίδευση, όχι μόνο του σώματος, αλλά και του πνεύματος, που υποβάλλονται οι Σπαρτιάτες.
Διδάσκονται ό,τι αφορά τον φιλοσοφικό τρόπο σκέψης και την πειθαρχία του σώματος και του νου, που μπορεί να “μπλοκάρει” τον φόβο μέχρι της απόκτησης της αίσθησης της αφοβίας. Υπόκεινται στην απόλυτη εκπαιδευτική προετοιμασία πολέμου που μόνο η Σπάρτη μπορεί να υλοποιήσει.
➖”Οι άλλες πόλεις φτιάχνουν μνημεία και ποίηση, ενώ η Σπάρτη άντρες“.
Τονίζονται κοινωνικά ζητήματα, όπως η δυνατή θέση των γυναικών στην όλη προσπάθεια των αντρών, γυναίκες που έχουν γαλουχηθεί να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και να είναι ικανές να ανταποκριθούν με στωικότητα στις αναπόφευκτες απώλειες των προσφιλών τους προσώπων στις μάχες.
Το μεγαλείο της ψυχής μπροστά στο ιδανικό της Ελευθερίας!!!
Ο βασιλιάς Λεωνίδας, πάρα το προχωρημένο της ηλικίας του, βαδίζει στη πρώτη γραμμή με τους σχολαστικά επιλεγμένους 300 άντρες του. Όλοι επιφανείς Λακεδαίμονες, όπως συνηθίζεται, οι οποίοι οφείλουν να έχουν τουλάχιστον ένα γιο να αφήσουν πίσω, ως οικογενειακή παρακαταθήκη.
Επτά ολόκληρα μερόνυχτα παλεύουν μακριά από τη γενέτειρα τους υπηρετώντας το υπέρτατο αγαθό της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Σκοπεύουν να ανακόψουν τον ακόρεστο επεκτατισμό των Περσών και να αποτρέψουν την προγραμματισμένη κάθοδο τους. Ρίχνονται στη μάχη με αυταπάρνηση, απαράμιλλο σθένος και περίσσια ανδρεία χωρίς να πτοούνται όταν τα αναρίθμητα βέλη του εχθρού σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια τους και τους σκεπάζουν, αλλά αυτοσαρκάζονται ότι πολεμούν “υπό σκιάν”. (Διηνέκης, Ηροδοτος Ιστορίες).
Πάνω στη λάσπη και το αίμα που ρέει και ποτίζει το χώμα, στοιβάζονται τα πτώματα των ένδοξων μαχητών νικημένα από τους χιλιάδες στρατιώτες του Πέρση, αφού έχουν επιτύχει το ακατόρθωτο, να προξενήσουν μία πρωτόγνωρη αντίσταση και μεγάλη σε αριθμό απώλεια των ανδρών του εχθρού.
Ηττημένοι, αλλά ήρωες!!! Εύγλωττη η αναπαράσταση της προσπάθειας των Σπαρτιατών που παλεύουν, πριν την τελική πτώση, να περιμαζέψουν το λαβωμένο θανάσιμα σώμα του βασιλιά τους. Ο συγγραφέας, με κορυφαία συγγραφική παρουσία στο ιστορικό μυθιστόρημα, δεν περιγράφει απλά, εντοπίζει τις παραμέτρους του όλου χρονικού και καθιστά τον αναγνώστη αυτόπτη μάρτυρα στο πεδίο της μάχης. Μιας μάχης άνισης που συμβολίζει τον αγώνα του Δαβίδ και του Γολιάθ!
➖”Ο Στίβεν Πρέσσφιλντ δεν ήταν στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. , αλλά, όταν τελειώσετε το βιβλίο, θα νομίζετε ότι ήταν, και εσείς μαζί! (από το εξώφυλλο)
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.